Με νοσταλγία επάνω στο άρμα της αναπόλησης της ανέμελης νιότης, με μία αίσθηση χαρμολύπης αλλά και θετικής σκέψης, αφού το αύριο είναι πάντα μία άλλη ημέρα, σαν ιωνικό κιονόκρανο στέκει ο νους τού εραστή του Έλληνος Λόγου στο τώρα, ανιχνεύοντας το παρελθόν και σχεδιάζοντας, Θεού θέλοντος, το μέλλον. Η Λάχεσις , η Κλωθώ και η Άτροπος, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, επάνω σε ροδοπέταλα λαξευμένης σκέψης, αλλά και σε ματωμένα τριαντάφυλλα των παθών αφήνουν τα αποτυπώματά τους … Στο άχρονο είναι, η ψυχή του Εσταυρωμένου ανθρώπου, του οδοιπόρου της στενής οδού της αρετής και της αγάπης, χαράσσει τον σωτήριο προορισμό της.
Η Λέρνα-τριανταφυλλιά των παθών με τα 27 κλαδιά , τα γράμματα του αρχαίου Ελληνικού Αλφάβητου, ευχή και κατάρα είναι για τους αθλητές του "Λόγου" του κόσμου τούτου . Σε πληγωμένα τριαντάφυλλα, από τα φαρμακερά αγκάθια της ύβρεως σφραγίζεται το χειρόγραφο κι ο ήλιος της δικαιοσύνης ο νοητός βάζει την τελική υπογραφή του. Όσο κι αν ο άνθρωπος- Ηρακλής είναι ήρωας - νους, χωρίς σύνδεση με το θείον εντός του δεν δύναται να νικήσει το θηρίο τούτο, που βρυχάται στης γης τα σκοτεινά δώματα.Ο τελευταίος και αθάνατος κλάδος της τριανταφυλλιάς, ρόδο αμάραντο με πόνους και με βάσανα φέρει . Τόκο λαμπρό της ψυχής γεννά σε έναστρο ουρανό, με ρίζες γειωμένες σε ανείπωτη φυλακή, απροσπέλαστη, και σε δύσοσμα έγκατα.
Αλίμονο σε εκείνους που οι λωτοφάγοι των πειρασμών σκόρπισαν εμπρός τους τεμαχισμένα τριαντάφυλλα , καρφιτσωμένα επάνω στου πόνου τα αγκάθια, αλλά κι αν έτσι συμβαίνει, όσο ζούμε, αναπνέουμε και στον Παντοδύναμο Θεό ελπίζουμε, το αύριο θα είναι πάντα «μία άλλη ημέρα»…Το αύριο της ταπείνωσης , της συγχώρησης και της αγάπης ανδρειώνεται με Θείο Λόγο και έργα θεάρεστα, διαμέσου του πλησίον. Τούτη η τριανταφυλλιά του Έλληνος Λόγου, λακτίζεται αλύπητα, μαρτυρεί και πεθαίνει, σαν τον θεάνθρωπο Χριστό, τον Υιό και Λόγο του Θεού επάνω στον Σταυρό, αποκαθηλώνεται, στον Άδη κατέρχεται, τον πικραίνει περίτρανα προς Δόξαν Θεού, και τη " Λαμπρή" μέχρι τα πέρατα των ουρανών ανασταίνεται.
Δροσερά τριαντάφυλλα στους αγνούς λογισμούς σας!
Ο Θεός μεθ΄ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
8-6-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου