Ο χιονιάς φόρεσε τα γιορτινά του στην Ορεινή Αρκαδία, αλλά και στις περισσότερες βουνοκορφές της χώρας. Η Πρωτεύουσα, καθώς και η γενέτειρά μας Βαλύρα, το μόνο χιόνι που είδαν κατά την εορταστική περίοδο, ήταν αυτό που κόσμησε το πλαστικό χριστουγεννιάτικο δένδρο , τη ζάχαρη άχνη στα παραθυρόφυλλα των κουραμπιέδων και στη στέγη της ευλογημένης Βασιλόπιτας.
Οι Βαλυραίοι στις Η.Π.Α., τόσο στη Βοστόνη, όσο και στο Road Island, δέχτηκαν το πρώτο χιόνι της νέας χρονιάς, λίγες ημέρες μετά την Πρωτοχρονιά.
-“Κλεισμένοι μέσα στα σπίτια είμαστε οι μεγαλύτεροι, απολαμβάνουμε τη ζέστη και την οικογενειακή θαλπωρή, κάθε εποχή έχει την ομορφιά της”, λέγει με αισιοδοξία ο κ. Γιώργος Παρ. Φειδάς.
Λαμπρό μήνυμα έφερε το αστραφτερό χιόνι του Ιανουαρίου 2024, ότι ο ερχομός της Άνοιξης δεν θα αργήσει ....κάτω από την παγερή ομορφιά σιγοξυπνούν οι βλαστοί με θέρμη και ορμή για ζωή. Οι ρίζες στα ακριβοπληρωμένα κυπαρισσάκια, με κόκκινους φιόγκους και πολύχρωμα λαμπιόνια, βρήκαν διέξοδο στις τρύπες στις γλάστρες τους και πασχίζουν να μεγαλώσουν το σπίτι τους, αλλά και οι αρκούδες της Πίνδου ονειρεύονται πλαγιασμένες στη σπηλιά τους λουκουμάδες με μέλι, να ρέει άφθονο στην αιώνια χύτρα τους. Ο Πανάγαθος Δημιουργός, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ως αιώνιος Πόρος-Έρως τη φτώχεια τους θα χρυσοντύσει.
Τα υπάκουα κυπαρίσσια χαιρετούν υπομονετικά τον μανιασμένο βοριά, και τα πετεινά του ουρανού, μαζί με τους δυστυχείς άστεγους , γυρεύουν κλίνη σ΄ απάνεμη γωνιά.
Πίσω από τις χειμωνιάτικες κουρτίνες της κας Ρόζυ Καρύδη προβάλλει σε ξάστερο ουρανό ο καβαλάρης του κάμπου της Βαλύρας, ίδιος ο γέρος του Μοριά, έφιππος και αήττητος.
Οι ακούραστοι ελαιοπαραγωγοί συντηρούν τα περιβόλια τους κόντρα στο κρύο της εποχής, αλλά και τολμηρές ψυχές, όπως η φιλόλογος κα Γωγώ Μαγκλάρα, δεν φαίνεται να πτοείται όσα κι αν φέρει ο άνεμος. Με ένα σπαγγάτο καθιέρωσε επαφή με τις μπαλαρίνες ελιές της, η γνωστή ιστοριοδίφης, και άφησε ενεούς όσους έχουν πλέον λησμονήσει “τι εστί ευλυγισία μετά τα εξήντα”!
Όσοι απογοητεύθηκαν αθεράπευτα λόγω των μη εκπληρωμένων προσδοκιών τους κατά την περίοδο των εορτών, έχουν πολλά να ελπίζουν, αρκεί να αντικρίσουν το φως το αληθινό, να ακούσουν τους παλμούς της καρδιάς τους, και να δεχτούν με πίστη τον λόγο τον αγαθό, που ρέει ως νέκταρ και αμβροσία από τον Θεό και Πατέρα εντός τους.
Πίπτω σημαίνει ότι έχω ελπίδα να σηκωθώ...αυτή τη φορά πιο δυνατός!
Φωτό: Μrs T.E. Kondopoulou
Και το xιόνι σηκώνεται, μη νομίσετε ότι επειδή έπεσε απώλεσε τον εαυτόν του. Στο φως του θερμού ηλίου πρώτο θα βγάλει φτερά και θα πετάξει ως ατμός...ο Oυρανός είναι ατέλειωτος.
Ευλογημένο το 2024!
Ο Θεός μεθ΄ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
11/1/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου