«Πού το πας με ορθάνοικτα φτερά, μόνο ο Βασιλιάς μας εκοινώνησε, κοίταξε τι πλήθος καρτερά, το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο, στάθηκε και ρώτησε ο παπάς…»
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο ζητεί η Νέα Ελλάδα, να κοινωνήσει της Ελληνικής γλώσσης, η οποία κουρσεμένη βιώνει την αλόγιστη απώλειά της.
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο δίδου Κύριε να ανθίσει το ήθος, μέσα από την σωστή παιδεία και αγωγή, να καλύψει ο Έλληνας πολίτης τη γύμνια τού νου , της ψυχής και του βιασμένου σώματός του, που του επέβαλαν εκείνοι που ξεδιάντροπα την υπηρετούν, απορρίπτοντας τον ίδιο τον Θεό και σέρνοντας ως δούλη την ένδοξη πατρίδα μας.
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο χρειάζονται οι αποξενωμένες γυναίκες των μεγαλουπόλεων, να ξυπνήσουν οι θεραπευτικές μνήμες των θεοσεβών γιαγιάδων μας, να βγουν από την παραίτηση, και με χρυσά χέρια να ασπρίσουν τα κατώφλια και να ανθίσουν στα μπαλκόνια των σκοτεινών σπιτιών οι ροδιές.
Το Ακτινονοδεμένο Δισκοπότηρο της πίστεως, αγάπης και ελπίδος είθε να φωτίζει τα θλιμμένα νιάτα, που ο βίος ο αβίωτος τα μαραίνει και χάνονται στο πέρασμα του χρόνου με βαρβαρότητα των Ελλήνων οι γενιές.
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο ας δώσει ο Θεός στο γένος μας που κάθε έτος , παντιοτρόπως, αποδεκατίζεται αλύπητα.
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο είθε να λάβει η χώρα που δεν χωρεί πλέον τα εργατικά νιάτα και εκπατρίζονται, που κατασπαράσσει τα ίδια της τα τρυφερά γεννήματα.
Το Ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο παρακαλούμε μετά παρρησίας Κύριε, να φωτίσει τους κυβερνώντες την χώρα μας , για να παταχθεί η κεφαλή τους όφεως των υλικών παθών, να ανθίσει η ανιδιοτελής αγάπη προς τον πλησίον και όλος ο κόσμος, ως μία απέραντη αγκαλιά, να υποδεχθεί εντός και εκτός του τον Ύψιστο.
Ο Θεός μεθ΄ ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
28-9-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου