Φωτό: Korinthos TV
Όταν ένας άνθρωπος αδικείται από τον σύνάνθρωπό του, συνήθως εκφράζει τα παράπονά του στο άμεσο και έμμεσο περιβάλλον του και/ή προστρέχει στο δικαστήριο για να δικαιωθεί. Όταν δει ότι ο συνάνθρωπός του σφάλλει, τον συμβουλεύει να αλλάξει τακτική προσέγγισης των πραγμάτων και/ή εύχεται στον Θεό να τον φωτίσει. Δεν αγαπά συνήθως εκείνους που δεν τον αγαπούν και σταδιακά σταματά να ελεεί όσους αποδεικνύονται αχάριστοι.
Ποιος όμως είναι εκείνος που λέγει όπως ο Χριστός επάνω στον σταυρό « Πατέρα συγχώρησέ τους δεν γνωρίζουν τι πράττουν»; Ποιος ζητά με πίστη αληθή ο Θεός να τον συγχωρήσει και φωτίσει όταν βλέπει ότι οι συνάνθρωποι του σφάλλουν και αναλογιζόμενος το μέγεθος των δικών του αμαρτιών επωμίζεται την ευθύνη των πράξεών τους; Ποιος είναι εκείνος που ελεεί δικαίους και αδίκους, ευγνώμονες και αχάριστους και αγαπά όλο τον κόσμο;
Μήπως είναι εκείνος που συνειδητοποιεί τη νοητική και συναισθηματική μεθόδευση της σκοτεινής ενέργειας στον εαυτόν του και οδεύοντας την οδό της σωτηρίας του, αν και παρουσιάζει καθημερινά διακυμάνσεις πνευματικής φύσεως, εν τούτοις συνειδητά επιστρέφει και επιλέγει τη θυσία την υπέρτατη; Εκείνη τη θυσία που γεννά ήρωες και αγίους στον ευλογημένο τόπο μας…..
Δεν θα δώσω τα μπαγιάτικά γλυκά που μου περισσεύουν στους φτωχούς, τα παλιά και παλαιομοδίτικα ρούχα μου ή άλλα αντικείμενα που δεν τα χρειάζομαι…..θα προσφέρω και από εκείνα που αν κάποιος τα δώριζε σε μένα σίγουρα θα μου έδιναν μεγάλη χαρά και ανακούφιση….
Δεν θα περιμένω ποιος θα με αγαπήσει για να ελέγξω την σταθερότητα της αγάπης του ώστε να τον αγαπήσω κι εγώ στη συνέχεια, ούτε θα επιδιώκω ανταπόδοση και δημόσια αναγνώριση όταν ελεώ τους άλλους, άλλωστε ο Κύριος είπε ότι ο Πατέρας μας, ο εν τοις ουρανοίς, βλέπει τα πάντα και αποδίδει στον καθένα αναλόγως.
Κι αν έσφαλε ο συνάνθρωπός μου, δεν θα τον διασύρω δημοσίως….θα προσπαθήσω να τον βοηθήσω διακριτικά, παρακαλώντας τον Θεό να συγχωρήσει εμένα τον ίδιο και να μου δώσει θεία διάκριση στο φιλανθρωπικό έργο μου.
Ένα λαμπρό παράδειγμα θυσίας υπέρτατης είναι ο βίος της Αγίας Θεοδώρας της Βάστα Αρκαδίας, που η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της την 11η Σεπτεμβρίου.
Η Αγία Θεοδώρα ανήκε σε φτωχή χριστιανική οικογένεια που ζούσε σε ένα χωριό κοντά στα όρια της Μεσσηνίας και Αρκαδίας. Ήταν το δεύτερο από τα τρία κορίτσια της οικογένειας και προθυμοποιήθηκε να ντυθεί ανδρικά και να υπηρετήσει αυτή στο στρατό, όπως συνήθιζαν τα αγόρια, βγάζοντας από το αδιέξοδο τη φτωχή οικογένειά της που δεν μπορούσε να πληρώσει χρήματα για μισθοφόρο. Στο στράτευμα κατηγορήθηκε από μία κοπέλα ότι δήθεν ο καπετάν Θοδωρής πρόσβαλε την τιμή της. Πέρασε από δίκη χωρίς να αποκαλύψει το φύλο της. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε σε χαράδρα. Όταν έβγαλαν την στολή του αξιωματικού αποδείχθηκε η μεγάλη αρετή και η αυτοθυσία της. Ο τάφος της στο χωριό Βάστα της Μεγαλόπολης γρήγορα έγινε προσκύνημα ιερό των πιστών και υψώθηκε μικρός ναός στο όνομά της, ο οποίος σήμερα είναι σφιχτά αγκαλιασμένος από 17 πλατάνια, φυτρωμένα επάνω στον ναό, ένα πραγματικό θαύμα (βλπ. Αγιολόγιο -Ημερολόγιο Σαΐτης, 2018).
Η χάρη της Αγίας Θεοδώρας ας δυναμώνει τον προσωπικό αγώνα του καθενός μας και ας χαρίζει υγεία και δύναμη σε όσους τιμούν με ευλάβεια τη μνήμη της.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Δῶρον ἔνθεον, ἠγιασμένον, Θεῶ ἤνεγκας, τὴν βιοτήν σου, Θεοδώρα Ὁσία πανεύφημε, τῆς μετανοίας τὸ πῦρ γὰρ ἐμφαίνουσα, μέσον ἀνδρῶν φιλοσόφως διέλαμψας, ὅθεν πρέσβευε, ἀπαύστως τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Ο Θεός μεθ΄ ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
11-9-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου