Αφιέρωμα στη μαρτυρική Κύπρο
Τα πάντα ρει κατά τον Ηράκλειτο και στον ίδιο ποταμό δεν μπορούμε να μπούμε ούτε μία φορά κατά τον Πλάτωνα, όμως όσο υπάρχει το Ελληνικό πνεύμα και η ψυχή του Έλληνα είναι σταθερά συνδεδεμένη με την Τριαδική Πατρική Αρχή, ο θείος λόγος ποτέ δεν θα πάψει να μας θυμίζει την ευγενική καταγωγή του γένους μας. Στη γλώσσα της σιωπής γράφηκε πρωτίστως η Τηλλυρκιώτισσα, το μυστηριακό Κυπριακό τραγούδι, που ακούγεται με τη συνοδεία παραδοσιακών οργάνων και χορού στις μεγάλες χαρές της τοπικής κοινωνίας στην Κύπρο, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Η Τηλλυρία εντοπίζεται βορειοδυτικά στη μυθική χρυσοπράσινη νήσο. Ο πρωτοψάλτης της Κύπρου Θεόδωρος Καλλίνικος, τη χρονική περίοδο 1924-1948 , ταξίδεψε σε όλη την Κύπρο, συγκέντρωσε, κατέγραψε και μελέτησε την παραδοσιακή μουσική του νησιού (1 και 3). Η πρώτη εκτέλεση της Τηλλυρκιώτισσας είναι αυτή του Θεόδωρου Καλλίνικου, του γνώστη της θείας δονητικής, μέσα από τη Βυζαντινή μουσική.
Το νόημα των στίχων, χωρίς την παρεμβολή των τρισύλλαβων ήχων στο μέτρο του ανάπαιστου, (τονισμένη η τρίτη συλλαβή) και την Κυπριακή διάλεκτο, είναι το ακόλουθο:
Έχει ένα άστρο μικρό, μες τους εφτά πλανήτες γιαλουρούδα μου (γαλανομάτα), με έπιασαν μες την καρδιά τα λόγια που μου είπες γιαλουρούδα μου. Επήγαν και είπαν της πελλής (παράξενης-τρελής) πως εν να πάω πέρα, γιαλουρούδα μου, μάγεψε τη θάλασσα και σήκωσε αέρα γιαλουρούδα μου.
Με την πάροδο των ετών , σε διάφορες παραλλαγές και εκτελέσεις, προστέθηκαν και άλλοι στίχοι όπως:
Κι όταν της είπα έχε γεια, στεκόταν και με θωρούσε, πέντε μαντίλια μούσκεψε και την εσθήτα που φορούσε.
Ο Σπανός πρόσθεσε την ακόλουθη στροφή:
Να ήμουνα άστρο της αυγής να ανέβαινα στην αυλή σου, να έπεφτα στην αγκαλιά σου να έπιανα το φιλί σου, και να φέρουν την καλύτερη με τα χρυσά καλάθια, αν σ΄ αρνηθώ αγάπη μου να μοιραστώ σε δυο κομμάτια.
Αυτοί οι στίχοι περισσότερο συνάδουν με την γαμοστόλο Αφροδίτη, που μεταμφιεσμένη σε όμορφη βλαχοπούλα πλάγιασε στο κρεβάτι του βοσκού Αινεία, και συνέλαβε τον Ρωμύλο και τον Ρώμο. Η Αφροδίτη είναι Πάνδημος αλλά και Ουρανία, οπότε η σύλληψη μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο επί της γης όσο και επί του ουρανού (στα δώματα του νου)....κόβοντας μυητικά κεφάλια!
Του Θεόδωρου Καλλίνικου η παραλλαγή στους τελευταίους στίχους λέγει:
«Ανάθεμά τον που λαλεί πως είναι γλυκό το μέλι, γλυκό είναι το φιλί , η κορασιά μας θέλει».
Με μέλι και ακρίδες τρεφόταν ο Άγιος Ιωάννης στην έρημο, το φιλί της κορασίδας είναι σαφώς κοσμική υπόθεση!
«Έχει ένα άστρο μικρό μες τους επτά πλανήτες» η Κύπρος. Δεν είναι το έβδομο άστρο, αλλά το πέμπτο, που εδράζεται ενεργειακά στον λαιμό. Είναι η δέσμευση του λόγου της σιωπής που θέλει την ψυχή παρθένο κατά τη διάρκεια του βίου, όμως πρέπει το πνεύμα να εναρμονιστεί με το σώμα με αγάπη, για την πραγμάτωση της υπέρτατης θυσίας της κοινωνίας του γάμου και της απόκτησης τέκνων , για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους.
Τον εραστή της χάνει και χύνει δάκρυα η ψυχή, γιατί «μία άλλη» προτίμησε να αγαπά και να της αφιερωθεί ολοκληρωτικά. Δούλα, σκλάβα στο παζάρι του γάμου θα είναι πλέον η ψυχή του υποψηφίου γαμπρού, επί του σταυρού, για να υπηρετήσει τούτο τον επί γης σκοπό.
Πέντε μαντίλια έβρεξε και την εσθήτα που φορούσε στον αποχωρισμό , το πνεύμα της Κύπρου. Ο αποχωρισμός είναι δισυπόστατος. Είναι είτε η κάθοδος στα εγκόσμια, ( έγγαμος βίος), είτε η άνοδος στα πεδία της θείας αποκάλυψης (αφιέρωση στον Θεό).
Υποστηρίζουν οι ιστοριοδίφες και συλλέκτες παραδοσιακών τραγουδιών, ότι η Τηλλυρκιώτισσα γράφηκε στην «κορακίστικη» γλώσσα, έτσι τουλάχιστον φαίνεται σε αυτούς που δεν είναι μυημένοι στην επιστήμη της δονητικής. Τη δονητική των γραμμάτων και αριθμών κατείχαν άριστα οι αρχαίοι Έλληνες μύστες, ένα μικρό δείγμα αυτής είναι ο Κρατύλος του Πλάτωνος, τα Θεολογούμενα της Αριθμητικής του Ιάμβλιχου, αλλά και σύγχρονα βιβλία όπως Η Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας του Ηλία Τσατσόμοιρου. Κι όπως οι προσευχές των αρχαίων Ελλήνων δονούσαν τα τέσσερα στοιχεία τη γης και τον αιθέρα, και ανέβαιναν ως θυμίαμα στους Ουρανούς, ούτως και σήμερα, στη μετά Χριστόν εποχή, ο λόγος τους Ευαγγελίου, οι ψαλμωδίες, οι θείες λειτουργίες που με κατάνυξη εκτελούνται εντός των ιερών ναών, γεννούν τόκους Θείου Φωτός.
Οι επαναλαμβανόμενοι ήχοι, σε μορφή συλλαβών, βερεβέ, βαραβά, βουρουβούς, βιριβί, βοροβό, προσδίδουν στα σύμφωνα β και ρ ιδιότητες με βάση τα φωνήεντα που τα συνοδεύουν. Στην επιστήμη της δονητικής ο ήχος ου ενεργοποιεί την κοιλιακή χώρα, το α τους πνεύμονες, το ο την καρδιά, το ε την περιοχή γύρω από τον τράχηλο και το ι τον ουρανό, την κεφαλή του ανθρώπου, δηλαδή τη σκέψη του. Το β συνδέεται με τη βία, ενώ το ρ με τη ροή. Βαραβά σημαίνει λόγος ακατάλληλος που καταπιέζει την αναπνοή και συνθλίβει τους πνεύμονες, και βιριβί η επιμονή του ακατάλληλου λόγου στον νου που βοροβό ζορίζει την καρδιά. Ένα γαλάζιο μικρό άστρο του λόγου στολίζει τον λαιμό , βερεβέ, που αποτελεί δέσμευση για τον μύστη, αλλά όχι για τον υποψήφιο γαμπρό της Κυπριακής γης, που παραδέχεται ότι το φιλί της κορασίδας είναι πιο γλυκό από το μέλι της πνευματικής τροφής. Η νίκη των Ελλήνων μυστών είναι Βερενίκη, που με το μαντίλι της σκούπισε το πρόσωπο του Χριστού, και ο Βαραβάς είναι «ύποπτος» γιατί δεν κατέχει τον ορθό λόγο του Θεού, δεν έχει θεία διάκριση. Το τραλαλά στο ρεφραίν κινεί την ενέργεια κυκλοτερώς.
Πώς όμως κατέληξαν οι νεότεροι μύστες ότι το πέμπτο άστρο το κατέχει η Κύπρος; Την απάντηση μάς τη δίνει το όνομα της πόλης Λεμεσού. Η Ελέμεσος της γης περνά ενεργειακά από την Κύπρο και αυτό το γνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες. Φανταστείτε ότι το πνεύμα ενός ηλιακού κολοσσού ταξιδεύει επί του πλανήτη της γης μας. Κατέρχεται εξ ουρανού στον Πορθμό του Μαγγελάνου και βλέπει κάτω από τα ψηλά πόδια του , γειωμένα στις δύο αντίπερα όχθες, να περνούν καράβια. Αισθάνεται ότι κατέβηκε στη γη για να επισκεφθεί τον κήπο του Θεού, τον όμορφο Παράδεισο, όμως δεν βλέπει τίποτα, μόνο μαυρίλα και λάσπες. Στη συνέχεια κινείται διαγωνίως προς τη νότιο Αφρική, στο ακρωτήριο της καλής Ελπίδος, περνά επάνω από τη λίμνη της Βικτωρίας, τις πυραμίδες στην Αίγυπτο, και στην Κύπρο κατέρχεται πατώντας επάνω στο πέμπτο σκαλοπάτι του απέραντου κήπου της γης μας.
"Να πάω εν πέρα , και μάγεψε τη θάλασσα και σήκωσε αέρα". Ποιο είναι το εν πέρα; Είναι ο Κολοσσός στη Ρόδο! Είναι η ένωση της Κύπρου με τη μάνα Ελλάδα, όπως τη δημιούργησε ο Παντοδύναμος Θεός, είναι το άνοιγμα του τρίτου οφθαλμού και η θεία αποκάλυψη, αλλά ο Τριαδικός Θεός καθυστερεί τη θέωση των πιστών, γιατί ο γαμπρός λέγει ότι το φιλί της κορασίδας είναι πιο γλυκό από το μέλι της πνευματικής τροφής και της θείας αποκάλυψης!
Γαμοστόλος μήτηρ ερώτων είναι το άστρο της αυγής της Κύπριδος Αφροδίτης, σε καιρούς ειρήνης, όταν οι άνθρωποι μπορούν με αγάπη να συμπορεύονται, ως κοινωνία λαών. Η Ελληνική Κύπρος την Παναγία τη μαυροφορούσα έχει παρηγοριά στις ημέρες μας, μέσα στο κακό και στην αλόγιστη καταστροφή , ως μεγάλη θεία προστασία.
Οι Στίχοι της Τηλλυρκώτισσας
Εσ̌ε έβερεβε-ναν
ά-βαραβα-στρον
τζια ε-βερε-ν μιτσίν
μες τους-βουρουβους
εφτά-βαραβα πλανή-βιριβι-τες
για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου
Τριαλάλα-λα-λα…
Τζεπκιά-βαραβα-σαν με-βερεβε
μες τη-βιρβι-ν καρκιάν
τα λό-βοροβο-για
που βουρουβου μου
εί-βιριβι-πες
για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου
Τριαλάλα-λα-λα…
Επή-βιριβι-αν τζ-ει-βιριβι-παν
της βιριβι-ς πελλής
πως έ-βερεβε-ν να πά-βαραβά-ω
πέ-βερεβε-ρα
για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου
Τριαλάλα-λα-λα..
Τζια εμά-βαραβα-εψε βερεβε-ν
την θά-βαραβα-λασσαν
τζε ασή-βιριβι-κωσέ βερεβε-ν
αέ-βερεβε-ραν
για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου
Τριαλάλα-λα-λα…
To καλό και το αγαθό δεν επιδέχονται μεταβολής, υποστηρίζει διαλεκτικά στον Κρατύλο ο Πλάτων. Ο άνθρωπος λέγει ο Σωκράτης στον Κρατύλο αναθρεί α όπωπε ( νοεί, θεάται , επεξεργάζεται και εκφέρει λεκτικά τα ερεθίσματα που δέχεται αντιληπτικά) (2). Ο Πατήρ είναι άναρχος (χωρίς αρχή και τέλος ) μελετάμε στο Ευαγγέλιο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο ωκεανός είναι ο Τάρταρος της Ελληνικής μυθολογίας και ο Βαραβάς αυτός που βίασε την αρχή της Πατρικής αληθείας. Ελαύνει η θάλασσα, αλλά όταν συναντά τη ξηρά στον γιαλό εκεί στέκει, υπακούοντας στην Πατρική εντολή. Έτσι δεν είναι για-βαρά-λουρου- βουρου-δα μου;
Είθε να φέρει ο Παντελεήμων Θεός άσπρες ημέρες στο κομματιασμένο ζαφείρι της μάνας Ελλάδας.
Στις χαρές σου Κύπρος μας!
Πηγές :
1. Τηλλυρκιώτισσα στο Word Press.com
2. Κρατύλος 399 c
3. Alpha News Live
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
12-7-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου