Συχνά, περπατώντας στους δρόμους της Πρωτεύουσας, έχω συναντήσει σκηνές απείρου κάλλους, όπως διαβάτες που πετούν απερίσκεπτα στον δρόμο το περιτύλιγμα του γλυκού τους, το κύπελο του καφέ, το σακουλάκι της τυρόπιτας , που σβήνουν τσιγάρα ασύστολα επάνω στο πεζοδρόμιο και δεν μαζεύουν τα περιττώματα του κατοικιδίου τους. Έχω όμως παράλληλα γνωρίσει και απίστευτες προκομμένες και οργανωμένες κυρίες ή κυρίους, συνήθως υπερήλικες, που ταπεινά, για την αγάπη του Χριστού, σκύβουν με την πονεμένη μέση τους και τη μειωμένη όρασή τους, και περισυλλέγουν ό,τι μπορούν, αναιρώντας την αμαρτία της αδιαφορίας και ιδιοτέλειας των προηγουμένων.
Για παράδειγμα, μία κυρία στο Παλαιό Φάληρο, έχει ιδιαιτέρως, εκτός της φροντίδας του Δήμου, αναλάβει τα δένδρα και τα παρτέρια στο πεζοδρόμιο, στην οδό που βρίσκεται η οικία της. Φυτεύει καλλωπιστικά άνθη, και ξοδεύει ατέλειωτες ώρες για να τα διατηρήσει όσο περισσότερο μπορεί δροσερά και ανθισμένα. Αντίστοιχα, μία γιαγιά στην Κυψέλη, προτού εισέλθει στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου, μαζεύει ό,τι βρει αφημένο επάνω στα μαρμάρινα σκαλοπάτια της Εκκλησίας, και προσφέρει ανελλιπώς άνθη από τα ολόανθιστα μπαλκόνια της στις εικόνες της Παναγίας και του πολιούχου Αγίου Γεωργίου. Αυτά τα ευλογημένα πρόσωπα, που ο ιερός ναός της ψυχής τους, καθώς και η γήινη κατοικία τους, είναι μία περιστόλιστη εκκλησία, αυτές οι γλυκές μορφές που λάμπει το φως της αγάπης του Θεού εντός τους, διατηρούν αναλλοίωτη την ανθρωπιά, σε όλο της το μεγαλείο, και μας υπενθυμίζουν αυτό που μάς τόνιζαν οι παππούδες μας, ότι “η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά”.
Μία Κυρία, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της, περνώντας από τον φροντισμένο σιδηροδρομικό σταθμό της Βαλύρας - που χάρη στη συνεχή προσφορά του Συλλόγου Γυναικών και στην επέμβαση του Δήμου Μεσσήνης μετετράπη σε μικρό παράδεισο στο όμορφο χωριό μας- κοντοστάθηκε και δεν έμεινε ασυγκίνητη, όταν είδε ότι κάποια δένδρα χρειάζονταν στις ρίζες τους φροντίδα! Αμέσως άρπαξε την πρώτη αξίνα που είχε στη διάθεσή της, και ανέλαβε συστηματικά έργο εκχέρσωσης, συνεισφέροντας έμπρακτα στο έργο του σταθμού.
Φωτό: Ευγενία Δ. Ντουραμάκου
Όπου περνούν αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι, αφήνουν ανεξίτηλη σφραγίδα του εσωτερικού φωτός τους. Μπορεί να είναι λόγια αγάπης, γλυκιά παρηγοριά, και/ή πράξεις αγαθοεργίας, είναι αδιαμφισβήτητα η αναπάντεχη καλοσύνη τους και η αβάσταχτη ομορφιά τους...αυτή που μάς κάνει να θέλουμε πολύ να τους μοιάσουμε! Είναι η ωραιότητα της θείας αγάπης και μακροθυμίας, που μας ωθεί ευχάριστα να αναστήσουμε στην καρδιά μας τα αλησμόνητα στον χρόνο αρώματα των αείμνηστων γιαγιάδων μας, και να οδηγηθούμε προς το κατ΄ ομοίωση με τον Δημιουργό μας, τον πανταχού παρόντα και τα πάντα πληρούντα Τριαδικό Θεό μας.
Με ιδιαίτερη χαρά, η κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, απαθανάτισε την ευγενική Κυρία που εντόπισε να περιποιείται τα δένδρα στον σταθμό , και την ανάρτησε στη σελίδα της στο fb, επισημαίνοντας τα ακόλουθα:
-Φροντίζοντας τον Σταθμό μας, πού είναι και η προέκταση τού χωριού μας, να γίνεται όλο και πιο όμορφος αλλά και πιο φιλόξενος για όλους μας, προέκυψε μία τυχαία συνάντηση με μια άγνωστη για εμάς Κυρία, πού δεν δίστασε να σηκώσει την αξίνα και να βοηθήσει στον καλλωπισμό των δέντρων...!!
Μία τυχαία συνάντηση πού λάμπρυνε την ημέρα!!
Είθε λαμπρές ημέρες να στολίζουν την όμορφη γενέτειρά μας, και να ανθίζουν ρόδα προσφοράς στις καρδιές όλων μας!
Θερμές ευχαριστίες στην κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, για την ενημέρωση.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
7/10/2023
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου