Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024

Η υποφερτή δέσμευση της ανιδιοτελούς και άρρηκτης αγάπης

                                  

                                                                         Φωτό: Andro

 

Κατά τη διαδρομή  με το λεωφορείο 608, ένας ηλικιωμένος φιλόλογος-συγγραφέας  κράτησε ευχάριστα συντροφιά στο επιβατικό κοινό, μέχρι να φθάσουμε από την Κυψέλη  ως το Σύνταγμα στην Αθήνα. Φορούσε λευκό πουκάμισο ασορτί με  μπλε σκούρα γραβάτα, πλεγμένη στο χέρι με μεταξοκλωστή!  Δεν αντιλέγω…..ταίριαζε χρωματικά με το σακάκι του, αλλά για μένα ήταν η πρώτη φορά που  συνάντησα άνδρα στην Αθήνα να φορεί χειροποίητη γραβάτα μεταξωτή, πλεγμένη στο χέρι με το βελονάκι, αν και πλεκτές γραβάτες έχω δει  που κυκλοφορούν καθημερινά   συχνά σε ανεπίσημες εμφανίσεις ανδρών στην Πρωτεύουσα!

Είδα ότι προσέξατε τη γραβάτα μου μού είπε χαμογελαστά, αν βρείτε με τι είναι πλεγμένη θα σας πω την ιστορία της!

-Με μεταξοκλωστή, άρρηκτους πόντους και λεπτό βελονάκι, απάντησα κοιτάζοντας   στιγμιαία και  με αχνό μειδίαμα.

--Σωστά! Αυτή που βλέπετε δεν είναι γραβάτα, είναι μέγα σύμβολο και σκάνδαλο, άρχισε να εξηγεί…

Την έπλεξε πριν από 50 χρόνια η αείμνηστη μητέρα μου στη γενέτειρά  μου, έξω από την Κόρινθο, γιατί έπρεπε να έλθω στην πόλη να συναντήσω τον πρώτο μου εκδότη, να δει και να εκτιμήσει τα χειρόγραφα έργα μου, μαζί με τις συγγραφικές μου δυνατότητες…. Ορφανός  και χωρίς χρήματα δεν είχα ούτε το εισιτήριο της διαδρομής μετά επιστροφής να καλύψω, όμως τον αγώνα δεν τον εγκατέλειψα…

-Να σου χαρίσω μία γραβάτα που αγόρασα από το κατάστημα Pagona στην οδό Ακαδημίας,  μου πρότεινε μετά από λίγα χρόνια ο αείμνηστος εκδότης, αλλά αρνήθηκα κατηγορηματικά…όχι από υπερηφάνεια, αλλά η πλεκτή γραβάτα της μητέρας μου στεκόταν πολύ ευχάριστα γύρω από τον γιακά στο πουκάμισό μου και δεν ήθελα να αλλάξω αυτή την τόσο όμορφη δέσμευση και συνήθεια…

Το ίδιο μού πρότειναν και κάποιες  υποψήφιες νύφες, που έδειξαν ενδιαφέρον για εμένα  στα χρόνια της νιότης , αλλά τελικά με κέρδισε η σύζυγός μου, που με παντρεύτηκε μαζί με τη γραβάτα…όρος απαράβατος!

-Ώστε στην εκκλησία οδεύσατε χωρίς γυαλιστερή μεταξωτή μαύρη γραβάτα, ή λευκό παπιγιόν…έστω ασημί-γκρι γραβάτα , προτιμήσατε το εργόχειρο της μητρός σας!

-Δεν είμαι ο Ερντογάν που ήθελε να πιάσει αδιάβαστο τον Καραμανλή φορώντας τρίχρωμη γραβάτα με τα χρώματα της σημαίας της Τουρκίας και της Ελλάδας, ενώ ο Καραμανλής τον συνάντησε με γραβάτα γαλανόλευκη και βρήκαν πάτημα για να σχολιάσουν την δήθεν αδιαλλαξία της Ελλάδας οι  Τούρκοι δημοσιογράφοι…

-Αν εσείς εκπροσωπούσατε την Ελλάδα θα πηγαίνατε στην Τουρκία με αυτή την πλεκτή γραβάτα;

-Δεν θα είχα πρόβλημα…

-Κι αν σας ρωτούσαν τι  συμβολίζει η γραβάτα σας τι θα λέγατε;

-Η φτωχή μου μάνα την έπλεξε με τα χρυσά της χέρια και με περισσή αγάπη ,  δεν  χρειάστηκε να παραγγείλει σ΄ Ανατολή και Δύση για τον γιο της γραβάτα  στους έμπορους των εθνών….αυτό θα έλεγα!

 Κι αν παρεξηγούσαν τον λόγο σας;

-Δεν είναι κατανοητό ότι υποφερτή είναι μόνο η δέσμευση της ανιδιοτελούς και άρρηκτης αγάπης;

Βλέπετε που γράφει Pagona η  επιγραφή…πολλούς υπηρέτησε και ευχαρίστησε αυτό το κατάστημα, αλλά ρήμαξε, όπως οι περισσότερες επιχειρήσεις της παλιάς Αθήνας…

Κατ΄ εξαίρεση δέχτηκα ένα στρογγυλό μαξιλάρι από την πρώτη μου ξαδέλφη. Ο συγχωρεμένος μου ξάδελφος, πριν φύγει από τη ζωή, παρήγγειλε να μου χαρίσει όλες του τις γραβάτες… αρχικώς δεν τις δέχτηκα γιατί αδυνατώ να τις φορέσω, γι΄αυτό εκείνη τις έκοψε και έφτιαξε ένα στρογγυλό μαξιλάρι με μύτες και στο κέντρο στερέωσε το άσπρο του παπιγιόν. Με κάλεσε να  τιμήσω το εργόχειρό της,  υπέρ αναπαύσεώς του.... 

Μη φανταστείτε ότι ποτέ  κάθισα  επάνω σε αυτό το ομολογουμένως όμορφο δημιούργημα, αλλά όταν το παρατηρώ θυμάμαι διάφορα γεγονότα του κοινού βίου μας…. Ανάμεσα στις γραβάτες είναι κι εκείνη που φόρεσε ο αείμνηστος ξάδελφός μου στην τελετή του γάμου μου, στην κηδεία της μητέρας μου, στη βάπτιση του γιού μου, κ.α.

-Σας έφερε ποτέ κάποιος σε τέτοιο σημείο που να θέλετε να αφαιρέσετε ενώπιόν του τη γραβάτα σας;

-Ναι! Ένας ιερομόναχος του Αγγελικού Σχήματος….μακάρισα την τύχη του.. ήμουν ήδη παντρεμένος και είχα μικρό παιδί να αναθρέψω….Η γραβάτα αυτή με επαναφέρει θαυμαστά στην πραγματικότητα, δεν με αφήνει η συγχωρεμένη  μάνα μου να αιθεροβατώ, με κρατεί διαρκώς σε εγρήγορση και ετοιμότητα για όλες τις προκλήσεις της κοσμικής ζωής….

-Εκκλησιάζεστε με αυτή τη γραβάτα;

-Ο εφημέριος της ενορίας μου υποστηρίζει το εξής:  «Ό,τι είναι με αγάπη καμωμένο και ευπρεπές, από  τον Θεό  ευλογημένο  είναι»!

-Η σύζυγός σας δεν θέλησε να σας πλέξει μία ακόμη γραβάτα;

-Πρωτοτύπησε! Μού έπλεξε με βελόνες ένα υπέροχο σκουφί που φορώ τον Χειμώνα!

-Ταιριάζει  το σκουφί με τη γραβάτα;

-Πώς το καταλάβατε;

-Η ψυχή της μητέρας σας σίγουρα  θα  αισθάνεται μεγάλη ανακούφιση….

-Ψυχολόγος είστε;

 Απλά μητέρα!

 

Ο Θεός μεθ΄ημών,

 

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

12-9-2024

 

 

 

 

 

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου