Φωτό: κα Πώλα Η. Κοντοπούλου
Οι κυρίες της Βαλύρας, σήμερα, Παρασκευή, 21 Ιουνίου 2024, και ώρα 17:00 μ.μ. , επίσης αύριο , ανήμερα του Ψυχοσαββάτου, ώρα 7:00 π. μ., θα προσέλθουν στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου θα ιερουργήσει ο σεπτός μας εφημέριος κ. Ιωάννης Φωτεινός. Μετά τη λειτουργία του Σαββάτου και ώρα 9:00 π.μ. θα ακολουθήσει η σαρανταήμερη επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του συμπατριώτη μας Ανδρόνικου Παρ. Φειδά. Οι δίσκοι του Ψυχοσαββάτου ετοιμάστηκαν με καλή διάθεση και δημιουργικότητα, συνήθως η συνταγή που υπερισχύει (με μικρές παραλλαγές) είναι αυτή που κατά το παρελθόν μοιράστηκε μαζί μας η Βαλυραία κα Χρύσα Ιωάννου-Λάγιου, την οποία και παραθέτουμε στη συνέχεια. Αντίστοιχα οι συγχωριανοί μας, εκτός Βαλύρας και στο εξωτερικό, τιμούν κάθε χρόνο ευλαβώς το Ψυχοσάββατο, όπως μάς ενημερώνουν αποστέλλοντας σχετικά μηνύματα.
Απορίας άξιον είναι για τις σημερινές γενιές, πώς οι γιαγιάδες μας κατόρθωναν να αναθρέψουν δώδεκα παιδιά μέσα στην ανέχεια και τη φτώχεια, όλες οι εργασίες του σπιτιού να εκτελούνται επαρκώς, παράλληλα να εργάζονται οι ίδιες σαν άνδρες στα κτήματα του χωριού- από τα ξημερώματα μέχρι τη δύση του ηλίου κατά τη διάρκεια όλου του έτους- στους ελαιώνες, αμπελώνες, περιβόλια και μπαξέδες. Αρκετές σύγχρονες οικογένειες σταματούν τον οικογενειακό τους προγραμματισμό στο ένα ή δύο παιδιά , και διαμαρτύρονται έντονα, ζητώντας την παρέμβαση ειδικών, γιατί δεν καταφέρνουν να τιθασεύσουν επιτυχώς τους μικρούς επαναστάτες τους στο σπίτι, αδυνατούν να υπάρξουν ως ζεύγος, και να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στην εργασία τους με επάρκεια και σώας τας φρένας.
Αφιερωμένο στους θεοσεβείς αναγνώστες μας
Πολλά εμπόδια προβάλλει η καθημερινότητα του ανθρώπου και αντίστοιχα αρνητικά ερεθίσματα τον δελεάζουν και αποπροσανατολίζουν από τον δρόμο της θείας αρετής και σοφίας. Ο κοσμικός άνθρωπος είναι δέσμιος συχνά αλλότριων συνθηκών του βίου του, που δύσκολα συνάδουν με την ψυχοσωματική του κάθαρση και λύτρωση.
Κι όμως! Όποιος πραγματικά επιθυμεί τη σωτηρία του, ο δρόμος είναι ανοιχτός και η Παναγία τον περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά στην είσοδο του ιερού ναού της ενορίας του. Το ερχόμενο Ψυχοσάββατο το βράδυ, 22 Ιουνίου, 2024, η Βαλύρα έχει την έναρξη των πανηγυρικών της εκδηλώσεων για τον εορτασμό της Αγίας Τριάδος .
Ποιος Βαλυραίος είναι τόσο δυνατός ώστε να καταφέρει το πρωί της Πεντηκοστής να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και γονυπετής να ζητήσει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος γι΄ αυτόν, την οικογένειά του, τους συγγενείς και συμπατριώτες του;
Η Βαλύρα σύσσωμη, η Τοπική Κοινότητα με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος " Ο Θάμυρις" και ο Αστέρας FC Βαλύρας , σε συνεργασία με τον Δήμο Μεσσήνης και τους ευγενείς εθελοντές του γραφικού χωριού μας, βρίσκονται επί ποδός, όσον αφορά τη διοργάνωση και καλή έκβαση του πανηγυρικού τριημέρου, 22-24 Ιουνίου, που εορτάζει η Αγία Τριάδα μας. Παράλληλα, το Ψυχοσάββατο 22 Ιουνίου και ώρα 9:00π.μ. , θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλύρας σαρανταήμερη επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αγαπητού τέκνου της Βαλύρας, του αείμνηστου Ανδρόνικου Παρ. Φειδά, την οποία συντονίζει ο συμπατριώτης μας και αθλητικογράφος της Βαλύρας, κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου.
Σε σχετική ανακοίνωσή του ο Πολιτιστικός Σύλλογος " Ο Θάμυρις" στο FB γράφει:
Εκεί ψηλά, στα απόκρημνα βράχια της Ιθώμης, που ο άνεμος σφυρίζει τραγουδώντας κλέφτικα και ο ήλιος ως αετός φωτός πατεί στα άκρα των δακτύλων του, περνά ένα παμπάλαιο και λησμονημένο μονοπάτι, το μονοπάτι της Ειρήνης. Τούτη η κόρη που η ιστορία την προσπέρασε, γεννήθηκε στις αρχές του 1800 και ήταν μόλις 5 ετών όταν ο Κολοκοτρώνης έδωσε τη γενναία και νικηφόρο μάχη του ενάντια στο τάγμα των Τούρκων της Ανδρούσης, που του έστησαν καρτέρι στη γέφυρα της Τζεφερεμίνης, της σημερινής Βαλύρας. Η Ρηνιώ, που και Κρινιώ την έλεγαν γιατί ήταν κάτασπρη σαν τον παρθενικό κρίνο, με σγουρά πλούσια και μακριά μαλλιά, έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της, μόλις ήταν τεσσάρων ετών και η αδελφούλα της η Ιφιγένεια σχεδόν είχε σαραντίσει. Ο πατέρας της είχε πάρει τα βουνά και η μητέρα της, μετά τη γέννα, λόγω της κατάθλιψης της λοχείας και μαθαίνοντας ότι ο άνδρας της έχει σκοτωθεί και δεν θα γυρίσει ξανά στο σπίτι, δεν άντεξε ο νους και η καρδιά της τον μεγάλο χαμό, έσχισε τα ρούχα της απαρηγόρητη και πήδηξε τρελαμένη σε έναν βαθύ γκρεμό , αφήνοντας δυο μικρά παιδιά πεντάρφανα. Τις όμορφες κόρες ανέλαβε η γιαγιά τους, η μητέρα του πατέρα τους, αλλά κι εκείνη, μόλις η Ρηνιώ ήταν 15 ετών, άφησε από το βαρύ πένθος του χαμού του μοναχογιού της και της νύφης της τα εγκόσμια.
Τὴν Κυριακὴ πρὶν ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, τῆς ἑορτῆς δηλαδὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τοῦ κατ’ ἐξοχὴν ἑορταζομένου αὐτῆς προσώπου, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν 318 Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
Πράγματι, οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ Πατέρες συγκεντρώθηκαν καὶ ἔλαβαν τὶς ἀποφάσεις των καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μένοντες πιστοὶ στὴν παράδοση τῶν πρὸ αὐτῶν Πατέρων. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἀποφάσεις ὅλων τῶν Συνόδων ξεκινοῦσαν μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ φράση «ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν» καὶ «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι», δηλώνοντας ἔτσι ὅτι δὲν ἐπρόκειτο γιὰ γνῶμες μεμονωμένων ἀτόμων ἀλλὰ ἀποτελοῦσαν προϊὸν ἁγιοπνευματικοῦ φωτισμοῦ τοῦ σώματος τῶν Πατέρων καὶ βρίσκονταν σὲ ἀπόλυτη συστοιχία μὲ τὴν προηγούμενη πατερικὴ παράδοση.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν κατάφερε ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀντιμετωπίσῃ ὄχι μόνον τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρείου ἀλλὰ καὶ ὅλες τὶς αἱρέσεις ποὺ τὴν λυμαίνονταν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ τὴν ἀπειλοῦν, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ὁποίων προτάσσουν πεισματικὰ τὸ δικό των ἀτομικὸ δόγμα («ἔδοξε ἐμοί») ἔναντι τῶν πνευματέμφορων ἀποφάσεων σύνολης τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται στὸ πρόσωπο τῶν θεοφωτίστων Πατέρων της.
Το Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας από μικρό Αρχιτέκτονα!
Ανταπόκριση : κα Σοφία Μπούτση-Καρύδη
Το Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας , μαζί με το Νηπιαγωγείο, στεγάζει περίπου 60 εργατικούς και πολύ φιλότιμους μαθητές, υπό τη διεύθυνση του κ. Γεωργίου Κοσμόπουλου. Οι μαθητές της όμορφης γενέτειράς μας διακρίνονται από υψηλές νοητικές και συναισθηματικές ικανότητες, ήθος, ευγένεια, αλλά και απίστευτα για την ηλικία τους καλλιτεχνικά ταλέντα. Τρανή απόδειξη είναι η πρόσφατη εικαστική έκθεση, στην οποία συμμετείχαν οι Ε και ΣΤ τάξεις, του αγαπημένου Σχολείου των παιδικών μας χρόνων, με τους άξιους μαθητές της νέας γενιάς , αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές, όπως μάς ενημερώνει ενδελεχώς η κα Σοφία Μπούτση -Καρύδη:
Φωτό: Τυροκομείο κ. Ιωσήφ Δημητρακόπουλου στη Βαλύρα
Τον Βαλυραίο πατέρα , τον αείμνηστο Δημήτρη Δημητρακόπουλο, με το παρανόμι Βλαχοδημητράκης, έφερε η μνήμη μου στο φως, εν όψει της εορτής του πατέρα που θα τιμήσουμε στο τέλος της επομένης εβδομάδας. Ο κυρ Δημήτρης, που τον θυμάμαι ως παιδί του Δημοτικού Σχολείου το έτος 1957, στον κάμπο του χωριού μας, ήταν ένας πρόσχαρος άνθρωπος και καλοθρεμμένος. Τιμούσε δεόντως το τυρί, που παρήγαγε με το γάλα από το πλούσιο κοπάδι των προβάτων του, και το ζηλευτό ζυμωτό ψωμί που φούρνιζε στην αυλή του σπιτιού του η αείμνηστη γυναίκα του. Ήταν δε τόσο νόστιμο το τυρί του, ώστε κανένας δεν μπορούσε να παραβγεί στην τέχνη του. Μία μυστική παλιά συνταγή είχε ανακαλύψει, την οποία παρέδωσε στους δύο γιούς του, Παναγιώτη και Αποστόλη, που μέχρι σήμερα την έχουν εξελίξει και προοδεύουν επιχειρηματικά τα προκομμένα εγγόνια του. Τι κι αν δεν άφησε τεράστια περιουσία σε ακίνητα, σπίτια και κτήματα, μόνο τούτη η κληρονομιά, της συνταγής του τυριού, ήταν αρκετή για να ζουν πλουσιοπάροχα οι απόγονοι του αλησμόνητου μπάρμπα-Δημητράκη.
Φωτό: Diakonima.gr
«Ξένη σου ἡ Γέννησις, ξένη σου ἡ Ἀνάστασις, ξένη και φρικτή σου, Ζωοδότα, ἡ ἐκ τοῦ ὄρους θεία Ἀνάληψις…», ἀναφωνεῖ μὲ θαυμασμὸ ὁ ὑμνογράφος σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τροπάρια τοῦ Κανόνος τῆς ἑορτῆς.
Πράγματι «ξένα», δηλαδὴ παράδοξα, γιὰ τὸν κοινὸ νοῦ εἶναι ὅλα τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν ἐν σαρκί Του Γέννηση, ἕως καὶ τὴν φρικτή του Σταύρωση καὶ τὴν ζωηφόρο Ἀνάστασή Του. Γιατί, ὅμως, ὁ ὑμνογράφος ἀποκαλεῖ «ξένη» καί «φρικτή» καὶ τὴν θεία Του Ἀνάληψη, ἐφ’ ὅσον αὐτὴ ἔγινε «ἐν δόξῃ», ὅπως λέει καὶ τὸ Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς;
Τον μονόλογο της Ψεύτρας του Ζαν Κοκτώ, που απόλαυσαν οι παλιές γενιές με την Έλλη Λαμπέτη, θα παρουσιάσει σήμερα, Τετάρτη, 12-6-2024, και ώρα 19:00, η θεατρική ομάδα της Βαλύρας, υπό την καθοδήγηση της κας Τίνας Πετρουλάκη, Γλωσσολόγου, καθηγήτριας Ορθοφωνίας και ειδικού του Θεάτρου. Η κα Πετρουλάκη είναι ηγετικό και πολύ δραστήριο μέλος στην εθελοντική ομάδα της Τοπικής Κοινότητας στον Άρι Μεσσηνίας. Η δωδεκαμελής θεατρική ομάδα της Βαλύρας, με τα κρυφά ταλέντα της, σίγουρα θα αφαιρέσει την persona των θεατών στον ανοιχτό θεατρικό χώρο, κάτω από τη σκιά του πλατάνου, στον σταθμό της Βαλύρας , παρά την υψηλή θερμοκρασία της ημέρας!
Στον εμπνευσμένο μονόλογο της «Ψεύτρας», ο Ζαν Κοκτώ έρχεται ψυχαναλυτικά αντιμέτωπος με τη δράση του Εγώ του ανθρώπου, ως λογικού νου- διαιτητή της προσωπικότητας. Το Εγώ εξισορροπεί υγιώς δύο άξονες, πρώτον των « επιθυμιών» που η παρατεταμένη ικανοποίησή τους παραποιεί την πραγματικότητα και οδηγούν στην ψύχωση, και των «πρέπει», που όταν καταδυναστεύουν τον άνθρωπο εδραιώνουν τη νεύρωση, έστω κι αν δεν χάνεται η αίσθηση της πραγματικότητας. Ανάμεσα στη Σκύλλα (στις παρατεταμένες «επιθυμίες» των σύγχρονων ανθρώπων, στις ψυχώσεις) και στη Χάρυβδη (στη σφοδρή αίσθηση του καθήκοντος, του «πρέπει», στις νευρώσεις των προηγούμενων γενεών) κινείται το Εγώ του σημερινού ανθρώπου, προσπαθώντας να καθιερώσει, σε φουρτουνιασμένη θάλασσα με υψηλά κύματα μορφογένεσης, νέα και υγιή ομοιόσταση.
Ο μονόλογος της "Ψεύτρας " του Κοκτώ είναι ο ακόλουθος: (1)
Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, οι άνθρωποι που ανήκουν στην κατώτερη οικονομικά τάξη τείνουν να είναι πιο γενναιόδωροι, σε σύγκριση με όσους ανήκουν στην ανώτερη τάξη.
Καθώς οι άνθρωποι αποκτούν πλούτο, εξαρτώνται λιγότερο από τους άλλους, και έτσι έχουν λιγότερους λόγους να κατανοήσουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες των «λιγότερο τυχερών».
Η κα Τίνα Πετρουλάκη, Γλωσσολόγος, καθηγήτρια Ορθοφωνίας και ειδικός Θεάτρου , ηγετικό μέλος της εθελοντικής ομάδας Αριοχωρίου Μεσσηνίας, φύτεψε σε πλούσιο έδαφος και στη Βαλύρα , παραδίδοντας μαθήματα Ορθοφωνίας στο παλιό Δημαρχείο της Ιθώμης, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας. Όπως καθίσταται εμφανές, η δωδεκαμελής ομάδα της, κατόρθωσε με την αμέριστη συμπαράσταση και σταθερή καθοδήγησή της, μετά από επτά συνεχείς συναντήσεις, να αποδώσει τα μέγιστα με ποιήματα και θεατρικούς διαλόγους. Ανάμεσα στις μεγάλες μαθήτριες διέκρινα την κα Ουρανία Μαυρίκη- Μπόβη , την άξια φιλόλογο της Βαλύρας, και την κα Σοφία Μπούτση- Καρύδη, με τη φιλοσοφική έφεση και την εθελοντική της προσφορά στο Δ.Σ. του Αστέρα Βαλύρας. Ειλικρινής επιθυμία μου είναι να μάθω τα ονόματα όλων των όμορφων κοριτσιών του χωριού μας, καθώς και των παιδιών, που απαθανατίστηκαν μαζί με τη χαμογελαστή δασκάλα τους, κάτω από τον εύρωστο πλάτανο-μύστη της γενέτειράς μας. Οι μικροί μαθητές φαίνεται να το διασκεδάζουν όσο και οι μεγάλοι! Είχαν πρόβα τζενεράλε για την θεατρική τους παράσταση, που θα δοθεί την Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2024 και ώρα 19:00 στον σταθμό της Βαλύρας.
Η επίσκεψη των εγγονιών το Καλοκαίρι , ιδιαίτερα για τις γιαγιάδες της Βαλύρας, κατά τη δεκαετία του 1970, ήταν η ανταμοιβή τους για τον βαρύ Χειμώνα και τις πολλές εργασίες στο σπίτι και στα κτήματα. Νοσταλγούσαν να δουν τα εγγόνια τους στις διακοπές από τις σχολικές υποχρεώσεις τους, και ετοίμαζαν για μήνες ολόκληρους καλούδια και διάφορα προσωπικά για τον καθένα δώρα , καθώς και τρόφιμα και στρωσίδια υφαντά και κεντητά για όλη την οικογένεια. Τα εγγόνια -από άλλες πόλεις ή χωριά και από το εξωτερικό -κατέφθαναν στη Βαλύρα συνήθως στο πανηγύρι του χωριού, τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, που εορτάζει η γραφική Αγία Τριάδα. Η χαρά ήταν μεγάλη όχι μόνο της οικογένειας που περίμενε τους επισκέπτες της, αλλά και των μικρών μαθητών που συναντούσαν τους φίλους τους, με τους οποίους μοιράζονταν τα νέα τους σε αυτοσχέδια επιστολόχαρτα από φύλλα των μπλε τετραδίων τους, κατά τη διάρκεια όλου του σχολικού έτους. Αλησμόνητες παραμένουν οι παιδικές εμπειρίες στο χωριό κατά τις καλοκαιρινές διακοπές.
Ανάμεσα στην οδό Αχαρνών και Αριστοτέλους στην Αθήνα, προβάλλει καθέτως και καταστόλιστη, με περίπου 70 ακακίες αριστερά και δεξιά κατά μήκος του δρόμου, η οδός Πιπίνου, που οδηγεί στο προαύλιο του Ιερού Ναού του Αγίου Παντελεήμονος. Ευλογημένα είναι τούτα τα δένδρα, που ο κορμός τους μαρτυρεί την ενός αιώνα ηλικία τους. Τι κι αν πολλά σπίτια εγκαταλείφθηκαν με την πάροδο του χρόνου, και η όμορφη Αθήνα του περασμένου αιώνα μοιάζει σήμερα με βομβαρδισμένη πόλη φαντασμάτων , οι ανθοφόρες ακακίες, με την πλούσια καταπράσινη φυλλωσιά τους, συμφωνία με τον Παντοδύναμο Θεό υπέγραψαν, ώστε να μην εκπνεύσει η πανάρχαια των Ελλήνων πόλη, «αι Αθήναι», εμπρός στης αδιαφορίας και ασυνέχειας τα καμώματα.
Με νοσταλγία επάνω στο άρμα της αναπόλησης της ανέμελης νιότης, με μία αίσθηση χαρμολύπης αλλά και θετικής σκέψης, αφού το αύριο είναι πάντα μία άλλη ημέρα, σαν ιωνικό κιονόκρανο στέκει ο νους τού εραστή του Έλληνος Λόγου στο τώρα, ανιχνεύοντας το παρελθόν και σχεδιάζοντας, Θεού θέλοντος, το μέλλον. Η Λάχεσις , η Κλωθώ και η Άτροπος, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, επάνω σε ροδοπέταλα λαξευμένης σκέψης, αλλά και σε ματωμένα τριαντάφυλλα των παθών αφήνουν τα αποτυπώματά τους … Στο άχρονο είναι, η ψυχή του Εσταυρωμένου ανθρώπου, του οδοιπόρου της στενής οδού της αρετής και της αγάπης, χαράσσει τον σωτήριο προορισμό της.
Ἄλλο ἕνα θαῦμα, δοξαστικὸ τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζομε τὴν Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ. Ὡς γνωστόν, οἱ τρεῖς πρῶτες ἀναστάσιμες Κυριακὲς εἶχαν ὡς κέντρο τὴν ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Οἱ τρεῖς ἑπόμενες, τοῦ Παραλύτου, τῆς Σαμαρείτιδος, τοῦ Τυφλοῦ, εἶναι Κυριακὲς ποὺ μαρτυροῦν τὴν θεότητά Του.
Πράγματι, ὁ Κύριος ἐπιλέγει τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς, τοὺς ταπεινοὺς καὶ τοὺς ἀσήμους, γιὰ νὰ διατρανώσῃ στὸν κόσμο τὴν δόξα Του. Ἕνας χρόνια ἀσθενὴς καὶ ξεχασμένος ἀπὸ τοὺς συνανθρώπους του παράλυτος, μιὰ ἐξόχως ἁμαρτωλὴ καὶ στιγματισμένη ἀπὸ τὸν κύκλο της γυναῖκα, ἕνας ἐπαίτης τυφλός «διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἢ τῶν γονέων του», κατὰ τὴν λαϊκὴ ἀντίληψη, εἶναι γιὰ τὸν Χριστὸ οἱ καλύτεροι ὁμολογητὲς καὶ μάρτυρες τῆς θεϊκῆς Του δόξας.
Σταδιακὰ καὶ μεθοδικά, ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὴν Σαμαρείτιδα, ἐπιλέγει ὀ Κύριος νὰ κάνῃ τὴν ἀποκάλυψή Του στὸν τυφλό. Πρῶτα τοῦ χαρίζει τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του καὶ ὅταν βλέπῃ ὅτι τό «ἀντέχει», τότε τοῦ ἀνοίγει καὶ «τὰς κόρας τῆς ψυχῆς». Πάντοτε διπλῆ ἡ θεραπεία ποὺ παρέχει ὁ πανάγαθος Σωτήρας. Ἄλλωστε, ποιά ἀξία θὰ εἶχε ἡ σωματικὴ ὅραση, ἐὰν δὲν συνοδευόταν ἀπὸ τὴν ἴαση καὶ τὸν φωτισμὸ τῆς ψυχῆς;
Μαθηματικός-MSc Ηθ.Φιλοσοφίας
Μετά από τα όσα συμβαίνουν στον πολιτικό μας βίο μπορούμε να πούμε ότι το Πολιτικό
μας Σύστημα είναι μια εκλογική «μοναρχία» εκφυλισμένη που του επιτρέπει να στρέφεται στην
κοινωνία με όρους πολιτικής «υποδούλωσης» και αποδόμησης. Το πολιτικό μας σύστημα δεν
αντιλαμβάνεται το κράτος ως δημόσιο χώρο αλλά τον αντιλαμβάνεται ως ιδιωτικό χώρο στον
οποίο μπορεί να κάνει ότι θέλει και να κατασπαταλά το χρήμα όπως θέλει, με όρους διαπλοκής και
διαφθοράς πολλές φορές.
Τότε, που όλα ήταν αθώα και μαγικά, μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια στο χωριό, στα χρόνια της υπομονής για ένα καλύτερο αύριο που ποτέ δεν ήρθε.... Ό,τι καλύτερο ζήσαμε ήταν η αγνότητα της παιδικής ψυχής, συνδεδεμένης με τον Θεό εντός της, το βλέμμα του παιδιού που θαύμαζε τον έντιμο αγώνα των γονιών του, της τεθλιμμένης οδού που ακολούθησε το ίδιο, με ταπείνωση εμπρός στο μεγαλείο του Θεού. Μοσχοβολούσε το ψωμί, αλλά και τα βασιλικά στις αυλές της γειτονιάς....κατέβαινε ο έναστρος ουρανός στην αγκαλιά των παιδιών για να τα φιλήσει. Θέλω να ξαναζήσω φέτος αυτό το Καλοκαίρι που η καρδιά μου βαθιά νοστάλγησε, λέγει ο κ. Παύλος Σαμαράς σε σχετική ανάρτησή του στο FB. Aς αφήσουμε τον εμπνευσμένο λόγο του να μάς ταξιδέψει ευχάριστα.
Τότε που τα παιδικά όνειρα ήταν πραγματικότητα, ζούσαν στη Βαλύρα δύο αγγελόμορφα μικρά κορίτσια. Λατρεμένα παιδιά του χωριού ήταν οι αδελφούλες Τούλα και Γωγούλα. Η Τούλα ήταν πρώτη και κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη της Γωγούλας. Μία αναπάντεχη επίσκεψη της θείας τους Χρυσαυγής από την Αμερική, άλλαξε ευχάριστα την καθημερινότητά τους , διέγειρε τη φαντασία τους και ανέδειξε τη δημιουργικότητά τους. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1950, η αδελφή της μητέρας τους Καλλίτσας ήλθε το Καλοκαίρι επίσκεψη στη γενέτειρά της και , μαζί με όλα τα υπέροχα δώρα, έφερε κι ένα εικονογραφημένο παραμύθι στα κορίτσια. …
Τους χάρισε τον πρίγκιπα που η κακιά μάγισσα τον μεταμόρφωσε σε βάτραχο και μία πεντάμορφη κοπέλα τον φίλησε στο στόμα, λύθηκαν τα δεσμά του και έλαμψε πάλι η λαμπρή του μορφή. Αν και δεν γνώριζαν ακόμη οι μελετηρές μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας την Αγγλική γλώσσα, η θεία Χρυσαυγή τις βοήθησε και με ένα μολυβάκι μετέφρασαν όλη την ιστορία αυτολεξί στα Ελληνικά. Τόσο δε πολύ τις συγκίνησε η μεταμόρφωση του πρίγκιπα, ώστε όταν επέστρεψε η αείμνηστη Χρυσαυγή στο Detroit των Η.Π.Α., οι χαριτωμένες αδελφούλες, με παιδικές ρομαντικές διαθέσεις, σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα καλάμι ψαρέματος και να πάνε στο αυλάκι της Μαυροζούμενας, κάτω από την γραφική Αγία Τριάδα της Βαλύρας, να ψαρέψουν τον δικό τους πρίγκιπα.
Ανταπόκριση: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου
Την Κυριακή, 2 Ιουνίου 2024 και ώρα 11:30 π.μ., η οικογένεια του αγαπητού συμπατριώτη μας κ. Νίκου Θ. Λάγιου και η λαμπερή σύζυγός του, κα Νίκη Διαμαντοπούλου, με νονούς το ζεύγος Γιώργου και Γιώτας Καραμπέτσου, βάφτισαν στην ανακαινισμένη Ιερά Μονή Βουλκάνου το αγοράκι τους και του έδωσαν το όνομα ΘΕΟΔΩΡΟΣ. Έλαβε το όνομα του ευτυχισμένου παππού του κ. Θεόδωρου Λυσ. Λάγιου.
Αφιερωμένο στην αγαπητή κα Ουρανία Μαυρίκη-Μπόβη, φιλόλογο, και στις υπέροχες μεταμορφώσεις της
Δεν είναι η καλλιτεχνική έκφραση του Σαλβαντόρ Νταλί, ψυχή καθηλωμένη στις προδιαγραφές και στα σύμβολα μίας αποκλίνουσας νόησης. Δεν είναι η γοητευτική πραγματικότητα του Έρμαν Έσσε με τις άπειρες αλχημικές μεταμορφώσεις του Πίκτορ σε παραδείσια πεδία. Δεν είναι η οικτρή πραγματικότητα στη Μεταμόρφωση του Φράντς Κάφκα. Δεν είναι η αποξένωση, η ιδιοτέλεια, η καχυποψία, η μισανθρωπία εντός δαιδαλώδους Κτίσματος χωρίς έξοδο, με μόνη ελπίδα την αναμέτρηση με το εντός του ανθρώπου αδάμαστο και αθάνατο ζώο-τέρας. Δεν είναι το έκτρωμα της «κατσαρίδας» που γέννησε η καταπιεσμένη ψυχή ενός εργατικού νέου κατά τα άλλα « Φαρισαίου» , ο οποίος δεν συνέλαβε εν ζωεί την οδό της σωτηρίας του, αλλά παραδόθηκε, άνευ όρων, σε κοινωνικά πρότυπα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα και τα σταθμά του Ταρτάρου. Δεν είναι το σύγχρονο ρομπότ των Ιαπώνων που αντικατέστησε την παλιά κατσαρίδα του Κάφκα. Δεν είναι ο ερωτισμός και η μέθη του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε που μάταια προσπαθεί να δαμάσει την αδυναμία της ανθρώπινης ψυχής του, του Φάουστ εμπρός στη δύναμη του Σατανά, μεταμφιεσμένου σε Μεμφιστοφελή. Δεν είναι τα άδυτα της Ατλαντίδας του νεαρού Novalis που τον έκλεψε ο ερωτευμένος Άδης, επάνω στο άνθος της ηλικίας του, στα 21 χρόνια του, έτσι για να είναι πιο ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…δεν είναι…. δεν είναι…δεν είναι!
Με δημιουργικό πνεύμα και θετική διάθεση υποδέχτηκε το Καλοκαίρι ο κ. Θεόδωρος Χαρ. Σταυριανόπουλος, πλήρως ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα των κόπων του. Με μεθοδικότητα καλλιεργεί, στο γόνιμο έδαφος του κήπου του στην Καλαμάτα, πολλά είδη κηπευτικών, αξιοποιώντας τους υδάτινους πόρους που έχει στη διάθεσή του.
-Το πηγάδι είναι δηλωμένο για να μη βιαστεί κάποιος και πει το νερό το έχουμε για ύδρευση και όχι για άρδευση, διευκρινίζει ο δραστήριος καθηγητής μαθηματικών, λογοτέχνης αλλά και άριστος καλλιεργητής κηπευτικών. Με συντροφιά την καλή του Σαμαρείτιδα, τη δραστήρια φιλόλογο κα Γωγώ Μαγκλάρα, και τι δεν καταφέρνουν με τα εργατικά τους χέρια!
Ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμός, γιὰ νὰ λειτουργήσῃ, χρειάζεται νὰ καλύψῃ τὶς διάφορες φυσικές του ἀνάγκες, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ πλέον ἐπιτακτικὴ εἶναι ἡ δίψα. Ὡς γνωστόν, ὁ ἄνθρωπος χωρὶς φαγητὸ μπορεῖ νὰ ἀντέξῃ κάποιο διάστημα, χωρὶς νερὸ ὅμως γρήγορα χάνει τὶς δυνάμεις του καὶ ξεψυχᾶ.
Γιὰ αὐτὴν τὴν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νὰ ξεδιψάσῃ, κυριολεκτικὰ καὶ μή, γιὰ τὴν φυσικὴ ἀλλὰ καὶ τὴν πνευματική δίψα γίνεται λόγος στὸ Εὐαγγέλιο τὴν Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰωάν., δ’ 5-42). Ἀκόμη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὡς ἄνθρωπος, διψᾶ, «κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας» (Ἰωάν., δ’ 6) καὶ ἐξαντλημένος ἀπὸ τὸν καύσωνα, καθὼς ἔχει διανύσει μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές Του μὲ τὰ πόδια τὸν μακρὺ δρόμο ἀπὸ τὴν Ἰουδαία, κατευθυνόμενος πρὸς Βορρᾶ, πρὸς τὴν Γαλιλαία, γιὰ νὰ συνεχίσῃ τὸ ἔργο Του.
Ἐκεῖ, στὴν Σαμάρεια, στὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, ὅπου στάθηκε, γιὰ νὰ ξαποστάσῃ, συνάντησε τὴν Σαμαρείτιδα, ποὺ κατὰ τὴν καθημερινή της συνήθεια ἦρθε νὰ ἀντλήσῃ ὕδωρ.
Γεμάτο αισιοδοξία είναι το μήνυμα του ευλογημένου κ. Ιωάννη Θωμόπουλου, του φίλου μας από την όμορφη Ναυπακτία. Με θεοσέβεια και λόγο παρηγορητικό, κάθε πρωί αναρτά στη σελίδα του στο Fb μελιστάλαχτες πινελιές εμψύχωσης, πολύτιμες για όλους μας. Σήμερα, ευχόμενος Καλό Σαββατοκύριακο και Καλό Μήνα, είχε διπλό λόγο να πολλαπλασιάσει τις ευχές του. Ας αφήσουμε το εμπνευσμένο μήνυμα του να ζεστάνει την καρδιά και να φωτίσει την ψυχή μας.