Καλαμάτα. Φωτο: κος Κωνσταντίνος Σμιρλής
Μετά από μία καταιγίδα περιμένουμε τον ήλιο να λάμψει, τα ρυάκια να στεγνώσουν, οι άνεμοι να κοπάσουν και τα πτηνά του ουρανού στα κλαδιά των δένδρων να κελαηδήσουν ξανά. Η θύελλα που ταράσσει τη ζωή μας αναμένεται μέσα από τη μορφογένεση να προκαλέσει ομοιόσταση, νέα, και υγιή κατάσταση αρμονίας. Προσμένοντας με πίστη την αλλαγή, ο Θεός υπογράφει στα ουράνια με τη δύναμη της παρουσίας Του, γράφοντας τη λέξη “ελπίς”. Η απέραντη υπογραφή Του είναι μία γραμμή αναλυμένου φωτός, με τα επτά χρώματα του ουρανίου τόξου.
Το χιλιοτραγουδισμένο ουράνιο τόξο, που συχνά εμφανίζεται στη μακαρία Μεσσηνιακή γη, μάς συνέπαιρνε από παιδιά, φτερά έδινε στη φαντασία μας να πετάξουμε ψηλά και να ταξιδέψουμε πάνω στην καμπύλη του από τη μία πλευρά της γης στην άλλη.
Μεγαλώσαμε και απομυθοποιήσαμε την ίδια τη ζωή, και αναγάγαμε την παρουσία του Θεού σε επιστήμη. Με σκυμμένο το κεφάλι τρέχουμε να προλάβουμε τις οικογενειακές και κοινωνικές μας υποχρεώσεις, όμως ο “Πανάγαθος Θεός των Παιδιών” δεν σταματά να υπογράφει στα ουράνια γι΄ αυτούς που έχουν λίγο χρόνο να σηκώσουν την κεφαλή τους από τα χώματα, και προσευχόμενοι να επικαλεστούν το Άγιο όνομά Του.
Υπάρχουν “μεγάλα παιδιά”, που βρίσκουν χρόνο για να απαθανατίσουν το ουράνιο τόξο, να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο κι ένα χαμόγελο αισιοδοξίας να σκάσει στα χείλη τους, μακριά από τη σχόλη της ζωής.
Με χαρά ή λύπη, με χαρμολύπη , τραγωδία, κωμωδία και ιλαροτραγωδία πορευόμαστε στη ζωή, αναμετρώντας τις δυνάμεις μας στου Διγενή το αλώνι. Όμως τα αιώνιο παιδί της ψυχής μας δεν παύει να σκιρτά εμπρός στα θαυμαστά έργα του Θεού, και να περιμένει σιωπηλά μοναδικές ευκαιρίες για πνευματική ανάταση και ένωση με την Πατρική Αρχή.
Εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενοι είμαστε όταν η ομορφιά της φύσης ανυψώνει τη σκέψη μας θαυμάζοντας τα έργα του Μεγαλοδύναμου Θεού, και επιζητούμε την παρουσία Του στη ζωή μας.
Ο Φεβρουάριος τυλιγμένος στη γκρίζα και κρύα φορεσιά του κυλά γοργά για να φέρει το ξύπνημα της ζωής, τους νέους βλαστούς , τη χαρά της πρόσκαιρης νιότης αλλά και την πνευματική ανάσταση , την αιώνια ζωή. Ό,τι σπείραμε θα θερίσουμε και σπορά είναι αυτή την περίοδο η νηστεία των παθών και των τροφών, η κάθαρση του σώματος , του νου και της ψυχής.
Ο Τριαδικός Θεός σπέρνει αγάπη με τον Θείο Λόγο για να θερίσει στο πολλαπλάσιο. Είθε τα ζιζάνια του βίου να μη καταστρέψουν την Πατρική Σπορά και να γεμίσουν με άριστο καρπό οι σιταποθήκες της Ουρανίας Βασιλείας .
“Όλα θα πάνε καλά , ο Θεός ελπίζει”, έλεγαν οι αείμνηστοι παππούδες μας στη Βαλύρα, όταν αναπηδούσαμε από χαρά , βλέποντας μετά από τη βροχή το ουράνιο τόξο να προβάλλει ζωηρό στις κορυφές του Ταϋγέτου και στον κάμπο του χωριού.
Πώς είναι το ουράνιο τόξο; για να το ζωγραφίσουμε! μάς ρωτούσαν οι δάσκαλοι στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας. Οι επιμελείς μαθητές έβγαζαν από τη σχολική κασετίνα τους επτά χρώματα , κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, μοβ και ροζ και σχεδίαζαν το ουράνιο τόξο. Μόνο ένας μαθητής σε μεγαλύτερη τάξη δεν άντεχε αυτή τη δοκιμασία. Πήρε το μοιρογνωμόνιο και σχεδίαζε τόξο με επτά μαύρες γραμμές.
-"Να προσέλθουν οι γονείς σου στο σχολείο”, έστειλε εκνευρισμένος σημείωμα ο δάσκαλος στο σπίτι, τοποθετημένο μέσα στο τετράδιο της ορθογραφίας, αυτό που άνοιγαν πρώτα οι γονείς για να δουν αν το παιδί τους εισέπραξε τα αριστεία της ημέρας.
-Μη παρεξηγείς δάσκαλε το παιδί, έχει μοιάσει σε μένα που είμαι εργολάβος και όχι ελαιοχρωματιστής. Δεν πήρε από τη μητέρα του που ζωγραφίζει, ανταποκρίθηκε ο πατέρας.
Η μητέρα δεν μίλησε στο σχολείο, αλλά με την πρώτη ευκαιρία που εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο στον κάμπο του χωριού, είπε στον άνδρα της:
-Για κοιτάξτε και οι δυο σας στον ουρανό. Ο Θεός είναι και από τα δύο!
“Ελπίζουμε”!
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
10/2/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου