Δεκατέσσερις στάσεις λεωφορείου περιλαμβάνει η διαδρομή από την Ομόνοια προς το τέρμα στα Άνω Πατήσια, δεκατέσσερις είναι και οι αναστεναγμοί της ψυχής ενός λογικού και συναισθηματικού ανθρώπου, για την ομορφιά που χάθηκε, και πίσω της ερείπια ολολύζουν σκυμμένα και σκυθρωπά, ενθυμούμενα την παλιά τους αίγλη. Στις πόρτες των διατηρητέων κτιρίων, σαν κυνηγημένα πουλιά φωλιάζουν οι άστεγοι. Μια Ελληνική σημαία ορθωμένη, ως έπαθλο για το τέλος του αγώνα της ζωής, κι από κάτω ανώνυμος και ξεχασμένος μαχητής , με πείσμα ενάντια στην πείνα και στο ψύχος, προσμένοντας βοήθεια εξ ουρανού, δίνει τον ύστερο αγώνα του με τον Χάρο, επάνω σε αγκυλωμένο από την κακουχία και εγκατάλειψη σώμα. Μόνο με μάτια κλειστά μπορείς να διανύσεις αυτή την "μαγευτική" διαδρομή, αν δεν θέλεις να σε λούσουν ασταμάτητα οι κρουνοί των δακρύων σου. Κι όμως, μέσα στο σκοτάδι της απελπισίας, ορθώνονται, ως φάροι σωτηρίας, οι ιεροί ναοί του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστού και της Αγίας Βαρβάρας.
Δεν έχεις χρόνο να κλάψεις Ελλάδα μου, τρέξε και πρόσφερε ό,τι μπορείς, γιατί το ίδιο το παιδί σου αργοπεθαίνει ρακένδυτο, κείτεται βασανισμένο κουφάρι στον πεζόδρομο , στην Αθήνα του 2024.
Μέσα στη σύγχυση ενός μωσαϊκού ανθρώπων από κάθε άκρη της γης, και στον αδυσώπητο αγώνα της επιβίωσης, στον καθημερινό μόχθο στα φτωχομάγαζα της μακράς οδού Πατησίων, ως ήλιος λαμπρός μεσουρανεί η βεβαίωση της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των λαών. Τα γκράφιτι της μιζέριας, της άρνησης και της κοινωνικής απόρριψης, δεν αφήνουν το βλέμμα να χαρεί , καθώς το λεωφορείο κυλά επάνω στην άσφαλτο αγκομαχώντας, γιατί το φορτίο του είναι τριπλάσιο των προδιαγραφών του. Τούτο τον μοναδικό τρόπο εφεύραν τα "φτωχά μυαλά" να υποβαθμίσουν την περιοχή, προκειμένου να παραμείνουν χαμηλά τα ενοίκια στο κέντρο της Αθήνας, και οι επίδοξοι αγοραστές ακινήτων να επιτύχουν χαμηλή τιμή προς μελλοντική επένδυση, αλλά και να δηλώσουν μετά οργής την άρνησή τους στο πολιτικό κατεστημένο.
Φωτό: Orthodoxia News Agency
Η πρώτη διαδρομή καταλήγει στον ιερό ναό του “Αγίου Λουκά”. Μεγαλοπρεπής ορθώνεται ο παλιός και επιβλητικός ιερός ναός , μια κόρη μικρή μαυροφορούσα τον φροντίζει, και μοιράζει καθημερινά καρβέλια και φρατζόλες ψωμί σε εκείνους που στερούνται τα προς το ζην. Αεικίνητη είναι η νεωκόρος Κυριακή, διαβασμένη και σε ετοιμότητα, εκτελώντας και χρέη γραμματέως, τίποτα δεν της ξεφεύγει, όλους τους εξυπηρετεί και παρηγορεί με γρηγοράδα και αποτελεσματικότητα, ο Θεός να την ευλογεί.
Επιβλητικός είναι ο εσωτερικός χώρος του ναού του Αγίου Λουκά, με την άκρως ενδιαφέρουσα και παλαιά του ιστόρηση. Διέκρινα και μία εικόνα του Αγίου Τιμοθέου και της Αγίας Μαύρας, έργο του Π. Λαζαρή από την Καλαμάτα, δωρεά το έτος 1973.
Καθώς μελετούσα σιωπηλά τα ανοιχτά ειλητάρια των Αγίων, με πλησίασε η νεωκόρος Κυριακή προσφέροντάς μου βοήθεια. Αφού αφαίρεσε μία μικρή, φορητή εικόνα από την πρόσοψη στο προσκυνητάρι του Μεγάλου Αντωνίου, μού έδειξε τη γραφή επάνω στην αργυροεπένδυτη εικόνα Του .
“Μη κόρος εντέρων σε Χριστώ χωρήσει μη βόρβορος σε των παθών καθηδύνει, ειδ΄ουν δακρύσεως εν φλογί παμφάγω εγώ ουκέτι φοβούμαι τον Θεόν αλλ΄αγαπώ αυτόν”.
Μετά την κραιπάλη των εδεσμάτων των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, οι δέκα άστεγοι στο πάρκο στη στάση Καλλιφρονά θα λάβουν το βραβείο της θεώσης αυτήν την ευλογημένη περίοδο, γιατί δεινοπαθεί ο Θεός εντός της ακόρεστης κοιλίας μας... την έχει φλογώσει διαβολικά η επιθυμία των τροφών και των παθών...ο κόρος των εντέρων.
Καθώς με κοιτούσε σιωπηλά ο Άγιος Ιωάννης ο Ομολογητής, πλησίασα μετά φόβου Θεού και διάβασα το ορθάνοιχτο ειλητάριό του:
“Ουδείς με χωρήσει της αγάπης του Χριστού μου, θλίψις ή στενοχώρια, διωγμός ή γυμνότης, ή αιχμαλωσία. Πέποιθα τω Κυρίω μου Ιησού Χριστώ, τω υιώ του Θεού τω μονογενή, ότι ουδέν τούτων θέλει με χωρήσει της αγάπης Αυτού, αλλ΄ ουδέ αι απατηλαί υποσχέσεις θέλουσι με δελεάσει ιν΄αρνηθώ την πίστιν μου”.
Πολλά είναι τα βάσανα της ζωής, με υπακοή στον Θεό και θεία διάκριση καλούμαστε να υπομείνουμε και με πίστη ακράδαντη να ανταπεξέλθουμε. Το μαρτύριο των Αγίων και η θεία τους φώτιση, είναι άσβεστος φανός και για τη δική μας πορεία προς τη θέωση, προς τον κατ΄ εικόνα με τον Δημιουργό μας.
Καθώς ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης με αποχαιρετούσε στο αριστερό προσκυνητάρι, διάβασα δεξιά, στο ύψος του αριστερού του ώμου:
“Ο με συγχωρείτε”.
Τόσο ευγενική και ταπεινή πρέπει να είναι η καρδιά του ανθρώπου. Όχι μόνο να ζητά από τον Θεό και τον συνάνθρωπο συγχώρηση, αλλά και τα σφάλματα των άλλων να αναλαμβάνει ως δικά της, οδεύοντας προς την αγιότητα.
Φωτό: Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών
Η δεύτερη φωτεινή διαδρομή οδηγεί προς τον ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας , της Βαρβαρίτσας, όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι στα Άνω Πατήσια. Πριν τη γέφυρα στα Άνω Πατήσια, ορθώνεται μεγαλόπρεπης και ανακαινισμένη η Βυζαντινή μετά τρούλλου και πέτρα πελεκητή εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, το καταφύγιο όχι μόνο των πιστών , αλλά και των δεινοπαθούντων της περιοχής.
-Έχεις φαγάκι να μου δώσεις; ψιθύρισε μία μεσήλικη γυναίκα στο αυτί του νεωκόρου, και εκείνος της έγνεψε να περιμένει. Είχε προσέλθει αργά και μόνο μία σαλάτα είχε απομείνει!
-Φαγάκι δεν υπάρχει καθόλου; παρατήρησε απογοητευμένη, κι εκείνος αγχωμένος της απάντησε:
-Η σαλάτα δεν είναι φαγητό;
Τούτος ο ιερός ναός, με τον εντυπωσιακό νάρθηκα και τις πολλές τοιχογραφίες, τις πολλές εικόνες των αγίων με ανοιχτά ειλητάρια, δεν αφήνει κανέναν να εξέλθει αδιάβαστος και μη οικοδομημένος πνευματικά. Ακόμη και οι Αρχάγγελοι επί του ιερού τέμπλου κρατούν ανοιγμένα διάπλατα τα ειλητάριά τους, γεγονός το οποίο αγιογραφικά δεν παρατηρείται στους περισσότερους Ορθόδοξους ιερούς ναούς. Για πρώτη φορά είδα έκθαμβη τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να κρατεί ανοιχτό ειλητάριο, και έσπευσα να το προσκυνήσω και να το καταγράψω προς μελέτη και ανάλυση.
“ Οξυγράφου κάλαμον τω χερί (τη χειρί) φέρων των εσιόντων συνταγάς απογράφω, φρουρώ στέργοντας, ειδεμή φθείρω τάχει”.
Τους καρπούς της πνευματικής μας πορείας καταγράφει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φρουρώντας μας, και σχίζει τα χειρόγραφα της αμαρτίας των μετανοούντων και εν Κυρίω πορευομένων, αλλά και με την οξύγραφο και ταχεία θεία του κάλαμο, η οποία αφήνει βαθιά χαράγματα, καταστρέφει τάχιστα ό,τι δεν συμβαδίζει με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Είναι ο Αρχάγγελος της αγάπης, της φώτισης, της προστασίας και θέωσης του ανθρώπου.
Στην αριστερή βημοθύρα, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ δηλώνει με παρρησία:
“ Θεού στρατηγός ειμί την σπάθην φέρων και τους εν ταύτα εσιόντας εν φόβω φρουρώ, προμαχώ, υπερμαχώ και σκέπω. Τους δε καρδία ρυπαρά εσιόντας (έχοντες), πικρώς εκτέμω εν τη ρομφαία τη δε” ( αποκεφαλίζω).
Μεγάλη προστασία για τους ταπεινούς στην καρδιά και πιστούς , που αγαπούν τον Θεό και τον πλησίον, είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο οποίος παραλαμβάνει τις ψυχές των θνητών. Είναι ο Αρχάγγελος της θείας γνώσης , θείας διάκρισης, σοφίας και δικαιοσύνης του Θεού.
Η σεπτή μορφή του Αγίου Παϊσίου με χαιρέτισε και οικοδόμησε αριστερά στον τοίχο της εισόδου λέγοντας:
“Ηγεμών των παθών εστι ο ευσεβής λογισμός. ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΑΠΕΊΝΩΣΗ, Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ!
Είθε να είμαστε πάντα συντονισμένοι στη σωστή συχνότητα, με ευσεβείς λογισμούς, και με το καλό να τιμήσουμε την εορτή των Φώτων και να λάβουμε σωτήριο αγίασμα.
Ο Θεός μεθ΄ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
4/1/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου