Στις 2 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ο προσφάτως αγιοποιηθείς Άγιος Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης της Καρυστίας, από φτωχή οικογένεια. Πόθησε νωρίς τον μοναχικό βίο και ασκήτεψε στο Άγιον Όρος (1918-1925). Εκάρη μοναχός, διάκονος και ιερέας το 1926, έλαβε δε και την πνευματική πατρότητα. Ανέλαβε καθήκοντα στην Πολυκλινική Αθηνών από το 1943 έως το 1973, αποκαλύπτοντας το χάρισμα της διορατικότητας. Ανέγειρε το ησυχαστήριο του στο Μήλεσι Ωρωπού το 1979. Όταν κατάλαβε το επίγειο τέλος του, επέστρεψε στα Καυσοκαλύβια, όπου κοιμήθηκε ειρηνικά το 1991 (1). Είχε ωφελήσει πνευματικά αναρίθμητους ανθρώπους, ένας εξ αυτών είναι και ο κύριος Ιωάννης Ελ. Λινάρδος, Οικονομολόγος-Δημοσιογράφος , ιδρυτής της ηλεκτρονικής εφημερίδας Η ΒΑΛΥΡΑ ΤΗΣ ΙΘΩΜΗΣ και της ιστοσελίδας Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ , Άγιος Αθανάσιος Βαλύρας, ο οποίος έζησε από κοντά τον Άγιο Πορφύριο και θαύμασε τη διορατική του χάρη και τις θεραπευτικές του ικανότητες. Ας δούμε όμως τι λέγει ο ίδιος ο κύριος Ιωάννης Ελ. Λινάρδος για την εμπειρία του κοντά στον Άγιο Πορφύριο:
Ήταν γύρω στα 30 μου χρόνια όταν η πίστη μου στο Θεό είχε χαλαρώσει. Τότε βρήκε ευκαιρία ο Σατανάς και με χτύπησε κατακέφαλα. Αρρώστησα βαριά από ιατροφαρμακευτικό λάθος και κινδύνευε άμεσα η ζωή μου.
Eίχα πάθει επινεφριδιακή ανεπάρκεια κ.ά Άρχισα να ζητώ βοήθεια από τους γιατρούς. αλλά εις μάτην, κανένα αποτέλεσμα. Φιλικά μου πρόσωπα με προέτρεψαν να επισκεφθώ τον Άγιο γέροντα Πορφύριο στο μοναστήρι του ΄΄Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος ΄΄, στον Ωρωπό Αττικής. Ένα απόγευμα του χειμώνα του 1989 κίνησα να βρω τον Άγιο γέροντα.
Όταν έφθασα εκεί είδα μια μεγάλη ουρά πιστών που περίμεναν καρτερικά να μπουν στο κελί του. Στήθηκα κι εγώ στην ουρά και περίμενα να έλθει η σειρά μου. Όταν μπήκα μέσα είπε ο Άγιος:
- Εσύ μείνε εδώ και οι άλλοι να βγουν για λίγο έξω.
-Πάτερ, είπα, με λένε Γιάννη, κατάγομαι από ένα χωριό της Μεσσηνίας και είμαι άρρωστος πολύ.
-Πάνω από το χωριό σου είναι ένα μοναστήρι της Παναγίας που σας προστατεύει. Έχει απέξω κάτι μεγάλους ευκαλύπτους , απάντησε ο γέροντας.
- Έχεις πάει πάτερ; τον ρώτησα.
- Όχι, αλλά βλέπω με τα μάτια της ψυχής , ανταποκρίθηκε.
Σωματικά ήταν τυφλός!!!
-Είσαι άρρωστος από τις μεγάλες δόσεις κορτιζόνης και άλλων ορμονών που έχεις πάρει. Εσένα ο γιατρός σου είναι στην Αίγινα ,εκεί πρέπει να πας, πρότεινε.
Σκέφτηκα για λίγο και του απάντησα:
-Ναι! Ο Άγιος Νεκτάριος παππούλη, με βοήθησε με θαυμαστό τρόπο και παλαιότερα.
Τότε το πρόσωπό του έλαμψε από χαρά.
-Σύντομα να πας να προσκυνήσεις, είπε καταφατικά.
Ο ίδιος είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος τον είχε πάρει στην αγκαλιά του όταν περιόδευε στην Εύβοια και πέρασε και από το χωριό τού μικρού τότε Πορφυρίου.
Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα πήρα τη μηχανή μου, τη φόρτωσα στο πλοίο και αποβιβάστηκα στην Αίγινα. Αφού προσευχήθηκα και προσκύνησα, πήρα τον δρόμο της επιστροφής.
Την ώρα που περίμενα μπρος στον καταπέλτη του πλοίου για να μπω μέσα , νοιώθω ένα ελαφρό χτύπημα στον αριστερό ώμο. Γυρίζω τότε το κεφάλι μου και βλέπω έναν ρασοφόρο , με μαύρα ράσα, να χάνεται ψηλά στον ουρανό. Ήμουν πεπεισμένος ότι επρόκειτο για τον Άγιο Νεκτάριο και ένα κύμα αισιοδοξίας με πλημμύρησε. Πίστεψα ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
Από εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ότι κάτι άρχιζε να αλλάζει στο σώμα μου. Ερχόμενος στην Αθήνα πήγα για ιατρικές εξετάσεις, και ω! του παραδόξου θαύματος. Για πρώτη φορά μετά από έξι μήνες στο αίμα μου ανιχνεύθηκε κορτιζόνη που σήμαινε ότι τα επινεφρίδια είχαν πάρει εμπρός. Οι Άγιοι Πορφύριος και Νεκτάριος είχαν κάνει το θαύμα τους!!! Οι γιατροί δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Τότε θυμήθηκα τον Άγιο Πορφύριο που μου είχε πει:
-Οι γιατροί θα σου δώσουν φάρμακα, να μη τα πάρεις γιατί και να ζήσεις θα μείνεις ανάπηρος. Όταν μου τα έδωσαν, όπως ήταν τα φάρμακα, τα πέταξα από το παράθυρο. Στην Αγγλία που πήγα στη συνέχεια, οι γιατροί γνωμάτευσαν το εξής:
-Δεν μας έχει τύχει άλλη τέτοια περίπτωση. Δώσε χρόνο και βλέπουμε, ευτυχώς που δεν πήρες τα φάρμακα, θα ήταν η καταστροφή σου!
Δόξασα τότε τον Άγιο Πορφύριο που με γλύτωσε από μία μεγαλύτερη περιπέτεια. Γύρισα πίσω στην Ελλάδα και η υγεία μου διαρκώς βελτιωνόταν.
-Πριν βγει το καλοκαίρι του ΄89 θα είσαι πλήρως καλά, όπως όταν γεννήθηκες, είχε προβλέψει!
Και όντως, πριν βγει ο Αύγουστος του 1989 ήμουν όλος υγεία και δοξολογούσα τους Αγίους του Θεού.
Κοντά στον Άγιο Πορφύριο έζησα πολλά θαύματα και σε άλλους ανθρώπους. Είδα καρκινοπαθείς, εκεί που οι γιατροί τούς είχαν ξεγράψει, να γίνονται καλά. Είδα ασθενείς με χίλιες δυο ασθένειες να βρίσκουν γιατρειά. Είδα γυναίκες που οι γιατροί τις είχαν χαρακτηρίσει στείρες να φέρουν στον κόσμο παιδιά.
Ο ίδιος ο Άγιος είχε επάνω του πολλές βαριές αρρώστιες όπως καρκίνο, ζάχαρο, τύφλωση, ψωρίαση κ.ά. Μια ημέρα μπήκα στον πειρασμό και τον ρώτησα:
-Πάτερ μου, εσύ γιατί δεν ζητάς από τον Θεό να σε κάνει καλά;
- Εγώ, μού απάντησε, παρακαλώ τον Θεό να μου δώσει κι΄ άλλες αρρώστιες για να αγωνίζομαι να σώσω την ψυχή μου.
Έμεινα άναυδος! Τέτοια απάντηση δεν την περίμενα. Σκέφθηκα πόσο μικρός και ελάχιστος είμαι.
Μια ημέρα είχαν πάει δυο κοπέλες εκεί και περίμεναν με υπομονή απ΄ έξω, ενώ έριχνε χιονόνερο. Η μία μάλιστα έκανε ασταμάτητα κομποσκοίνι. Κάποια στιγμή βγήκε έξω μία μοναχή και είπε:
-Ποια από τις δυο σας είναι η Μαρία;
-Εγώ ,πετάχτηκε και είπε η κοπέλα με το κομποσκοίνι.
-Είπε ο γέροντας να περάσεις μέσα, απάντησε η μοναχή.
Κάποια φορά θέλησα να κάνω μια ιατρική επέμβαση η οποία δεν ήταν απαραίτητη. Όταν γύρισα στο σπίτι πονούσα αφόρητα και κανένα παυσίπονο δεν ήταν αποτελσματικό.
Τότε τηλεφώνησα στον Άγιο Πορφύριο και ζήτησα τη βοήθειά του.
-Να βγεις στο δρόμο και να κάνεις 75 βήματα, μου απάντησε.
Πράγματι, έκανα τη διαδρομή αυτή, που με έβγαλε εμπρός στην είσοδο του παρακείμενου ναού του Αγίου Γερασίμου. Μπήκα μέσα, άναψα το κεράκι μου και αφού προσκύνησα την εικόνα του Αγίου, πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Όταν έφθασα στο σπίτι, ο πόνος είχε εξαλειφθεί. Ήταν ένα ακόμη θαύμα του Αγίου Πορφυρίου, με τη συνέργεια του Αγίου Γερασίμου αυτή τη φορά.
Ο Άγιος γέροντας δεν απαντούσε ποτέ στο τηλέφωνο σε όσους μπορούσαν να πάνε να τον δουν και δεν πήγαιναν. Δηλαδή διάλεγαν την εύκολη και άμεση λύση.
Ένα μεσημέρι , καθώς οδηγούσα προς τον Ωρωπό για να συναντήσω τον Άγιο, στον δρόμο κοντέψαμε να τρακάρουμε με έναν οδηγό που βιαζόταν και ήθελε να μας προσπεράσει.
-Σιγά, του έκανα νόημα, θα τρακάρουμε.
Εκείνος άρχισε να με ΄΄περιλούζει΄΄ με διάφορα ΄΄κοσμητικά επίθετα”, εγώ τον χαιρέτισα δι΄ ανοιχτής παλάμης και τον άφησα να προσπεράσει.
Φθάνοντας στο κελί, είπα στον Άγιο γέροντα:
- Ευλόγησον Πάτερ.
- Τι να ευλογήσω, την παλιανθρωπιά σου; Γιατί τον μούντζωσες τον άνθρωπο; μου απάντησε.
-Μα, πάτερ μου, με εκνεύρισε πολύ.
-Οι καλοί χριστιανοί δεν φέρονται έτσι , είπε και μού έδωσε τρία χαστουκάκια που ήταν σαν χάδια. Εκείνη τη στιγμή καθάρισε το μυαλό μου.
Για τους Αγίους Τεσσαράκοντα στη Λακωνία προφήτεψε ότι “υπάρχουν κι΄ άλλοι νότια της Μονεμβασίας και να πω να ψάξουν να τους βρουν”.
Επίσης, ο Άγιος γέροντας Πορφύριος προέβλεψε ότι το μοναστήρι του θα γίνει κάποια στιγμή δεύτερη Τήνος και νοσοκομείο ψυχών. Δηλαδή θα μπουν τηλεφωνικές γραμμές όπου θα τηλεφωνούν όσοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα για να λάβουν ψυχολογική υποστήριξη.
Τις συγκλονιστικές αυτές εμπειρίες μου τις παραθέτω στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για ψυχική ωφέλεια όσων το διαβάσουν, και για δυνάμωμα της πίστης τους στην Ορθοδοξία.
Γιάννης Ελ. Λινάρδος
Απολυτίκιον Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου. Ήχος α΄.
Της Ευβοίας τον γόνον, οικουμένης αγλάϊσμα, της θεολογίας τον μύστην και Χριστού φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν πιστοί, τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός. Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς ιάται πίστει κράζοντας. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα (3).
Η Χάρις του Αγίου Πορφυρίου να συνοδεύει όλους τους πιστούς που με ευλάβεια τιμούν τη μνήμη του.
Βιβλιογραφία
1. Αγιολόγιον-Ημερολόγιον 2018. Αθήνα. Εκδόσεις Σαϊτης.
2. Ιωάννης Ελ. Λινάρδος. Οι συγκλονιστικές εμπειρίες μου κοντά στον Άγιο Πορφύριο και στον Άγιο Νεκτάριο, στην ιστοσελίδα Η ΒΑΛΥΡΑ ΤΗΣ ΙΘΩΜΗΣ.
3.Ημερολόγιον 2022. Ιερά Μητρόπολις Νέας Σμύρνης.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
2/12/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου