Πέμπτη 30 Ιουνίου 2022
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022
Αλέκος Γ. Λιοντήρης: Γεννημένος Αρχιτέκτονας στη Βαλύρα, το έτος 1930
O Αλέκος Γ. Λιοντήρης.Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Ο Αλέκος Γ. Λιοντήρης, τούτος ο ειρηνοποιός και καινοποιός, που ζωντάνεψε την παλιά αίγλη της σιδερένιας γέφυρας της Βαλύρας με τα ευλογημένα χέρια του, αυτοδίδακτος, σε καιρούς δύσκολους για τον τόπο μας, είχε τις επτά χάρες του Αγίου Πνεύματος, που σαν επτάζυμος άρτος έτρεφαν το είναι του.
Λέγει ο ανεψιός του κύριος Γιώργος Λιοντήρης, πολιτικός μηχανικός: "Ο θείος μου γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου το 1930 και απεβίωσε στην Αυστραλία στις 8 Νοεμβρίου, το 2012.Το έτος 1957 μετανάστευσε αρχικά στην Αυστραλία, όπου εργάστηκε ως μάγειρας σε διάφορα ξενοδοχεία. Το 1971 επέστρεψε με τον θάνατο της μητέρας του Ευτυχίας, και μετανάστευσε στη συνέχεια στην Αμερική, όπου έμεινε μέχρι το 1989.Οι κλιματικές συνθήκες δεν ευνοούσαν την υγεία του, γι΄ αυτό επέστρεψε στην Αυστραλία όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ήταν αυθεντικό ταλέντο στη ζωγραφική, ένας ευαίσθητος άνθρωπος και μία πολύ καλή ψυχή".
Με την προστασία της Μεγαλόχαρης, με τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, δώριζε και συνεχίζει να δωρίζει απλόχερα ο Τριαδικός Θεός πολλά χαρίσματα στα αγαπημένα τέκνα της Παναγίας, στη Βαλύρα του χθες και του σήμερα. Ευλόγησε ο Δημιουργός του Σύμπαντος τον Αλέκο και κατανόησε την έννοια της διατέμνουσας γραμμής, του εγκάρσιου τοίχου, του μεσότοιχου και της καγκελόπορτας , ως διάτρητης θύρας, από τα έξι χρόνια του, όταν τελείωσε την Πρώτη Τάξη στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας και μπορούσε να διαβάζει.
Τρίτη 28 Ιουνίου 2022
Λόγος στον Εορτασμό των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου:
Ο Συμβολισμός του Εναγκαλισμού των Δύο Αποστόλων στις Βυζαντινές Αγιογραφίες
Ο βαθύς πόθος των Χριστιανών ανά τον κόσμο είναι η ένωση των εκκλησιών της ανατολής και της δύσης, το οποίο απεικονίζεται με τον εναγκαλισμό των δύο Κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις Βυζαντινές αγιογραφίες. Κι ενώ ο Απόστολος Πέτρος μοιράζεται με τον Απόστολο Παύλο τη στήριξη της εκκλησίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το Ευαγγέλιο σταθερά κρατεί ο Απόστολος Παύλος. Διότι ο Λόγος του Θεού δεν αφορά το αλάθητο του εκάστοτε πάπα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, αλλά τον Θείο Λόγο, όπως εκπέμπεται με τη Χάρη και τη Δωρεά του Αγίου Πνεύματος , και διαβάζεται μέσα από την Καινή Διαθήκη. Η εντός του ύδατος της Αγίας Κολυμβήθρας βάπτιση, το Ομοούσιον και Αδιαίρετο της Αγίας Τριάδος, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας κατά την Ορθοδοξία, η Θεία Λειτουργία των Αγίων Ιωάννου Χρυσοστόμου και Μέγα Βασιλείου, και ιδίως τα Επτά Μυστήρια, όπως εκτελούνται κατά τον Ορθόδοξο τύπο, αποτελούν την ειδοποιό διαφορά της Ορθοδοξίας από τον Καθολικισμό.
Μεγάλα τα εμπόδια της ένωσης των δύο εκκλησιών, αλλά οι δύο Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι, με πόθο για την ένωση της εκκλησίας του Χριστού , σε ανατολή και δύση, εναγκαλίζονται σε τούτη τη θεία συνάντηση, που τιμά τη μνήμη τους η Ορθόδοξη εκκλησία, στις 29 Ιουνίου.
Η Εικόνα του Ασπασμού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου:Πρεσβυτέρα Μαρία Τοτού, αγιογράφος.
https://oladeka.com/2016/06/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-
Ομιλία στους Αγίους Πρωτοκορυφαίους Πέτρο και Παύλο
https://www.ekklisiaonline.gr/mitropoleis/omilia-stous-agious-protokoryfaious-petro-paylo/
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022
Οι Κουκουβάγιες του Κοκκύτη στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας, το έτος 1958
Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας. Φωτο: Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Βαλύρας,
Facebook.com
Σήμερα αντιμετωπίζουμε παγκοσμίως το πρόβλημα του κορονοϊού, αλλά κάθε γενιά, κατά το παρελθόν, βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλές και επάρατες ασθένειες, και με την ιατρική-θεραπευτική πρόκληση να τις ξεπεράσει, μεθοδευμένα και αποτελεσματικά. Στη Βαλύρα, το έτος 1958, όταν ο κύριος Γιώργος Φειδάς ήταν δέκα ετών κι εγώ μόλις 6 μηνών, έπληξε τον πληθυσμό του χωριού, ιδίως τα βρέφη, τα νήπια και τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, ο κοκκύτης, και θύματα αυτής της ασθένειας ήμασταν κι εμείς.
Ο βιοπορισμός, κατά το έτος 1958, ήταν σε καλή τροχιά μετά τον πόλεμο, με εξαίρεση τούτη την βιοφθόρα ασθένεια, που χρειαζόταν το κατάλληλο εμβόλιο και τη σωστή αγωγή για να κοπάσει η εξάπλωσή της. Οι αναλλοίωτες μνήμες στον χρόνο, είναι ένας κλαυσίγελως , για όλα τα δρώμενα και τα συμπαρομαρτούντα που συνέβησαν με τον κοκκύτη, ιδίως στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας.
Κυριακή 26 Ιουνίου 2022
Σάββατο 25 Ιουνίου 2022
Του “Καιρού η Τρύπα” στο Όρος Ιθώμη και τα Ευρήματα της Ανώτερης Πλειστόκαινου Περιόδου, στην Περιοχή της Βαλύρας
“Ήθελε κάποτε να μιλήσει για τα μυστικά της Βαλύρας ένα κουνάβι, αλλά το δάγκωσε μία αλεπού, πόνεσε και το μετάνιωσε”, έλεγαν οι παππούδες μας. Έτσι πέρασαν από γενιά σε γενιά το μυστήριο τούτου του θείου τόπου και της μακάριας Μεσσηνιακής γης.
Έχετε αναρωτηθεί πώς έμοιαζε η περιοχή της Βαλύρας κατά την Ανώτερη Πλειστόκαινο Περίοδο, 3.500.000 εκατ. χρόνια πριν;
Την απάντηση δίνουν ο κύριος Αβραάμ Ζελίδης, καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, ο κύριος Ιωάννης Λύρας, καθηγητής Βιολογίας και Ιστοριοδίφης (1), αλλά και μία γενναιόψυχη γάτα !
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2022
Ο Εορτασμός της Μνήμης του Γενεσίου του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, στο Ξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου Ριγανά στη Βαλύρα ,κατά τις Δεκαετίες 1950-1970
Στις 24 Ιουνίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του γενεσίου του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου και η Βαλύρα πανηγυρίζει στο όμορφο ξωκκλήσι της, τιμώντας τον Άγιο Ιωάννη Ριγανά.
-Τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο , τον “εν γεννητοίς γυναικών μείζονα” τον μεγαλύτερο σε αξία από όλους τους άλλους προφήτες, γέννησε η στείρα και ηλικιωμένη Ελισάβετ. Το βρέφος σκίρtησε στην κοιλία της μητέρας του, όταν η Παρθένος Μαρία επισκέφτηκε την Ελισάβετ και κήρυξε την παρουσία του Σωτήρα ημών Ιησού Χριστού , τον οποίο και βάπτισε. Ο Άγιος Πρόδρομος ετοίμασε την οδό του Κυρίου. Αξιοθαύμαστη φάνηκε και η όγδοη ημέρα της περιτομής, στα ονομαστήρια του παιδιού. Ο πατέρας του Ζαχαρίας, που τον ρωτούσαν και δεν μπορούσε να μιλήσει , απαντούσε με νεύματα. Ζήτησε πινακίδιο στο οποίο έγραψε “Ιωάννης εστί το όνομα αυτού” (1). Αμέσως λύθηκε η γλώσσα του από τον εννεάμηνο δεσμό και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα άρχισε να ψάλλει τη β΄Ωδή της Καινής Διαθήκης (Λουκ.α΄, 68-79) , εξήγησε ο παπα-Δημήτρης Ξυδόπουλος στον χριστεπώνυμο όμιλο των γυναικών που τον συνόδευαν, έναν Ιούνιο, στις αρχές της δεκαετίας του 1950.
Από τις πέντε τα ξημερώματα, με τη συνοδεία της πρεσβυτέρας και άλλων ενάρετων γυναικών του χωριού, κατευθύνονταν προς το όμορφο ξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου Ριγανά στη Βαλύρα, που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ιθώμη.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2022
Συλλέγοντας Όμορφα Κοχύλια ,στις Χρυσές Ακτές του Μεσσηνιακού Κόλπου
Ο Τρίτωνας που τον λένε Μπουρού ή Τρομπέτα, η κοχύλα Τόννα ή Μπουχώνα ή Λαδένια, η μικρή Μπουρού, η Μήτρα, τα Γουρουνάκια, η Πίννα η ευγενής, η Καρδιά , ο Χουρμάς και η Φολάδα ή Φτερά Αγγέλων, περιμένουν αυτό το καλοκαίρι τα μικρά αλλά και τα μεγάλα παιδιά, για να τα ανακαλύψουν στις χρυσές Ελληνικές παραλίες, κατά τα άλλα έχει απαγορευθεί η αλιεία τους (1). Κι αν η Ελλάδα δεν έχει τόσα σπάνια είδη σε κοχύλια, όπως ο Ειρηνικός ωκεανός και οι ακτές της Φλώριδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει όμως περισσότερα από 1.200 είδη, και κάποια από αυτά είναι δυσεύρετα, επίσης η Μεσόγειος θάλασσα φιλοξενεί 1.350 είδη κοχύλια ασύλληπτης ομορφιάς (2).
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2022
Τρίτη 21 Ιουνίου 2022
Τα Καλαματιανά Μαντίλια της Οικογένειας Γιώργου Φειδά, στο Road Island των Ηνωμένων Πολιτειών
Και που δεν έχουν ταξιδέψει τα Καλαματιανά μεταξωτά μαντίλια, που υφαίνονται με μεράκι από τις αδελφές μοναχές, στην Ιερά Μονή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Καλαμάτα, από τo 1800 μ.Χ. Όπως ανέφερε σε σχετική συνέντευξη η αδελφή Θεοδούλη, το έτος 2014 (1), ο ιερομόναχος και διδάσκαλος Γεράσιμος Παπαδόπουλος, από το 1796 τους δίδαξε την τέχνη εκτροφής του μεταξοσκώληκα. Η καταγωγή του Γέροντα ήταν από τη Δημητσάνα, αν και γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Στην Ι.Μ. Φιλοσόφου και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη διδάχθηκε την τέχνη εκτροφής του μεταξοσκώληκα, και την παραγωγή μεταξωτού νήματος. Όταν επέστρεψε στην Καλαμάτα, ίδρυσε, εκεί που είναι η πλατεία της 23ης Μαρτίου, 27 εργαστήρια. Οι γυναίκες εξέτρεφαν στα σπίτια τους μεταξοσκώληκες και του πήγαιναν τα κουκούλια. Μαζί του από την Πόλη ήρθαν και πέντε μοναχές στην Ι.Μ. Καλογραιών, οι οποίες δίδαξαν στις άλλες αδελφές την τέχνη της υφαντικής του μεταξωτού μαντιλιού.
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2022
Κυριακή 19 Ιουνίου 2022
Ω! Κυρία Φεβρωνία
Φωτο: καθ. Ι.Δ.Λύρας
Η γοητευτική παρουσίαση της φαινομενικής πραγματικότητας, ίδια η ποίηση ήταν η δασκάλα Φεβρωνία, κατά τη δεκαετία 1965-1975, στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας. Κι αν ο αδηφάγος χρόνος μαραίνει τα όμορφα ρόδα και σκορπίζει αλύπητα τα πέταλά τους νεκρά στο χώμα, την ωραιότητα τούτου του ανθού δεν την άγγιξε, αφού η ευγένεια της ψυχής στολίζει τα λευκά μαλλιά της αγαπημένης μας δασκάλας Φεβρωνίας, που πλέον έχει πατήσει τα 80 χρόνια της.
Πρωτοπόρος για την εποχή της, ύφαινε λεπτά συναισθήματα στους μαθητές της, που ποτέ δεν είδαν τη ράβδο του δασκάλου πάνω στη σχολική έδρα. Εξαιρετικά, μόνο ένας μακρύς ξύλινος χάρακας υπήρχε, για να χαράζει η κυρία Φεβρωνία γραμμές με την κιμωλία στον μαυροπίνακα, όταν δίδασκε γραφή και υπογράμμιζε συγκεκριμένες λέξεις.
Σάββατο 18 Ιουνίου 2022
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΒΑΛΥΡΑ
Η Λιλή Γεωργακοπούλου, νοσηλεύτρια, εμπρός στο κοινοτικό ιατρείο της
Βαλύρας.Φωτο: καθ. Ι.Δ.Λύρας
Η αείμνηστη Λιλή (Αδαμαντία) Γεωργακοπούλου ήταν αδιαμφισβήτητα ένας φύλακας άγγελος, μία δεινή νοσηλεύτρια, που οικονόμησε ο Θεός για τους πάσχοντες ανθρώπους στη Βαλύρα, κατά τις δεκαετίες 1950-1980. Αριστούχος και βραβευμένη νοσηλεύτρια ήταν η κυρία Λιλή, που είχε διοριστεί στο κοινοτικό ιατρείο του χωριού , το οποίο λειτουργούσε κοντά στον σταθμό της Βαλύρας, και απέναντι από το σπίτι του ιατρού Γεωργίου Γεωργακόπουλου. Δεν ήταν μόνο μία όμορφη γυναίκα , από τις πέντε πιο όμορφες γυναίκες της εποχής της στο χωριό, όπως διατείνονται οι υπερήλικες συνομήλικοί της, και επιβεβαιώνεται από τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Ντόμινο. Επιβλητική και προσηνής παράλληλα, με τον ξανθό μοντέρνο κότσο της, το πλούσιο και ψηλό τουπέ στην όμορφη κεφαλή της, το γλυκό χαμόγελο και την καλαίσθητη ενδυμασία της, μέσα στο βλέμμα της έφερε τον ίδιο τον Θεό Πατέρα και την αμέριστη αγάπη Του, με τη Χάρη και τη Δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
Η Ιεροτελεστία της Εορτής του Πατέρα στη Βαλύρα, κατά τον 19ο και 20ο Αιώνα
Μπορεί η ημέρα της κοσμικής εορτής του πατέρα να ξεκίνησε το 1908 στο Φέαρμοντ στη Δυτική Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών από την Grace Golden Clayton, που ήθελε να τιμήσει 210 νεκρούς πατέρες σε ορυχείο, και να καθιερώθηκε στις περισσότερες χώρες να εορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, δεκαετίες αργότερα, ποτέ όμως δεν χρειάστηκε η ανθρωπότητα επίσημη έγκριση από παλιές και νέες κυβερνήσεις και άλλους κοσμικούς φορείς, για να εορτάσει τον πατέρα και να τιμήσει την ανεκτίμητη προσφορά του . Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, η γιορτή του πατέρα είναι διαφορετική για κάθε πατέρα και ορίζεται από το Χριστιανικό όνομα που έλαβε κατά τη χρονική στιγμή που φωτίστηκε η ψυχή του και ο Παράκλητος ο αγαθός κατοίκησε εντός του, και αυτό συνέβη κατά τη βάπτισή του.
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022
ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΉ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΉ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Ευσεβείας. gr
Το κίνητρο για τη συγγραφή αυτού του άρθρου μου το έδωσε ο αδελφικός φίλος Ιωάννης Λινάρδος, ο οποίος θυμήθηκε μία ενδιαφέρουσα εμπειρία του στη Μονή Μεγίστης Λαύρας, στο Άγιον Όρος, το σωτήριον έτος1996, και τη μοιράστηκε γενναιόδωρα μαζί μου λέγοντας:
"Υπάρχει ένα αιωνόβιο κυπαρίσσι κοντά στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας, το οποίο είναι θηλυκό, δηλαδή με ανοιχτά τα κλαδιά του και προς τα κάτω. Όπως μου είπαν οι αδελφοί μοναχοί, όταν επισκέφθηκα τη Μονή, πριν από κάποια χρόνια, ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης είχε μία μαγκούρα από ένα κυπαρισσόκλαδο, το οποίο έμπηξε μέσα στο χώμα, όταν κτιζόταν το Μοναστήρι. Εκείνο θέριεψε και υψώθηκε μέχρι τον ουρανό. Το θηλυκό κυπαρίσσι χρονολογείται από το 1100μ.Χ.και σηματοδοτεί την έναρξη της μυστηριακής, μοναχικής πολιτείας του Αγίου Όρους”.
Όμως και στην Ελληνική λαογραφική παράδοση υπάρχει αντίστοιχη ιστορική μαρτυρία:
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2022
Ο Μικρός Γραμματικός και η Ευχή της Μάνας του
Αφιερωμένο στα παιδιά με ιδιαίτερα ταλέντα και ικανότητες
Από αριστερά ο Γιάννης, η Μεταξία, ο Σταύρος και ο Θοδωρής. Φωτο: καθ. Ι.Δ.Λύρας
Εκείνα τα όμορφα και αλησμόνητα χρόνια τις δεκαετίας του 1960, μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια, αλλά με πίστη στον Θεό, ήθος, αξιοπρέπεια και κοινωνική αλληλεγγύη, όταν ο Γιάννης Λινάρδος ήταν χρονών τρία και ο Γιώργος Φειδάς δεκατρία, πολλά ενδιαφέροντα γεγονότα συνέβησαν στη Βαλύρα. Το πλέον θεάρεστο ήταν ότι οι αγρότες συνεργάζονταν μεταξύ τους, και ο ένας βοηθούσε τον άλλο στο μάζεμα της ελιάς τον Χειμώνα και της σταφίδας το Καλοκαίρι . Τα χέρια των εργατών δεν ήταν τρία, αλλά δεκατρία, και όλοι εξυπηρετούντο με τις ευλογίες του Θεού.
Συχνά ο Ερρίκος-Ελευθέριος Λινάρδος, ο πατέρας του Γιάννη, και η μητέρα του Βασιλική, ζητούσαν τη βοήθεια του κυρίου Παρασκευά Φειδά, που είχε γερό άλογο και μεγάλο κάρο, για να μεταφέρουν τα σακιά με τις ελιές τους από το κτήμα τους στα Αμπελάκια, κοντά στον Αη Γιώργη, στο ελαιοτριβείο της Βαλύρας.
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2022
Των Αγγέλων και της Χαρμολύπης
Αφιερωμένο στη αείμνηστη Κωνσταντίνα Πανουσοπούλου ,μοδίστρα στη Βαλύρα , την περίοδο 1950-1970
Η Κωνσταντίνα Πανουσοπούλου.Φωτο: καθ.Ι.Δ.Λύρας
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, είδε το φως της ζωής ένα απρόσμενο πλάσμα στη Βαλύρα, που έλαμπε ολόκληρο από την κούνια του. Όσο μεγάλωνε, η μορφή και η συμπεριφορά του ήταν πολύ διαφορετική από αυτή των άλλων κοριτσιών, ήταν θα λέγαμε κάτι ανάμεσα σε νύμφη στον ουρανό και Παναγιά στη γη, Χριστός εντός επίγειου θηλυκού αγγέλου, αυτή ήταν η “μη μου άπτου” της Βαλύρας μας.
Θυμάμαι τη δεσποινίδα Ντίνα Πανουσοπούλου ως μία διάφανη, αγγελική μορφή, να περνάει εμπρός μου μετά την απόλυση στις Ιερές Λειτουργίες στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, καλημερίζοντας τη μητέρα μου, και να κατευθύνεται βιαστική προς το σπίτι της ,ψηλά στις γειτονιές του Αγίου Δημητρίου.
Ήταν η πλέον καταρτισμένη μοδίστρα, αλλά και μία ιδιαίτερα καλαίσθητη και λεπτολόγος σχεδιάστρια ρούχων υψηλής ραπτικής, η οποία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να προωθήσει, εκτός των συνόρων της Βαλύρας, το μεγάλο ταλέντο της.
Τρίτη 14 Ιουνίου 2022
Τα Ευλογημένα Δίδυμα της Αείμνηστης Αγγελικής Λύρα: Η προφητεία του Συγχωρεμένου Μανώλη Χατζηαγά.
H νεαρή Αγγελική Παπαγεωργίου, με τον προχωρημένης ηλικίας σύζυγό της Δημήτριο Λύρα, είχε ήδη φέρει στη ζωή τρία παιδιά και ήταν έγκυος για τέταρτη φορά. Τούτη όμως τη φορά , άλλες ήταν οι βουλές του Θεού, αφού μέσα της αισθανόταν τέσσερα πόδια να την κλωτσούν και δύο κεφάλια να την σπρώχνουν για να βγουν στο φως της πρόσκαιρης τούτης ζωής. Όταν της επιβεβαίωσε ο αείμνηστος Γεώργιος Γεωργακόπουλος, ο ιατρός της Βαλύρας -ο αλησμόνητος Νταρντούνης, αυτό ήταν το παρανόμι του- ότι έχει δίδυμα, χάρηκε αλλά λυπήθηκε ταυτόχρονα, γιατί ο σύζυγός της ήταν σε προχωρημένη ηλικία και φοβόταν μη χηρέψει σύντομα, επίσης αμφέβαλε αν θα τα καταφέρει να θηλάσει, για έναν χρόνο και κάτι παραπάνω, δύο βρέφη ταυτόχρονα.
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022
Ο Μακαριστός Πατήρ Γρηγόριος, Ο Σεπτός Μοναχός της Ιεράς Μονής Βουλκάνου
Φωτο: Ε.T.Gennadis
Είχα την ευλογία να γνωρίσω τον γέροντα Γρηγόριο, τον παπα-Γρηγοράκο μας, μοναχό στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, το σωτήριον έτος 1968, σε ηλικία 10 ετών, όταν πλέον διένυε την περίοδο της γεροντικής του ηλικίας. Παρέμενε κλεισμένος σε ένα μικρό κελλί, που μόλις χωρούσε μία στενή στρωμνή, όπου ξάπλωνε με καμπουριασμένο και ασφυκτικά κλεισμένο το άγιο σώμα του μέσα στο κουκούλι του, και στον “πτερωτικό των αγγέλων” μανδύα του. Εκεί εγκαταβιούσε, με σχεδόν κλεισμένη την παλιά, βαριά, ξύλινη πόρτα, λαμβάνοντας λίγο αέρα από τη χαραμάδα, όσο χρειαζόταν για να συνεχίσει να ζει και να ανασαίνει, με τις ευλογίες της Μεγαλόχαρης. Προσευχόταν αδιάλειπτα στον Κύριο, στην Υπεραγία Θεοτόκο και στους Αγίους του Θεού, να πρεσβεύουν υπέρ των αδελφών του και ημών των αμαρτωλών.
Κυριακή 12 Ιουνίου 2022
Η Βαλύρα Εορτάζει τη Μνήμη του Παναγίου Πνεύματος της Ζωοποιού και Αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος
Ο Ι.Ν.της Αγίας Τριάδος στη Βαλύρα (ακουαρέλα).Ε.Η.Κοντοπούλου
Τη Δευτέρα, μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας και η Βαλύρα σύσσωμη, εορτάζουν τη μνήμη του Τρίτου Προσώπου της Αγίας, και Αδιαιρέτου Τριάδος. Η παράδοση συνεχίζεται σταθερά, από τότε που εγκαινιάστηκε το Παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδος στη Βαλύρα, και ατενίζει σιωπηλά, ανά τους αιώνες, την Ιερά Μονή του Βουλκάνου, που στέκει σε θείο δώμα, στο διάσελο μεταξύ του όρους Ιθώμη και Εύα. Ο νους ανατρέχει στον καιρό των παππούδων μας, τότε που το πανηγύρι της Βαλύρας φάνταζε ως ιεροτελεστία στους αθώους, παιδικούς οφθαλμούς μας.
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2022
Ψυχοσάββατο στου Μπουρίκα το Κοτρώνι
Το Καθολικό, επάνω Μοναστήρι της Ι.Μ.Βουλκάνου.
Φωτο: Αριστομένης ο Μεσσήνιος
Του Μπουρίκα το κοτρώνι ήταν ένα φοβερό πέρασμα, οδεύοντας από τη Βαλύρα Μεσσηνίας προς την Ιερά Μονή Βουλκάνου και πριν φθάσουμε στου Τζούμη τη βρύση. Δέος προκαλούσε στους κατοίκους της Βαλύρας και των γύρω χωριών, από τη εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι υπόδουλοι κάτοικοι, γύρω από την αρχαία Ιθώμη και την Ιερά Μονή, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να στρώσουν τον δρόμο με πέτρες , ο οποίος οδηγεί στο Μοναστήρι της Μεγαλόχαρης, από το χωριό Πετράλωνα.
Εκείνη την εποχή το Μοναστήρι ήταν πολύ πλούσιο, τόσο σε ακίνητη περιουσία, όσο και σε ετήσια παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, γι΄ αυτό βοηθούσε σημαντικά στον αγώνα για την ελευθερία του Ελληνικού γένους . Πολλοί εξωτερικοί εργάτες, με την επιστασία των μοναχών της Μονής, έφεραν σε πέρας τις περισσότερες αγροτικές εργασίες , φρόντιζαν τα κοπάδια και λειτουργούσαν το νερόμυλο του Μοναστηριού, ψηλά στην περιοχή της Σουβάλας στη Βαλύρα, στον ποταμό της Μαυροζούμενας, που Πύρναξ είναι το όνομά του.
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2022
Tα Ευλογημένα Παξιμάδια του Μακαριστού Πατέρα Δημητρίου Ξυδόπουλου, Ιερέα στη Βαλύρα, την περίοδο 1940-1960
Ευλογημένοι άρτοι στον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Βαλύρα.Φωτο: καθ. Ι.Δ. Λύρας
Ο μακαριστός πατήρ Δημήτριος Ξυδόπουλος, ο αλησμόνητος παπά Ξύδης της Βαλύρας, υπηρέτησε στην ενορία μας σε δύσκολους καιρούς, από το 1940 έως το 1969, που συνταξιοδοτήθηκε, και απεβίωσε ειρηνικά το 1973(1). Πολλά και θαυμαστά έργα αναφέρονται από τους κατοίκους της Βαλύρας καθ΄ όλη την ιερατική πορεία του σεπτού ποιμενάρχη του χωριού μας , και εμφανίσεις του σε ενύπνια και οράματα των Βαλυραίων , μετά την άνοδο της ψυχής του στον Κύριο.
Ένα από τα Πνευματικά Χαρίσματα του Οσίου Γέροντα ήταν η αγαθοεργία, την οποία έπραττε κρυφά, κι όπως τόνιζε, “να μη γνωρίζει η αριστερά χείρα τι πράττει η δεξιά, παρά μόνο ο Θεός”. Υπήρχαν όμως οι ευγνώμονες , οι οποίοι ευεργετήθηκαν από τον αγαπημένο ιερέα τους, και δεν έπαψαν να θυμούνται και να μνημονεύουν την προσφορά του φωτισμένου, βαθυστόχαστου και προσφιλούς δούλου του Θεού.
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022
Ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Δήμου Καλαβρύτων για το Μέγα Σπήλαιο
https://www.gtp.gr/LocInfo.asp?IncludeWide=1&InfoId=22&Code=EGRGAH20KLVZHL00021&PrimeCode=EGRGAH20KLVZHL00021&Level=10&PrimeLevel=10&Entity=61&LocId=3492&lng=1
Τα Ιδιαίτερα Φαγητά των Γιαγιάδων και Μανάδων μας, στη Μεταπολεμική Βαλύρα
Την όρεξη ήθελε να μας ανοίξει καλοκαιριάτικα ο κ. Γιώργος Φειδάς, αφού τόνισε ευθαρσώς ότι η λαογραφική παράδοση της Βαλύρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ιδιαίτερα φαγητά, τα οποία ετοίμαζαν οι γιαγιάδες και μητέρες μας , κατά τους παιδικούς μας χρόνους , και μας δελέαζαν να φάμε, για να βάλουμε ένα δράμι κρέας στο αεικίνητο παιδικό σώμα μας. Οι παραδοσιακές λιχουδιές δεν είχαν τέλος!
Και τι δεν θυμήθηκε ο αήττητος παιδικός νους!
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2022
Oι Νοητικοί Περιορισμοί του Αρείου και ο Φωτισμένος Νους των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων
Το Σύμβολο της Πίστεως στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο.Φωτο: choratouaxoritou.gr
Κάποτε ρώτησαν έναν γονιό, ο οποίος ήταν καθηγητής μαθηματικών και η γυναίκα του φιλόλογος, σε ποιόν ήθελε να μοιάσει ο γιος του, και απάντησε ως εξής: Το μισό εγκεφαλικό ημισφαίριο του παιδιού, το αριστερό, να είναι ίδιο με το δικό μου, και το δεξί ίδιο με της μάνας του. Όντως, ο Θεός τούς άκουσε και το παιδί εξελίχθηκε ακριβώς έτσι, μόνο που το έχασαν στην πορεία , κατά την άποψή τους, γιατί το κέρδισε ο Θεός, αφού εγκατέλειψε τον κοσμικό βίο και προτίμησε να μονάσει, για να σώσει την ψυχή του.
Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν έναν σούπερ νου, ο οποίος εναρμονίζει την κοινή λογική (convergent thinking), ικανότητα του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου, με την αποκλίνουσα-δημιουργική νόηση (divergent thinking), ικανότητα του δεξιού μέρους του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Κυριακή 5 Ιουνίου 2022
Η Κυριακάτικη Εμποροπανήγυρη στην Οιχαλία Μεσσηνίας, κατά την Περίοδο 1948-1968
O Ι. Ν. της Αγίας Τριάδος στην Οιχαλία Μεσσηνίας. Φωτο: m facebοok.com
Σταθερή και αμετάκλητη αξία αποτελούσε το παζάρι στην Οιχαλία, ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, όχι μόνο για την ίδια την περιοχή της Οιχαλίας, αλλά και για τα γύρω χωριά, αφού οι παραγωγοί, αγρότες, κτηνοτρόφοι , διάφοροι κατασκευαστές-τεχνίτες και μεσάζοντες, κατέληγαν σε αυτόν τον χώρο για την πώληση των προϊόντων τους και /ή ανταλλαγή. Μπορεί στις πόλεις να υπήρχαν παντός είδους καταστήματα και τράπεζες, μπορεί η έκθεση της Θεσσαλονίκης να ξεκίνησε το 1925, αλλά οι παραδοσιακές αξίες και τρόποι συναλλαγής στην ύπαιθρο, διατηρούσαν ακόμη τον “μετά την απελευθέρωση του γένους” χαρακτήρα τους. Το πολυκατάστημα της επαρχίας ήταν ο χώρος που λάμβανε μέρος η Εμποροπανήγυρη, όλοι ήταν έμποροι και καταναλωτές ταυτόχρονα, καλύπτοντας τις ανάγκες τους, με αυτά που παρήγαγαν και κατασκεύαζαν με αγνά υλικά , μεράκι , κόπο, χρόνο και πολλή υπομονή.
Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022
Πατήρ Νικόδημος, ο Άγιος Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Βουλκάνου με το Προφητικό Χάρισμα
Αφιερωμένο σε όσους έχουν εν Χριστώ το προφητικό χάρισμα
Στον ματαιόφρονα κόσμο μας , γεννήθηκε λίγο πριν από τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Αριοχώρι Μεσσηνίας , ένα ευλογημένο παιδί, με προφητικό χάρισμα από τα γεννοφάσκια του, το οποίο έμελλε να υπηρετήσει την Παναγία Βουλκανιώτισσα με των παθών του τη νέκρωση, με τον ενάρετο βίο του και να φυλάξει απαρασάλευτους τους νόμους, κανόνες και τύπους της μοναχικής πολιτείας, όσους του παρέδωσαν οι τρισμακάριοι αδελφοί του , οι οποίοι προηγήθηκαν αυτού.
Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022
Ομιλία για τη Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Χριστού, του Αρχιμανδρίτη Φωτίου Ιωακείμ - Ι.Μητρόπολη Μόρφου
https://www.dogma.gr/dialogos/omilia-stin-eorti-tis-analipseos-tou-christou/143792/
Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΑΛΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1956
Ιερά Μονή Βουλκάνου:Φωτο Βικιπαίδεια
Είθισται, λίγο πριν το πέρας της σχολικής χρονιάς , οι μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να πραγματοποιούν σχολικές εκδρομές, συνήθως τη σημερινή εποχή γίνονται κατά τάξεις. Τη δεκαετία του 1950, οι αλησμόνητες εκδρομές των Δημοτικών Σχολείων , των χωριών στην ευρύτερη περιοχή του όρους της Ιθώμης στη Μεσσηνία, δεν είχαν προηγούμενο. Ολόκληρα τα Δημοτικά σχολεία της Βαλύρας, της Λάμπαινας, από το Μαυρομάτι, τον Μελιγαλά και το Σίμιζα, συγκεντρώνονταν στην Ιερά Μονή του Βουλκάνου, κατά την ίδια ημέρα. Περίμενε η Παναγία Βουλκανιώτισσα τα νέα βλαστάρια της, για να τα ευλογήσει και να τα επιβραβεύσει για την όλη σχολική τους προσπάθεια, όσον αφορούσε τη μελέτη και συμμετοχή τους στα μαθήματα, την άριστη διαγωγή τους, και ιδίως για την πίστη και τακτικότητά τους στην εκκλησία , καθ΄ όλη τη σχολική χρονιά. Κάθε παιδί είχε πολλά πνευματικά χαρίσματα να επιδείξει, τα οποία, σαν άνθος φωτεινό, στέκονταν και κοσμούσαν την όμορφη παιδική κεφαλή του. Ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά ήταν και εκείνα που ανέλαβαν, κατά την ενηλικίωσή τους, με ευλάβεια τα ιερατικά τους καθήκοντα και διέπρεψαν στα έδρανα του Κυρίου, από κάθε και σε κάθε γωνιά της Μεσσηνιακής γης.
Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Δημοβίτισσας
https://greekorthodoxreligioustourism.blogspot.com/2019/03/blog-post_21.html
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2022
Εμείς οι Δύο θα τα Πούμε στο Τραίνο
Σιδηροδρομικός σταθμός στη Μεσσηνία:Φωτο:Αρχείο καθ. Ι.Δ.Λύρα
O θείος Νικόδημος, ο οποίος ήταν μοναχός στο Άγιον Όρος, και κατέβαινε μία φορά στα πέντε χρόνια στην Καλαμάτα, για εκκλησιαστικούς λόγους, ήταν η μεγάλη προσμονή όλων των συγγενών του, που αντλούσαν από τη σοφία και εμπειρία του θείο λόγο προς φωτισμό και εσωτερική οικοδόμηση, και με τις ευλογίες του πορεύονταν στη ζωή.
Ανάμεσα στους συγγενείς ήταν και η αγαπημένη του ανιψιά Μαρία, η μοναχοκόρη της αδελφής του, την οποία νουθετούσε ως πατέρας, και παρακολουθούσε με ευλάβεια την όλη πορεία της. Η Μαρία σπούδαζε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1978, και κατέβηκε στην Καλαμάτα, όταν ειδοποιήθηκε ότι έρχεται ο θείος Νικόδημος. Κι ενώ όλοι οι συγγενείς, θείοι, θείες ξαδέλφια και παιδικοί φίλοι του αλησμόνητου μοναχού τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις, η Μαρία καθόταν σιωπηλή και παρακολουθούσε σκεπτική τα δρώμενα. Κάποια στιγμή, που διασταυρώθηκε το βλέμμα τους, της είπε ο φωτισμένος μοναχός χαμογελώντας:
-Εσύ Μαρία μου, υπομονή. Εμείς οι δύο θα τα πούμε στο τραίνο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)