"Καλέ" μου, κουνήσου από τη θέση σου!

 

      Ο μέλας Καλός και ο χαριτωμένος Ερμής σε κτήμα κοντά στον Σταθμό στη Βαλύρα

                                               Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

Άκρως προκλητικό ήταν ένα από τα τελευταία δρώμενα του Ερμή, του έξυπνου και χαριτωμένου σκύλου της κυρίας Ευγενίας Δ. Ντουραμάκου, σε ένα από τα κτήματα κοντά στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Βαλύρας. Εκεί συνάντησε τον “Καλό”, το υπάκουο, εργατικό , περασμένων χρόνων αλλά εύρωστο άλογο της κυρίας Κατερίνας Ξυδοπούλου-Τσιλίκα. Ο κοινωνικός και πρόσχαρος Ερμής έκανε τον απογευματινό του περίπατο μαζί με τη “μητέρα” του Ευγενία,  καθώς και την κυρία Ουρανία Μαυρίκη -Μπόβη, τη φιλόλογο της Βαλύρας μας. Οι δύο αξιόλογες και δυναμικές παρουσίες του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας επενδύουν αφιλοκερδώς ζωτική ενέργεια και χρόνο, ενισχύοντας σταθερά τα έργα στον Σταθμό του χωριού.

Για ώρες ατέλειωτες στεκόταν όρθιος  και περιορισμένος με τον χαλινό ο “Καλός”, σαν τσολιάς στα ανάκτορα, ο λόγος  του λέγειν, περιμένοντας να παρέλθει ο χρόνος, να πέσει ο ήλιος στο βουνό, και να τον οδηγήσουν τα αφεντικά του στον στάβλο για λήψη τροφής και ανάπαυση.

Τσολιά βέβαια δεν θα τον έλεγες, αφού η συμφωνία του με τον Θεό ήταν να λάβει ένα μαύρο, καλής ποιότητας γαμπριάτικο κοστούμι, και μόνο το μακρύ και επιβλητικό πρόσωπό του να φέγγει κατάλευκο στο φως της ζωής, κατά τη μαθητεία του σε αυτόν τον πρόσκαιρο και αβέβαιο κόσμο. Βέβαια και τα μάτια  τού "Καλού" επιμελώς καλύπτονται κάτω από το απίστευτο κουκούλι του, οπότε  περισσότερο με μανδύα μοναχού  μοιάζει   ο απέριττος εξωτερικός  στόλος του.

-Πώς είναι δυνατόν, “Καλέ” μου φίλε, να στέκεσαι τόσες ώρες όρθιος και να μη διαμαρτύρεσαι; τόν ρώτησε με κινήσεις, μορφασμούς και  χαριτογαυγίσματα ο  πονηρούλης Ερμής, αλλά εκείνος έριξε μία διακριτική ματιά, κουνώντας ελαφρά   μόνο την κεφαλή του με ευγένεια και ενσυναίσθηση προς τον   απρόσμενο επισκέπτη του.

                             Πώς είναι δυνατόν να μη κουνιέσαι από τη θέση σου;

                                       Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

-Όταν θα μεγαλώσεις  γιε μου θα καταλάβεις  καλύτερα, τού απάντησε στη γλώσσα της σιωπής. Ο “Καλός” στρατιώτης ποτέ δεν εγκαταλείπει τη θέση του, ούτε είναι ευάλωτος στους εκάστοτε πειρασμούς. Χάιδευε εσύ τα ποδάρια μου πειραχτήρι , που νομίζεις ότι θα χάσω τον έλεγχο και θα γίνω θέαμα γέλωτος, εμπρός στις ευπρεπείς και λόγιες κυρίες συνοδούς σου.

Μπρος-πίσω ο Ερμής, κάτω και πάνω στα πίσω πόδια τού “Καλού”, δεν έλεγε να σταματήσει. Τον προκαλούσε επίμονα με τα γαμψά νύχια και τη μουσούδα του, δεν τόν άφηνε ήσυχο ούτε ένα λεπτό, μέχρι να τον αναγκάσει να κουνηθεί επιτέλους από τη θέση του! Ο επικοινωνιακός και αεικίνητος Ερμής ήθελε να βιώσει το μοναδικό συναίσθημα τού ανεξέλεγκτου φόβου, που αισθάνεται κάθε φορά όταν πλησιάζει τα άλογα στη Βαλύρα και εκείνα αντιδρούν με  δυνατά τσινίσματα ή κουνώντας πέρα-δώθε τη φουντωτή ουρά τους, σαν να τα τσίμπησε αλογόμυγα. Τότε εκείνος τρέχει έντρομος σαν λαγός μακριά τους για να σωθεί, αλλά μετά από μικρό χρονικό διάστημα επανέρχεται δειλά-δειλά και εκ του ασφαλούς, προκειμένου να συνεχίζει τα ανεπανάληπτα  παιχνίδια του, καθώς οι αφηνιασμένοι ίπποι ηρεμούν και επανέρχονται στην  καθεστηκυία τάξη.

 Όμως ο μαυροντυμένος “Καλός” είχε άλλο σχέδιο στο μυαλό του και επεφύλαξε μεγάλη έκπληξη στον ανυποψίαστο και γλυκύτατο Ερμή.

-Μη φοβάσαι   παλικαράκι μου, τού είπε με τον τρόπο του. Παίξε εσύ όσο θέλεις, δεν θα κουνηθώ από τη θέση μου για να μη σε τρομάξω, αλλά αν σού αρέσω πολύ, πλησίασε  με γενναιότητα, έλα κοντά μου αν τολμάς, να φιληθούμε στόμα με στόμα!

Θαρραλέα πλησίασε ο Ερμής μεν, με αυτοπεποίθηση  τέντωσε τη μουσούδα του διαμαρτυρόμενος, ζητώντας στο πανύψηλο μελανούρι να τού εξηγήσει γιατί δεν εγκατέλειψε μετά από τόσα πειράγματα την πάγια θέση του, αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το σκεπτικό του.  Καθώς ο 'Καλός" έστριψε απότομα προς το μέρος του την κεφαλή του, σαν αστραπή αναπήδησε στον αέρα από  τον τρόμο του.

           Μα γιατί δεν κουνιέσαι από τη θέση σου; Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

-Μού αρέσεις! Φιλάκι; έλα δώσε μου ένα φιλάκι,   ψιθύρισε ο αλυσοδεμένος μαυροχαίτης, κάτω από την εντυπωσιακή οδοντοστοιχία του.

-Α α α α! αυτό κι αν είναι! Ούτε που το είχα φανταστεί να φιλιέμαι με έναν  αλογομούρη ψηλό! Πρωτόγνωρο συναίσθημα, άκρως αποτρεπτικό, αποκλείεται, δεν γίνεται “Καλέ “ μου, γιατί δεν ταιριάζει η σωματική κατασκευή μας, απάντησε έντρομος ο Ερμής και επέστρεψε τάχιστα στο παλιό, γνωστό του κόλπο.

                       Α α α α! αυτό κι αν είναι! Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

- “Να σε  ευαγγελίσω μόνο ήθελα, το τι θα κάνεις μετά από αυτή την  ουρανία συνεύρεση  εσύ μόνο το  γνωρίζεις”, ακούστηκε η φωνή του Επιμηθέα.

-Ποιος είναι; ρώτησε ο Κύκλωπας Πολύφημος. 

- Ουδείς! Απάντησε ο Οδυσσέας. 

 

                    Η τελική διαπίστωση. Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

- Ποιος είναι; ρώτησε ο "Καλός". 

-Είναι μόνο ο Θεός, απάντησε ο Ερμής.

 Ο “Καλός”,  μια ζωή  παραμένει πράος, ταπεινός, υπάκουος, ολιγαρκής,   πιστός και ξάγρυπνος, γι΄ αυτό  ήλθε με   το Φως  τής Αγάπης του Θεού εντός του.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

13/12/2022