Όταν στη Βαλύρα έβλεπαν οι παλιοί ένα υπερκόσμιο φως να κατεβαίνει το δειλινό και να πάλλεται όπως το θυμίαμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, να απλώνεται και να σκεπάζει όλο το χωριό, έλεγαν η Παναγία Βουλκανιώτισσα είναι, ακόμη και στα χωράφια αν βρίσκονταν, γονάτιζαν και έκαναν με μεγάλη ευλάβεια τον σταυρό τους, επαναλαμβάνοντας «Παναγία Βουλκανιώτισσα σώσον ημάς», όσο άντεχε η εσωτερική φωνή τους.
Στη Βαλύρα του 1950, οι αρχές ήταν αυστηρές όσον αφορούσε την ερωτική συνεύρεση και σύλληψη τέκνων. Τα ήθη και τα έθιμα του τόπου απαιτούσαν να συμβαδίζει η συνεύρεση με το θέλημα του Θεού, προκειμένου να λάβει η οικογένεια και το νεογέννητο την θεία χάρη. Απείχαν τα ζευγάρια σε ημέρα μεγάλης εορτής για να «μην συλλάβουν γιορτόπιασμα», δηλαδή παιδί που δεν το θέλει ο Θεός, επίσης, κάποιοι κάτοικοι της Βαλύρας , που ήταν πολύ θεοσεβείς, και κατά τις περιόδους των μεγάλων νηστειών δεν συνευρίσκονταν, με τις ευλογίες του μεγάλου διδασκάλου, του μακαριστού πατρός Δημητρίου Ξυδόπουλου.
Οι αείμνηστοι Ελευθέριος (Ρίκος) Λινάρδος και η μοσχοαναθρεμμένη σύζυγός του Βασιλική από του Κεφαλληνού, νυμφεύτηκαν το 1955 και ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που η Μεσσηνία πανηγυρίζει την προστάτιδά της Παναγία Βουλκανιώτισσα, έφεραν στη ζωή το πρώτο τους παιδί, το έτος 1956. Γεννήθηκε στη Βαλύρα η γεωπόνος κα Ευρυδίκη Λινάρδου, σύζυγος του κ. Δημήτρη Παπαπαλαμπίδη , μητέρα του πολιτικού μηχανικού και αντιδημάρχου Ορεστιάδος, κ. Ζήση Παπαλαμπίδη και του δραστήριου δικηγόρου στην Αθήνα, κ. Λευτέρη Παπαλαμπίδη.
Φωτό: κα Ευρυδίκη Λινάρδου-Παπαλαμπίδου
Η Ευρυδίκη μας, έχει την ευτυχία να είναι γιαγιά δύο υπέροχων εγγονιών, τέκνα του Ζήση και της δραστήριας στην Ορεστιάδα Κοινωνικού Λειτουργού σύζύγου του. Η δεκάχρονη εγγονή της Ευρυδίκης, που φέρει το όνομα της, έχει κληρονομήσει το ύφος, ήθος και την εξυπνάδα της, μαζί με τις δύο μακριές πλεξίδες της, καθώς και πλήθος χαρίτων από την όμορφη μητέρα της. Ο δε έφηβος εγγονός της, έλαβε τα ταλέντα του γεωπόνου παππού του, μαζί με τη δημιουργική σκέψη και τον υπέροχο χαρακτήρα του πατέρα του. Η οικογένεια έστησε την όμορφη φωλιά της και διαπρέπει στην ευλογημένη Ορεστιάδα της Θράκης. Όμως, όταν πλησιάζει η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, «ένα καμπανάκι» δονεί τους κρυστάλλους στην θεοσεβή κεφαλή της Ευρυδίκης και σαν τα αποδημητικά πουλιά επιστρέφει, με δόξα και τιμή, στην αγαπημένη γενέτειρά της, για να προσκυνήσει την προστάτιδά της Παναγία Βουλκανιώτισσα και να θυμηθεί τα όμορφα παιδικά της χρόνια. Συνοδοί της φέτος είναι ο σύζυγός της Δημήτρης και ο γιος της Λευτέρης, που φέρει το όνομα του πολυαγαπημένου και αλησμόνητου πατέρα της.
Στην πλατεία της Βαλύρας, έκπληξη επεφύλαξαν στην κόρη της Βουλκανιώτισσας ο αδελφός της κ. Σταύρος Λινάρδος, που θυμίζει κατά πολύ στη μορφή και στον χαρακτήρα τον πατέρα του, μαζί με τον σύζυγο και γιο της. Μία τούρτα γενεθλίων συμβολικά έκοψαν οι τρεις άνδρες της ζωή της, αλλά το μεγαλύτερο δώρο ήταν το γλυκό φιλί και η θερμή αγκαλιά του γιου της Λευτέρη, που ανέβασε τη διάθεση τής καταξιωμένης μητέρας κατακόρυφα, και ιδιαιτέρως το μεταμεσονύχτιο προσκύνημα όλης της οικογενείας στην Ιερά Μονή Βουλκάνου!
Η Ευρυδίκη προσευχήθηκε υπέρ υγείας της οικογενείας της και όλου του κόσμου, η όμορφη Βαλυραία παιδική φίλη μας, που επί του προσώπου της φέρει την θεία χάρη της Παναγίας μας, και από τη μεγάλη καλοσύνη της ούτε μία ρυτίδα δεν έχει εμφανιστεί ακόμη επί του προσώπου της …πάντα έχει έναν καλό λόγο για κάθε άνθρωπο που συναντά στο διάβα της!
Όμως, εκείνα τα αλησμόνητα χρόνια, μέχρι το νεαρό ζεύγος Ελευθερίου και Βασιλικής Λινάρδου να καταλάβει τι ανεκτίμητο δώρο τους προσέφερε, προς Δόξαν Θεού, η Παναγία Βουλκανιώτισσα, πέρασε αρκετός καιρός.
Κατά την εποχή του 1950-70, σημαντικό ήταν να αποκτήσει η οικογένεια γιους για την διαιώνιση του γένους και ονόματός της, και η Ευρυδίκη ήταν το πρώτο παιδί και κορίτσι!
-Τι λάθος κάναμε θεία Αλέξω; ρωτούσε μετά δακρύων η αείμνηστη θεία Βάσω Λινάρδου, την γειτόνισσά της γιαγιά Αλέξω Γρίβα, που ένα παιδί γερό και δυνατό απέκτησε, τον Τάκη της, και με τις ευλογίες του Θεού ήταν γιος!
-Για να υπολογίσουμε και θα σου πω, απάντησε «υποψιασμένη» η γιαγιά Αλέξω και πάνω στους κόμπους τον δακτύλων της αντιλήφθηκε ότι η Ευρυδίκη συλλήφθηκε 10 ημέρες πριν από τη Γέννηση του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Τότε σηκώθηκε η τρίχα της όρθια μαζί με τα πλατιά φρύδια της, και αναφώνησε:
-Βρε ευλογημένη κόρη μου! δεν μάς έχει πει ο παπά -Ξύδης να απέχουμε την περίοδο των μεγάλων νηστειών; Μέσα στη νηστεία των Χριστουγέννων σε κουτούπωσε ο Ρίκος;
Ποτάμι τα δάκρυα και οι αναστεναγμοί της καημένης Βασούλας.
-Μην κλαις…μην κλαις… ευτυχώς το πήρε η Παναγιά και το κρατεί στην αγκαλιά της , καλό, πολύ καλό είναι…δες το πώς γελάει, λάμπει ολόκληρο! Έχε πίστη και θα σας δώσει πολλές χαρές….αν προσέξεις σίγουρα θα αποκτήσετε και γιούς!
Κι ενώ η νιόπαντρη Βασιλική έλαβε το μάθημά της και ήταν ιδιαίτερα προσεκτική, πάλι ο φλογερός σύζυγός της έλαβε, άνευ εγκρίσεως , την πρωτοβουλία και το δεύτερο παιδί ξανά κορίτσι γεννήθηκε! Τούτη τη φορά, ήλθε μία όμορφη και πανέξυπνη κόρη, η φιλόλογος Μεταξία μας, που ζει ευτυχισμένη μαζί με την όμορφη οικογένειά της στην Πάτρα.
-Τι πάλι έκανα λάθος; ρωτούσε και ξαναρωτούσε η θεία Βάσω αγχωμένη την γιαγιά Αλέξω, αλλά της σοφής γερόντισσας δεν της έβγαινε τούτη τη φορά ακριβώς ο υπολογισμός! Γι΄ αυτό συμβούλεψε την προκομμένη κόρη, με θρησκευτική αυστηρότητα να συνεχίσει, να προσεύχεται ανελλιπώς και να κοινωνεί συχνά. Μετά από τη συστηματική άθλησή της, την ευλόγησε ο Κύριος και απέκτησε τρεις υπέροχους γιους, τους Ιωάννη, Θεόδωρο και Σταύρο.
Ο αείμνηστος Μπαρμπαλιάς, Ηλίας Α. Κοντοπούλος, θεωρούσε περισσότερο ως μηχανική διαδικασία την προγραμματισμένη σύλληψη, λες και λάμβανε χώρο στο συνεργείο του μαγαζιού του, εκτιμούσε δεόντως την αυθόρμητη συνεύρεση και διαρκώς παρέμενε μετεξετασταίος στο χρεός του προς τον Θεό, όπως και ο φίλος του ο Ρίκος Λινάρδος. Αγαπούσε ιδιαιτέρως την πρώτη αδελφή του Παναγιώτα, που ήταν μία αγία γυναίκα, με σημαντικό έργο φιλανθρωπίας στην Αμερική , και της έταξε την τρίτη του κόρη, που γεννήθηκε την 16η Αυγούστου και έλαβε το όνομά της. Θεία Πώλα καλούσαν την αείμνηστη θεία Παναγιώτα Κοντοπούλου στο Lynn της Μασαχουσέτης, όσοι είχαν την ευτυχία να την γνωρίσουν. Την χάρη της έλαβε η κλινική μας φαρμακολόγος και διευθύντρια της εταιρείας ιατρικών μηχανημάτων Αrmor, στην Αθήνα, κα Πώλα Η. Κοντοπούλου, που είχε τη χαρά να συναντήσει την κα Ευρυδίκη Λινάρδου -Παπαλαμπίδου μαζί με την οικογένειά της, στην πλατεία της Βαλύρας, την ημέρα των γενεθλίων της, ανήμερα της 15ης Αυγούστου 2024.
Φωτό: κα Ευρυδίκη Λινάρδου-Παπαλαμπίδου
Αρκετά παιδιά στην αγαπημένη γενέτειρά μας έχουν γεννηθεί τον Δεκαπενταύγουστο ή εορτάζουν αυτή την αγία ημέρα. Όλα έχουν λάβει την ευλογία και χάρη της Παναγίας μας. Άγρυπνος φρουρός είναι η Μεγαλόχαρη Βουλκανιώτισσα , φροντίζει τα τέκνα Της και τα σώζει από κινδύνους ως μεγάλη Ελευθερώτρια και Ουράνια Προστασία. Όταν πριν από κάποια έτη απειλήθηκε η ζωή του συνεργάτη και συγχωριανού μας κ. Χρήστου Παν. Παπαγεωργίου, λόγω δυστυχήματος, η Παναγία Βουλκανιώτισσα τον επανέφερε στη ζωή και έκτοτε τιμά με ευλάβεια και μεγάλη αφοσίωση την χάρη Της. Με ζεστή καρδιά προσφέρει , προς Δόξαν Θεού, κοινωνικό έργο ως δημοσιογράφος-αθλητικογράφος και μέλος της Εξελεγκτικής Επιστροπής στο Δ.Σ. του Αστέρα Βαλύρας FC.
-Σωστά τα λέω; Ρώτησα την καθηγήτρια πανεπιστημίου, Κοινωνιολογίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων, που διαμένει με την οικογένειά της στη Βοστώνη, κα Τίνα Κοντοπούλου-Μελαχροινούδη, η οποία είχε φέτος την ευκαιρία να επισκεφθεί τον Δεκαπενταύγουστο 2024 τη γενέτειρά της Βαλύρα, και να συναντηθεί με όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα. Αδιαμφισβήτητα μας έδωσε μία σοφή και ελπιδοφόρα, μία θεία διάκριση, απάντηση:
-Ο φωτισμένος αιδεσιμώτατος πατήρ Γεώργιος στη Χίο που διαμένουμε τα καλοκαίρια με την οικογένειά μου, μας έχει παραδώσει σπουδαίο λόγο που ποτέ δεν θα ξεχάσω:
Να μην στενοχωριέστε γι΄ αυτούς που έφυγαν πρόωρα από τη ζωή και ή σας λείπει η παρουσία τους. Να μην λέτε τι κρίμα που έφυγε νέος στα 49 του χρόνια, που χάθηκαν οι δικοί μας άνθρωποι... δεν είναι πλέον μαζί μας...πόσο μάς λείπουν... αλλά να λέτε χάρηκε για 49 ολόκληρα χρόνια και αποδήμησε εις Κύριον, εις ζωήν αιώνιον, η ψυχή του. Ο ήλιος τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά, ζεσταίνει τα σώματα, αλλά την ζωή και την ψυχή δίνει ο Παντελεήμων Θεός , της δικαιοσύνης ο ήλιος ο νοητός. Προς Εκείνον προστρέχομε για να ζεσταθεί η ψυχή μας η οποία είναι αθάνατη!
Φωτό: κα Ευρυδίκη Λινάρδου-Παπαλαμπίδου
Η μεγάλη Οδηγήτρια τω όρει Βουλκάνω, μας συμβουλεύει ανελλιπώς να πράττουμε ό, τι μάς ζητά ο Κύριος και Υιός της. Το κλειδί του Παραδείσου κρατεί η Μεγαλόχαρη Βουλκανιώτισσα στη Βαλύρα, για τους αθλητές του Ευαγγελίου και του ηθικού βίου, για να χαρούν πραγματικά και να ζεσταθεί η ψυχή των αγαπημένων τέκνων Της.
Χρόνια σας Πολλά!
Θερμές ευχαριστίες στις κυρίες Τίνα Κοντοπούλου-Μελαχροινούδη και Ευρυδίκη Λινάρδου- Παπαλαμπίδου, για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και τον φωτισμένο λόγο.
Ο Θεός μεθ΄ ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
16-8-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου