Η Ελληνοπούλα της Καλαμάτας

       

                                                  Φωτό: κα Αγγελική Τζαβάρα

Η ακούραστη και αγέραστη στον χρόνο Ελληνοπούλα της Καλαμάτας, με το σταμνί της Ελληνικής συνείδησης και ιστορίας του ευλογημένου τόπου μας στον ώμο, τράβηξε το μονοπάτι προς την πηγή του φωτός. Κίνησε η γερακίνα κρύο νερό θείας μνημοσύνης να φέρει, εν όψει της Επετείου της Απελευθέρωσης της Καλαμάτας, την 23η Μαρτίου, 2024. Με μοναδικές φωτογραφίες -από την αναπαράσταση των ιστορικών γεγονότων της Επανάστασης και Απελευθέρωσης της πόλης από τα ευαισθητοποιημένα παλικάρια και τις κοπελιές του σήμερα, σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαμάτας και τους τοπικούς συλλόγους- έλαμψε η οθόνη μας και ο νους μας έκανε έπαρση σημαίας, σε γαλανόλευκα ουράνια δώματα.

Σε εγρήγορση βρίσκεται όλη η πόλη, οι πολιτιστικοί σύλλογοι έχουν πολλά να δώσουν,  τα συγκροτήματα παραδοσιακών χορών , μουσικής και θεάτρου, καθώς και τα εργαστήρια ραφής παραδοσιακών στολών.

Το άλογο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη υπερήφανο διέσχισε τους δρόμους της ιστορικής Καλαμάτας. Αθάνατη παραμένει η ψυχή τού Γέρου του Μωριά, και ως ένδυμα ηρωικής εξόδου κοσμεί τον χρηστό αναβάτη τού σήμερα.

Η καρδιά της Ελληνίδας δεν επαναπαύεται, αγωνιά και παραμένει σταθερά σε εγρήγορση. Άλλωστε τι ουσία μπορεί να έχει η ζωή αποκομμένη από τις ρίζες της, τη θρησκεία, πατρίδα και ελληνική οικογένεια, την Ελληνική γλώσσα, που ως θείος λόγος, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, θρέφει το είναι μας και μάς οδηγεί προς την  αληθινή οδό τού Ουρανίου Πατρός μας;  Μήπως αυτός δεν είναι ο πρωταρχικός στόχος αυτής της πρόσκαιρης ζωής μας;

Τούτα τα ιερά προσκυνήματα στην Καλαμάτα και οι τουφεκιές στον αέρα είναι για να διώξουν το κακό μακριά, τον εκφυλισμό του γένους μας, την αδιαφορία, τον αποπροσανατολισμό από τα πατρώα ιδεώδη,   τη λήθη και την άγνοια, ώστε να φυτρώνουν εσαεί   καρποί της αρετής, μέσα από τα παραδοσιακά ήθη και έθιμα της μακαρίας Μεσσηνίας μας.

Ίτε παίδες Ελλήνων νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Το 480 π. Χ. στη Σαλαμίνα ενάντια στη Περσική εισβολή, το 1821μ.Χ. για την αποτίναξη της Τουρκοκρατίας, το 1940 για τη νίκη κατά του Ιταλογερμανικού φασισμού, και σήμερα για τον Χριστό , την Ελλάδα μας και την Ελληνική οικογένεια, ενάντια στις ξενόφερτες ιδέες και αρχές της απώλειας, που οδηγούν τον άνθρωπο στα  σκοτεινά σπήλαια του  Άδη.  Τούτος ο αγώνας είναι ο πιο ύπουλος από όλους, γιατί τα όπλα δεν είναι αντικείμενα χειροπιαστά, αλλά νοητικά μορφώματα και εντυπώσεις, των παθών δαιμόνιες συναισθηματικές αποχρώσεις, και υλική προσκόλληση στης κενοδοξίας τα υψώματα.

Ο σημερινός, συναισθηματικά αποξενωμένος άνθρωπος, δεν έχει δυνατό ασκέρι αρματολών για να πορευθεί, εκτός και συνειδητοποιήσει ότι ο πιο ασφαλής τρόπος είναι να ενδυναμωθεί και οπλιστεί πνευματικά, ως μέλος του χριστεπώνυμου πλήθους της Ορθοδοξίας μας ,  με   τη σωστή χρήση της Ελληνικής γλώσσας και καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης του. Είθε με κεφαλή τον Χριστό και όχι τα πολιτικά κόμματα- τα οποία   για να πάει η Ελλάδα μπροστά οφείλουν να εναρμονιστούν   στου Θεού το θέλημα, στη σοφία του Σωκράτη, στην εσταυρωμένη  αγάπη του Χριστού και την ανιδιοτέλεια του Ιωάννη Μακρυγιάννη-  να καταξιωθεί ο σημερινός  Έλληνας, μέσα από την αγάπη και κοινωνική προσφορά του προς τον πλησίον και την πατρίδα του, να δει το φως το αληθινό.

Ας μη ξεχνάμε τι μάς ζήτησε ο Γέρος του Μωριά στην Πνύκα: Την Ελλάδα να την ισιάσετε!

         

Θερμές ευχαριστίες στην κα Αγγελική Τζαβάρα, για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την παρέλαση στην Καλαμάτα, την 23η Μαρτίου 2024, που ανήρτησε στη σελίδα της στο FB.

Ο Θεός μεθ΄ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

25/3/2024