Ο πανηγυρικός εορτασμός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Βαλύρα

                 

                                                            Φωτό: lyrasi.blogspot.com

Ο σεπτός  πρωτοπρεσβύτερος της ενορίας μας, κ. Ιωάννης Φωτεινός, ιερούργησε μαζί με τον Βαλυραίο ιερέα κ. Ξενοφώντα Ηλιόπουλο, στον   ιερό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Βαλύρα , την 21 η Μαΐου 2025.. πλήθος πιστών παρέστη για να τιμήσει πανηγυρικά τους προστάτες Αγίους μας.

  Η νεωκόρος, κα Μαρία Ηλιοπούλου, καθώς και η χαμογελαστή εκκλησιαστική επίτροπος κα Γωγώ Κοντοδήμου, επένδυσαν ψυχικά και σωματικά ώστε το αποτέλεσμα  του πανηγυρικού εορτασμού να είναι θαυμάσιο.

Στον  πλούσιο σε κάλλος πέτρινο ιερό ναό, ο οποίος θεμελιώθηκε στις 10-8-2006 και εγκαινιάστηκε στις 4-11-2007, οι γυναίκες της Βαλύρας με πρόσφορα, γλυκίσματα και πεντανόστιμους άρτους,τίμησαν τα πατροπαράδοτα έθιμα του τόπου μας.

 Είναι μεγάλη ευλογία ο   καλαίσθητος πέτρινος ναός της Βαλύρας,  και αποτελεί ένα μοναδικό στολίδι στο θείο διάκοσμο του όμορφου χωριού μας.

Χαίροις Άγιε Νικόλαε εν Βουνένοις, τον τόπον αγιάσας της ευλογημένης Βαλύρας μας

                                            

Η Βαλύρα εόρτασε πανηγυρικά τον Άγιο Νικόλαο εν Βουνένοις και τον Άγιο Χριστόφορο, στο γραφικό ξωκκλήσι της, την παραμονή και ανήμερα την 9η Μαΐου, 2025. 

Επιβλητικό ορθώνεται το παλιό Βυζαντινό ξωκκλήσι, επί μικρού υψώματος, ντυμένο στα λευκά, αν και φέρει παλιό κεραμοπλαστικό διάκοσμο. Οι θαυμαστές πρεσβείες των Αγίων  φωτίζουν και θεραπεύουν όσους με πίστη αληθή και ταπείνωση τιμούν  τη μνήμη   τους....για περισσότερους από εννέα αιώνες.

 Χοροστάτησαν κατά τον Εσπερινό ο πατήρ Μιχαήλ, ο οποίος είναι εφημέριος στη γειτονική Σκάλα, μαζί με τον πρωτοπρεσβύτερο της Βαλύρας, κ. Ιωάννη Φωτεινό. Παρών ήταν ο ακούραστος ιεροψάλτης της  Ενορίας μας, κ. Γιώργος Περιβολάρης. 

Στολισμένο πλούσια το αγαπημένο της Βαλύρας ξωκκλήσι, από τη νεωκόρο κα Μαρία Ηλιοπούλου, την εκκλησιαστική επίτροπο, κα Γεωργία Κοντοδήμου, καθώς και τις γυναίκες της γειτονιάς, έλαμπε και αντανακλούσε την αγάπη και τη φροντίδα της Τοπικής Κοινότητας , σε όλο της το μεγαλείο, καθώς βαδίζαμε επάνω σε φρεσκοασπρισμένο δρόμο, και ανηφορίζαμε στα σκαλοπάτια της μικρής εκκλησιάς των παιδικών μας χρόνων. 

Πρωτομαγιά στην ανθισμένη Βαλύρα

                     

Ημέρα εργατικής πρωτομαγιάς, αρχιμηνιά και καλωσόρισμα των ανθισμένων ρόδων... Η γιορτινή Βαλύρα, η μεγάλη οικοδέποινα, τον Μάη τον ομορφονιό υποδέχθηκε με χαρούμενα ακούσματα παιδιών και πτηνών τιτιβίσματα, σε καταγάλανο ουρανό και σε άφθαρτα, στον δόλιχο χρόνο, αετώματα... Μικρές και μεγάλες κόρες , ίδιες και απαράλλακτες σαν τους αιώνιους ανθούς της γενέτειράς μας, ξεχύθηκαν στους αγρούς και μάζεψαν  όποιο άνθος μαγνήτισε την προσοχή τους.  Μοναδικά στεφάνια,  κρεμασμένα  με λαμπερές κορδέλες,   ανεμίζουν στα μπαλκόνια και στην εισόδο των φροντισμένων οικιών στη Βαλύρα, που χαιρέτισε με ευλάβεια τον Μάη, από άκρη σε άκρη, στις λουλουδένιες ραχούλες της  και στον ανθόσπαρτο    κάμπο της.

Ο εορτασμός της Ζωοδόχου Πηγής στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος στη Βαλύρα

 

                                     Το τέμπλο του ιερού ναού Αγίας Τριάδος Βαλύρας

 Στο Πεταλίδι Μεσσηνίας, σήμερα, Παρασκευή μετά το Πάσχα, 25η Απριλίου 2025, εορτάστηκε πανηγυρικά η Ζωοδόχος Πηγή, αλλά και στην ονειρεμένη Βαλύρα, στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος, τιμήθηκε μεγαλοπρεπώς η μνήμη της Ζωοδόχου Πηγής,  με τις αναστάσιμες λαμπάδες ανά χείρας, και φως εκ φωτός στον νου και την καρδιά   του Χριστεπώνυμου πλήθους. 

Χοροστάτησε ο σεπτός πατήρ μας, κ. Ιωάννης Φωτεινός, με τους αξίους ιεροψάλτες μας, κ.κ. Παναγιώτη Ζαφειρόπουλο και Γιώργο Περιβολάρη. Η νεωκόρος, κα Μαρία Ηλιοπούλου, και η εκκλησιαστική επίτροπος , κα Γεωργία Κοντοδήμου, δεν παρέλειψαν να κοσμήσουν καλαίσθητα τον ιερό ναό, που ατενίζει δυτικά την αγιασμένη ιερά Μονή   Βουλκάνου, στο διάσελο της Ιθώμης.  Η Βυζαντινή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής,    ανθοστόλιστη,  τοποθετήθηκε για προσκήνημα επάνω στην Εφέστιο εικόνα της Φιλοξενίας του Αβραάμ, που τιμάται τη Δευτέρα της Πεντηκοστής, του Αγίου Πνεύματος,  πανηγυρικά  στη Βαλύρα.

«Ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ …»

                                        

                                                                    Φωτό: Βικιφθέγματα

Ὁ Χριστός, ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάσταση ἡμῶν, «ἠγέρθη». Ἡ Ἀνάστασή Του μάλιστα συμπαρασύρει τὰ πάντα γύρω μας, «τὸν οὐρανό, τὴν γῆ καὶ τὰ καταχθόνια», τὰ ὁποῖα εἶναι ὅλα λουσμένα στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, πλημμυρισμένα στὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Ἡ κυριώτερη συνέπεια τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀκριβῶς αὐτή: Ἐκεῖ ποὺ πρῶτα κυριαρχοῦσε ὁ θάνατος, ἡ θλίψη, ὁ πόνος καὶ ἡ ὀδύνη, τώρα πλέον κυριαρχεῖ ἡ ἀναστάσιμη χαρά, ἡ χαρὰ ἐκείνη ποὺ ἔχει ἀρχὴ ἀλλὰ δὲν ἔχει τέλος. Γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς προεξαγγέλλει στοὺς μαθητές Του ὅτι, ὅταν θὰ τὸν ξαναδοῦν μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση, ἡ χαρά τους θὰ εἶναι «πληρωμένη», ὁλοκληρωμένη, καὶ κανεὶς πλέον δὲν θὰ μπορῆ νὰ τοὺς τὴν ἀφαιρέσῃ: «οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰωάν., ιστ’ 22).

Ποιός ἄλλος ἀλήθεια ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἔχει τὴν δύναμη νὰ μετατρέψῃ τὴν λύπη σὲ χαρά; Μόνον ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ τὸ πετύχῃ, διότι πολὺ ἁπλᾶ εἶναι ὁ Ἴδιος ἡ χαρά! 

Το ¨ωόν" της προσωπικής μας Ανάστασης

                              

                                                    Νικηφόρος Λύτρας. Το ωόν του Πάσχα

Τη Μεγάλη Πέμπτη (κοκκινοπέφτη) ή το Μεγάλο Σάββατο, οι γυναίκες της Βαλύρας συνηθίζουν να βάφουν τα Πασχαλινά αυγά, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε όλο τον Ορθόδοξο Χριστιανικό κόσμο. Το τσούγκρισμα των αυγών και ιδίως το σπάσιμο του κελύφους του,   περικλείει ιδιαίτερους συμβολισμούς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Τα κόκκινα αυγά αρχίζουν να καταναλώνονται την Κυριακή του Πάσχα, αφού προηγηθεί  το τσούγκρισμα με ευχές στο πασχαλινό τραπέζι. Όποιος έχει το ισχυρότερο  αυγό και βγει  νικητής, θεωρείται  ότι είναι τυχερός...τον περιμένει εν ζωεί η δική του προσωπική αποκάλυψη και Ανάσταση.

Το τσούγκρισμα των πασχαλινών αυγών συμβολίζει την Aνάσταση του Xριστού, καθώς το αυγό συμβολίζει τη ζωή και τη δημιουργία που κλείνει μέσα του. Το Πασχαλινό αυγό έχει χρώμα κόκκινο  όπως το αίμα, που έχυσε ο Χριστός επάνω στο Σταυρό (1 και 2). Όταν το κέλυφος του αυγού σπάσει, γεννιέται μια ζωή , έτσι και το πασχαλινό αυγό  μεταφορικά αφορά το σπάσιμο του τάφου του Xριστού και την Aνάστασή Tου (1). Αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε ακόμη αναδειχθεί ως ώριμες οντότητες σε ψυχοπνευματικό επίπεδο, είμαστε εντός του προσωπικού του τάφου ο καθένας μας. Επειδή όμως έχουμε συσταυρωθεί με τον Χριστό κατά τη βάπτισή μας, βιώνουμε σε όλο της το μεγαλείο την Ανάσταση του Κυρίου μας.

Στις αρχαίες κοσμογονίες το αυγό είναι σύμβολο της ψυχοπνευματικής αναγέννησης. Κάποιοι λαογράφοι εκτιμούν ότι το έθιμο του αυγού έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο και την Περσία, όπου φίλοι και συγγενείς αντάλλαζαν αυγά κάθε εαρινή ισημερία. (2). Το Ορφικό αυγό παριστάνεται με τον όφι τυλιγμένο γύρω του, είναι η δικλείδα προστασίας από το δημιουργικό πνεύμα πριν από τη μύηση και συνειδητά μετά από αυτή . Ο άνθρωπος, στη μαθητεία της ζωής του, αναπτύσσεται σταδιακά, όπως ο καρπός μέσα στη γη τον Χειμώνα. Είναι παράλληλα  επιλογή του ανθρώπου να συμπορευθεί είτε με τα πάθη του και τον πειρασμό ή να ακολουθήσει τη στενή οδό του φωτός και της σωτηρίας του, εκτός του κελύφους του προτέρου αμαρτωλού βίου του, ως νέος και αναγεννημένος  σε πνευματικό επίπεδο, όπως την Άνοιξη που αναγεννιέται η φύση γύρω του, κατ΄ομοίωση με το αγαθό και σοφό πνεύμα του Δημιουργού του.

«Θεοῦ γεώργιον»

                          

                                                                     Φωτό: prlogos.gr

Μέσα στὸ φῶς τοῦ ἔαρος καὶ τῆς Ἀναστάσεως «ἀνέτειλε» καὶ ἡ «φωτοφόρος» ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Πράγματι, ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου συμβαδίζει πάντοτε μὲ τὴν Ἀνάσταση· γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ δύο ἑορτές «συνεκλάμπουν». Γι’ αὐτό, ὁ ὑμνογράφος στὸ ὄμορφο τροπάριο τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου μᾶς καλεῖ: «ἅπαντες λαμπροφοροῦντες φαιδρῶς ἑορτάσωμεν».

Ὅλοι ἑπομένως οἱ φιλέορτοι χριστιανοὶ συμμετέχομε στὴν χαρὰ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ γιατί ὁ Ἅγιος τυχαίνει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα λαοφιλής; Διότι ὁμολογουμένως συνεδύαζε στὸ πρόσωπό του τὶς μεγαλύτερες ἀρετὲς τοῦ βίου, τὴν νεότητα μὲ τὴν σταθερότητα, τὴν ἀξιωσύνη μὲ τὴν γενναιότητα, τὴν ὀλιγάρκεια μὲ τὴν ἀλληλεγγύη.

Ἀπὸ ποῦ, ὅμως, ἄντλησε αὐτὲς τὶς ἀρετὲς ὁ νεαρὸς Γεώργιος; Ποῦ βρῆκε τὴν δύναμη νὰ στηριχθῆ στοὺς δύσκολους αὐτοὺς καιροὺς ποὺ διωκόταν ἀνηλεῶς ἡ πίστη; Διότι μὴν βιαστῆ βεβαίως νὰ πῆ κανεὶς ὅτι ἡ δική μας ἐποχὴ εἶναι ἀσφαλῶς δυσκολώτερη ἀπὸ ἐκείνη τοῦ Ἁγίου, στοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες, ποὺ καὶ εἴδωλα ὑπῆρχαν, καὶ διώξεις καὶ μαρτύρια ἀλλὰ καὶ πλῆθος φωτεινῶν μαρτύρων. 

«Ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωὴν»

                 

                                                       Φωτό: Orthodoxia News Agency

«Ἄφραστον θαῦμα! …ἐν τάφῳ νεκρὸς ἄπνους κατατίθεται εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων» (Καταβασία ζ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος), ἀκούσαμε στὸν Ὄρθρο τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ποὺ ψάλλεται τὴν Παρασκευὴ τὸ ἑσπέρας. Καὶ στὴν ἀσματικὴ ἀκολουθία τῶν Ἐγκωμίων, τὴν λυρικώτερη στὴν ἐκκλησιαστική μας ὑμνολογία, ψάλαμε «ὕπνωσας μικρὸν καὶ ἐζώωσας τοὺς τεθνεῶτας καὶ ἐξαναστὰς ἐξανέστησας τοὺς ὑπνοῦντας ἐξ αἰῶνος, Ἀγαθέ» (Στάσις β’).

Τάφος, νεκρός-ἄπνους, ὕπνωση καὶ ἀνάσταση. Πῶς συμβιβάζονται ὁ τάφος καὶ  ἡἄπνοια μὲ τὴν ζωοποίηση καὶ τὴν ἀνάσταση; Ἂς μὴν σπεύσῃ νὰ βγάλῃ κάποιος εὔκολα τὸ συμπέρασμα ὅτι πρόκειται γιὰ ἁπλῆ ποιητικὴ σύλληψη καὶ γιὰ λογοτεχνικὰ σχήματα. Ἔχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τοὺς τρόπους της, ὅπως καὶ ἡ ποίηση τοὺς δικούς της.

Xριστός Ανέστη, μέχρι να χαρεί η ψυχή μας!

                     

                                                          Φωτό: Βill Chalikouras FB

 

Το πλήθος των κοσμικών Χριστιανών Ορθοδόξων  συνήθως αποχωρεί από τον ιερό ναό μετά το πρώτο άκουσμα του " Χριστός Ανέστη". Οι φιλότιμες και προκομμένες οικοδέσποινες της Βαλύρας, κατάκοπες όλη την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου, και όχι μόνο, προκειμένου να ετοιμάσουν πλούσια και ποικίλα εδέσματα για να ευφρανθούν οι νηστεύσαντες της οικογενείας τους και οι καλεσμένοι τους,  με κόπο φορούν το Πασχαλινό τους εορταστικό ένδυμα και το ευγενικό χαμόγελό τους... Για να μη δυσαρεστήσουν  τους γύρω τους, κρατούν γενναιόψυχα  τα προσχήματα . Στην εκκλησία πατούν με το κομψό   γοβάκι τους ,   αλλά τον νου τους τον ξεχνούν  στον πάγκο της κουζίνας τους και στον στόλο της τραπεζαρίας τους.

Καθώς κινούσα τη λαμπάδα μου εκστασιασμένη από  τα αναστάστιμα ακούσματα, εντός του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας, είδα μία φίλη μου να στέκεται  ακουμπισμένη στο παγκάρι και να με κοιτάζει επίμονα. Ήταν προβληματισμένη και εξέπεμπε διακριτικά  μία δόση μελαγχολίας... 

-Πρέπει να αποχωρήσω, δεν μπορώ να παραμείνω μέχρι το τέλος της μεταμεσονύχτιας αναστάσιμης ακολουθίας. Στο σπίτι περιμένουν γέροι, νέοι, παιδιά , εγγόνια και δισέγγονα ,  σιωπηλά μου έλεγε.

Η χάρις του Επιταφίου στις οικογενειακές εστίες της Βαλύρας το Πάσχα του 2025

                           

Αναμένοντας την Αγία του Κυρίου μας Ανάσταση, σημαντικό είναι να αναφερθούμε πρωτίστως στα θρησκευτικά δρώμενα της Μεγάλης Παρασκευής, που κάθε έτος, με συγκλονιστικό τρόπο, εντείνουν την προσμονή της Αναστάσεως και ενδυναμώνουν την πίστη των Ορθοδόξων πανταχόθεν. Παρομοίως και στην Τοπική Κοινότητα της ονειρεμένης Βαλύρας, η Μεγάλη Παρασκευή είναι δείκτης και ακράδαντη απόδειξη της ψυχικής θέρμης, που διακατέχει τα μέλη της Ενορίας του Αγίου Αθανασίου.

 Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής,  ο σεπτός πατήρ μας, κ. Ιωάννης Φωτεινός,  παρευρίσκετο στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Κοιμητήριο του χωριού, προσευχόμενος και θυμιατίζοντας, μαζί με τους  συγγενείς των  κεκοιμημένων στα μνήματα.    Η   πρεσβυτέρα μας, κα Σοφία Φωτεινού,  ως είθισται, μαζί με την νεωκόρο κα Μαρία Ηλιοπούλου και την εκκλησιαστική επίτροπο, κα Γεωργία Κοντοδήμου, εργαζόταν   πυρετωδώς, όσον αφορούσε τον στολισμό του Επιταφίου. Η κα Μαρία Ηλιοπούλου, ως η πλέον έμπειρη,   βοηθούσε τις κυρίες που προσήρχοντο και ενσωματώνονταν αρμονικά στην όμορφη ομάδα δράσης. 

Το χρονικό μίας Πασχαλινής ημέρας στη Βαλύρα του 2025

 

                                                 Φωτό:  ΒΑΛΥΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ στο FB

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι , συνήθως για τους Βαλυραίους, η ημέρα που τρέχουν όλοι να προλάβουν τις προετοιμασίες για την Αγία του Κυρίου μας Ανάσταση, αλλά και η ημέρα με τις περισσότερες ώρες επί το θείον έργον, για τον σεπτό πατέρα μας, κ. Ιωάννη Φωτεινό , τους αξίους ιεροψάλτες μας, τη νεωκόρο, και την εκκλησιαστική επίτροπο της ενορίας μας. 

Κάποιοι ξεκίνησαν την αυγούλα με το χορτοκοπτικό τους για να κουρέψουν τους κήπους και τα κτήματά τους, έπεται και η προσωπική τους κόμμωση... Άλλοι καλλίκομοι, σαν τις φρόνιμες παρθένες της παραβολής,  δεν παρέλειψαν να εξομολογηθούν το πρωί στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, να μετέχουν στην ακολουθία του Αγίου Ευχελαίου κατά τις απογευματινές ώρες, και να παρακολουθήσουν με ευλάβεια την ιερά ακολουθία της Εσπέρας. Παρόντες στην εσπερινή ακολουθία ήταν ο Δήμαρχος Μεσσήνης, κ. Γιώργος Αθανασόπουλος, μαζί με τους αντιδημάρχους του, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Βαλύρας, κ. Δημήτρης Τσιλίκας, και ο σύμβουλος κ. Κώστας Καυκούλας.

Ο Πελεκάνος της Λαμπαίνης, κ. Γιάννης Γιαννόπουλος, διέκοψε προσωρινά τις εργασίες του στη Μπιζανιώτικη γειτονιά, ενωρίς το πρωί της Τετάρτης, προκειμένου να ακολουθήσει τον Πρόεδρο της Κοινότητας της Βαλύρας,  συμμετέχοντας ενεργά  στον καλλωπισμό των δρόμων του χωριού, εν όψει του Πάσχα. Οι δρόμοι ασπρισμένοι και καθαροί αναμένουν τον Επιτάφιο να τους αγιάσει και φέτος, θυμιατισμένοι και ευκολοδιάβατοι να είναι ολη τη χρονιά, και της Βαλύρας η χαρά.

Μεγάλη Εβδομάδα 2025, στον Παράδεισο της Πλανεύτρας Βαλύρας

 

Είθισται το Πάσχα οι Νεοέλληνες να το περνούν στην ύπαιθρο, ιδίως εκείνοι που κατάγονται από την επαρχία και έχουν ένα χωριό ως γενέτηρα ή ως σημείο αναφοράς.

Η Βαλύρα είναι ένας   μοναδικός προορισμός, για να αισθανθεί η ψυχή του ανθρώπου ανάταση, γαλήνη, ηρεμία και απειρία θετικών συναισθημάτων να κατακλύσουν το είναι του.  Υπέροχες εικόνες της φύσης εναλλάσονται μαγευτικά και το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι είναι δύσκολο να πλήξουν από μονοτονία  τόσο οι μόνιμοι κάτοικοι όσο και οι  περιστασιακοί επισκέπτες.

Ξεχωριστός στον στόλο της Βαλύρας είναι ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου, του πολιούχου του χωριού,  με το παλιό ξύλινο τέμπλο του και το συναίσθημα που προκαλεί το εσωτερικό του  , την αίσθηση ότι ο πιστός  συναντά τον Τριαδικό Θεό και πατέρα του. Οργιάζει η γη στα πλουμιστά κάλλη της, αλλά ουδείς πλανάται,  όλα είναι συντονισμένα στο Άγιο Πάσχα στην όμορφη κοινότητα της Βαλύρας.

«Ἡ πάντων χαρά»

                          

                                                                 Φωτό: Demokratiki

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ διανύσαμε ἤδη τὴν κύρια περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀποτελοῦν τὸν «λαιμό» ποὺ συνδέει τὸν «κορμό» τοῦ Τριῳδίου μὲ τὴν «κεφαλή», τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν κορύφωση, στὸν Σταυρὸ καὶ τελικὰ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο στὴν λειτουργική γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ διπλῆ αὐτὴ ἑορτή, τοῦ Λαζάρου καὶ τῶν Βαΐων, ὀνομάζεται «προοίμιο τοῦ Σταυροῦ», διότι μᾶς εἰσάγει στὸν ἑορτασμὸ τῶν σωτηρίων παθῶν καὶ τῆς λυτρωτικῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἔτσι τὸ τυπικὸ τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου δὲν ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνο τῶν Σαββάτων, γενικῶς, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένα στοὺς κεκοιμημένους. Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀναστάσιμο Σάββατο, ποὺ ὑμνολογικὰ προαναγγέλλει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου «λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων» (Μάρκ, ιστ’ 2). Ὁ Ὄρθρος τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου μὲ τὰ ἀναστάσιμα Εὐλογητάρια, τὀ «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…» θυμίζει τὸν κυριακάτικο ἀναστάσιμο Ὄρθρο, στὴν Θεία δὲ Λειτουργία ἀντὶ τοῦ Τρισαγίου ἀκοῦμε «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε…», ὅπως στὶς μεγάλες «φωτιστικές» ἑορτές.

Ἐμβόλιο ζωῆς

                                   

                                                                    Φωτό: sansimera.gr

«Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ἡμῶν εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι» (Ἑβρ. θ’ 14). Στὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ποὺ διαβάζεται κατὰ τὴν Ε’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, ὁ Ἀπόστολος, ἀφοῦ ἀναφέρεται στὸν τρόπο προσφορᾶς θυσιῶν πρὸ Χριστοῦ, τὶς διαφοροποιεῖ ἀπὸ τὴν δική Του θυσία καὶ ἐκφράζει τὴν βεβαιότητά του γιὰ τὴν ἀνωτερότητα τῆς σωστικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ σὲ σχέση μὲ ὅλες τὶς προηγούμενες, ποὺ ἀποτελοῦσαν βεβαίως προεικόνισή της.

Πράγματι, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχουν οἱ μέχρι τότε προσφερόμενες ζωοθυσίες, καὶ μάλιστα ἑκατόμβες, ἀκόμα καὶ οἱ ἀνθρωποθυσίες, ποὺ γίνονταν γιὰ τὸν ἐξευμενισμὸ τῶν διαφόρων «θεῶν», μὲ τὴν ζωηφόρο θυσία τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου, τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε γιὰ τὴν δική μας λύτρωση ἀπὸ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου; Πῶς μπορεῖ νὰ συγκριθῆ ἡ θυσία ἁμαρτωλῶν θυμάτων μὲ τὴν θυσία τοῦ ἀναμάρτητου Σωτῆρος; Ἐὰν τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων εἶχε τὴν δύναμη νὰ ἐξαγνίσῃ «πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα», πόσο μεγαλύτερη δύναμη μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὸ αἷμα τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ ποὺ προσφέρθηκε ὑπὲρ ἡμῶν «εἰς κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων», «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» καὶ «εἰς ζωὴν αἰώνιον»;

Οι Ε΄ Χαιρετισμοί 2025 προς την Υπεραγία Θεοτόκο, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

                                          

                                                       Φωτό: κα Σοφία Μάγειρα-Τσιλίκα

Οι Ε΄ Χαιρετισμοί προς την Υπεραγία Θεοτόκο αποδόθηκαν σε ένα άκρως κατανυκτικό περιβάλλον, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, του πολιούχου της Βαλύρας, χοροστατούντος του σεπτού πατρός μας κ. Ιωάννου Φωτεινού , με τη συνοδεία των  αξίων ιεροψαλτών μας, κ.κ.Παναγιώτη Ζαφειρόπουλου και Γεωργίου Περιβολάρη.

Κατάμεστος  ο ναός του  Αγίου Αθανασίου, καθιστά  εμφανές τόσο το θρησκευτικό συναίσθημα των Βαλυραίων , όσο και την ενεργό συμμετοχή τους στα δρώμενα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Οδεύοντας προς την Ανάσταση του Θεανθρώπου Χριστού, η ψυχή του ανθρώπου στρέφεται με παρρησία προς την Πρέσβειρα των Ουρανών, την Παναγία μας με τα πολλά ονόματα και προσφωνήσεις, ζητώντας φως εκ φωτός, από εκείνη που το ουράνιο φως εδέχθη η Πάναγνη, και Μητέρα του Φωτός κατέστη  αιωνίως.

Όταν οι πεθερές είχαν τον πρώτο λόγο!

                       

                                                     Φωτό:  Gavriil Tachtatzis στο FB

Εκείνα τα αλησμόνητα χρόνια της δεκαετίας του 1960, που εμείς πρωτοσηκώσαμε τη βαριά σχολική σάκα  με τα μπλε τετράδια για να φοιτήσουμε στην Πρώτη Δημοτικού, στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας, οι παραδοσιακές οικογένειες σήκωναν το βάρος και αδιαμφισβήτητο χρέος του συνεχούς υπολογισμού και κράτησης των προσχημάτων, όσον αφορούσε τη θεμιτή και αθέμιτη παρουσία, καθώς και  την επέμβαση της πεθεράς.  

Βεβαίως, πολύ παλιότερα, κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας, σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας, η πεθερά πρωτοστατούσε και ήταν υπεύθυνη για την επιλογή του γαμπρού ή της νύφης αντίστοιχα. Ο υποψήφιος γαμπρός την επισκεπτόταν με δώρα, γλυκίσματα, μέλι και καρύδια και περνούσε από ενδελεχή έλεγχο.  Έπρεπε να προσπαθήσει σκληρά, να ιδρώσει για να αποκτήσει τη γυναίκα της αρεσκείας του....τυχερός ήταν όταν τον συμπαθούσε και τον ενέκρινε η μέλλουσα πεθερά του! Όσο για τις νύφες, εκείνες δεν επισκέπτονταν τις μέλλουσες πεθερές, γιατί μία ζωή, ιδίως κατά την εφηβεία και ενηλικίωσή τους, ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση, όσον αφορούσε την πρόοδό τους και την κατάκτηση όλων εκείνων των "προσόντων", που συνέθεταν το προφίλ μίας καλής κόρης, μελλοντικής συζύγου και   μητέρας  για την εποχή τους.

Ο Σύλλογος Γυναικών Βαλύρας έδωσε τα ρέστα του!

                      

  Ο δραστήριος και αρτίως συντονισμένος  Σύλλογος  Γυναικών Βαλύρας, με πρόεδρο την κα Ελένη Τσιλίκα, πραγματοποίησε το Πασχαλινό παζάρι του με επιτυχία, στην αίθουσα του παλιού Δημαρχείου Ιθώμης στη Βαλύρα ,  Κυριακή ,   30 Μαρτίου 2025 και ώρα 17:00.

Οι Πασχαλινές λαμπάδες , που με πολύ φαντασία και καλαισθησία ετοίμασαν οι δημιουργικές γυναίκες της Βαλύρας, έλκυσαν την προσοχή των επισκεπτών και επέφεραν αξιοπρόσεκτο κέρδος στον Σύλλογο.

«Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι»

            

                                                                  Φωτό: Larissanet

«Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.» Ὁ λόγος αὐτὸς δὲν εἶναι ἑνὸς ἁπλοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τοῦ Θεανθρώπου. Μόνον Ἐκεῖνος, «ὁ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας» εἶναι σὲ θέση νὰ γνωρίζῃ τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Καὶ ἐπειδὴ διαπιστώνει ὅτι ὅλοι μας, λίγο – πολύ, χωλαίνουμε στὰ πνευματικὰ θέματα, μᾶς «προκαλεῖ» τοὐλάχιστον νὰ τὸ παραδεχτοῦμε. 

Αὐτὸ κάνει καὶ μὲ τὸν πατέρα τοῦ δαιμονισμένου νέου τοῦ Εὐαγγελίου (Μάρκ. θ’ 17-31). Ὡς σοφὸς παιδαγωγὸς καὶ ἄριστος καρδιογνώστης τὸν καλεῖ διακριτικὰ νὰ παραδεχθῆ ὅτι γιὰ τὸ προσωπικὸ καὶ οἰκογενειακό του μαρτύριο εὐθύνεται (καί) ἡ ἀνεπαρκής του πίστη. 

Θὰ ἀκούσωμε τὴν φωνή;

                              

                            Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Ιερός ναός Αγίου Αθανασίου Βαλύρας.

                                                  Φωτό: κα Μαρία Φωτεινού-Χρηστάκη

Θαυμαστὴ ὑπῆρξε, πράγματι, ἡ πίστη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21, ποὺ ἦταν στενὰ συνυφασμένη μὲ τὴν ἀγάπη των γιὰ τὴν πατρίδα. Ἡ πίστη, μάλιστα, γι’ αὐτοὺς εἶχε πρωταρχικὴ σημασία. Ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μωριᾶ, στὸν λόγο του στὴν Πνύκα, προτρέπει τοὺς νέους νὰ φυλάξουν καὶ νὰ στερεώσουν τὴν πίστη, ὅπως ἐκεῖνοι, οἱ παλαιοὶ ἀγωνιστές, «ὅταν ἔπιασαν τὰ ἄρματα, εἴπαν πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ πατρίδος». Καὶ ὁ ἡρωϊκὸς Μακρυγιάννης, πρὶν ἀπὸ τὴν κρίσιμη μάχη στοὺς Μύλους, διαμηνύει στοὺς ξένους ποὺ τὸν συμβούλευαν νὰ ὑποχωρήσῃ μπροστὰ στὸν πανίσχυρο Ἰμπραήμ: «Ὅταν σηκώσαμε τὴν σημαία ἐναντίον τῆς τυραγνίας, ξέραμε ὅτι εἴμαστε ἀδύνατοι, …κι ἄν πεθάνομεν, πεθαίνομεν διὰ τὴν πατρίδα μας, διὰ τὴν θρησκείαν μας…κι ὁ Θεὸς βοηθός».

Της Βαλύρας η "Θανάσαινα" την 25η Μαρτίου 2025

                               

                                              Φωτογραφίες: κα Μαρία Φωτεινού-Χρηστάκη

Η λεβεντογυναίκα (Μαρία Χρηστάκη), του ανδρειωμένου κυρ Θανάση (Βασίλη Κότσιαρη), τη φοβερή και τρομερή νύχτα, λίγο πριν την έναρξη της επανάστασης του 1821, μαζί με τις δύο ομορφοκόρες τους, τη Λενιώ (Μελίσσα Νέλη) και τη Μαριώ (Μαριάνθη Χρονοπούλου), κάλεσαν στο σπίτι τους Προεστούς να μιλήσουν για την ποθητή λευτεριά και την αιματηρή απόκτησή της... Ομόφωνα, με φόβο Θεού και ελπίδα στην καρδιά, αποφάσισαν να πολεμήσουν για την Πατρίδα. Αυτό ήταν ένα από τα θεατρικά δρώμενα της 25ης Μαρτίου 2025, που θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μας και  στα λαογραφικά μας δεδομένα.

 Τόσο το Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας όσο και το νηπιαγωγείο- συντονίστηκαν οι μικροί μαθητές ντυμένοι με εθνικές ενδυμασίες και παρέλασαν κρατώντας τέλεια τεντωμένη την Ελληνική σημαία- μάγεψαν τα πλήθη και απέσπασαν πολλά χειροκροτήματα.

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως...οι βιολέτες της Βαλύρας

                                      

                                                      Φωτογραφίες: κα Νόρα Χαλικούρα

Η τρίτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, γνωστή ως Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως,  εορτάστηκε φέτος  στις 23 Μαρτίου 2025. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ημέρα στο εκκλησιαστικό έτος, καθώς σηματοδοτεί τη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και προσφέρει στους πιστούς πνευματική ενίσχυση στην πορεία τους. Οι βιολέτες της Βαλύρας, συντονσμένες σε αυτή τη μεγάλη εορτή, παρέδωσαν το αρρητολεπτόπνευστο σώμα τους επί του θυσιαστηρίου, προκειμένου  να ευλογηθούν και να αγιάσουν τους πιστούς, με τη δύναμη του Σταυρού του Χριστού.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ .Η ΜΑΣΣΑΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥΔΗ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

 Περιγραφή

Τα θεμέλια της πρώτης ελληνικής Κοινότητας στη Μασσαλία μπαίνουν το 1820 με την ίδρυση της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας από εμπόρους, κυρίως Χιώτες, εγκατεστημένους ήδη μόνιμα στο λιμάνι. Η Κοινότητα ενδυναμώνεται με τη σταδιακή άφιξη άλλων εμπόρων από την Κωνσταντινούπολη και τα Ιόνια νησιά, γίνεται σύντομα σημαντικό μέλος της ελληνικής επιχειρηματικής διασποράς και επιβάλλεται στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης. Στις αρχές του 20ού αιώνα, μέλη των ίδιων πάντα αρχοντικών εμπορικών οικογενειών διοικούν την Κοινότητα και την ελληνορθόδοξη Εκκλησία.

Μετά το 1916, η σύνθεση και η κοινωνικοοικονομική διαστρωμάτωση της τοπικής ελληνικής διασποράς μεταβάλλονται ριζικά από διαδοχικά κύματα προσφύγων και μεταναστών. Αμφίδρομες σχέσεις και αλληλεπιδράσεις δημιουργούνται μεταξύ των κυρίων συνιστωσών της νέας πολυπληθούς και ετερογενούς παροικίας, οι οποίες εκφράζονται ανάλογα με τις ιστορικές συνθήκες και τα πρόσωπα, διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή της και συντελούν αναπόφευκτα στην τελική και πλήρη διαφοροποίησή της.

Διαβάστε περισσότερα »

Ζωηφόρος Σταυρὸς καὶ θανατηφόρα ἁμαρτία

                        

                                                                        Φωτό: Σαν σήμερα

«Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός…ἡ θύρα τοῦ Παραδείσου, ὁ τῶν πιστῶν στηριγμός, τῆς Ἐκκλησίας τὸ περιτείχισμα», ψάλλει ὁ ὑμνωδὸς κατὰ τὴν μεσονηστίσιμο Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Ζωηφόρο ἀποκαλεῖ τὸν Σταυρὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, διότι χάρη στὸν καρπὸ τοῦ Σταυροῦ, στὴν γεύση δηλαδὴ τοῦ «ξύλου τῆς ζωῆς», τοῦ Χριστοῦ, γευτήκαμε ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ἀπόγονοι τῶν πρωτοπλάστων, ὄχι τὴν πικρὰ γεύση τοῦ θανάτου ἀλλὰ τὴν γλυκιὰ ἡδονὴ τῆς ζωῆς.

Ὁ Σταυρός, λοιπόν, μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ Κυρίου πάνω Του, ἀνανοηματοδοτεῖται καὶ ἀπὸ σύμβολο θανάτου γίνεται σύμβολο τῆς ζωῆς, ἀπὸ σύμβολο ἐσχάτης ταπεινώσεως καὶ ἐξευτελισμοῦ γίνεται σύμβολο ἀνορθώσεως καὶ τιμῆς, ἀπὸ φονικὸ ὄργανο γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς γίνεται ὄργανο σωτηρίας γιὰ τοὺς μετανοοῦντες, καὶ ἐν τέλει σύμβολο λυτρώσεως καὶ ἀναστάσεως!

«Νέαν ἔδειξεν κτίσιν…»

                            

                                                                  Φωτό: εκκλησία online

Μὲ τὴν φράση αὐτὴν ξεκινοῦν οἱ Γ’ Χαιρετισμοὶ στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν Παναγία Μητέρα μας. Ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο, οἱ 12 Οἴκοι ἀπὸ τὸ Ν ἕως τὸ Ω, ἡ Γ’ δηλαδὴ καὶ ἡ Δ’ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν, ἀναφέρονται στὸ κοσμοσωτήριο ἔργο τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Κυρίου καὶ στὴν μεγάλη βοήθεια ποὺ προσφέρει ἡ Θεοτόκος στὸ ἔργο αὐτό. 

Μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς νέας κτίσεως, ποὺ ἐγκαινίασε ὁ Κτίστης καὶ Δημιουργὸς μὲ τὴν Ἐνανθρώπησή Του, μᾶς δείχνει, χωρὶς νὰ μᾶς ἐπιβάλλῃ, τὸν τρόπο τῆς δικῆς μας ἀναγεννήσεως, ἐὰν φυσικὰ ἀκολουθήσωμε τὸν δρόμο ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει. Ἐκεῖνος κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανό, γίνεται ἄνθρωπος «διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν», «ἵνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται», ἡ δὲ Παναγία εἶναι ἐκείνη «δι’ ᾗς νεουργεῖται ἡ κτίσις».

Οι Γ΄Χαιρετισμοί 2025 , προς την Υπεραγία Θεοτόκο, στην Ιερά Μονή Βουλκάνου

                                             

                                              Φωτογραφίες:κα Μαρία Φωτεινού-Χρηστάκη

Στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, σε άκρως κατανυκτική ατμόσφαιρα, τελέστηκαν οι  Γ΄ Χαιρετισμοί προς την Υπεραγία Θεοτόκο, χοροστατούντος του πανοσιολογιωτάτου ηγουμένου, κ. Προκοπίου. Άκρως ελπιδοφόρο  είναι το γεγονός ότι προσήλθαν αρκετοί πιστοί, και πληρώθηκε ο χώρος του καθολικού. Επίσης, ο ανδρικός πληθυσμός είχε την πρωτοκαθεδρία, σε αντίθεση με τους ενοριακούς ναούς, όπως της Βαλύρας, που συνήθως προσέρχονται περισσότερο γυναίκες στους Χαιρετισμούς....Όλοι έψαλαν από καρδιάς τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια και την Ωραιότητα της Παρθενίας σου ... Περιχαρείς και πνευματικά οικοδομημένοι , με λυτρωτικά χαμόγελα, αποχώρησαν μετά την απόλυση.

Η Κεχαριτωμένη Βουλκανιώτισσα, σε όλο το θείο Της μεγαλείο, μεγάλη έκπληξη επεφύλαξε στους πιστούς που την προσκύνησαν... Ολόχρυση , σε υπερφυσικό-μη ορατό ,με τους φυσικούς οφθαλμούς, επίπεδο, εξήλθε της ιεράς εικόνος Της, και ευλόγησε φωτίζοντας τα πρόσωπα των πιστών τέκνων Της , που κωπηλατούν στα σκοτάδια της αμαρτίας του καθημερινού βίου, έχοντας την Αγία Μητέρα ολόκληρης της Μεσσηνίας, ως φάρο ζωής, ακαθαίρετο καταφύγιο, και  οδηγό σωτηρίας. Ανάλογα με το  στάδιο της πνευματικής προόδου του κάθε πιστός, βίωσε τη δική του, μοναδική εμπειρία, προσκυνώντας τη Βασίλισσα των ουρανών στην Ιερά Μονή Βουλκάνου.

«Χαλάσωμεν τὴν στέγην τοῦ νοός»

 

                                                           Φωτό: Βήμα Ορθοδοξίας

«Ὀρθοδοξίας φωστῆρα», «Ἐκκλησίας στήριγμα», «θεολόγων ὑπέρμαχον ἀπροσμάχητον», ἀποκαλεῖ ὁ ὑμνογράφος τὸν Γρηγόριο Παλαμᾶ, τὸν Ἅγιο ποὺ τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Β’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, ὄχι γιὰ τὴν μνήμη τῆς κοιμήσεώς του (+14 Νοεμβρίου), ἀλλὰ γιὰ τὴν προσφορά του στὴν στήριξη τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῶν κακοδοξιῶν τῆς Δύσεως. 

Πράγματι, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος κατάφερε νὰ συνενώσῃ στὴν σκέψη καὶ στὸ ἔργο του ὅλη τὴν προηγούμενη πατερικὴ παράδοση, τῶν 14 αἰώνων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, καὶ νὰ καταστῆ «πράξεως ὄργανον» καὶ «θεωρίας ἀκρότης». Ἄλλωστε, κατὰ τὴν ἔκφραση ἑνὸς ἄλλου Γρηγορίου (Θεολόγου), «Πρᾶξις ἐπίβασις θεωρίας», δηλαδὴ ἡ πρακτικὴ ἄσκηση ἀποτελεῖ τὴν βάση γιὰ τὴν θε-ωρία, τὴν ἐμπειρία δηλαδὴ καὶ τὴν γνώση τοῦ Θεοῦ.

Ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται ἡ δυσκολία ποὺ εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ ὁ Παλαμᾶς στὴν ἐποχή του. Νὰ «ἀποδείξῃ» ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δυνατὸν νὰ προσεγγιστῇ, ὄχι ὅμως μὲ τὴν ἀνθρώπινη τακτικὴ τῆς γνώσεως ἀλλὰ μὲ τὴν ἁγιοπνευματικὴ πρακτικὴ τῆς καθάρσεως. Δίδασκε, λοιπόν, ὁ Γρηγόριος, ὅπως καὶ οἱ πρὸ αὐτοῦ Ὀρθόδοξοι Πατέρες, ὅτι τὴν οὐσία τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ ἀσφαλῶς νὰ τὴν ἀντιληφθῇ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι, ὅμως, δυνατὸν νὰ γνωρίσῃ τὸν Θεὸ διὰ τῶν ἐνεργειῶν Του. 

H Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

                                   

                                               Ιερός ναός Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

                                         Φωτό: κα Ευρυδίκη Λινάρδου-Παπαλαμπίδου

Στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας τελέστηκε σήμερα, Τετάρτη 19 Μαρτίου 2025, η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία,  χοροστατούντος του σεπτού  ιερέως της Βαλύρας, κ. Ιωάννου Φωτεινού.  Οι  πιστοί προσήλθαν κατά τον Εσπερινό και κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων.  Κάποια παιδιά απόρησαν σήμερα,  γιατί έχουν ως δεδομένο, με βάση τη  σχολική τους παιδεία και τις πρότερες εμπειρίες τους, ότι η Θεία Μετάληψη λαμβάνει χώρο μόνο κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής. Όταν οι μητέρες και γιαγιάδες τους είπαν  ότι χρειάζεται να νηστέψουν σήμερα, το τελευταίο τους γεύμα πρέπει να είναι έως το μεσημέρι,  για να προσέλθουν στην εκκλησία   να μεταλάβουν, απόρησαν πώς ο παπα- Γιάννης θα τους κοινωνήσει ημέρα Τετάρτη  και ώρα εσπερινή!

 Ο μακαριστός παππούλης μας, ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, μάς άφησε ως ιερά παρακαταθήκη τον γραπτό λόγο του και για την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία (βλπ. pemptousia.gr).

Σαν τον παλιό τσατουμά!

                       

Αυτή την ιστορία μάς τη διηγήθηκε ο κ. Γιάννης Γιαννόπουλος, ο πελεκάνος της Λαμπαίνης, ή Γιάννης ο καλλιτέχνης.   Κατά τη νεαρή του ηλικία, λίγα χρόνια πριν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το ευρώ, το έτος 2002, ανέλαβε την ανακαίνιση στο σπίτι της αείμνηστης χήρας Γκομέση, που διέμενε   μετά τις σιδηροδρομικές γραμμές, προς τον κάμπο της Βαλύρας.Τον κάλεσε να σοβατίσει  το παλιό χώρισμα του πλίνθινου σπιτιού της, φτιαγμένο με καλάμια, τον τσατουμά   στην κάμαρα του μοναχογιού της, που ήταν μετανάστης στην Αμερική.

Η ευγενική και λιγομίλητη μητέρα,  διέμενε σε ένα παλιό αρχοντόσπιτο, φτιαγμένο με πλίθρες και καλαμένια εσωτερικά χωρίσματα. Πάραυτα, ήταν όλα τόσο καλά συντηρημένα και στολισμένα, ώστε   ο χώρος προκαλούσε ένα ευχαρίστο συναίσθημα, με άρωμα φιλοξενίας και ζεστασιάς.  Αν και η πικραμένη μητέρα νοσταλγούσε αφάνταστα  τον ερχομό του παιδιού της,  ιδίως μετά τον χαμό του συζύγου της, έσφιγγε την καρδιά της εμπρός στο θέλημά του για ένα καλύτερο μέλλον, και κορόιδευε της μοναξιάς της τα τεχνάσματα.

Nίκος Κων. Γουρνάς: Το ότι ο πατέρας μου είναι δίπλα μου...τα λέει όλα!

                                             

Φωτό: κ. Νίκος Κων. Γουρνάς

Καλός σύζυγος, πατέρας και παππούς,  επίσης άριστος επαγγελματίας-καλλιτέχνης στις σιδηροκατασκευές , μοναδικό κόσμημα στον  λαογραφικό διάκοσμο της Βαλύρας, είναι ο κ. Κώστας Γουρνάς. Ο ευτυχής πατέρας του κ. Νίκου Γουρνά, διευθυντή της κερδοφόρου επιχείρησης Gournas Metal and Aluminium Systems, που καλύπτει επιτυχώς ανάγκες σε ολόκληρη τη Μεσσηνία , είναι υπερήφανος που o άξιος γιος του ακολούθησε πιστά τα βήματά του. Ο κ. Νίκος  Γουρνάς εξελίσσει σταδιακά τις επαγγελματικές του  ικανότητες, με βάση τα νέα δεδομένα της απαιτητικής εποχής μας, που στηρίζεται στα κουφώματα και άλλες κατασκευές αλουμινίου και τα  εμφανή πλεονεκτήματά τους,  όπως θερμομόνωση , ηχομόνωση , ασφάλεια, πλεονεκτήματα σχεδιασμού, λειτουργικότητας και αντοχής.

 Ως νεαρός σιδηρουργός , ο πατέρας του,   κ.  Κώστας Γουρνάς, μετά την απόλυσή του από τον στρατό, το έτος 1982, με όραμα ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον και τη δημιουργία χριστιανικής οικογένειας, έστησε το πρώτο του εργαστήριο στη Βαλύρα, στο ήδη υπάρχον παλιό σιδηρουργείο του αείμνηστου Θοδωρή Θεοδωρόπουλου. Πρωτίστως μαθήτευσε δίπλα στον κυρ Μανώλη τον σιδερά - διατηρούσε  σιδηρουργείο απένταντι από το Παλιό Αστυνομικό  τμήμα της Βαλύρας-  επίσης, τελείωσε Σχολή Μηχανολόγων στην Καλαμάτα. Με σκληρό αγώνα, ήθος και υπευθυνότητα, απέδειξε τις μεγάλες του ικανότητες και δυνατότητες, σε μία εποχή που τα σιδερένια κουφώματα, οι σκάλες και τα κάγκελα ήταν περιζήτητα. Εξελίχθηκε σε αληθινό καλλιτέχνη, κατασκευάζοντας και διακοσμητικά είδη, όπως λάμπες και έπιπλα, κατόπιν ζήτησης από τους πελάτες του . 

Ἡ Καθολικὴ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἀνάγκη ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων.

             

                                                             Φωτό: Βήμα Ορθοδοξίας

Τὸ Σάββατο, 8 Μαρτίου 2025, στὴν αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, β’ ὄρ., Ἀθήνα, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑβδομάδος τῆς ἀφιερωμένης στὴν Ἱεραποστολή, πραγματοποιήθηκε ἐκδήλωση μὲ θέμα: «Ἡ Καθολικὴ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἀνάγκη ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων.» Μετὰ ἀπὸ τὶς εἰσηγήσεις καὶ τὴν συζήτηση ποὺ ἀκολούθησε, ἐξήχθησαν τὰ παρακάτω συμπεράσματα:

Συγχαρητήρια Παναγιώτα!

                                   

                                              Φωτογραφίες: κα Μαρία Φωτεινού-Χρηστάκη

 

Πανευτυχής η Βαλυραία γιαγιά, κα Μαρία Φωτεινού -Χρηστάκη, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, μάς ανακοίνωσε ότι η αγαπημένη της εγγονή, κα Παναγιώτα Ν. Βιδάλη, θυγατέρα της μοναχοκόρης της Σοφίας, ολοκλήρωσε επιτυχώς τη μεταπτυχιακή της ειδίκευση  στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, στον τομέα της Διοίκησης Μονάδων Υγείας. Η απονομή έλαβε χώρο στην Πάτρα, όπου  συγκεντρώθηκαν όλα τα μέλη της πατρικής  οικογένειας της Παναγιώτας, για να συγχαρούν την  ειδικευμένη τους απόφοιτο. 

Η γιαγιά Μαρία, δήλωσε τα ακόλουθα:

Πίστη και Μαρτυρία

                            

                                                                    Φωτό: sansimera.gr

«Ἔρχου καὶ ἴδε»: Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια προσκαλεῖ, στὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ νὰ γνωρίσῃ τὸν Κύριο. Εἶχε προηγηθῆ ἡ δική του συνάντηση μαζί Του, στὴν ὁποία ἀνταποκρίθηκε προθύμως. Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (Ἰωάν., α’ 43-44) ἀναφέρει ἁπλῶς, ἀλλὰ ὄχι τυχαῖα, ὅπως θὰ διαπιστώσωμε στὴν συνέχεια, ὅτι ὁ Φίλιππος καταγόταν ἀπὸ τὴν Βησθαϊδά, «ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου», τῶν πρωτοκλήτων. 

Ὁ Χριστὸς λοιπὸν ἀποκαλύπτεται σὲ ὅσους τὸν ζητοῦν. Ὅποιος ὅμως τὸν εὑρίσκει, σπεύδει νὰ τὸ μαρτυρήσῃ καὶ σὲ ἄλλους, ἀντιλαμβανόμενος ὅτι ὅλοι τὸ ἴδιο ἢ μᾶλλον τὸν Ἴδιον ἀναζητοῦν! Χαρακτηριστικὸ σ’ αὐτὴν τὴν ἀναζήτηση τῶν μελλόντων μαθητῶν Του εἶναι ὅτι κανείς των δὲν λέει «εὕρηκα τὸν Μεσσίαν» ἀλλὰ ἀνακοινώνει ὅτι «εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν», εὑρήκαμε δηλαδὴ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἀπὸ κοινοῦ ἀναζητούσαμε!

Κυριακή της Ορθοδοξίας στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

             

                                          Φωτογραφίες:  κα Ελένη Καπότη-Αδαμοπούλου

 

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας,  είναι η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Εορτάζεται μεγαλοπρεπώς  η μνήμη της  ήττας της εικονομαχίας το 843,  και  η πανηγυρική νίκη του Χριστιανισμού,    επίσης η αντίθεση σε κάθε ετεροδοξία, που σπείρεται σαν ζιζάνιο στους κόλπους της Εκκλησίας μας, προσπαθώντας να διαταράξει την ενότητα της Ορθοδόξου πίστεως. Λειτουργούντος του σεπτού πατρός μας κ. Ιωάννου Φωτεινού, το χριστεπώνυμο πλήθος προσήλθε, μετά των αγίων εικόνων του, με ευλάβεια στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, του πολιούχου της Βαλύρας, και  μετείχε στη λιτανεία, πέριξ του ιερού χώρου, με σθένος ψυχής και πίστη ακράδαντη.

Εντυπωσιακό είναι ότι ανάμεσα στο πλήθος των αρρένων πιστών, ορισμένους κυρίους που δεν τους  συναντάμε συχνά τις Κυριακές στην Εκκλησία, δεν παρέλειψαν αυτή τη μεγάλη Κυριακή της  Ορθοδοξίας να δώσουν  με παρρησία το παρόν, μετά των αγίων εικόνων τους, αξιοθαύμαστο γεγονός, που δηλώνει  περίτρανα ότι η Βαλύρα σύσσωμη παραμένει σε θρησκευτική εγρήγορση, ιδιαιτέρως στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.

Ψυχοσάββατο των Αγίων Θεοδώρων 2025 στη γραφική Αρσινόη Μεσσηνίας

                                       

Στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου, στην Αρσινόη (Σιμίζα) Μεσσηνίας, είχαμε την ευλογία να λειτουργηθούμε το Ψυχοσάββατο των Αγίων Θεοδώρων, 8 Μαρτίου 2025, και να λάβουμε την ευχή του σεπτού ιερομονάχου κ. Καλλιστράτου, της Ιεράς Μονής Βουλκάνου.

 Η Ανάμνηση του δια Κολλύβων Θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, εορτάστηκε κατανυκτικά στον φροντισμένο ιερό ναό, που θεμελιώθηκε το 1964. Τιμώνται μαζί οι μεγαλομάρτυρες Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων του 3ου αιώνα και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης του 4ου αιώνα. Λόγω του θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος με τα κόλλυβα, που έγινε την Καθαρά Δευτέρα,  έχει μετατεθεί η μνήμη των αγίων Θεοδώρων στο πρώτο Σάββατο των Νηστειών.

Ο άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εμφανίστηκε στον πατριάρχη  Κων/πόλεως Ευδόξιο σε ώρα που ήταν ξύπνιος, και όχι σε όνειρο, και του είπε : Σήκω αμέσως και σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε αυστηρή εντολή κα­νένας να μην αγοράσει τίποτε απολύτως από τα τρόφιμα που υπάρχουν στην αγορά, διότι είναι μιασμένα από τον άσεβή αυτοκράτορα, τον Ιουλιανό, με αίμα από τις θυσίες, γιατί ήθελε να αποδεκατίσει τους Χριστιανούς πολυτρόπως. Ο πα­τριάρχης βρέθηκε σε μεγάλη αμηχανία και διερωτάτο πώς θα ήταν δυνατόν για εκείνους τους χριστιανούς που δεν είχαν στις αποθήκες τους τρόφιμα δικής τους παραγωγής να μην αγοράσουν από τα εκτεθειμένα στην αγορά προς πώλη­ση.

Οι α΄Χαιρετισμοί προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

                                 

                                                   Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου Βαλύρας                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Η ιστορική καμπάνα του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας, προσκάλεσε τους πιστούς σήμερα, 7 Μαρτίου 2025 και ώρα 18:45 , στους  α΄ Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκο, χοροστατούντος του σεπτού πατρός κ. Ιωάννου Φωτεινού, μετά των αξίων ψαλτών μας. Αξιοθαύμαστο είναι, ότι ορισμένες νέες μητέρες έφεραν τα παιδιά και βρέφη τους στην εκκλησία, δίνοντάς τους  μία μεγάλη ευκαιρία ζωής να μετέχουν, γαλουχηθούν και  παιδαγωγηθούν με τα νάματα της Ορθοδοξίας.Μία ευκαιρία που θα τα βοηθήσει αργότερα, ιδιαίτερα κατά την εφηβεία τους και ενηλικίωση, να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις που θα συναντήσουν σε υλικό και πνευματικό επίπεδο.

 Η κα Σοφία Μάγειρα, νοσηλεύτρια και σύζυγος του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Βαλύρας, κ. Δημήτρη Τσιλίκα,  φωτογράφησε διακριτικά και με ευλάβεια την ανθοστόλιστη ιερά εικόνα της Θεοτόκου , που μάς κοιτούσε, σε υπερκόσμιο επίπεδο, με διάπλατα ανοιχτούς τους οφθαλμούς της, και ευλογούσε όσους προσκυνούσαν ταπεινά, και σιωπηλά ζητούσαν τη θεία χάρη Της. Η Βασίλισσα των Ουρανών κροσσωτή παρίσταται.. επάνω στα κρόσσια του θείου ενδύματός Της είναι καταγεγραμμένος, με Βυζαντινή μουσική, ο Ακάθιστος Ύμνος!

Ακολουθεί η ανάλυση των χαιρετισμών από τη φιλόλογο και θεολόγο κα Σοφία Μπεκρή:

Θρῆνος καὶ ἐλπίδα

                                                                    Φωτό: enlokrois.gr

 Τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς «ἀνάμνησιν ποιούμεθα» ἑνὸς θλιβεροῦ γεγονότος﮲ τῆς ἐξόδου τοῦ Ἀδάμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο τῆς τρυφῆς, ὅπως ἀναφέρεται στὸ Συναξάρι τῆς ἡμέρας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ὑμνολογία ὅλη κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέρα εἶναι ἀφιερωμένη στὴν ἔκπτωση τοῦ πρωτοπλάστου καὶ στὸν «ἀδαμιαῖο θρῆνο». 

Ὁ ὑμνογράφος ὅμως δὲν στέκεται μόνον στὸν γοερὸ θρῆνο τοῦ Ἀδάμ, ἀλλὰ παρουσιάζει θαυμάσια καὶ τὴν ἱκεσία τοῦ ἰδίου καὶ κάθε ἔκπτωτου ἀνθρώπου γιὰ ἀνάκληση καὶ ἐπαναφορὰ στὴν γλυκιὰ ἀγκαλιὰ καὶ στὸν παραδεισένιο οἶκο τοῦ Πατρός, ποὺ τὸν στερήθηκε διὰ τῆς πονηρίας τοῦ διαβόλου καὶ τῆς δικῆς του αὐτονομήσεως. 

Γι’ αὐτὸ λοιπόν τοποθετοῦν οἱ Πατέρες τὴν ἀνάμνηση τῆς ἐξόδου τοῦ Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο, ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὴν εἴσοδο στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, διότι ὅσο μεγάλη ἦταν ἡ πτώση καὶ ἡ στέρηση, ἄλλο τόσο μακρὺς χρειάζεται νὰ εἶναι καὶ ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν ἐπανάκτηση τῶν χαμένων ἀγαθῶν. Καὶ ἐπειδὴ ὁ παλαιὸς Ἀδὰμ δὲν μπόρεσε νὰ ἀντισταθῆ στὴν ἐπιθυμία γιὰ ἀπόλαυση τοῦ γλυκοῦ καρποῦ, χρειαζόταν νὰ ἔρθῃ ὁ νέος Ἀδάμ, γιὰ νὰ μᾶς δείξῃ μὲ τὴν δική του ἄσκηση καὶ μάλιστα μὲ τὴν νηστεία του τὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐπανόρθωση τῆς πτώσεως.

Εορταστικό τριήμερο Απόκρεω 2025, στην πλανεύτρα Βαλύρα

 

Με το σύνθημα "μία ομάδα, ένα όνειρο, ένα χωριό " και το παρασύνθημα "αγάπη, έρωτας, καψούρα" μεγάλη μας Αεκάρα, και όποιος αντέξει,  ξεχύθηκαν οι καρναβαλιστές της Βαλύρας στους δρόμους για να τιμήσουν το έθιμο, ως είθισται εξ αρχαιοτάτων χρόνων. Πολλές συγχωρητικές ευχές θα πρέπει να διαβάσει ο πατήρ Ιωάννης Φωτεινός, για να στείλει στον αγύριστο τον Καρνάβαλο και με πραότητα να διέλθουμε επιτυχώς την άθληση της  Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Όμως, και οι Απόκριες καθεαυτό έχουν τη γοητεία τους, αφού είναι ένα δυνατό κίνητρο για να συντονιστεί μία τοπική κοινωνία, κάτω από έναν αγαστό σκοπό. Και τι σκοπός! Ξέφρενη διασκέδαση αλλά και σκληρή εργασία, εθελοντισμός και προσωπική θυσία, σταθερή προσφορά, προκειμένου να χαρούν οι συνάνθρωποί μας και να αγαπηθούμε μεταξύ μας.

Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι  Βαλύρας, ο Θάμυρις, Σύλλογος Γυναικών, και Αστέρας FC, κατέπληξαν τους πάντες με τον άριστο συντονισμό τους!

Ήλθες σαν την Άνοιξη!

                                  

                               κα Τζίνα Ντίνου-Φωτεινού με την κα Μαρία Φωτεινού-Χρηστάκη

Αναπάντεχος είναι ο ερχομός της Άνοιξης...αρκεί να βρει ανοιχτές  πόρτες και παράθυρα για να έλθει  και να φωλιάσει με χρώματα και αρώματα, εικόνες , σκέψεις και πράξεις αναγέννησης, ελπίδας και αγάπης, αλλά και πίστης ότι ακόμη είμαστε άνθρωποι και νοιαζόμαστε ειλικρινά ο ένας για τον άλλο, εναρμονισμένοι με  τα ξυπνήματα της φύσης.

Μια ολάνθιστη βιγόνια επάνω στο τραπέζι μου, δίχως αφιέρωση, χωρίς καν να δω ποιος πέρασε το κατώφλι της εξώπορτας και έφθασε μέχρι το σαλόνι, καθώς ήμουν απορροφημένη με κηπουρικές εργασίες, ήταν το ερέθισμα για τούτη την ανάρτηση.

-Μήπως είδατε ποιος  ήρθε και μου άφησε αυτά τα υπέροχα άνθη;  ρώτησα τις γειτόνισσές μου στο Μπιζάνι , αλλά κι εκείνες απόρρησαν αφού καμία δεν είδε την ¨ Άνοιξη", την αλαφροΐσκιωτη, που τρύπωσε σαν  αγέρι και  έφυγε σαν αστραπή....

Mε την κεφαλήν "επί του καθρέπτου"

                                 

                                             Η κομμώτρια πρωτίστως χρειάζεται κούρεμα!

                                         Φωτό: κα Μαίρη Μαγγίνα-Μαρινοπούλου στο FB

Στη Βαλύρα υπάρχουν αναμφισβήτητα έμπειρες, εν ενεργεία, κομμώτριες, όπως η κα Μαίρη Μαγγίνα-Μαρινοπούλου και η κα Eυγενία Ραγκούση, που ικανοποιούν τις ανάγκες του μικτού πληθυσμού της όμορφης γενέτειράς μας, καθώς και γειτονικών χωριών. Κι ενώ  τα πάθη και η διαβολή είναι εκείνα που θέτουν την κεφαλή μας επί πίνακι, και η Υπεραγία Θεοτόκος διασπά, κοινώς κουρεύει σε υπεραισθητό επίπεδο, τους πλοκάμους του πλανημένου νου μας, σε αισθητό επίπεδο, με Θεού ευλάβεια και σύνεση, οι άριστα εκπαιδευμένες "Παναγίτσες" της Βαλύρας, φροντίζουν την ατίθαση κόμη μας και της προσδίδουν ευπρέπεια, με επαγγελματικό ήθος.

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά καταφθάνουν στα κομμωτήρια καθημερινά, ο καθένας με τις προτιμήσεις του και τις ιδιαίτερες ανάγκες του. Οι κομμώτριες μας, με άριστη ψυχολογική προδιάθεση , ευγένεια , υπομονή και κυρίως ώτα ορθάνοιχτα, προσπαθούν να καταλάβουν τις βαθύτερες επιθυμίες των πελατών τους και να ανταποκριθούν επιτυχώς στο θέλημά τους.

ΕΝΑΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

                                       

                                                                Φωτό: Πεμπτουσία.gr

Ἄλλον ἕναν ἅγιο Πορφύριο τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 26 Φεβρουαρίου, τὸν ἐπίσκοπο Γάζης Πορφύριο. 

Γεννήθηκε στὴν Θεσσαλονίκη στὰ μέσα τοῦ 4ου αἰ.. Νέος ἐγκατέλειψε καὶ τοὺς γονεῖς του καὶ τὰ πλούτη του, γιὰ νὰ σπουδάση στὰ «Πανεπιστήμια τῆς ἐρήμου», ἀρχικὰ στὴν Αἴγυπτο, ὅπου ἐκάρη μοναχός, καὶ ἀργότερα στὴν Παλαιστίνη.

Είναι... "το παστό" που μάς ενώνει!

                                 

                                              Φωτογραφίες: κ. Κώστας Θ. Καυκούλας

Η παρασκευή του χοιρινού κρέατος σε παστό, είναι μία  πολύ παλιά συνήθεια αλλά και διαδικασία παρασκευής τροφίμων,  που ακολουθεί από αρχαιότάτων χρόνων ο τόπος μας , παράλληλα ένας μοναδικός τρόπος που φέρει συγγενείς και φίλους κοντά. Φέρει τα μέλη μίας τοπικής κοινωνίας τόσο κοντά, ώστε   να επισημοποιήσουν τις φιλιές τους με ευλογημένους γάμους και βαπτίσεις, "τα τιμημένα κουμπαριά", όπως περιγράφει στη συνέχεια ο σύμβουλος της τοπικής κοινότητας της Βαλύρας και αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. του Αστέρα FC Βαλύρας, κ. Κώστας Θ. Καυκούλας:

" Είμασταν στην οικία του κ. Σταύρου Ιωάννου, μελλοντικού κουμπάρου  μας μάλιστα, μιας και το καλοκαίρι, πρώτα ο Θεός, θα βαφτίσουμε τον εγγονό του.

Φτιάξαμε παστό για τρία σπίτια, εξού και τα πολλά καζάνια.

Ψυχοσάββατο στον ιερό ναό του Πολιούχου μας Αγίου Αθανασίου Βαλύρας

                                

                                               Φωτογραφίες: κα Βασιλική Φ. Ηλιοπούλου

Οι θεοσεβείς γυναίκες της Βαλύρας, συγκεντρώθηκαν στον ιερό ναό του Πολιούχου μας Αγίου Αθανασίου, φέροντας  στολισμένους δίκους με κόλλυβα, το πρώτο Ψυχοσάββατο του 2025, στις 22 Φεβρουαρίου, 57 ημέρες πριν από το Πάσχα. Το δεύτερο ακολουθεί στις 7 Ιουνίου, 48 ημέρες μετά το Πάσχα και πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Ελπίδα για Ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία, αφιερωμένο στη μνήμη των κεκοιμημένων  μας είναι το Ψυχοσάββατο... η Βαλύρα ανά τους αιώνες ακολουθεί πιστά αυτή τη θρησκευτική  παράδοση. 

Δεν λησμονούμε εκείνους που μάς έφεραν στη ζωή και μάς αγάπησαν περισσότερο από τον ίδιο τον εαυτόν τους, εκείνους που έθεσαν ως στόχο ζωής τους την προσωπική μας πρόοδο και ευτυχία, τους τιμημένους παππούδες, γονείς και συγγενείς μας, αλλά και τους αείμνηστους φίλους μας. Επίσης προσευχόμαστε και περιλαμβάνουμε στη λίστα που δίνουμε στον ιερέα και τα ονόματα των γνωστών μας, που δεν έχουν κανέναν να τους μνημονεύσει.

Εκδήλωση του Συλλόγου Γυναικών στα "Χάνια" Λάμπαινας

 

                                         

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η χοροεσπερίδα του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, στο κέντρο διασκέδασης "Χάνια", στη Λάμπαινα Μεσσηνίας, το Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου 2025 και ώρα 20:30. Στην καταστόλιστη αίθουσα  χώρεσαν 200 εκλεκτοί συνδαιτυμόνες και επίσημοι προσκεκλημένοι. Η  πρόεδρος του Συλλόγου, κα Ελένη Τσιλίκα, και τα δραστήρια μέλη του Δ.Σ.  επί το έργον, φρόντισαν και την  παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε όλοι να χαρούν και να ξεδώσουν κυριολεκτικά, εμπρός στο ερχόμενο γεγονός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπου η περισυλλογή και νηστεία ενδείκνυνται για την πνευματική μας άθληση , οδεύοντας προς την του Χριστού Ανάσταση.

Ο ταλαντούχος τραγουδιστής κ. Σταύρος Μπατάλιας, στον ρόλο του DJ, δεν πήρε ούτε ανάσα στο πόστο του. Με συντονισμένες τις κεραίες του στην ψυχολογική διάθεση των διασκεδαζομένων, συντόνισε στον ρυθμό της καρδιάς μας επιλεγμένα ακούσματα και κυριολεκτικά απογείωσε το συναίσθημά μας.

Εκεί ψηλά....

                                                 Φωτό: κα Μαρία Φωτεινού Χρηστάκη

 Εκεί ψηλά, πάνω από το ουράνιο τόξο, υπάρχει  η χώρα των παραμυθιών και των παιδικών νανουρισμάτων.... λέγει το δημοφιλές παιδικό αγγλικό τραγούδι.

 Διπλό ουράνιο τόξο σημειώθηκε σήμερα, 15 Φεβρουαρίου 2025, κατά τις απογευματινές ώρες στη Βαλύρα, και δεν ήταν διόλου παιχνίδισμα του φωτός! Κι ενώ το  εντυπωσιακό και κοντινό προς εμάς τόξο κόσμησε τη Μεσσηνιακή πεδιάδα στο ύψος της Βαλύρας, το κεκρυμμένο τόξο υπεράνω του, αρχικά φάνηκε  αχνά να επιστατεί στο δρώμενο, ενώ στη συνέχεια μάς επεφύλαξε μεγάλη έκπληξη!  Έσβησε το πρώτο τόξο και ο ουρανός συννέφιασε  πολύ ... Μετά από μία ώρα έλαμψε ο ήλιος σε ανοιχτό ουρανό, οπότε έκανε αισθητή την παρουσία του το δεύτερο τόξο. Πρόβαλε ψηλά στον   Ταΰγετο, ο οποίος    ενάντια στον αδίστακτο χρόνο παραμένει νεανίας από την εποχή της Παγγαίας, φυλάσσοντας τα μυστικά της ανθρωπότητας.

Απόψε στα Χάνια για να μην χανόμαστε!

            

Ο δραστήριος Σύλλογος Γυναικών Βαλύρας σήμερα, 15   Φεβρουαρίου 2025, κι ώρα 20:30,  δίνει χοροσπερίδα   στο κέντρο "Χάνια" , στην όμορφη  Λάμπαινα Μεσσηνίας.

Οἱ σταθμοὶ τοῦ Τριῳδίου

                              

                                                                Φωτό: Έργο Χαλκιδικής

Τὸ Τριῴδιο, στὸ ὁποῖο μόλις εἰσήλθαμε, εἶναι μιὰ μακρὰ περίοδος μὲ ἐνδιάμεσους σταθμούς, ποὺ ὁδηγοῦν κλιμακωτὰ στὴν Σταύρωση καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν δική μας- αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος. Εἶναι μελετημένη καὶ ψυχολογημένη αὐτὴ ἡ σταδιακὴ ἄνοδος, γιατί ἡ ἀνάβαση δὲν μπορεῖ νὰ γίνη διὰ μιᾶς, χρειάζεται ἡ κατάλληλη προετοιμασία, γιὰ τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀσφαλῶς προνοήσει. 

Ἀξίζει νὰ προσέξουμε ὅτι τὸ Τριῴδιο μοιάζει μὲ τὸν ἄνθρωπο καὶ οἱ ἐπὶ μέρους σταθμοί του ἀντιστοιχοῦν σὲ μέρη τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, στὰ ἄκρα, στὸν κορμὸ καὶ στὴν κεφαλή. Ἂς τὸ δοῦμε: 

Πέρα στους πέρα κάμπους που είναι οι ελιές....

                       

                                                          Φωτό: Λέζι-Λάμπαινα στο FB

Στους πέρα κάμπους, που  λικνίζονται οι χρυσελιές της όμορφης Λάμπαινας Μεσσηνίας, είναι, στο παλιό κοιμητήριο του ιστορικού χωριού, το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Βλασίου, του αγαπημένου Αγίου της αγροτιάς, από αρχαιοτάτων χρόνων.

Η μνήμη του Αγίου Βλασίου τιμάται με ευλάβεια από το χριστεπώνυμο πλήθος στη Λάμπαινα, αλλά και από αρκετούς κατοίκους γειτονικών χωριών. Ανήμερα της εορτής της μνήμης του Αγίου Βλασίου, 11 Φεβρουαρίου 2025, χοροστάτησε φέτος ο σεπτός πατήρ   κ. Ιωάννης Φωτεινός με τρεις ευσεβείς ψάλτες, στον μικρό αλλά άκρως κατανυκτικό χώρο, στο αναπαλαιωμένο ξωκκλήσι.

Μία μεγάλη φωτιά με λιόκλαρες καλωσόρισε τους πιστούς και τους ζέστανε, καθώς η ημέρα ήταν ηλιόλουστη αλλά ο κρύος αέρας τρυπούσε τα κόκαλα. Όσοι ήταν τυχεροί, παρέμειναν εντός του ναϋδρίου, οι άλλοι, τυλιγμένοι στα χειμωνιάτικά τους, υπομονετικά περιστοίχισαν τον ιερό χώρο, και με ευλάβεια παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία.

Η ιστορική αναπαλαίωση του  ναϋδρίου του Αγίου Βλασίου

 Αναστήθηκε εκ βάθρων το εκκλησάκι του Αγίου Βλασίου!  Το οφείλει στην κοινωνική προσφορά αξιόλογων Λαμπαιναίων, με πρωτοστάτη τον αείμνηστο Παντελή Οικονόμου. Δικαίως η δραστήρια κόρη του, κα Γιώτα Οικονόμου,  ετοιμάζει κόλλυβα στη μνήμη του αγαπημένου πατέρα της και όλων των κεκοιμημένων, που τα οστά τους βρίσκονται στον χώρο του παλιού κοιμητηρίου.

Ο Λαμπαιναίος πελεκάνος της ευλογημένης πέτρας των  ιερών ναών, κ. Γιάννης Γιαννόπουλος, θυμάται τον πρώτο χρόνο,  το έτος 1981, όταν  συγκεντρώθηκαν οι "τοπικές δυνάμεις της Λάμπαινας" και  αναπαλαίωσαν το μικρό  ξωκκλήσι:

Προσκυνηματική εκδρομή στον Άγιο Χαράλαμπο Φιλιατρών

            

               Οι  3  μητροπολίτες και 30 ιερείς  στον εορτασμό του Αγίου Χαραλάμπους Φιλιατρών

Ένα πανμεσσηνιακό ιερό προσκύνημα στον Άγιο Χαράλαμπο τον θαυματουργό, στα Φιλιατρά,  στον Εσπερινό της Κυριακής, 9 Φεβρουαρίου 2025, στάθηκε η αφορμή γι΄αυτό το άρθρο.

 Με λαμπρότητα και επισημότητα  τελέστηκε η παντριφυλιακή εορτή του προστάτου και πολιούχου των Φιλιατρών, Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του Θαυματουργού, στον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου και Αγίου Χαραλάμπους Φιλιατρών, Κυριακή και Δευτέρα, 9-10 Φεβρουαρίου 2025.   Τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου λάμπρυναν με την παρουσία τους οι προσκεκλημένοι σεβασμιώτατοι μητροπολίτες Ίμβρου και Τενέδου  κ. Κύριλλος και Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων, μετά του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τριφυλίας και Ολυμπίας κ. Χρυσοστόμου.

 Η παραδοσιακή εμποροπανήγυρη των Φιλιατρών, έλκυσε πλήθος προσκυνητών και φέτος, με την ποικιλία των προϊόντων που στόλιζαν τους πάγκους και την καλή διάθεση  πωλητών και καταναλωτών.

Τα κατοικίδια της δεξαμενής ύδατος στη Λάμπαινα

              

                                                     Φωτό: Λάμπαινα Μεσσηνίας στο FB

Οι αείμνηστοι παππούδες μας, δεν εμπιστεύονταν και/ή δεν γνώριζαν το χλώριο, όσον αφορούσε τον καθαρισμό του ποσίμου ύδατος, αλλά τα χέλια και τα μικρά ψάρια που γεννά με φαντασία αλλά και κατ΄οικονομία Θεού η φύση προτιμούσαν.  Κατοικούσαν παλιά εντός των πηγαδιών  και έτρωγαν όλα τα έντομα, καθαρίζοντας το νερό που αντλούσαν,  γυρίζοντας με κόπο το μαγγάνι οι χωρικοί΄. Γέμιζαν τα  λαγήνια τους και τα φόρτωναν στον υπομονετικό τους γάιδαρο, μεταφέροντας, μετά βασάνων, το ευλογημένο και μετρημένο νερό στις αγροικίες τους, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη συνέχεια της ζωής.

Όταν πέθαναν τα χέλια στα πηγάδια και άρχισε να στερεύει σταδιακά το νερό, κατά τη δεκαετία του 1970, ο προφήτης της Βαλύρας , ο αλησμόνητος Αριστείδης Γρίβας, είχε ήδη προβλέψει ότι σε πλαστικά μπουκάλια θα πωλείται το νεράκι του Θεού, σε γη άνυδρη....

Σταθερή αξία και ανεξίτηλη μνήμη αποτελούσαν τα φαγώσιμα κατοικίδια εντός των πηγαδιών, χέλια, ψάρια και βατραχάκια,  τόσο στη Βαλύρα, όσο και στα γύρω χωριά, στην μακαρία Μεσσηνία.

Δεν γνωρίζουμε ποιός , πού, πώς, και πότε φρόντισε, για το καλό  των κατοίκων στη γειτονική μας Λάμπαινα, να μισθώσει επτά Ιταλούς, εννοώ ωχρόχρυσους Ιταλούς με πτερύγια και ουρά, να αναλάβουν, με σύμβαση μόνιμης απασχόλησης, έργο προστασίας της δεξαμενής  στο  γραφικό χωριό.

Γιάννης Γιαννόπουλος, ο τελευταίος πελεκάνος της Λάμπαινας

                            

Με το μυστρί σταυρώνει και κόβει το ψωμί ο χαρισματικός  ασπρομάλλης, κ. Γιάννης  Γιαννόπουλος,  από τη Λάμπαινα Μεσσηνίας ορμώμενος. Ψηλός , λιγνός και όρθιος σαν το κυπαρίσσι, αψηφά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, καθώς και τα επίπονα έργα οικοδομής... Διαθέτει περίσσια δύναμη στα αγιασμένα του χέρια, αν και διανύει τη δεκαετία των πενήντα του χρόνων...Λιγομίλητος, ευγενικός αλλά και ιδιόρρυθμος, απεξαρτημένος από τις υλικές απολαύσεις,  έχει νικήσει το δυνατό κρύο τον Χειμώνα και την αφόρητη ζέστη το Καλοκαίρι. Ο Παντελεήμων Θεός τον αξιώνει και εργάζεται σε καλή κατάσταση υγείας, όλες τις εποχές του χρόνου, με ένα  κοντομάνικο μπλουζάκι και λίγη τροφή, έτσι για να μην ξεχνά ότι οι άνθρωποι κάπου -κάπου κάθονται και τρώνε.... Τρυπώνει εκεί που οι άλλοι κτίστες δεν θα ήθελαν ειλικρινά να ταλαιπωρήσουν τον εαυτόν τους, και πελεκά την πέτρα όπως οι Λαγγαδινοί μαστόροι, που έκτιζαν ναούς και μοναστήρια σε όλη τη Μεσσηνία για ένα κομάτι ψωμί και λίγα φλουριά, τόσα όσα   μετά δυσκολίας  κάλυπταν τις βασικές, καθημερινές τους ανάγκες διαβίωσης.