Οι αείμνηστοι παππούδες μας, δεν εμπιστεύονταν και/ή δεν γνώριζαν το χλώριο, όσον αφορούσε τον καθαρισμό του ποσίμου ύδατος, αλλά τα χέλια και τα μικρά ψάρια που γεννά με φαντασία αλλά και κατ΄οικονομία Θεού η φύση προτιμούσαν. Κατοικούσαν παλιά εντός των πηγαδιών και έτρωγαν όλα τα έντομα, καθαρίζοντας το νερό που αντλούσαν, γυρίζοντας με κόπο το μαγγάνι οι χωρικοί΄. Γέμιζαν τα λαγήνια τους και τα φόρτωναν στον υπομονετικό τους γάιδαρο, μεταφέροντας, μετά βασάνων, το ευλογημένο και μετρημένο νερό στις αγροικίες τους, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη συνέχεια της ζωής.
Όταν πέθαναν τα χέλια στα πηγάδια και άρχισε να στερεύει σταδιακά το νερό, κατά τη δεκαετία του 1970, ο προφήτης της Βαλύρας , ο αλησμόνητος Αριστείδης Γρίβας, είχε ήδη προβλέψει ότι σε πλαστικά μπουκάλια θα πωλείται το νεράκι του Θεού, σε γη άνυδρη....
Σταθερή αξία και ανεξίτηλη μνήμη αποτελούσαν τα φαγώσιμα κατοικίδια εντός των πηγαδιών, χέλια, ψάρια και βατραχάκια, τόσο στη Βαλύρα, όσο και στα γύρω χωριά, στην μακαρία Μεσσηνία.
Δεν γνωρίζουμε ποιός , πού, πώς, και πότε φρόντισε, για το καλό των κατοίκων στη γειτονική μας Λάμπαινα, να μισθώσει επτά Ιταλούς, εννοώ ωχρόχρυσους Ιταλούς με πτερύγια και ουρά, να αναλάβουν, με σύμβαση μόνιμης απασχόλησης, έργο προστασίας της δεξαμενής στο γραφικό χωριό.
Φωτό: Λάμπαινα Μεσσηνίας στο FB
Η Λάμπαινα λαμβάνει νερό από γεώτρηση που πραγματοποιήθηκε παλιά στο Σφακτικόν όρος , το οποίο ορθώνεται στα σύνορά της. Σε απόσταση περίπου 150 μέτρων βρίσκονται δύο δεξαμενές, οι οποίες καλύπτουν τις ανάγκες της Τοπικής Κοινότητας.
Επί Δημαρχίας του Βαλυραίου κ. Κώστα Γεωργακόπουλου στον Δήμο Ιθώμης ( με το πρόγραμμα Καποδίστρια που ίσχυσε μέχρι το 2010, σήμερα είναι αρχηγός της αντιπολίτευσης στον Δήμο Μεσσήνης με το πρόγραμμα Καλλικράτη), ο μαχητικός Δήμαρχος θέλησε να επιμεληθεί του καθαρισμού των δύο δεξαμενών ύδατος στη Λάμπαινα. Όπως μάς περιέγραψε ένας υπερήλικας Λαμπαιναίος, ο αγαπητός "Κωστάρας" μας, με κάποιους τεχνίτες βρέθηκαν προ εκπλήξεως, όταν άνοιξαν τις δύο δεξαμενές . Τους περίμεναν μέσα επτά καλοθρεμμένοι Ιταλοί, τους οποίους ήταν αδύνατον να ψαρέψουν οι τεχνίτες, όταν άντλησαν το νερό και το μετέφεραν από την πρώτη στη δεύτερη δεξαμενή, προκειμένου να προβούν στην επισκευή της. Γι΄αυτό επικαλέστηκαν τη βοήθεια κάποιων έμπειρων ψαράδων, οι οποίοι επιτυχώς έπιασαν τους Ιταλούς και τους έριξαν στη διπλανή δεξαμενή, προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο συντήρησης άνευ εμποδίων .
Τι απέγιναν οι Ιταλοί παραμένει άγνωστο...ταχέως απολύθηκαν από τη θέση εργασία τους. Το χλώριο θεωρείται αήττητο, οπότε τα άξια ψάρια μάλλον κατέληξαν μεζεδάκια επάνω σε αναμμένα κάρβουνα.
Οι παππούδες στη Λάμπαινα , που εντάσσοντο "υπέρ των Ιταλών", όταν έμαθαν ότι μεταφέρθηκαν άνευ δευτέρας συζητήσεως, οι καημένοι, οι φρόνιμοι ιχθείς, που εκτελούσαν κοινωνικό έργο υψηλής σημασίας άνευ ενσήμων και ευσήμων, αναπόλησαν τα κατοικίδια στα παλιά πηγάδια τους. Έλα όμως που ο Γριβαρειστίδης το είχε προβλέψει κι αυτό!
"Οι νύμφες και οι νεράιδες το είπαν: Θα μολυνθεί το νερό λόγω της απιστίας των ανθρώπων..." ύστερα εκείνες αιώνια κοιμήθηκαν....
-Αναρωτιέμαι, πότε ανοίχθηκαν τελευταία οι δεξαμενές σας , ρώτησα στον Λαμπαιναίο παππού.
-Εντάξει είναι παιδί μου, με διαβεβαίωσε. "Δεν πετάει ούτε κουνούπι"!
Άρχισε να με κατακλύζει υποψία...
-Η δική μας δεξαμενή στη Βαλύρα πότε ήταν η τελευταία φορά που ελέγχθηκε; ρώτησα την παρέα μου.
-Cool down, μου απάντησαν. Όλα έχουν ψοφήσει και οι μενίδες στη Μαυροζούμενα...
-Λάθος! Πετάχτηκε και δήλωσε ένας ερασιτέχνης ψαράς, φίλος κοντοχωριανός. "Έχω εντοπίσει Ιταλούς στης Βαλύρας τον Πύρνακα!
Τελικώς, δεν είναι άσχημη ιδέα να τρώει, στις δεξαμενές ύδατος, κάποιος πεινασμένος Ιταλός τον εκάστοτε φοβερό και τρομερό ιό!
Το πόσιμο ύδωρ, τόσο της Βαλύρας όσο και της Λάμπαινας, είναι καλό, μόνο που περιέχει πολλά άλατα. Οι κάτοικοι συνήθως δεν το πίνουν, αλλά το χρησιμοποιούν άφοβα για μαγείρεμα και σωματικό καθαρισμό.Τα εμφιαλωμένα ύδατα του εμπορίου από νερό βρύσης προέρχονται, με εξαίρεση κάποια που αντλούνται από συγκεκριμένες πηγές.
Τελικώς, ό,τι ουσιαστικά βοηθά στη διασφάλιση της υγείας του ανθρώπου θεωρείται καλό, αλλά όχι απαραίτητα εκ Θεού ορθό..... οι Ιταλοί πάντως πλέουν οριζοντίως.
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
7-2-2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου