-Παππού, δεν με θέλει ούτε το κύμα ούτε ο αέρας; Τόσες ώρες παιδεύομαι και όταν πάω λιγάκι να ξεκουραστώ κάτω από την ομπρέλα, έρχεται κρυφά ο αέρας και παίρνει τη στέγη στο παλάτι μου. Μετά το κύμα ορμά με δύναμη και το γκρεμίζει ολόκληρο!
-Καταλαβαίνω αισθάνεσαι ματαιωμένος και στεναχωρημένος, έλα να καθίσουμε να το συζητήσουμε και μετά θα κτίσουμε μαζί ένα παλάτι που ούτε ο αέρας ούτε το κύμα ποτέ θα το γκρεμίσουν! Βασιλάκη μου, όταν ήμουν ένας μικρός Βασιλάκης και πολύ εργατικός σαν και σένα, ονειρευόμουν να κτίσω το παλατάκι της ζωής μου. Έκτισα το πρώτο σπίτι στο κτήμα μας ψηλά στο βουνό. Το ξεκίνησα στα 15 μου χρόνια και το ολοκλήρωσα στα 25. Όμως, δεν το χάρηκα περισσότερο από 5 χρόνια, γιατί μία μεγάλη φωτιά κατέκαψε το βουνό και η λαίλαπα άφησε αποκαΐδια στην όμορφη φωλιά μου. Πολύ λυπήθηκα, αλλά δεν σταμάτησα να προσπαθώ.
Επικέντρωσα το ενδιαφέρον μου στο παλιό σπίτι της γιαγιάς μου στην Καλαμάτα και σε λιγότερο από τρία χρόνια έγινε αγνώριστο. Όμως, ο μεγάλος σεισμός στην πόλη το 1986 άφησε μόνο ερείπια πίσω του, γκρέμισε αλύπητα το μικρό μου παλάτι.
Στη συνέχεια παντρεύτηκα και ζήσαμε αρχικά στο πατρικό σπίτι της αείμνηστης γιαγιάς σου. Μετά από 10 χρόνια σκληρής εργασίας αγοράσαμε το διαμέρισμα που ζούμε όλοι μαζί με με τους γονείς σου, στο οποίο δυστυχώς μάς λήστεψαν πέντε φορές στο παρελθόν και διατάραξαν την οικογενειακή μας ηρεμία. Τη γιαγιά την πήρε ο Θεός και έμεινα χωρίς τη συντροφιά της να προσπαθώ να κτίσω μία φωλιά για τα γεράματά μου.
Πεθύμησα εκείνο το πρώτο σπιτάκι στο βουνό, και με όσες δυνάμεις έχω το ξανακτίζω…όμως ξέρω ότι αύριο ίσως δεν μπορέσουμε να το χαρούμε, γιατί είτε μία φυσική καταστροφή πιθανώς θα μας το στερήσει ή θα καλέσει εμένα ο Θεός κοντά του.... Ό,τι όμως και να συμβεί, είμαι εντός μου χαρούμενος, γιατί η σοφία του Μεγαλοδύναμου Θεού μού αποκάλυψε ένα πολύ μεγάλο μυστικό!
-Και ποιο είναι αυτό το μυστικό παππού μου;
-Ένα βράδυ ονειρεύτηκα έναν άγγελο να κάθεται δίπλα στο προσκέφαλό μου. Να κτίσουμε ένα αιώνιο παλάτι που ούτε ο άνεμος, ούτε το κύμα ούτε η φωτιά μπορούν να το καταστρέψουν είπε και μου έδειξε ένα ονειρεμένο παλάτι που δεν το συλλαμβάνει του ανθρώπου ο νους. Μέσα σε αυτό το παλάτι κάθονταν οι αρετές που έλαμπαν και ανάμεσα σε αυτές ήταν και τρεις δικές μου, η υπομονή , η πίστη και η αγάπη. Μη χάνεις την ελπίδα σου είπε ο άγγελος και μετά χάθηκε η μορφή του.
Ξύπνησα άφωνος και εκστασιασμένος και σκέφτηκα ότι έχω παραμελήσει να κτίσω το παλάτι μου στον ουρανό, γιατί ο νους μου είναι διαρκώς απασχολημένος με την καθημερινότητα….τι σπίτι θα βρει η ψυχή μου όταν φύγω από τη ζωή αναλογίστηκα και αγχώθηκα. Έτσι που λες Βασιλάκη μου, έκτοτε κτίζω καθημερινά, παράλληλα με το σπιτάκι στο βουνό, ένα αιώνιο παλατάκι εντός μου, γι΄ αυτό είμαι χαρούμενος που το παλάτι του Θεού καμία λαίλαπα, ούτε καταιγίδα, ούτε άλλη φυσική καταστροφή μπορούν να το διαλύσουν , ούτε οι κλέφτες να το ληστέψουν.
-Πώς να κτίσω το δικό μου αιώνιο παλάτι παππού; Εγώ έχω αρετές;
-Έχεις ! και πρώτη απ΄ όλες είναι η ταπεινότητα και η ευγένεια. Σέβεσαι και ακούς τους μεγαλύτερους, έχεις ανοιχτό μυαλό, και διδάσκεσαι από τις καθημερινές εμπειρίες σου. Δεν είσαι εγωιστής, διαθέτεις μεγάλη εσωτερική δύναμη, και το παλατάκι σου θα έχει πολύ γερά θεμέλια….είσαι ένας όμορφος μικρός άνθρωπος, μόνο, όπως κάθε άνθρωπο, σε πολεμά ο διαβολάκος και οι πειρασμοί και ακόμη σου λείπουν "εκείνες" οι μεγάλες εμπειρίες της σοφίας του Θεού!
-Παππού, όταν μεγαλώσω θα γνωρίζω πολλά σαν και σένα;
- Ο καλύτερος διδάσκαλος του κόσμου είναι ο Πάνσοφος Θεός παιδί μου και όχι εγώ, που σήμερα υπάρχω και αύριο όχι. Όσο έξυπνος κι αν φαντάζεσαι ότι είμαι, πάντα κάνω λάθη, ως άνθρωπος. Αλάνθαστος είναι μόνο ο Παντογνώστης Θεός. Όσο θα αγαπάς και θα καλείς κοντά σου τον Ελεήμονα Θεό, θα φωτίζει τον νου σου και θα μαθαίνεις πολλά και ωφέλιμα!
-Θα κάνουμε και σχολικές εργασίες; Πολλές; Θα προλαβαίνω τα μαθήματά μου στο σχολείο των ανθρώπων και στο σχολείο του Θεού;
-Στο σχολείο του Θεού δεν πηγαίνουμε μαζί; Δεν πάμε τις Κυριακές στην εκκλησία; Δεν ακούμε τον λόγο του Ευαγγελίου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού;
-Α! Τώρα κατάλαβα. Η εκκλησία μας είναι το μεγάλο σχολείο του Θεού. Σε αυτό το σχολείο πηγαίνουμε προτού πάω στο προνήπιο!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
1-7-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου