Όταν ο Πυθαγόρας είδε έναν τραχύ άνθρωπο να κακοποιεί έναν σκύλο, τον νουθέτησε λέγοντας: Μη χτυπάς το ζώο γιατί εντός του κατοικεί η ψυχή ενός αγαπημένου φίλου μου. Πολλοί, μη γνωρίζοντας τι σημαίνει ο λόγος του Πυθαγόρα, νομίζουν ότι πρόκειται περί μετεμψυχώσεως, δηλαδή μία ψυχή που βγήκε από κάποιον άνθρωπο αναζήτησε θύρα και εισήλθε μέσα στο συγκεκριμένο ζώο. Μη αντιλαμβανόμενοι ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και ότι ο Θείος Λόγος, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, πληρώνει τα πάντα , υποτιμούν τα δημιουργήματα του Θεού και παραγνωρίζουν τις θείες ιδιότητες με τις οποίες έχουν προικιστεί τα ζώα. Ενδεδυμένα εκ Θεού έρχονται στη ζωή ανά είδος και τελούν υπό περιορισμό, επικοινωνώντας κυρίως με τη γλώσσα της σιωπής, τον ενδιάθετο λόγο, με τον Ουράνιο Πατέρα τους και με τη γλώσσα του σώματος κυρίως με τους ανθρώπους. Η εργατική χελώνα φορεί το καβούκι-παλτό της και είναι μελετηρή μαθήτρια, παράλληλα φυσιολάτρης. Το κομψό άλογο βαδίζει στηριζόμενο στο μεσαίο δάκτυλο των ποδιών του, γιατί ως ευγενικό δεν θέλει να καταστρέφει τα όμορφα γεννήματα της γης, και ο σκύλος, είναι μέγας θεραπευτής και διαισθητικός σαν προφήτης, γεμάτος καλοσύνη, αισιοδοξία, αγάπη και πίστη προς εκείνους με τους οποίους συνδέεται συναισθηματικά.
Το Πανελλήνιο Κίνημα κατά της Κακοποίησης των Ζώων δημοσίευσε στο FB τη θαυμαστή ιστορία του Άργους, του μυθικού σκύλου του Οδυσσέα, την οποία εντοπίσαμε στη σελίδα « Όμoρφα, περίεργα, πρωτότυπα, παράξενα και σπάνια».
