Ο Συμβολισμός του Εναγκαλισμού των Δύο Αποστόλων στις Βυζαντινές Αγιογραφίες
Ο βαθύς πόθος των Χριστιανών ανά τον κόσμο είναι η ένωση των εκκλησιών της ανατολής και της δύσης, το οποίο απεικονίζεται με τον εναγκαλισμό των δύο Κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις Βυζαντινές αγιογραφίες. Κι ενώ ο Απόστολος Πέτρος μοιράζεται με τον Απόστολο Παύλο τη στήριξη της εκκλησίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το Ευαγγέλιο σταθερά κρατεί ο Απόστολος Παύλος. Διότι ο Λόγος του Θεού δεν αφορά το αλάθητο του εκάστοτε πάπα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, αλλά τον Θείο Λόγο, όπως εκπέμπεται με τη Χάρη και τη Δωρεά του Αγίου Πνεύματος , και διαβάζεται μέσα από την Καινή Διαθήκη. Η εντός του ύδατος της Αγίας Κολυμβήθρας βάπτιση, το Ομοούσιον και Αδιαίρετο της Αγίας Τριάδος, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας κατά την Ορθοδοξία, η Θεία Λειτουργία των Αγίων Ιωάννου Χρυσοστόμου και Μέγα Βασιλείου, και ιδίως τα Επτά Μυστήρια, όπως εκτελούνται κατά τον Ορθόδοξο τύπο, αποτελούν την ειδοποιό διαφορά της Ορθοδοξίας από τον Καθολικισμό.
Μεγάλα τα εμπόδια της ένωσης των δύο εκκλησιών, αλλά οι δύο Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι, με πόθο για την ένωση της εκκλησίας του Χριστού , σε ανατολή και δύση, εναγκαλίζονται σε τούτη τη θεία συνάντηση, που τιμά τη μνήμη τους η Ορθόδοξη εκκλησία, στις 29 Ιουνίου.
Δεν είναι λόγια ανθρώπων, νομικές πράξεις η ένωση των δύο εκκλησιών, δεν είναι νοητικές διεργασίες προερχόμενες από θνητούς εγκεφάλους. Ένωση σημαίνει ιερός γάμος και άμετρη αγάπη προς τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και τον πλησίον, σημαίνει θεία φώτιση και πάνω από όλα ταπείνωση και συμπόρευση. Πώς όμως μπορεί αυτό να επιτευχθεί , όταν το πείσμα της δυτικής εκκλησίας θολώνει την κατά Θεόν σκέψη του ανθρώπου και ορθώνει τείχη απροσπέλαστα; Και πώς η ανατολική εκκλησία μπορεί να απαρνηθεί τη Θεία Επιφοίτηση και τις τρανές αποδείξεις της ότι δεν λανθάνει ο Τριαδικός Θεός, και να υποταχθεί στα ανθρώπινα παπικά σοφίσματα;
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ουδέποτε θα εγκαταλείψει οικειοθελώς τις κενόδοξες θέσεις της και την άκρως επικίνδυνη έπαρσή της . Η Ανατολική Εκκλησία , η Ορθοδοξία , ανεβαίνει σταθερά επάνω στον σταυρό και μαρτυρεί για τον Χριστό, δεν πρόκειται ανά τους αιώνες να εκπέσει διαβολικά. Κανένας συμβιβασμός δεν είναι εφικτός, γιατί και από τις δύο πλευρές, με βάση τα ανθρώπινα λογικά δεδομένα, σημαίνει εσχάτη προδοσία. Ακόμη και οι ιεραποστολές είναι ανταγωνιστικές, πασχίζοντας στο ποιος θα καταφέρει να αυξήσει ανά τον κόσμο το ποίμνιό του, πάγια τακτική της δυτικής εκκλησίας, από την αρχή της ίδρυσής της.
Το ερώτημα σε αυτό το καίριο ζήτημα είναι το εξής: Είναι ο Απόστολος Πέτρος δέσμιος μίας τόσο αποκλίνουσας από την οδό του Κυρίου κατάστασης, υπέρ του ποιμνίου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ο Απόστολος Παύλος θα κρατεί σταθερά το Θείο Ευαγγέλιο ανά τους αιώνες, υπέρ της Ορθοδοξίας; Πόσο μεγάλο είναι το κόστος σύγκλισης των εκκλησιών του Χριστού; Θα χάσουν ενδεχομένως οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το “Χάρισμα”, μέσα από μία τέτοια σύγκλιση και ένωση;
Το πρόβλημα της ένωσης των δύο εκκλησιών μόνο με Θεία Επιφοίτηση είναι δυνατόν να επιλυθεί, και όταν ο Ουράνιος Πατέρας όλων μας αποφασίσει και θελήσει να παρέμβει αισθητά, εμπρός στους ανθρώπινους οφθαλμούς και λογισμούς, ιδίως εκείνων που φέρουν τη μεγάλη ευθύνη, ως θρησκευτικοί ηγέτες, γι΄ αυτό το διαβολικό σχίσμα.
Γιατί ο Θεός δεν παρεμβαίνει άμεσα να μας ενώσει; θα μπορούσε να ρωτήσει ένας απογοητευμένος και καλοπροαίρετος Χριστιανός, σε ανατολή και δύση, όπως και ένας Βαλυραίος συγχωριανός μας.
Μία από τις βασικές απαντήσεις αφορά το γεγονός ότι ο Θεός δεν δίνει στα τέκνα του μασημένη τροφή. Τους δίνει τροφή και δόντια για να τη μασήσουν. Αυτά που ανακάλυψαν οι Άγιοι Πατέρες μας, μέσα από τη δική τους μαθητεία, είναι ένα αποδεκτό από τον Θεό διαβατήριο, για να περάσουμε κι εμείς οι νεότεροι στη χώρα ενός ανώτερου πνευματικού επιπέδου, εφ΄ όσον μελετήσουμε τον Θείο Λόγο των Αγίων Πατέρων, εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενοι, και σταδιακά ωριμάσουμε πνευματικά, σε τούτο τον πρόσκαιρο βίο μας. Όμως, τι αξία θα είχε η ανθρώπινη φύση, αν εμφανιστεί ο Θεός ενώπιον μας και μας δώσει όλες τις λύσεις και απαντήσεις στα διαγωνίσματα μας , στη μαθητεία αυτής της ζωής; Δεν θα σημαίνει αυτό ότι η σπορά τούτη είναι άχρηστη, αφού δεν διαισθάνεται, δεν πιστεύει , δεν ταπεινώνεται, δεν αγαπά και δεν σκέπτεται με θεία διάκριση ; Αμελεί, δεν μελετά τα μαθήματά της και περιμένει να λάβει μασημένη τροφή, να λουφάρει, να τεμπελιάσει και να τα καταφέρει χωρίς υλικούς περιορισμούς, κόπο και μόχθο, όπως έλεγε ο δάσκαλός μας στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας; Πώς θα καταξιωθεί ο ανθρώπινος αγώνας; Ο Θεός δεν θα ζημιωθεί όταν δεν θα έχει να συλλέξει πυρί σίτου και βότρυ καλής ποιότητας, άγια τέκνα, άριστους αποφοίτους από το Θείο Πανεπιστήμιο Του επί γης, Αγγελικά Στελέχη για την Αιώνια και Ουράνια Βασιλεία Του, ενώ επενδύει σταθερά στο να έχει άριστη σοδειά , και καλλιεργεί τον σίτο και την άμπελο των Χριστιανών, με την Ενανθρώπιση και Σταύρωση του Υιού Του του Μονογενούς; Πώς θα μπορούσε να ωριμάσει και να εξελιχθεί θεάρεστα ο άνθρωπος πνευματικά, αν πρωτίστως δεν διαμορφώσει ιδίαν αντίληψη για τον εαυτό του, και τη σχέση του με τον Θεό, όσον αφορά το κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση με τον αληθινό Πατέρα του; Αν δεν ξυπνήσει η αντίληψη της προσωπικής πνευματικής φτώχειας και η αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον εντός του; Αν δεν εργαστεί σκληρά, για να διαμορφώσει δική του άποψη για το πώς καθίσταται αντιληπτός ο Θεός, μέσα από τις άκτιστες ενέργειες του; Αιρετική θεωρείται η αδαής προσέγγιση του ανθρώπου , όταν στηρίζεται στην άγνοια και στην αμάθεια, σε προσωπικούς πειραματισμούς χωρίς πνευματικό υπόβαθρο, χωρίς μελέτη του Ευαγγελίου του Κυρίου μας, ή αποδέχεται τα λάθη κάποιων προκατόχων, οι οποίοι ηθελημένα ή άθελα αμάρτησαν ενώπιον του Θεού , κατά τον ένσαρκο βίο τους.
Χρειαζόμαστε θεία ευλογία, καθοδήγηση και διάκριση, ώστε ως μέλισσες να συλλέξουμε το “όντως μέλι “της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας. Ο Κύριος ευλογεί την Ορθοδοξία και αυξάνει σταθερά τους πνευματικούς θησαυρούς της, ανά τους αιώνες. Ας μη ξεχνάμε ότι οι ψυχές των αιρετικών δεν βρίσκουν ανάπαυση στην κόλαση, όσο οι ζωντανοί ακολουθούν τα δόγματα που διαμόρφωσαν εκείνοι κατά τη διάρκεια του γήινου βίου τους. Αντίθετα, οι μετοχές τους στο πυρ της κόλασης αυξάνονται σε βάρος τους. Ας το λάβει σοβαρά υπόψη της η Καθολική Εκκλησία ,και όσοι αποκλίνουν αιρετικά από την Ορθοδοξία, και ας αποδεσμεύσουν τις ψυχές των κεκοιμημένων, που ενδεχομένως δεν γνώριζαν και παρασύρθηκαν θανάσιμα, προστατεύοντας παράλληλα τους ζωντανούς Χριστιανούς στον πλανήτη μας.
Η 29η Ιουνίου είναι ημέρα ανακωχής και θείας αγάπης. Εναγκαλίζονται οι Άγιοι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, σε ένα σώμα, μία ψυχή κι έναν σκοπό, και κρατούν μαζί σταθερό το θείο οικοδόμημα της Χριστιανικής εκκλησίας, υπέρ ημών των πανταχόθεν Χριστιανών.
Τούτη η εορτή είναι μία προτύπωση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, είναι ένα χαρμόσυνο μήνυμα ότι η εκκλησία του Κυρίου μας είναι μία και ότι το σχίσμα των εκκλησιών ανατολής και δύσης θα καταρρεύσει, όπως καταρρέουν όλα τα διαβολικά θρησκευτικά σχίσματα και κτίσματα, οι νοητικές πλεκτάνες, τα δίχτυα της αθεϊας και της επίπλαστης παντοδυναμίας, όπως καταρρέουν οι αλλότριοι λογισμοί των κενόδοξων και υπερήφανων θρησκευτικών ηγετών, ιδίως στον Χριστιανισμό, όπου ηγέτης είναι ο ίδιος ο Τριαδικός Θεός. Ο Παντοδύναμος Θεός ας μας χαρίζει φώτιση στα σκοτάδια , στην πορεία μας προς τη Δόξα του Θεού και την Ουράνια Βασιλεία Του.
Χρόνια Πολλά!
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
28/6/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου