Η μικρή Ευρυδίκη Ζ. Παπαλαμπίδου, εγγονή της ευτυχισμένης Βαλυραίας γιαγιάς Ευρυδίκης Λινάρδου Παπαλαμπίδου, που με τον σύζυγό της Δημήτρη διετέλεσαν επί σειρά ετών, ως γεωπόνοι, Διευθυντές στη Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην Ορεστιάδα, ετοιμάζεται να κατακτήσει τον κόσμο όχι μόνο ως άριστη μαθήτρια και λαμπερή παραστάτης στις εθνικές εορτές, αλλά και ως δεινή αγρότισσα!
Ο πρώτος γιος της οικογένειας Δημήτρη Παπαλαμπίδη, κ. Ζήσης Παπαλαμπίδης, είναι πολιτικός μηχανικός, εργαζόταν παράλληλα για το Κτηματολόγιο, και μετά τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές είναι έμμισθος Αντιδήμαρχος Ορεστιάδας. Είναι παντρεμένος με μία αξιόλογη και δραστήρια επιστήμονα, την κα Ελεονόρα, απόφοιτο της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, η οποία εργάζεται στο Κοινοτικό Κέντρο του Δήμου Ορεστιάδας, βοηθά τους ανθρώπους όσον αφορά τα επιδόματα αναπηρίας, παράλληλα, ως πιστοποιημένη από τον ΟΑΕΔ, διδάσκει στη Μητρόπολη, στη Σχολή Γονέων. Έφεραν στη ζωή δύο χαριτωμένα, έξυπνα και πολύ ευγενικά παιδιά, τον δεκατετράχρονο Δημήτρη και την δεκάχρονη Ευρυδίκη, απίστευτους βοηθούς του παππού Δημήτρη στο έργο του τρύγου των καρπερών αμπελώνων του.
-Έχουμε μπαξέδες και αμπέλια, από τα οποία παράγουμε κόκκινο κρασί και τσίπουρο, μας εξήγησε η κα Ευρυδίκη Λινάρδου Παπαλαμπίδου, σε προηγούμενη συνέντευξη.
-Τι ποικιλίες καλλιεργείτε;
-Διέσωσα από τα πατρικά μου αμπέλια και την κληματαριά της αυλής του σπιτιού στη Βαλύρα το Αητονύχι, ως επιτραπέζιο σταφύλι, και τη Μαύρη Προβατίνα (μαύρο σταφύλι Αχαΐας) , επίσης τα Φιλέρια και τη Φράουλα. Παράγουμε δύο είδη κόκκινου κρασιού, ένα με όλες τις ποικιλίες μαζί , και ένα με Mοσχάτο Αμβούργου και Merlot (μερλό). Καλλιεργούμε και Σιδερίτη, που ωριμάζει μετά τον Οκτώβριο.
-Είναι βιολογική η καλλιέργεια;
- Η δική μας καλλιέργεια είναι βιολογική. Δεν μπορώ να φάω σταφύλι αν δεν είναι από το δικό μας αμπέλι. Δεν αντέχω τη σουλτανίνα που κυκλοφορεί στο εμπόριο και έχει ορμόνη για να αναπτυχθούν οι ρόγες του σταφυλιού...
Κι ενώ ο Δημήτρης ο νεότερος φλερτάρει το φορτηγό του παππού του, η μικρή Ευρυδίκη είναι επικεντρωμένη στην οδήγηση του τρακτέρ, άλλωστε χωρίς τρακτέρ πώς θα οργώνει η προκομένη αγρότισσα την μελλοντική της κληρονομιά;
Ο μπαμπάς Ζήσης πού να κλέψει χρόνο για τέτοιες χαρές; Η αντιδημαρχία απαιτεί τις ανάλογες δεσμεύσεις και θυσίες για το κοινό καλό!
Απίστευτη ήταν η εγρήγορση της μικρής Ευρυδίκης σε όλες τις αγροτικές εργασίες, από τον τρύγο μέχρι στο άδειασμα των τελάρων με τα σταφύλια στον κάδο στο πατητήρι, ακούραστη και γελαστή συμμετείχε ενεργά , χαρίζοντας χαμόγελα σε όλη την εργατική ομάδα της εκτεταμένης οικογενείας της, και αποσπώντας τα θερμά συγχαρητήρια από όλους.
Η γιαγιά Ευρυδίκη και ο παππούς Δημήτρης παλινδρόμησαν στο Δημοτικό Σχολείο και αν δεν ήταν ο Δημήτρης ο νεότερος , που βιάζεται να ενηλικιωθεί, για να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα, εκεί θα έμεναν μέχρι να ωριμάσει το Μερλότ στο βαρέλι!
Με το καλό να τρυγήσετε και τον Σιδερίτη σας…όσο για τη μικρή αγρότισσα, την περιμένει και στη Βαλύρα ένα αθάνατο τρακτέρ προς οδήγηση, όταν με το καλό λάβει επισήμως το δίπλωμα!
Θερμές ευχαριστίες στην κα Ευρυδίκη Λινάρδου Παπαλαμπίδου για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που ανάρτησε στη σελίδα της στο FB!
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
16-9-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου