Η αγαπητή φιλόλογος της Βαλύρας, κα Ουρανία Μαυρίκη Μπόβη, τη σημαντικότητα της φιλίας και την άρση της κοινωνικής αποξένωσης προτείνει στην τελευταία ανάρτησή της στο FB. Ευθαρσώς θέτει, ως στόχο ζωής, σε έναν κόσμο που τα πάντα κινούνται ραγδαία και το ποτάμι του χρόνου δεν γυρίζει πίσω , αυτό το τόσο σημαντικό κοινωνικό θέμα προς διερεύνηση. Ευελπιστούμε να μην την απογοητεύσουμε!
Δώρο Θεού είναι η φιλία στον άνθρωπο αυτό που όταν τη συνάντησε ήταν έτοιμος με τον εαυτόν του και κατόρθωσε με θεία φώτιση και διάκριση να την εκτιμήσει και διατηρήσει.
«Η φιλία είναι η λεπτή απόλαυση των ευγενών ψυχών», έλεγε η Σαπφώ και «τείχος όντως αρραγές είναι η φιλία και ούτε αυτός ο διάβολος μπορεί να την εκπορθήσει», είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Μπορεί ως παιδιά να συνάψαμε κάποτε αγνούς φιλικούς δεσμούς που αποσιώπησε ο χρόνος , οδεύοντας προς την ενηλικίωση. Πολλοί άνθρωποι, ιδίως οι κυνηγοί του χρήματος και του επαγγελματικού κύρους, συλλαμβάνουν συχνά τον εαυτό τους σε έναν κόσμο άκρως απειλητικό, που τους εξαναγκάζει διαρκώς να υποκρίνονται νοητικά και ψυχικά απομονωμένοι, προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν. Ακόμη κι όταν το χρήμα ρέει άφθονο και το πολιτικό κύρος είναι υψηλό, η μελαγχολία ή η ψυχρότητα και συναισθηματική αποστασιοποίηση, σε διαχρονική βάση , καταδυναστεύουν την ψυχή τους και η έλλειψη ουσιαστικής ικανοποίησης είναι άκρως αισθητή πίσω από τα γύψινο προσωπείο τους.
Με επίπλαστη ευγένεια και σχεδόν ανύπαρκτη αυθόρμητη ροή της καλοσύνης πορεύονται «μόνοι» προς τη ζωή. Ακόμη και ο/η σύντροφός τους είναι ένα υπό εξέταση συμβόλαιο, η λήξη του οποίου μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ανακούφιση! Μίζεροι, καχύποπτοι, κοινωνικά αμέτοχοι, νάρκισσοι, ως σύγχρονοι φαρισαίοι-ρομπότ κινούνται ανάμεσά μας, επιδιώκοντας επιβράβευση και αναγνώριση από εκείνους που κατά την άποψή τους κοινωνικά μειονεκτούν αλλά και τους ανωτέρους τους… Ζηλοφθονούν όσους οικονομικά και επαγγελματικά προηγούνται και καραδοκούν να τους πιάσουν αδιάβαστους στη γωνία και να τους εκμεταλλευτούν αλύπητα, γιατί δεν είχαν την ευτυχία να γνωρίσουν τι σημαίνει να είσαι με τον φίλο σου μία ψυχή που εγκατοικεί σε δύο σώματα ξεχωριστά, όπως λέγει το αρχαίο ρητό.
Υπάρχουν από την άλλη πλευρά κοινωνικά ευαίσθητα άτομα που το συναίσθημα της κοινωνικής μειονεξίας τους προκαλεί ντροπαλότητα συμμετοχής στο κοινωνικό σύνολο και φόβο μην τύχουν θύματα εκμετάλλευσης. Θα ήθελαν να έχουν γνήσιους φίλους, να ταιριάξουν κοινωνικά και δεν θα έλεγαν όχι σε κάποιο πρόσωπο της εμπιστοσύνης τους που θα προωθούσε, εκ του ασφαλούς , την ιδέα της καλλιέργειας κοινωνικών δεσμών και αυτό δεν διατάρασσε την μεγάλη τους εσωστρέφεια.
Δυνατές οικογενειακές φιλίες συνάπτουν για παράδειγμα οι Έλληνες εκτός Ελλάδας και δένονται σαν παιδιά του Δημοτικού Σχολείου , υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο μακριά από την Πατρίδα.
Οι δραστήριοι Έλληνες του εξωτερικού, ενθυμούμενοι τα νυφοπάζαρα στις μεγάλες εορτές στη γενέτειρά τους, έχουν μετατρέψει τις αίθουσες εκδηλώσεων στις Ορθόδοξες εκκλησίες τους και τα πολιτιστικά τους κέντρα σε ευλογημένο τόπο κοινωνικής συνεύρεσης, για την άρση της κοινωνικής αποξένωσης, ιδίως των νέων Ελλήνων της δεύτερης και τρίτης γενιάς.
Όπως λέγει μία φίλη μας που ζει στη Νέα Υόρκη, «στην εκκλησία της ενορίας μας συνάντησα τον παππά, τον κουμπάρο και τον άνδρα μου ταυτοχρόνως , και δεν χρειάστηκε αυτό να συμβεί σε διάστημα περισσότερο μίας ώρας!»
Αρκετούς συνανθρώπους μας τους έδεσε κατά το παρελθόν μία κοινή και μοναδική εμπειρία με θετικό ή αρνητικό πρόσημο, η οποία βεβαίως προκάλεσε μέσα από τη συχνή επαφή και ειλικρινή αλληλεπίδραση την άνθιση μίας πραγματικής-μη ανταγωνιστικής φιλίας, με λαμπρό μέλλον.
Οι Τοπικοί Σύλλογοι, ο Εθελοντισμός, οι Εξορμήσεις στη Φύση με οργανωμένο τρόπο, προσφέρουν τη δυνατότητα της κοινωνικής συνεύρεσης , ουσιαστικής επικοινωνίας και άρσης του κοινωνικού αδιέξοδου, με τη σύναψη φιλικών δεσμών. Αντικαθιστούν την καχυποψία με αυτοπεποίθηση, θεραπεύουν τη μελαγχολία με χαρά και ελπίδα και αλλάζουν δραστικά την ψυχική διάθεση προς το καλύτερο, αναζωογονώντας το ίδιο το σώμα και προσφέροντας ευεξία και υγεία.
Η αίσθηση της συμβολής στο κοινό καλό είναι ευλογημένη από τον ίδιο τον Θεό! Μεγάλη ευφορία βιώνει ο κουρασμένος εθελοντής ακουμπώντας επάνω στον φιλικό ώμο του συνοδοιπόρου του…. Σαν μικρά παιδιά χαίρονται οι εκδρομείς υπερήλικες όταν ταξιδεύουν ομαδικά και συχνά θυμούνται και τραγουδούν ευτυχείς τα άσματα των μαθητικών τους χρόνων!
Στο χέρι μας είναι μία φιλία να μην χαλάσει ή να ατονήσει με την πάροδο του χρόνου. Αν δεν είμαστε φορτικοί προς τον άλλο, αλλά το μέλι της φιλίας μας είναι γλυκό και ανιδιοτελώς παρεχόμενο, τότε τα κοινωνικά μελίσσια θα συγκεντρωθούν γύρω μας και θα κτίσουν την όμορφη κυψέλη τους, παραγωγικοί θα γίνουμε όλοι μαζί, με τη θεάρεστη προσφορά προς τον πλησίον μας, και η ευτυχία του ενός θα αντανακλάται στο πρόσωπο του άλλου.
Προσπαθώ, έλεγε πριν από δύο έτη ένας μεσήλικας γνωστός επιχειρηματίας, αλλά το θεωρώ δύσκολο έως αδύνατον να με διαλέξει ως φίλο του κάποιο άλλο άτομο…..Διάβαζε συχνά περί φιλίας σε φιλοσοφικό επίπεδο και είχε αποστηθίσει πολλά γνωμικά. Όμως κάτι που αδυνατούσε ο ίδιος να αντιληφθεί συνέβαινε εντός του, με αποτέλεσμα αντί να τρέφεται με τα γνωμικά και τα φιλοσοφικά θεωρήματα περί φιλίας, αντιθέτως αισθανόταν σαν να τον τσιμπάει μύγα και έβγαζε στο κορμί του εξανθήματα.
Μέσα από την ατομική ψυχοθεραπεία συνειδητοποίησε ότι δεν έψαχνε για φίλους, αλλά για πιστούς οπαδούς που αμείβονται και ακολουθούν τον αρχηγό ή δάσκαλο, μέχρι να βρουν κάποιον άλλο να τους δελεάσει με καλύτερη προσφορά, οπότε τον αφήνουν ενεό και άπραγο! Αν ήθελε πραγματικά να συνάψει φιλία, θα έπρεπε πρωτίστως να δύναται να ακούσει υπομονετικά με αγάπη , να κατανοήσει και να συναισθανθεί τον άλλο. Αυτό δεν τον ενδιέφερε! Δωρεάν διατίθετο να περάσει τις γνώσεις του στους άλλους, να τον παραδεχθούν και πιστά να τον ακολουθούν, σαν επίγειο Θεό. Να θρέψει τον ναρκισσισμό του ουσιαστικά επιζητούσε. Θεραπευτικά κατανόησε ότι η πραγματική φιλία είναι δείγμα ψυχικής υγείας και το Γνώθι Σαυτόν προηγείται. Έλεγε ο Δημόκριτος, εκείνος που δεν έχει ούτε έναν καλό φίλο στη ζωή δεν αξίζει να ζει! Έκτοτε ο γνωστός επιχειρηματίας δεν μιλάει πολύ, ακούσει και εκτιμά ακόμη και τους πιο απλούς ανθρώπους που συναντά γύρω του και συχνά εκπλήσσεται γι΄ αυτό που τόσα χρόνια έχασε, για την ανεκτίμητη αξία της κοινωνικής επαφής , μάθησης και ωριμότητας. Έκανε επιτέλους μία καλή αρχή, καλλιεργώντας τη συναισθηματική του νοημοσύνη!
Η γνησιότητα, η καλοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η υποστήριξη προς τον πλησίον, η αγάπη του Χριστού ας κοσμούν τους φιλικούς μας δεσμούς. Κι αν ο σπόρος της φιλίας πέσει στα κακοτράχαλα και δεν καρπίσει, η εμπειρία και μόνο θα μας γειώσει στην πραγματικότητα και θα μας καταστήσει ανθεκτικούς και κοινωνικά σίγουρους για όλα τα καλά και άσχημα που θα φέρει ο χρόνος στο διάβα μας. «Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν» , ως σώμα Χριστού ας πορευόμαστε κοινωνικά στη ζωή.
Θερμές ευχαριστίες στην κα Ουρανία Μαυρίκη-Μπόβη, φιλόλογο, για το ερέθισμα του θέματος της φιλίας και των ποιοτικών κοινωνικών δεσμών.
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
15-9-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου