Η ΟΙΚΟΚΥΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1950

 

 Η κυρία Νότα, δασκάλα Οικοκυρικής, με τις μαθήτριές της  στη θεατρική  παράσταση.     Φωτο:καθ. Ι.Δ.Λύρας

Hμέρα χαράς, αλλά και γενικής εγρήγορσης ήταν η σημερινή, αφού για πρώτη φορά στη Βαλύρα θα λειτουργούσε Σχολή Οικοκυρικής , κοντά στην πλατεία του χωριού, στον δεύτερο όροφο, στο μεγάλο σαλόνι της Λύραινας. Το έλεγε η καρδιά της Αγγελικής, άλλωστε η ίδια είχε κόρες να αναθρέψει, γι΄ αυτό άφησε κατά μέρος τα προσχήματα λειτουργίας μίας καθώς πρέπει οικίας και κυριολεκτικά μετέτρεψε το σπίτι της σε σχολή , για το αλησμόνητο “παρθεναγωγείο της Βαλύρας”.

Εκείνο το Σάββατο, της δεκαετίας του 1950, όλα τα κορίτσια του χωριού, ηλικίας 9 έως 18 ετών, ακόμη και μεγαλύτερες να ήταν, δεν υπήρχε πρόβλημα, θα γνώριζαν την κυρία Νότα, την όμορφη, συγκροτημένη και καλά εκπαιδευμένη δασκάλα Οικοκυρικής, με καταγωγή από τον Άρι Μεσσηνίας.

Άκρως σημαντικό: Τι απέγιναν οι γυναίκες που καταπάτησαν το Άβατον του Αγίου Όρους

 

1:24 π.μ. (πριν από 12 ώρες)

https://youtu.be/bDiZjhSYxsg

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Τι απέγιναν οι γυναίκες που καταπάτησαν το άβατο του Αγίου Όρους!

ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΉΣ ΛΥΡΑ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1956

  

                                        Δικέφαλο κοτόπουλο.Φωτο: catawiki

Δεν ήταν βόας, δεν ήταν κροταλίας, ήταν μία μίνι “λερναία  όρνιθα” με 2 μόνο από τα 27 κεφάλια της, ήταν ένα δικέφαλο ζωντανό σύμβολο, στο βασίλειο των ζώων, ήταν το κοτόπουλο που είδε το φως της ζωής στο περίφημο κοτέτσι της Αγγελικής Λύρα, το σωτήριον έτος 1956, όταν ο καθηγητής Ιωάννης Δ. Λύρας ήταν 8 ετών.

Είναι γεγονός ότι διάφορα “σημεία και τέρατα” εμφανίζονταν κατά καιρούς στη Βαλύρα, κατά τον περασμένο αιώνα, για να ταράσσουν τα ύδατα της καθημερινότητας, δημιουργώντας μορφογένεση στις παλιές αντιλήψεις, περί των κανόνων και νόμων που διέπουν την πραγματικότητα, καθιερώνοντας νέα ομοιόσταση , μέσα από μία διεύρυνση της αντίληψης, στα στενά πλαίσια του κόσμου του χωριού.

Ένας παππούς , κατά η δεκαετία του 1960, έδειχνε ότι του είχε φυτρώσει και έκτο δάχτυλο στο δεξί πόδι του, ένας άλλος είχε ένα μπαλάκι, σαν μεγάλο καρύδι στην κορυφή της κεφαλής του,  που στεκόταν σαν την κίδαρη στις αγιογραφίες των Εβραίων Προφητών και Αγιασμένων του Θεού, στην Παλαιά Διαθήκη.

ΤΑ ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΤΟΥ 1950

 

                  Ο κάμπος της  Βαλύρας από το Όρος Ιθώμη.Φωτο: καθ. Ι.Δ. Λύρας

Κατά τον περασμένο αιώνα, τα γιατροσόφια , οι εμπειρικές συνταγές για θεραπεία, προερχόμενες από τη σοφία του λαού, ήταν μέρος της καθημερινότητας στη Βαλύρα του 1950, προκειμένου να αντιμετωπίσουν οι χωρικοί απλές ασθένειες , λόγω της έκθεσής τους στη χλωρίδα και στην πανίδα του τόπου, για προφύλαξη ενάντια στο υγρό κλίμα της περιοχής, ιδιαίτερα κατά τον Χειμώνα, και στην έκθεση στον ήλιο το Καλοκαίρι.

Επίσης, χρησιμοποιούσαν γιατροσόφια όσον αφορούσε τις σωματικές και ψυχικές νόσους, τα μικρά ατυχήματα , αλλά και ως μέρος της καθημερινής φροντίδας του σώματος, για γενική ανακούφιση από την κούραση στους αγρούς και για την ενίσχυση της μακροβιότητας. Τις ψυχικές ασθένειες δεν παρέλειπαν να τις γλυκαίνουν με μία κουταλιά μέλι στο πικρό και στεγνό στόμα τους, με μία δίπλα στο τηγάνι, με μπόλικο μέλι, κανέλα και καρύδια, ένα λουκούμι κι έναν Ελληνικό καφέ, ή ένα σφηνάκι ρακί στο καφενείο, στην πλατεία της Βαλύρας, στο μεγάλο θεραπευτήριο εκείνης της εποχής.

Κι αν τίποτα από αυτά που δοκίμαζαν δεν λειτουργούσε προς όφελός τους, έτρεχαν με μεταμέλεια στον παπά Δημήτρη Ξυδόπουλο, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, για να λάβουν συγχώρηση και να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων.

ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΣΥΝΔΑΙΤΥΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΣΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ ΦΕΦΟΠΟΥΛΟΥ

 

Βάψιμο πιθαριών.Φωτο: kontemiri.gr

Λίγο πριν από την Πεντηκοστή, το σωτήριον έτος 1959, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βαλύρα, χάρη στις προσπάθειες των προκομμένων κατοίκων της, είχε αρχίσει να ανακάμπτει οικονομικά και να επουλώνει σταδιακά τις πληγές της. Όχι ότι οι κάτοικοι ευημερούσαν ιδιαίτερα, αλλά με τη γεωργία , την κτηνοτροφία, τις μικρές βιοτεχνίες που έστησαν μετά τον πόλεμο, τα καταστήματα που άνοιξαν , και γενικά την αξιοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων τους , την υπομονή, επιμονή και τη σκληρή καθημερινή εργασία τους, κατόρθωσαν να στηρίξουν τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους που σπούδαζαν μακριά τους, τα στρατευμένα νιάτα, να ανέλθουν οικονομικά, ακόμη και να αποταμιεύσουν τα απαραίτητα χρήματα για τη μετανάστευσή τους στο εξωτερικό, μόνοι ή μαζί με την οικογένειά τους.

Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΣΑΓΚΑΡΗ ΦΕΙΔΑ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

  

                                       Πήλινο τσουκάλι.Φωτο: dimtsas.edu

Η Τσουκαλοβγενιά, όπως την αποκαλούσαν στη Βαλύρα, ήταν μία αρχοντοπούλα, το γένος Τσαγκάρη, αναθρεμμένη χριστιανικά με αυστηρότητα, γι΄ αυτό από την νεανική της ηλικία δεν αποχωριζόταν το μαύρο τσεμπέρι και το μακρύ μαύρο φουστάνι της. Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου, την πάντρεψαν με τον προκομμένο Θανάση Φειδά, ο οποίος ήταν μετανάστης στην Αμερική και επέστρεψε στη Βαλύρα. Ο Θανάσης ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερος από την Ευγενία, και η ασχολία του στο χωριό αφορούσε την καλλιέργεια των οικογενειακών αγρών και το κάρο του, με το οποίο εργαζόταν ως μεταφορέας. Η πεθερά της Ευγενίας ήταν από τις λίγες γυναίκες του χωριού, η οποία δούλευε σκληρά στα καμίνια, στη λεγόμενη Τσουκαλόρουγα, ψηλά στον Άγιο Δημήτριο, κοντά στο σπίτι του Παπασαραντόπουλου, που έμενε ο Τζαφέρ Αγάς. Στο καμίνι κατασκεύαζε ο Στασινός Φειδάς και η πεθερά της Ευγενίας διάφορα πήλινα είδη, όπως τούβλα, κεραμίδια, στάμνες, πιθάρια και είδη μαγειρικής. Εκείνο όμως το προϊόν, το οποίο είχε μεγαλύτερη  ζήτηση, ήταν τα πήλινα τσουκάλια, τέχνη που ακολούθησε στη συνέχεια η Ευγενία, με μεγάλη επιτυχία, μετά από τον θάνατο της πεθεράς της. Γι΄ αυτό η μεν ράχη με τα καμίνια ονομάστηκε Τσουκαλόρουγα, η δε Ευγενία, που η τέχνη της εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα, μέχρι από τον Νομό Τρικάλων της έστελναν παραγγελίες για κατασκευή τσουκαλιών, έλαβε το παρανόμι Τσουκαλοβγενιά.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ Η ΑΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΖΩΔΙΑ ;

 https://youtu.be/lxXtxUlhZyA

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Γιατί είναι αμαρτία να ασχολείσαι με τα ζώδια; - Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος ☦️

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΦΟΥΝΤΟΥΚΗ

 

                   

 

                                                       Φωτο: καθ. Ι.Δ.Λύρας

Όταν οι γονείς στη Βαλύρα ήθελαν να νουθετήσουν και  να συμμορφώσουν τα παιδιά τους,  κατά τη δεκαετία του 1960, τους ανέφεραν συχνά την ιστορία του ατυχή Φουντούκη - αυτό ήταν το παρανόμι του- λέγοντάς τους “να μάθεις να είσαι μελετηρός, εργατικός και οικονόμος, για να μη πεθάνεις στην ψάθα, όπως ο συγχωρεμένος ο Φουντούκης”.

Τον Φουντούκη ποτέ δεν τον γνώρισαν, αφού έζησε προπολεμικά, και είχε ήδη αποβιώσει το 1940, όταν άρχισε ο πόλεμος. Αυτός ήταν ο μύθος του Φουντούκη, του ασώτου υιού, χωρίς μεταμέλεια, και της τιμωρίας του, μέχρι να επέλθει ο θάνατος...πάνω στην ψάθα. Δεν γνώριζαν οι γονείς βέβαια το μεγάλο μυστικό του ατυχούς ανθρώπου, που θα το έπαιρνε κυριολεκτικά στον τάφο του, αν δεν βρισκόταν έστω ένας να μιλήσει για το μαρτύριο του, και να το μοιραστεί με τις επόμενες γενιές της Βαλύρας.

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΡΕΙΤΗΣ

 

                            Ο Όσιος Συμεών  Θαυμαστορείτης.Φωτο:diakonika.gr

Στις 24 Μαϊου η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του  Οσίου Συμεών εν τω Θαυμαστώ Όρει. Ο βίος του Οσίου είναι γεμάτος από θαυμαστά γεγονότα , που στο άκουσμα τους και μόνο η ψυχή του ανθρώπου αγάλλεται, και θέλει να φτερουγίσει και να ενωθεί με τον Κύριο και Θεό της.

Ο Όσιος Συμεών γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 521 μ.Χ. , κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστίνου Β΄, που βασίλεψε κατά τα έτη 565-578(1).  Ο Κύριος τον ευδόκησε να γεννηθεί για να έχουμε όχι μόνον πρεσβευτή και μεσίτη παρά τον Θεόν, αλλά ιατρό ψυχών και σωμάτων, τύπο του ερημητικού βίου και παράδειγμα φιλοσοφίας πατρικής(2).

Τι κρύβεται κάτω από το εκκλησάκι στις κολώνες του κτιρίου του Υπουργείου Παιδείας

 

22 Μαΐ 2022, 11:12 μ.μ. (πριν από 17 ώρες)

https://www.diadrastika.com/2017/06/kryvete-kato-apo-ekklisaki-kolones-ypourgiou-pedias.html

 

Ο Κύριος Ανδροκλής εξ Ανδρούσης Μεσσηνίας και η Απαγωγή, Επαγωγή και Αναγωγή με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος

 

                                                      Φωτο: create.vista.gr

Όταν η δεσποινίς Ελπινίκη φοιτούσε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά τη δεκαετία του 1970, η δοτική κλίση δεν ήταν σε χρήση και η κλητική σαφώς χρησίμευε ως μέρος ενός ευγενούς διαλόγου. Παράλληλα, πολλές ξενόφερτες λέξεις, που χρησιμοποιούνται σήμερα, δεν ήταν τόσο διαδεδομένες και συγχωνευμένες στην Ελληνική γλώσσα. Στην Ιατρική Σχολή το υπόθετο το έλεγαν μεν “υπόθετον”, αλλά ουδέποτε άκουσε η Ελπινίκη τους καθηγητές της να το αποκαλούν σιπποζιτουάρ. Αν και αριστούχος φοιτήτρια , το λεξιλόγιο της Ελπινίκης περιλάμβανε κατ΄ εξοχήν ιατρικούς όρους, τους οποίους είχε εμπεδώσει άριστα, γι΄ αυτό και δεν καθυστέρησε να επιλεγεί και να τοποθετηθεί ως ειδικευόμενη στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο στην Αθήνα, στη Μονάδα Παθολογίας.

Κι ενώ η δεσποινίς Ελπινίκη δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διεύρυνση του λεξιλογίου της κατ΄ εκείνα τα χρόνια, άλλωστε δεν ήταν απόφοιτος φιλολογικής ή νομικής σχολής, φούντωσε αυτή η επιθυμία της και τη συνεπήρε βαθύτατα , όταν συνάντησε τον ασθενή κύριο Ανδροκλή από την Ανδρούσα της Μεσσηνίας, ο οποίος ανέβηκε στην Αθήνα για να εγχειριστεί στον προστάτη , το σωτήριον έτος 1978.

Η ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ ΚΑΠΟΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑΓΚΑΘΑ

 

                                    Ώριμα φραγκόσυκα.Φωτο:pentapostagma.gr

Δεν υπήρχε αγροτόσπιτο στη Βαλύρα, κατά τη δεκαετία του 1950, που να μην έχει στους φράχτες των κήπων και στους μπεξέδες του φραγκοσυκιές. Η φραγκοσυκιά, πέραν από τον εύγευστο καρπό της, είναι κι ένα άριστο μέσον προστασίας της ιδιοκτησίας των αγροτών από τους επίδοξους εισβολείς, αφού στέκει, ως οπλισμένος φρουρός, στους φράχτες των περιουσιών. Ως κάκτος, είναι εντυπωσιακός, ιδίως όταν σε εύφορο έδαφος λαμβάνει και άνω των δύο μέτρων ύψος, γεμίζει με μεγάλα άνθη και πορτοκαλόχρωμους καρπούς.

Το πρόβλημα με τη φραγκοσυκιά είναι τα αγκάθια της, όχι μόνο στο κυρίως σώμα της, δηλαδή πάνω στις πλάντρες, αλλά και στα ίδια τα φραγκόσυκα. Τα μεν αγκάθια στις πλάντρες είναι αρκετά ορατά, ενώ εκείνα πάνω στα φραγκόσυκα μόνο όποιος γνωρίζει τι τον περιμένει, αν πιάσει τον καρπό με γυμνό χέρι, λαμβάνει άμεσα μέτρα προστασίας, προκειμένου να γευτεί ,σώος και αβλαβής, ένα ώριμο φραγκόσυκο.

Τα μικρά παλικαράκια της Βαλύρας, κατά τη δεκαετία του 1950, απέκτησαν κατ΄ εξοχήν εμπειρίες ζωής, από πρώτο χέρι , μέσα από αυτοπαρατηρησία και πρακτική δοκιμή, σε in vivo καταστάσεις, στην όμορφη φύση της Βαλύρας.

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ

 

                  Ο Ιησούς Χριστός και η καλή Σαμαρείτισσα.Φωτο: pemptousia.gr

Τέσσερεις μήνες πριν από τον θερισμό του σιταριού και ώρα έκτη (μεσημβρινή), όταν ο ήλιος κατεβαίνει κατακόρυφα επί των υδάτων των φρεάτων, συνάντησε ο Κύριος τη Σαμαρείτισσα στο φρέαρ του Ιακώβ (Ιωάν.Δ΄ 1-38). Την τέταρτη Κυριακή μετά την Κυριακή της Αναστάσεως, δηλαδή 28 ημέρες μετά το Άγιον Πάσχα, κατά τους θεόπνευστους πατέρες της Ορθοδοξίας, εορτάζουμε τη μνήμη της καλής Σαμαρείτιδος, της Αγίας Φωτεινής .

“Οποία αίγλη της αγάπης του Θεού ενώπιον ημών σήμερα απαστράπτει! Αυτός ο Άγιος Θεός συνομιλεί με μία αμαρτωλή γυναίκα και χορηγεί σε αυτή το ύδωρ το ζων. Αυτός ο Κύριος του ουρανού και της γης, για τη σωτηρία μιας ψυχής, κατά την έκτη ώρα, τη μεσημβρία, κάτω από το φλογερό του ηλίου καύμα πεζός περπατά και κάθεται ως έτυχε δίπλα στην πηγή(1)”.

Ζαρκάδι πέντε ημερών

 Ένα χαριτωμένο ζαρκάδι είδε το φως της ζωής σε χώρο ασκητικό, στο Άγιον Όρος, και είναι υπό την προστασία και φροντίδα ενός ιερέα, και των αδελφών του μοναχών , όπως βλέπουμε στη σχετική εικόνα.

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ, 20-21 ΜΑΙΟΥ 2022

 

Ο Ι.Ν.Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Βαλύρα.Φωτο: καθ. Ι.Δ.Λύρας

Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερα αγαπητοί άγιοι στους ενορίτες της Βαλύρας. Ανάμεσα  σε όλους τους αγίους που εορτάζονταν κατά την Τουρκοκρατία και καταμαρτυρούν τα ερείπια των ιερών ναών τους, κάποια από τα οποία ανάγονται στον 10ο και 11ο αιώνα,  τιμητική θέση είχαν και έχουν ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη, οι οποίοι κρατούν γερά, από την εποχή του Βυζαντίου,  τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου, και παραμένουν μεγάλη προστασία   για τους κατοίκους  του χωριού, ανά τους αιώνες.

ΗΜΕΡΕΣ ΓΑΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΞΟΧΑΣ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1950

  

 

Οι δίδυμες Βάσω και Μαρία Ηλιοπούλου με τη μητέρα τους Ασπασία και τη θεία τους στον τρύγο στο κτήμα τους στη Βαλύρα.Φωτο: καθ.Ι.Δ.Λύρας

Αφού η Ελλάδα άρχισε να ανακάμπτει από τη λαίλαπα του πολέμου και της εμφύλιας διχόνοιας, η ψυχή των Βαλυραίων δεν ήθελε πλέον με φόβο και τρόμο να παραμένει δέσμια μέσα στα κλειδαμπαρωμένα αγροτόσπιτα. Οι μικρές προπολεμικές πλίνθινες κατοικίες των παππούδων, στα κτήματα του χωριού, ανακαινίστηκαν και έγιναν λατρεμένα θερινά καταλύματα, για περισσότερο από τρεις μήνες, κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Οι οξυδερκείς Βαλυραίοι, όταν έβλεπαν έναν συγχωριανό τους να εφαρμόζει μία καλή πρακτική , δεν δίσταζαν να την ακολουθήσουν, με αποτέλεσμα, στα πλαίσια της κοινωνικής μιμητικής συμπεριφοράς, κατά τη δεκαετία του 1950, όλο το χωριό άδειαζε , γιατί οι πάντες μετακόμιζαν “εις τα εξοχάς”, μετά των μεταφορικών ζώων και με τα άκρως απαραίτητα οικιακά σκεύη , τα τσουμπλέκια τους. Συνδύαζαν την παρακολούθηση και τη συγκομιδή της ετήσιας σοδειάς τους με διακοπές, μετά το πέρας του σχολικού έτους.

Ενδιαφέρον πώς ένας γέροντας ανέστησε έναν νεαρό που αυτοκτόνησε!

 https://youtu.be/Jbc404qcQrE

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Ακούστε πως ένας γέροντας ανέστησε έναν νεαρό που αυτοκτόνησε! Και ποιος ήταν ο λόγος που το έκανε;

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

 

                     Περιβόλι με οπωροφόρα δένδρα.Φωτο:Design Magazine

Σήμερα , 18 Μαϊου 2022, η εκκλησία μας εορτάζει την Μεσοπεντηκοστή. “Της εορτής μεσούσης ανέβη ο Ιησούς εις το ιερόν και εδίδασκεν” (Ιωάν.ζ΄14), λέγει το Ευαγγέλιο της σημερινής ημέρας. Τι σημαίνει όμως ιερό και πώς ταυτίζεται με την ψυχή του ανθρώπου; Τι σημαίνει θυσία προς τον Θεό ; Γιατί ο Ουράνιος Πατέρας  ζήτησε αναίμακτο θυσία και όχι την κνίσα των μόσχων των Ελλήνων και των Ιουδαίων; Τι σημαίνει Μελχισεδέκ; Ποια είναι η τάξη Μελχισεδέκ; Πώς διαφέρει η θυσία του Ααρών από εκείνη του Μελχισεδέκ; Γιατί ο Χριστός είναι ανώτερος από τον Μελχισεδέκ; 

Ο Μελίρρυτος λόγος του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, μία μελόπιτα είναι στο σημερινό εορταστικό , πνευματικό τραπέζι μας.

ΛΟΓΟΣ ΕΥΧΕΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

 

                                         Πανελλήνιες Εξετάσεις.Φωτο:mothersblog.gr

Το θερμόμετρο έχει ανέβει αρκετά, καθώς οδεύουμε προς το τέλος του Μαϊου και τους επιμελείς μαθητές δεν τους χωρεί πλέον το τόπος. Για δώδεκα συνεχή έτη και δύο κατά το νηπιαγωγείο, αγωνίστηκαν σκληρά για να καλλιεργήσουν τις νοητικές τους ικανότητες, να αποκτήσουν δεξιότητες και γενικές γνώσεις, να εκπαιδευτούν κατάλληλα εφ΄ όλης της ύλης, και τώρα βρίσκονται εμπρός στις πύλες της μεγάλης δοκιμασίας , η οποία οδηγεί στην είσοδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλοι οι μαθητές εύχονται να πετύχουν στις Πανελλήνιες εξετάσεις κι εμείς το ίδιο ευχόμαστε γι΄ αυτούς, εκ βάθους καρδίας, λαμβάνοντας υπόψη μας τα ακόλουθα:

Κάτω τα χέρια από το Άγιον Όρος!

 https://youtube.com/watch?v=XPmaduOlT6c&feature=share

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Κάτω τα χέρια από το Άγιον Όρος

ΟΙ ΑΕΙΜΝΗΣΤΕΣ ΔΟΡΚΑΔΕΣ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1940

 

   Δορκάς (ζαρκάδι):Φωτο: pixels.gr

Η Δορκάς, κοινώς το ζαρκάδι , είναι ένα θηλυκό , μικρότερο σε μέγεθος ζώο από το ελάφι, το οποίο φημίζεται για την οξύτητα της όρασής του και την ταχύτητά του, που το βοηθάει να σώσει τη ζωή του. Δακρύζει και μοιρολογεί το ευφυές ζώο, όταν του πάρουν τα παιδιά του και όταν πιαστεί σε παγίδα (1).Δορκάς είναι κατά την εκκλησία μας η Ταβιθά (αραμαϊστί) η μαθήτρια του Χριστού, η οποία ξόδεψε τη ζωή της στην αγαθοεργία, υφαίνοντας ρούχα για τους χριστιανούς κατά την εποχή της, στην πόλη της Ιόππης που διέμενε (2).

Δορκάδες όμορφες και αξιοζήλευτες ήταν ανεξαιρέτως όλες οι γιαγιάδες μας κατά τη δεκαετία του 1940, απαθανατισμένες στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες , με τα ευγενικά τους πρόσωπα, το περίφροντι βλέμμα τους ,γεμάτες αγάπη και καλοσύνη κάτω από το μαύρο τσεμπέρι τους και τη μακριά μαύρη φορεσιά τους, με τα κουμπιά εμπρός και τα μικρά πέτα.

H σημαντικότητα της βαπτίσεως , εξομολογήσεως και θείας κοινωνίας παρουσιάζεται στο ακόλουθο βίντεο.

 https://youtu.be/nBC-110yUcE

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Δείτε τι έπαθε ένας αβάπτιστος που τόλμησε να πλησιάσει το άγιο ποτήριο κοινωνήσει!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ Δ. ΚΑΡΥΔΗ

 

                      Αθανάσιος Δ.Καρύδης.Φωτο: καθ.Ι.Δ.Λύρας

Αρχιμανδρίτης εν Σιωπή

Ήταν 8 Σεπτεμβρίου 1926, όταν ο αείμνηστος, εικοσάχρονος Αθανάσιος Καρύδης του Δημητρίου, συνάντησε στον ιερό  χώρο του ναϋδρίου της Παναϊτσας στη Βαλύρα - που Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ονομαζόταν τότε - έναν άγνωστο αρχιμανδρίτη, άλαλο και προσευχόμενο. Ήταν η εβδομάδα 4-10 Σεπτεμβρίου που ο Μελιγαλάς στη Μεσσηνία εορτάζει τη Γέννηση της Θεοτόκου και μεγάλο εμπορικό πανηγύρι λαμβάνει χώρο, όπως τότε και σήμερα.

Ο Αθανάσιος , κατά την προηγούμενη χρονιά, ήθελε πολύ να πάει κι αυτός μια φορά στο πανηγύρι, αλλά χρήματα διαθέσιμα δεν υπήρχαν για να ξοδέψει και να περάσει ευχάριστα με τους συμμαθητές του. “Πρυτάνευσε στο μυαλό μου η ιδέα να κλέψω”, γράφει ο Αθανάσιος στα απομνημονεύματά του και “ θέσαμε το σχέδιο σε εφαρμογή με τη βοήθεια του συμμαθητή μου Δημήτρη Γκομέση”.

Οργάνωσαν μία νυχτερινή φάρσα με χελωνοφαντάσματα , χελώνες με αναμμένα κεριά κολλημένα πάνω στο καβούκι τους που τις άφησαν να περπατήσουν δίπλα στο αλώνι , στα απλωμένα σύκα του γερο-Νικόλα Μπουρίκα, που Τζάμαλης ήταν το παρανόμι του.

Ενδιαφέρον βίντεο για Αφρικανό βασιλιά που βαπτίστηκε Χριστιανός στο Άγιον Όρος

 https://youtu.be/5Y0hEkehSy4

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Αφρικανός Βασιλιάς Βαπτίστηκε Χριστιανός στο Άγιο Όρος

ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ ΕΝΑ ΔΕΜΑΤΙ ΜΑΛΑΜΑ

 

                                                   Εκρίζωση λιναριού. Φωτο:diakonima.gr

Καθώς οδηγούσε ο κύριος Παναγιώτης, καθηγητής  φιλολογίας, από την Αθήνα για να κατέβει στο εξοχικό   σπίτι του στην Καλαμάτα, για να λάβει μέρος σε μία διήμερη συνεργασία-παρουσίαση με συναδέλφους του, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου καθόταν ο εντεκάχρονος γιος του με τη δωδεκάχρονη κόρη του και στη θέση του συνοδηγού η ογδόντα ετών Βαλυραία  μητέρα του.

Τα παιδιά είχαν έναν δίσκο που “αστρονομικό επιπεδόσφαιρο” ονομάζεται και τον κινούσαν πέρα δώθε, για να διαπιστώσουν ποιος αστερισμός λάμπει στο ουράνιο στερέωμα την ώρα που ταξίδευαν και δεν μπορούσαν να τον δουν με γυμνό οφθαλμό, κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ήταν δώδεκα Απριλίου και ώρα δώδεκα το μεσημέρι του έτους 1991.

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΓΡΙΒΑΡΕΣΤΕΙΔΗΣ, Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ

 

                                                           Βαλύρα.Φωτο:καθ.Ι.Δ.Λύρας

Ο Αριστείδης Γρίβας δεν  ήταν Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, δεν ήταν εκλεγμένος  Πρύτανης Πανεπιστημίου, δεν ήταν  Αρχιστράτηγος, ούτε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου.    Ήταν ένας πιστός στον Θεό, ταπεινός και καλοκάγαθος Βαλυραίος αγρότης, τον οποίο, λόγω της καθαρότητας της ψυχής του, επέλεξε το Άγιο Πνεύμα για να φωλιάσει μέσα του. Έχτισε ο Τριαδικός Θεός πρυτανείο σε τούτον τον φωτισμένο νου, εντός της μακαρίας ψυχής του Γριβαρεστείδη, εκεί που περισσεύει η ανθρώπινη γνώση και η κατά κόσμον σοφία. Εξ ονόματος του Θεού προέλεγε και ερμήνευε τη θέλησή του Παντοδύναμου  Πατέρα, δια ζώσης φωνής, ο θεόπνευστος αγρότης και προφωνούσε λόγο μέλλοντα, "εκπληρούμενο εν καιρώ". Προετοίμαζε τη Βαλύρα για τα κακώς ερχόμενα, προσημαίνοντας ο φωτισμένος γέροντας τόσο τα αναμενόμενα προβλήματα του τόπου όσο και τα μελλοντικά  προβλήματα της ανθρωπότητας.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΡΔΑΜΥΛΩΝ ΧΙΟΥ:

               ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΛΑΜΠΡΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ 

                          ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

 Το Σπίτι της Μαρίας – Στέγη Παιδείας και Πολιτισμού στα Καρδάμυλα της Χίου.Φωτο:M.Κοιλιάρης

Στην εποχή που διανύουμε, η επαγγελματική αβεβαιότητα είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, ιδίως στη χώρα μας, με εξαίρεση ορισμένους τομείς, που κρατούν γερά τα ηνία της οικονομίας του Κράτους. Ο Τομέας της Ναυτιλίας αναπτύσσεται διαρκώς και σχετίζεται θετικά με την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων.

Είναι γεγονός, ότι οι περισσότεροι φοιτητές πανεπιστημίου  αναρωτιούνται αν θα καταφέρουν να σταδιοδρομήσουν στον τομέα της επιστήμης που επέλεξαν να υπηρετήσουν. Οι πλέον δυστυχισμένοι άνθρωποι, παγκοσμίως, είναι εκείνοι που αναγκάστηκαν, λόγω οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, να απασχολούνται σε τομείς παράταιρους προς τη φυσική κλίση τους και τις σπουδές τους.

Υπάρχουν άτομα νεαρής ηλικίας , που αν και η χρονολογική τους ηλικία κυμαίνεται στα πρώτα στάδια της εφηβείας, η αντίστοιχη νοητική ηλικία (ΙQ) και η συναισθηματική ηλικία τους (EQ) εντοπίζονται σε πολύ υψηλό επίπεδο και προσομοιάζουν με αυτές των ώριμων ενηλίκων. Οι συγκεκριμένοι μαθητές κατανοούν με διαύγεια τις προσωπικές τους προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά τους, και γνωρίζουν καλά ποιο επάγγελμα τους ελκύει και με ποια συγκεκριμένη επιστήμη ταυτίζονται τα ενδιαφέροντά τους. Τυχεροί είναι όσοι εξ αυτών δουν το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα.

Εκδήλωση Ενδιαφέροντος

Όσοι επιμελείς και δραστήριοι μαθητές Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου ή Α΄ και Β΄ Λυκείου, ονειρεύονται μία λαμπρή σταδιοδρομία στον Τομέα της Ναυτιλίας, έχουν τη δυνατότητα να αδράξουν άμεσα την ευκαιρία και να φοιτήσουν στα ναυτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης , στα Καρδάμυλα της Χίου. Παρέχεται δωρεάν φιλοξενία και στήριξη από τη Μαθητική Στέγη Καρδαμύλων “Το Σπίτι της Μαρίας- Στέγη Παιδείας και Πολιτισμού”, του Ιδρύματος Μαρία Τσάκος- Διεθνούς Κέντρου Ναυτικής Έρευνας και Παιδείας .

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  "Τι είναι κόλαση και τι είναι Παράδεισος - Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος" στο YouTube

    

https://youtube.com/shorts/wFsMHkhM8P4?feature=share

 

Το Στοιχειωμένο Λιτρουβειό στο Μπιζάνι της Βαλύρας

 

                Παλιό λιθάρι ελαιοτριβείου. Φωτο: nikianawordpress.com

Λίγα χρόνια πριν από την επανάσταση του 1821, όταν ο αγράμματος υπόδουλος λαός έλεγε την κουκουβάγια χουχουβάγια, τον κούκο κούκους, το μοσχαράκι μουσκαράκι, το ζωϋφιο ζούδιο, τον βρικόλακα βρουκόλακα, το ζυμάρι τζουμάρι, και το ελαιοτριβείο λιτρουβειό, κατά τον Νικόλαο Πολίτη, λειτουργούσε ένα ελαιοτριβείο πίσω από το αρχοντικό   του Δημήτρη Λινάρδου, του παππού του σημερινού Δημήτρη Φεφόπουλου, και την πέτρινη οικία του Γιάννη Λινάρδου, όπως ανεβαίνουμε από τον Άγιο Αθανάσιο προς το Μπιζάνι  στη Βαλύρα.

Ο Καραϊσκος με τη γυναίκα του, την κυρά Αγγελική,  κατά τη δεκαετία του 1890,   έμεναν απέναντι από τον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου , δίπλα από το σπίτι του αείμνηστου Λύσανδρου Λάγιου. Ο Θεός δεν αδίκησε τον Καραϊσκο, αφού τη γυναίκα που αγάπησε πολύ, την όμορφη Αγγελικούλα του, μπόρεσε να την παντρευτεί και να ζήσει ευτυχισμένος μαζί της.... μόνο με μία εξαίρεση! Αυτή η εξαίρεση αφορούσε την αχαριστία του προς τον Θεό και την έλλειψη βαθιάς πίστης. Ένα τρομακτικό γεγονός συνέβη στον όχι και τόσο πιστό στον Θεό Καραϊσκο, το οποίο του τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της λήθης,  και  ουδέποτε το ξέχασε η Βαλύρα έκτοτε, αφού οι παππούδες μας το πέρασαν παραστατικά, σαν μύθο, από γενιά σε γενιά.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Συνέκδημος του Άγιος Πρόχορος και ο Συμβολισμός του Αετού

 

Στις 26 Σεπτεμβρίου η εκκλησία μας εορτάζει τη μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Αποστόλου εκ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και Ευαγγελιστού. Επίσης τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 8 Μαϊου. Ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και αδελφός του Ιακώβου. Όταν ο Κύριος τον κάλεσε άφησε τον πατέρα του και το πλοίο που ψάρευαν και ακολούθησε τον Χριστό. Εγκατέλειψε την αλιεία των αφώνων ιχθύων και διδάχτηκε πώς να ελκύσει με τη διδασκαλία του λογικές ψυχές ανθρώπων.Ανέβηκε με τον Κύριο στο Θαβώριον Όρος και ενέπεσε στο στήθος του δασκάλου του στον Μυστικό Δείπνο. Όταν συνελήφθη ο Κύριος υπό των Ιουδαίων ο θείος Ιωάννης τον ακολούθησε και μπήκε στην αυλή του Αρχιερέως ως γνωστός του Χριστού και όταν σταυρώθηκε παρίστατο στον Σταυρό μετά της Θεομήτορος. Η Θεοτόκος άκουσε από τον Κύριο “ Γύναι, ίδε ο υιός σου” και ο Ιωάννης “Ιδού η μήτηρ σου”. Ο Απόστολος παρέλαβε τη Θεοτόκο στον οίκο του, είδε τον Κύριο αναληφθέντα και την του Παρακλήτου επιφοίτηση , και δέχτηκε το Πνεύμα το Άγιον ως πύρινη γλώσσα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Μετά την Ανάληψη του Χριστού μαζεύτηκαν οι Απόστολοι στην Ιερουσαλήμ, όπου τον λόγο είχε ο Άγιος Πέτρος. Έριξαν κλήρο τόσο για το μέρος του κόσμου στο οποίο θα μεταβούν για να διδάξουν όσο και ποιόν από τους εβδομήντα Αποστόλους θα πάρουν μαζί τους ως βοηθό στο έργο τους. Ο Απόστολος Πρόχορος έτυχε στον Άγιο Ιωάννη.- Ήταν 56 ετών ο Άγιος Ιωάννης όταν μετέστη στους ουρανούς η Θεοτόκος. Ταξίδεψε στην Έφεσο και κήρυξε αρχικά για 9 χρόνια. Επί Δομιτιανού εξορίστηκε στην Πάτμο για 15 χρόνια, όπου δέχτηκε με θεία έμπνευση το Άγιο Ευαγγέλιο. Όταν θέλησε να γράψει το Ευαγγέλιο ακούστηκε βροντώδης φωνή λέγουσα¨Έν αρχή ήν ο Λόγος.... και Θεός ήν ο Λόγος”. Επέστρεψε στην Έφεσο, έζησε 26 επιπλέον έτη και στο βαθύ γήρας του έλεγε μόνο “ αγαπάτε αλλήλους”. Κοιμήθηκε σε ηλικία 105 ετών και 7 μηνών. Όταν έλαβε πληροφορία ότι θα πεθάνει, ζήτησε να σκάψουν τον τάφο του και να τον θάψουν . Μετά από τρεις ημέρες μετέστη στους ουρανούς. Ο τάφος του ήταν άδειος, μόνο τα υποδήματά του βρέθηκαν. Από τον τάφο του βγαίνει λεπτή θεραπευτική σκόνη (Σαϊτης, Αγιολ.2018 ). Σε αυτή την εργασία θα παρουσιάσουμε την πορεία του Αγίου Ιωάννου στη Μικρά Ασία με τον συνέκδημό του Άγιο Πρόχορο, ο οποίος είναι συν τοις άλλοις και συγγραφέας του έργου του Αγίου Ιωάννου, και θα αναλύσουμε τον συμβολισμό του αετού, σύμβολο το οποίο αποδίδεται στον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960

                                        

                                                          Φωτο: louloudiaonline.gr
            

 Η εορτή της μητέρας στη Βαλύρα, κατά τη δεκαετία του 1960, όπως  θυμάται ο κ. Γιώργος Φειδάς, αφορούσε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις με τραγούδια και χορό στο μεγάλο αλώνι του χωριού, προς τον  χειμερινό μύλο,   κοντά στο σπίτι του “Μάγκα”, και    στο ποτάμι της  Μαυροζούμενας. Δώρα και άνθη προσέφεραν τα παιδιά στις μητέρες τους και αφιερώσεις γίνονταν στον ραδιοφωνικό σταθμό του Πύργου Πελοποννήσου από  τους κατοίκους της Βαλύρας και τους ξενιτεμένους Βαλυραίους, αποστέλλοντας ένα γραμματόσημο των 5 δραχμών εντός φακέλου, μαζί με σημείωμα με το τραγούδι της επιλογής του έκαστος.

Λέγει ο Κλήμης ο Αλεξανδρείας, “ο κήπος θέλει κηπουρό, το αμπέλι αμπελουργό, το μελίσσι μελισσουργό και η οικογένεια μητέρα” και προσθέτει ο Ιερός Αυγουστίνος, “ δώστε μου καλές μητέρες, να σας αλλάξω την όψη του κόσμου”.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΨΑΡΙΑ 2: Πολύ ενδιαφέρον και άκρως συγκινητικό γεγονός! 

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΨΑΡΙΑ 2