Για εμάς που καταγόμαστε από τόπους με σταφιδοκαλλιέργειες αυτό το εργαλείο ήταν πολύτιμο και βοήθησε πάρα πολύ στην επεξεργασία της σταφίδας... ήταν επανάσταση για κείνα τα χρόνια...
Μέχρι τότε το λίχνισμα....δηλαδή ο καθαρισμός του μαύρου χρυσού από φύλλα και τα ξερά κοτσάνια ήταν μοναδικός τρόπος μα και χρονοβόρος..
και απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η παρουσία ανέμου από το πέλαγος....
Με τη μάκινα αυτός ο απαραίτητος αέρας δημιουργείτο με τρόπο τεχνητό και έτσι τα χέρια λύθηκαν..
Ο καθένας είχε το πόστο του ...
Η μητέρα μπροστά εκεί που έβγαινε ο καθαρισμένος καρπός και έβγαζε τα τελευταία άχρηστα που είχαν ξεφύγει...
Ο πατέρας τροφοδοτούσε με το μικρό κοφίνι μια μεγάλη χοάνη με ακάθαρτη σταφίδα...
Και το πόστο το δικό μου ήταν δύσκολο, καθώς γυρνούσα με μια μεγάλη μανιβέλα τα μεγάλα φτερά που δημιουργούσαν τον αέρα..
Ήταν η.. τελευταία εργασία πριν την πολυπόθητη στιγμή....
Και αυτή δεν ήταν άλλη από τον ερχομό του εμπόρου για την πώληση του πολύτιμου τότε προϊόντος...
Το οξυγόνο και το αίμα της οικογένειας...
Απέναντι του ανίσχυροι οι πτωχοί αγρότες έβλεπαν το τελικό αποτέλεσμα της ζύγισης αυτού που είχαν παράγει με μόχθο και ιδρώτα να είναι τελικά λιγότερο από αυτό που ανέμεναν...
Δύσκολα χρόνια.....
Αλησμόνητα χρόνια, γεμάτα θεοσέβεια και αξιοπρέπεια! Με τον τίμιο ιδρώτα προχωρούσε η ζωή, κι εμείς, από μικρά παιδιά εθισμένα στην κοπιαστική εργασία, ως βοηθοί των γονιών μας στους αγρούς, διδαχθήκαμε να εκτιμούμε δεόντως τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Αναπτύξαμε Εθνική συνείδηση προσφέροντας εργασία στην οικογένεια και στην κοινωνία, ώστε να μη ζητάμε, οδεύοντας προς την ενηλικίωση, τίποτα λιγότερο από το να μοιάσουμε στους γονείς και παππούδες μας, που πολύ αγαπήσαμε. Ο δρόμος της αρετής και της εργασιακής υπευθυνότητας, εγχάρακτος στον λόγο και στις πράξεις μας, είθε να συντροφεύει και τις επόμενες γενιές.
Ο Θεός μεθ΄ ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
18-8-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου