Αιώνια Άνοιξη

 

Αιώνια Άνοιξη. Φωτο: Planet Earth

Καθώς η αμφιέλισσα Άνοιξη κυλά επάνω στον αφρό γρήγορα να φθάσει σε απάτητες στεριές, ο αμφιδέτης τροχός του χρόνου εναρμονίζει τούτο το αμάλγαμα των αντιθέσεων επάνω στο αισθητό.

Αμάνδρωτος ο νους κατηφορίζει σε βουνοπλαγιές και καταϊδρωμένος ισιώνει το κορμί του, διάσπαρτο στα μονοπάτια της πεδινής ζωής. Σε τούτο το θείο αλισιβερίσι, σαν δυο ανθάκια του αγρού σμίγουν η Ουρανία και η Ευγενία , οι όμορφες κόρες της Βαλύρας, με δυο λογιών φιλιά.

Ο καιρός αλλαξοθώριασε και τα λευκά νέφη κάθισαν μικροί συνδαιτυμόνες στο φωτεινό τραπέζι τ΄ ουρανού. Οι ψυχοτρόφες αύρες αλληστράτισαν σε ανθισμένες όχθες γαλάζιων οφθαλμών κι εσύ ψυχή μου, με ενοχές θυμάσαι ότι το αμβροτείν, το δις εξαμαρτείν δεν είναι επιτρεπτό, καθώς σαν αλικόρακας η συνείδηση, με το πυροφάνι της διαίσθησης, ντροπιάζει το συναίσθημα, που επιμένει να παραμένει αθεράπευτα “παιδί ”.

Μειδιά ο κυανοχαίτης, ο αλογοσούρτης ουρανός στην Ιθώμη, καθώς σκύβει να λουστεί στα νάματα δυο αμαζόνων των καιρών και των καλών σκοπών.

Όλη η γοητεία παραμένει σταθερά στη σοφή κόμη τους, που λικνίζεται ξεδιάντροπα στις ακροπόλεις των ανθών και ξαποσταίνει στις ακρώρειες των φτερών.

Αλάργεψε ο Χειμώνας και σιμώνει η Άνοιξη!

Δακρύζεις συγκινημένη χωρίς να γνωρίζεις καλά το “γιατί”. Λίθος αλατόμητος είναι μόνο ο Χριστός.

Οι κόρες της Βαλύρας, στους τρίβους της ζωής λαξεύουν την ψυχή, για να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της.

Αληθομάντις είναι στη Βαλύρα ο πετεινός:

“Ο αλεξιβέλεμνος έρωτας έσπειρε λογής-λογής άνθη και καρπούς και ο νους πανηγυρίζει την Αιώνια Άνοιξη”.

 Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

25/2/2023