Η Εκκλησία μας εορτάζει την Αγία Ευφημία δύο φορές το έτος, την 11η Ιουλίου και 16η Σεπτεμβρίου, δύο ημέρες μετά την ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Φαίνεται όμως ότι και η νοήμονα φύση που δοξάζει τον Παντοδύναμο Θεό πανηγυρίζει αυτές τις δύο ημέρες , απόδειξη του οποίου υπήρξε μία άκρως αναπάντεχη εμπειρία στον ιερό χώρο της θόλου της Αρχαίας Επιδαύρου, το έτος 2004 , στις 11 Ιουλίου και ώρα μεσημβρινή.
Βεβαίως, πρωτοστατεί στις αποδείξεις για την εμφάνιση της Αγίας Ευφημίας ο Άγιος Παΐσιος, τον οποίο επισκέφθηκε στο κελλί του και συντάραξε συθέμελα το είναι τού μακαριστού Γέροντος. Παράλληλα πολλά και θαυμαστά είναι αυτά που συμβαίνουν με τη θεία παρέμβαση κι ευλογία της Αγίας Ευφημίας.
Η Αγία Ευφημία, με καταγωγή από την Χαλκιδόνα, συνελήφθη επί Διοκλητιανού το έτος 288 και έμεινε αβλαβής από βασανιστήρια πολλά. Εδόθη στα θηρία από πληγή μίας άρκτου αφού πρωτίστως αδιαλείπτως προσευχήθηκε (1). Παρέδωσε την ψυχή της στον νυμφίο της , τον Κύριο της αγάπης, της αλήθειας και της αιωνίου ζωής.
Το 451 έγινε η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκιδόνα επί Μαρκιανού, για την αίρεση του Μονοφυσιτισμού του Ευτυχούς. Τις θέσεις των Ορθοδόξων Πατέρων και αντίστοιχα των αιρετικών, γραμμένες σε τόμους (βιβλία), τοποθέτησαν στη θήκη του ιερού σκηνώματος της Αγίας Ευφημίας . Όταν άνοιξαν τη θήκη βρήκαν την απόφαση της Συνόδου στα χέρια της και των μονοφυσιτών ριγμένη στη γη. Με το θαύμα αυτό στηρίχθηκαν οι Ορθόδοξοι και μετεστράφησαν πολλοί τον Μονοφυσιτισμό, αναγνωρίζοντας την θεανθρώπινο φύση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (1).
Όσον αφορά το γεγονός στην Αρχαία Επίδαυρο, την ημέρα της εορτής της μνήμης της Αγίας Ευφημίας, μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων εκδρομέων ξεκίνησε από την Αθήνα το πρωί της 11ης Ιουλίου 2024, προκειμένου να επισκεφθεί τον αρχαιολογικό χώρο. Ανάμεσα στους εκδρομείς ήμουν η ίδια όπου βίωσα το συγκλονιστικό θέαμα στον ιερό χώρο της θόλου της Αρχαίας Επιδαύρου. Εκείνη την εποχή, με κατάνυξη ψυχής, μελετούσα την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, παράλληλα με τα Ιερά Κείμενα των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας και είχα ολοκληρώσει μία μελέτη για τη θόλο της Επιδαύρου. Είχα επομένως κίνητρο να επισκεφθώ τον αρχαιολογικό χώρο, προκειμένου να μελετήσω δια ζώσης τα συμπεράσματα της έρευνάς μου. Ενώ είχα προσεγγίσει αρκετά την περίμετρο της θόλου και η ώρα ήταν 12-13 μ.μ., στάθηκα στη βάση ενός αρχαίου αγάλματος, τοποθέτησα επάνω τα χέρια μου και προσευχήθηκα εκ βάθους καρδίας, ο Παντοδύναμος Θεός να φωτίζει και να σώζει το γένος μας. Τότε από το κέντρο της βάσης της θόλου ορθώθηκε κυκλοτερώς ένας άσπρος πίδακας, κινήθηκε διαγωνίως και στη συνέχεια στάθηκε ακριβώς πίσω από την πλάτη μου, σαν ψηλός χρυσόλευκος κίονας, ( όπως μου είπαν αυτοί που παρευρίσκονταν και βίωσαν το γεγονός). Από μέσα του άρχισαν να βγαίνουν λευκές σφαίρες που έλαβαν ύψος και άρχισαν να κινούνται σαν πλανήτες. Η συγκίνηση ήταν έντονη, αλλά και η ταπεινότητα για του Θεού τα μεγαλεία, καθώς και η αίσθηση της πνευματικής πτωχείας εμπρός στις άκτιστες ενέργειες του Πατρός.Το συμβάν δεν κράτησε περισσότερο από μερικά λεπτά, δεν έχασα την ψυχραιμία μου, το χαιρέτισα ως «χαίρε Ασκληπιέ, χαίρε Ήλιε» και έκανα τον σταυρό μου. Στη συνέχεια τίποτα δεν ήταν πλέον ορατό. Αυτή η εμπειρία για εμένα ήταν ένα πολύ μεγάλο μάθημα και φώτισε τον νου μου. Με δίδαξε ότι η θέωση μέσα από τη φιλοσοφία και τη γνώση είναι μία μη εγγυημένη διαδικασία, η οποία επιφυλάσσει ταπείνωση και πολλά παθήματα, ενώ η οδός αναγνώρισης της πνευματικής πτωχείας και ο συντονισμός του πνεύματος του Έλληνα Χριστιανού με τον λόγο του Ευαγγελίου είναι η σταθερή οδός του Φωτός του αληθινού.
Οι ένθεοι πρόγονοί μας , σε εποχές ακατανίκητων από τον νου του ανθρώπου δαιμονίων, προσπάθησαν με όλες τους τις δυνάμεις να προσεγγίσουν τη θέωση της ψυχής τους, και ουκ ολίγοι έφθασαν στην αθανασία με έναν παράταιρο βέβαια για τη μετά Χριστόν εποχή, για τα σημερινά δεδομένα, τρόπο. Σε ένα ντοκυμαντέρ της ΝΑΣΑ με τον πλανήτη Άρη, παρατήρησα παρόμοιες οντότητες να κινούνται όπως αυτή στην Επίδαυρο στον χώρο. Οι «αύρες» των ρομβοροφών επί των θυσιαστηρίων των αρχαίων Ελληνικών ναών (κινούνται επί του ρόμβου της θυμέλης του θυσιαστηρίου) είναι φωτεινές και δρουν ως ιατροί ψυχών.Έχει εντοπιστεί παρόμοια θεία οντότητα στο θυσιαστήριο του ναού της Ήρας στο Λουτράκι, κατά τη δεκαετία του 1990. Έχουν κατέλθει επί γης κατόπιν αρχαίου τελετουργικού και είναι αιώνιοι φύλακες του ιερού χώρου που τους ανατέθηκε. Δεν έχουν σχέση με τους εναέριους δαίμονες ή της φωτιάς ή των υδάτων, που λόγω απαιδευσίας καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον στο πέρασμά τους και μόνο όταν παρουσιαστεί εμπρός τους μία θαυματουργή εικόνα ή γίνει σχετική επίκληση από ιερατικά μέλη της εκκλησίας, μαζί με τους πιστούς, ενημερώνονται και ατονεί η καταστροφική δράση τους.
Η Ελλάδα της εποχής μας είναι άκρως ευνοημένη από τον Παντοδύναμο Θεό, αν και δεν είναι τόσο ευλαβής όσο υπήρξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, με εξαίρεση το χριστεπώνυμο πλήθος. Πολλοί διακαώς γυρεύουν την αλήθεια σε ό,τι άσχετο συναντούν στον δρόμο τους και τους εντυπωσιάζει, ενώ ο λόγος του Θεού στέκεται εμπρός τους, και τους θωρεί με μακροθυμία και αιώνια αγάπη.
Η πίστη σώζει, ή ελπίδα πτερώνει τον αγώνα και η αγάπη οδηγεί προς το κατ΄ομοίωση με την Πατρική αρχή. Η ταπείνωση και η αναγνώριση της πνευματικής μας πτωχείας είναι η αρχή του αγώνα μας. Ο σοφός Σωκράτης είπε «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω, οπότε ως πάμφτωχος πνευματικά παραδίδομαι στον Θεό και Πατέρα μου να επισκεφθεί και να καταρτίσει την εσωτερική μου άμπελο, ώστε να καρποφορήσει βότρυν πέπειρον (ωραιότατο). Ας παραδώσουμε με αγάπη την αγεώργητο ψυχή μας στον Κύριο, για να είμαστε σίγουροι ότι θα τη σώσουμε.
Είθε η χάρη της Αγίας Ευφημίας να φωτίζει την οδό της σωτηρίας όλων μας.
Ευφημίας μεγαλομάρτυρος
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. Γ.
Λίαν εύφρανας τους Ορθοδόξους, και κατήσχυνας τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε, της γαρ τετάρτης Συνόδου εκύρωσας, ά οι πατέρες καλώς εδογμάτισαν. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
11-7-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου