ΕΛΑΜΨΕ ΤΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΕΑΡ!

                          

Ἡ χειροποίητος περιτομὴ τοῦ Κυρίου μας,   εἶναι ὁ τύπος τῆς ἀχειροποιήτου, ὅπως τονίζεται στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας (Κολοσ., β’ 8-12). 

    «Ἀνέτειλε τὸ τῆς χάριτος ἔαρ». Και μεις, ὅλοι, που εἴμαστε "χάριτι σεσωσμένοι" δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ ἀγωνιζώμαστε καὶ οἱ ἴδιοι, ὥστε νὰ ζήσουμε ἀνακαινισμένοι ἀπὸ τὸ φῶς τῆς χάριτός Του! 

    Μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ τεχθέντος καὶ περιτμηθέντος «διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν» Κυρίου, τὸ νέο ἔτος τῆς χρηστότητός Του εἴθε νὰ ἀνατείλῃ Εἰρηνικὸ καὶ Σωτήριο μὲ πλούσια τὰ ἐλέη Του καὶ τὴν δική μας μετάνοια! Ἀμήν! 

Μὲ ἐκτίμηση,

Σοφία Μπεκρῆ

Ορθόδοξος Πολιτιστικός Σύλλογος "Επάλξεις"

Καλή Χρονιά στη Βαλύρα σημαίνει Γωγώ Καλογεροπούλου-Κοντοδήμου!

                           

                                                      Φωτό: κα Γωγώ Κοντοδήμου στο FB

Η ευγενής οικοδέσποινα του Μπιζανίου,  κα Γωγώ Καλογεροπούλου-Κοντοδήμου,  φέρει επάξια τον τίτλο του πιο σεβαστού και αγαπητού προσώπου στη Βαλύρα, αν και η ίδια επιμένει ότι είναι ένας απλός άνθρωπος, που αγαπά και υπηρετεί αφιλοκερδώς τον οίκο του Θεού, ως εκκλησιαστικός επίτροπος στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, και τον συνάνθρωπο με όσες δυνάμεις της δίνει ο Κύριος.

Καλή μπορεί να είναι η νέα χρονιά, αν εμείς έχουμε εργαστεί πρωτίστως  πνευματικά , νοητικά, ψυχολογικά και σωματικά, ώστε με τους καρπούς της κατά Χριστόν αθλήσεώς μας να εισέλθουμε πάνοπλοι στον νέο ενιαυτό. Διαφορετικά, ο άνθρωπος είναι σαν την κάλαμο στην έρημο που γέρνει όπου φυσά ο άνεμος . Η αστάθεια της προσωπικότητας του καθενός δεν επηρεάζει μόνο τον ίδιο, αλλά και το περιβάλλον γύρω του. Κι όπως ένα δεμάτι στάχια προβάλλει μεγαλύτερη αντίσταση στις προκλήσεις των ανέμων , συγκριτικά με έναν κλώνο μόνο στον αγρό, το ίδιο και το Χριστεπώνυμο πλήθος στη Βαλύρα, απλώνει χείρα  βοηθείας  προς τον συνάνθρωπο, τον εναγκαλίζεται,  αναπτερώνοντας την  ελπίδα για το μέλλον με ειρήνη κια άδολη αγάπη, οδεύοντας προς το κατ΄ομοίωση με τον Παντελεήμονα  Δημιουργό.  

Ἰαμβικὲς Καταβασίες Χριστουγέννων

 

                                                                    Φωτό: Πεμπτουσία

 Ἕνα ὑπέροχο ποίημα γιὰ τὰ Χριστούγεννα 

Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, στὶς 31 Δεκεμβρίου, προβαίνουμε σὲ μιὰ σύντομη ἑρμηνευτικὴ ἀνάλυση τῶν Καταβασιῶν τοῦ Ἰαμβικοῦ Κανόνος* (βλ. σημ., στὸ τέλος), ὥστε νὰ μυηθοῦμε καλύτερα τόσο στὸ πλούσιο καὶ βαθὺ περιεχόμενό των ὅσο καὶ στὴν ὑπέροχη ποιητική των γλῶσσα. 

Ὀνομάζονται Ἰαμβικές, διότι στηρίζονται στὸ ἀρχαῖο ἰαμβικὸ μέτρο. Στὴν ἀρχαία μετρικὴ ὁ ῥυθμὸς δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν ἐναλλαγὴ μακρῶν καὶ βραχειῶν συλλαβῶν, ὁ δὲ ἴαμβος ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο συλλαβές, τὴν πρώτη βραχεῖα καὶ τὴν δεύτερη μακρά. Οἱ Ἰαμβικὲς Καταβασίες τῶν Χριστουγέννων εἶναι πιὸ σύνθετες καὶ πιὸ δύσκολες ἀπὸ τὶς Πεζές, ἐξ αἰτίας καὶ τοῦ μέτρου των, ὡστόσο ἀξίζει νὰ τὶς ἀναλύσουμε γιὰ τὰ πλούσια νοήματά των. 

Ὡς γνωστόν, τὴν περίοδο ἀπὸ 21 Νοεμβρίου μέχρι 24 Δεκεμβρίου, ψάλλονται οἱ Καταβασίες τοῦ Πεζοῦ Κανόνος τῶν Χριστουγέννων, «Χριστὸς γεννᾶται...», ποὺ εἶναι ποίημα τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ. Ἀπὸ 26 μέχρι καὶ 30 Δεκεμβρίου, ψάλλονται μόνον οἱ Ἰαμβικὲς Καταβασίες. Ἀνήμερα τῶν Χριστουγέννων, ὅπως καὶ κατὰ τὴν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς, στὶς 31 Δεκεμβρίου, ψάλλονται διπλὲς Καταβασίες, οἱ Πεζὲς καὶ οἱ Ἰαμβικές, «Ἔσωσε λαόν...», ποὺ εἶναι ποίημα τοῦ Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, τὶς οποῖες καὶ ἀναλύουμε στὴν συνέχεια. 

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Βαλύρας, έκκληση για άμεση αποκατάσταση

  

Ένας από τους σημαντικότερους ιερούς ναούς της Βαλύρας είναι η εκκλησία του κοιμητηρίου, η οποία χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, με εκκλησιαστικό επίτροπο τον αείμνηστο Τσαγκάρη, όπως αναφέρεται εγχάρακτο στην πλάκα θεμελίωσης. Ο βυζαντινός  ναός είναι άνευ τρούλου, με επίπεδη οροφή η οποία φέρει λευκά άστρα σε ζαλάζιο φόντο. Στο κέντρο αναδεικνύεται η αγιογράφηση του Παντοκράτορος. Στο τέμπλο οι βηματοθύρες των αρχαγγέλων  Μιχαήλ και Γαβριήλ  βρίσκονται σε αντιστροφή. Οριζοντίως, στο επάνω μέρος του τέμπλου οι εικόνες ιστορούν, ως συνήθως , όλα τα  γεγονότα από τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου έως την ανάληψη του Χριστού.

Ο χρόνος και η έλλειψη τακτικής συντήρησης του ιερού ναού έχουν αφήσει έντονα αποτυπώματα που παραπέμπουν σε εγκατάλειψη. Οι περισσότερες μικρές εικόνες στο τέμπλο έχουν καταστραφεί και στο κέντρο, η αγιογραφία του μυστικού δείπνου στέκεται θαυμαστά μέσα σε σπασμένο γυαλί, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσει επάνω στην κεφαλή του ιερέα, καθώς ίσταται και λειτουργεί εμπρός στην ωραία πύλη.

Νὰ δείξουμε ἐμπιστοσύνη στὸ θέλημά Του

                  

«Χριστὸς ἐτέχθη» καὶ ἡ Ἐκκλησία μας, βιώνοντας πραγματικὰ τὸ κοσμοσωτήριο αὐτὸ γεγονός, συνεχίζει νὰ ἑορτάζῃ καὶ νὰ πανηγυρίζῃ, τιμῶντας τὰ πρόσωπα ἐκεῖνα ποὺ «ἔζησαν» τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας. Ἔτσι, λοιπόν, στὰ μεθέορτα, τιμοῦμε τὸν Δαβίδ τὸν Προφητάνακτα, ποὺ τὸν «εἶδε» ὡς ἄσαρκο Λόγο, καὶ προεφήτευσε τὴν γέννησή Του αἰῶνες πρίν, τὸν Ἰωσὴφ τὸν Μνήστορα καὶ τὸν Ἰάκωβο τὸν Ἀδελφόθεο, ποὺ τὸν εἶδαν ὡς ἔνσαρκο Λόγο, τὸν μὲν Ἰωσήφ, ὡς προστάτη τῆς Παναγίας καὶ τοῦ θείου βρέφους, τὸν δὲ Ἰάκωβο, διότι, κατὰ τὴν παράδοση, ἔγινε μάρτυρας τῆς γεννήσεως τοῦ θείου βρέφους, τῆς φυγῆς τῆς ἁγίας οἰκογενείας στὴν Αἴγυπτο καὶ ἄλλων τέτοιων μεγάλων καὶ θαυμαστῶν γεγονότων, καὶ τελικὰ μαρτύρησε ὡς πρῶτος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων.

Σελαγίζοντας στου Βίγκου το πηγάδι

                              

Τα άστρα σελαγίζουν αιώνες τώρα στου Βίγκου το πηγάδι, στον κάμπο της Βαλύρας, και οι ευκάλυπτοι υμνούν του ηλίου το φως το καταμεσήμερο, καθώς τα βήματα, εκείνα τα αθώα των παιδικών μας χρόνων, ιχνηλατούν το γραφικό μονοπάτι, που οδηγεί με ακρίβεια στις σιδηροδρομικές γραμμές,  στην πλανεύτρα Βαλύρα.

Θυμάσαι ψυχή μου;

Τα Χριστουγεννιάτικα καλούδια της κας Μαρίας Φωτεινού-Χρηστάκη στη Βαλύρα

                            

                                                        Φωτό: Maria Christaki στο FB

Συνεπείς στο εορτινό κάλεσμα ο σεπτός πατήρ κ. Ιωάννης Φωτεινός, οι ψάλτες , η νεωκόρος και τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας, ήταν στις 5 π.μ. παρόντες  με ευλάβεια, για να υποδεχτούν το Χριστεπώνυμο πλήθος, που προσήλθε  στο κάλεσμα της αθάνατης καμπάνας της Ενορίας μας.   Εορτάστηκε πανηγυρικά το μέγα γεγονός της γεννήσεως του Κοσμοσωτήρος Χριστού, παρόντος  του προέδρου της Βαλύρας, κ. Δημήτρη Τσιλίκα.

Ανάμεσα σε όλες τις υπέροχες κυρίες της Βαλύρας, ξεχωριστή είναι η παρουσία της δυναμικής, εργατικής και πιστής στα ήθη και έθιμα του τόπου μας, κας Μαρίας Φωτεινού- Χρηστάκη. Η "Μπουμπουλίνα" της Βαλύρας, που ορθώνει τη φωνή και η γη τρέμει κάτω από τα πόδια της, κρύβει μία γλυκιά και τρυφερή κοινωνική πτυχή στον χαρακτήρα της , σε θαυμαστό βαθμό, έως παρεξηγήσεως! 

Τα νήπια της Βαλύρας στολίδια στο δένδρο της ζωής

            

                                                Φωτό: κα Σοφία Μπούτση-Καρύδη

Δεν γνωρίζω πόσες φορές, οι χαριτωμένοι μαθητές του Νηπιαγωγείου Βαλύρας, έκαναν εξάσκηση στην απαγγελία του σεναρίου, που αναλογούσε στον ρόλο του καθενός! Στο θεατρικό δρώμενο των Χριστουγέννων, την Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου, 2024, εντυπωσιακό ήταν ότι όλοι είχαν απομνημονεύσει άριστα τα λόγια, τα είχαν επενδύσει με κατάλληλο συναίσθημα, και κανένας μαθητής δεν ντράπηκε να σταθεί ενώπιον του ακροατηρίου των γονέων και παπούδων, καθώς και του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων , να κάνει τους γονείς και δασκάλους του υπερήφανους, και να αποσπάσει θερμά χειροκροτήματα, στην καταστόλιστη αίθουσα. 

Χριστός, ἡ σωτηρία πάντων τῶν ἀνθρώπων

                            

                                                                   Φωτό: Eκκλησία online

Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως καὶ στὶς Ἐκκλησίες μας ἀναγιγνώσκεται ἡ περικοπὴ τοῦ Ματθαίου, ποὺ παρουσιάζει τὸ γενεαλογικὸ δένδρο τοῦ Ἰησοῦ. Γιατί; Μήπως ἐνδιαφέρει κάποιον ἡ γενιά του; 

Στὴν πραγματικότητα, ὁ Ματθαῖος, Ἰουδαῖος ὁ ἴδιος, τονίζει, μὲ τὸν τρόπο αὐτόν, τὴν ἱστορικότητα τοῦ Ἰησοῦ: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ…», ὅπου γένεσις, ἐδῶ, σημαίνει τὴν ἐξιστόρηση τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐξ οὗ καὶ τὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, ποὺ ἀφηγεῖται τὴν ἱστορία τῆς δημιουργίας. Τονίζεται, ὅμως, παράλληλα, καὶ ἡ ἰουδαϊκὴ καταγωγὴ τοῦ Ἰησοῦ καὶ μάλιστα ἡ βασιλική Του γενιά: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαβίδ… (Ματθ., α’ 1). Στὸ τεράστιο αὐτὸ γενεαλογικὸ δέντρο, μέσα στὴν χορεία τῶν ἀνδρῶν προγόνων τοῦ Ἰησοῦ ἀναφέρονται καὶ τέσσερις γυναῖκες, ἡ Θάμαρ, ἡ Ραχάβ, ἡ Ρούθ καὶ ἡ Μαρία, ἡ μετέπειτα Παναγία. Εἶναι, ἐπίσης, ἀξιοσημείωτο ὅτι δὲν εἶναι ὅλοι οἱ πρόγονοι τοῦ Ἰησοῦ, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἀνεπίληπτοι, ἠθικὰ δηλαδὴ ἀκέραιοι. Καὶ αὐτό, γιὰ νὰ δειχθῆ ὅτι οἱ πρόγονοί Του ὑπῆρξαν ἄνθρωποι καὶ φορεῖς τοῦ λεγομένου προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, ποὺ βάρυνε ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος. 

Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ σημεῖο ποὺ συνδέει τὸ πρῶτο μέρος τῆς διηγήσεως τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἡμέρας μὲ τὸ δεύτερο, στὸ ὁποῖο ἀπὸ τὴν γενεαλογικὴ ἁλυσίδα περνᾶμε στὸν τρόπο γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ (ὄχι γενέσεως, δηλ. δημιουργίας, διότι ὁ Χριστός μας εἶναι Δημιουργός!) Ἀφοῦ λοιπὸν γίνεται ἀναφορὰ στὸ θαυμαστό «ὄναρ» τοῦ Ἰωσὴφ καὶ στὴν ἀποκάλυψη σὲ αὐτὸν τοῦ Ἀγγέλου ὅτι «τὸ ἐν αὐτῇ (τῇ Παρθένῳ) γεννηθὲν ἐκ Πνεύματος ἐστὶν Ἁγίου» (ὅ.π., 20), ἀναφέρεται στὴν συνέχεια ἡ θεϊκή Του ἀποστολή: «αὐτός (ὁ Ἰησοῦς, τὸ ὄνομα τοῦ γεννηθέντος) σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ.» (ὅ.π., 21).

Μία αλησμόνητη βραδιά του Δεκέμβρη 2024 στην καταστόλιστη Βαλύρα

                                   

                                           κα Σοφία Μπούτση Καρύδη , κ. Μάριος Κλειώτης

Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 2024! Αλησμόνητη θα μου μείνει τούτη η φαντασμαγορική βραδιά, στην καταστόλιστη πλατεία της Βαλύρας, με το χριστουγεννιάτικο δένδρο και το χαρούμενο πλήθος μικρών και μεγάλων, το όμορφο έλατο που κάθε έτος  προσφέρει , προς τέρψην όλων, ο Δήμος Μεσσήνης. Η μουσικοχορευτική παράσταση των παιδιών, με δασκάλα την κα Τόνια Ηλιοπούλου, άρχισε και τα βεγγαλικά έσκαγαν το ένα μετά το άλλο στον νυχτερινό ουρανό, στις 20:00 μ.μ. Δυστυχώς δεν ήμουν εκεί... έπρεπε να τελειώσω στο πατρικό μου σπίτι στο Μπιζάνι τον στολισμό στον δίσκο για το σαρανταήμερο μνημόσυνο της αείμνηστης μητέρας μου Ευγενίας. Εννέα παρά πέντε, κατηφόρισα βιαστικά στην πλατεία για να προλάβω το παζάρι που με περισσή επιμέλεια ετοίμασαν οι πολιτιστικοί σύλλογοι του χωριού, ο Σύλλογος Γυναικών, ο Αστέρας FC Βαλύρας και ο Θάμυρις, καθώς και ο δραστήριος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Βαλύρας. Έκπληξη απετέλεσαν οι μαθητές της Γ΄ Τάξεως του Γυμνασίου Μελιγαλά, που με τις υπέροχες εορταστικές δημιουργίες τους προσήλκησαν τους επισκέπτες και συγκέντρωσαν ένα σεβαστό χρηματικό ποσό για την ετήσια εκδρομή τους στη Θεσσαλονίκη.

Υποθήκες Ζωής

                               

                                                                      Φωτό: Nea Kriti

Καθώς ξεφύλλιζα τα παλιά βιβλία του αείμνηστου πατέρα μου Ηλία, έπεσε στην αντίληψή μου κι ένα βιβλίο που εξέδωσε το έτος 1992 το Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου στην Τροιζήνα. Στην όμορφη Ιερά Μονή μονάζουν   πνευματικά τέκνα του μακαριστού πατρός μας, Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, που είναι ο ιδρυτής της.

Επιστήθιος φίλος του πατέρα μου υπήρξε ο Άγιος Γέροντας, εκ νεανικής ηλικίας, ποτέ δεν έχανε κάποια από τα άρθρα του , τα καινούρια βιβλία του  πάντα λάμβανε από  τους πρώτους και τα μελετούσε ενδελεχώς, προς ψυχική ωφέλεια. Το ότι το συγκεκριμένο βιβλίο,  με τίτλο «Υποθήκες Ζωής», βρέθηκε στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου, σημαίνει ότι πολύ του έλειψε μετά θάνατον ο εκ Θεού σταλθείς φίλος του - ο πατήρ Επιφάνιος κοιμήθηκε το 1989. Μάλλον  αναζητούσε ιστορίες που τους συνέδεαν από τα παιδικά τους χρόνια, για να αισθάνεται, μέσα από τον θείο λόγο Του,  ότι αθάνατος παραμένει δίπλα του, ιδίως κατά τα δύσκολα γεράματά του. Ο πατέρας μου απεβίωσε το 2020.

 Με το συγκεκριμένο βιβλίο παραμάσχαλα, ξημερώθηκα, γελώντας και κλαίγοντας ταυτόχρονα, μία ανείπωτη χαρμολύπη κατέκλεισε την ψυχή μου, και θυμήθηκα όταν παιδούλα πρωτοσυνάντησα τον πατέρα Επιφάνιο στο σπίτι του στο Βουρνάζι Μεσσηνίας….

Το "μωβ" της συναισθηματικής Βαλύρας

                                           

Φωτό: Pixabay

Υποστηρίζουν οι ειδικοί διαμόρφωσης περιβαλλοντικού χώρου, ότι το ιώδες χρώμα είναι ονειρώδες και ψυχολογικά παραπέμπει στην ενσάρκωση της επιθυμίας και στην εκπλήρωση της πραγματικότητας. Συναντάμε τις αποχρώσεις του μωβ τόσο σε καφετέριες,  σε ιατρικούς χώρους, συνδυαστικά με το πράσινο, ακόμη και σε σουπερμάρκετ.

Ένα μωβ-λιλά μάλλινο ζακετάκι της αείμνηστης μητέρας μου Ευγενίας, ήταν η αφορμή να θυμηθώ τις συναισθηματικές αποχρώσεις  των παιδικών μου  χρόνων, και να τις μεταφέρω στη σύγχρονη Βαλύρα. Ανάμεσα στις μαύρες φορεσιές της λατρεμένης Βγενικούλας - θρηνούσε για την απώλεια του αγαπημένου της συζύγου και πατέρα μου- ήταν επιμελώς διπλωμένο κι ένα  χαρούμενο ζακετάκι, που με περίμενε με περίσσεια ομορφιά προς υιοθέτηση. Ιώδες  το πέπλο παιδικών μου  αναμνήσεων, με συνεπήρε με δάκρυα στα μάτια, αναζητώντας κι άλλα τεκμήρια, επάνω σε ανθισμένα κεντήματα με κλώνους λεβάντας, ζουμπουλιών, κρίνων των αγρών, και ανεμώνες της αθάνατης Βαλύρας.

Όλα μπήκαν σε τάξη, καθώς το ζακετάκι άρθρωσε λόγο  αναπάντεχο….

Νὰ ἀνακύψουμε καὶ μεῖς!

                           

                                                       Φωτό: Χριστιανική Φοιτητική Δράση

Τὴν θεραπεία μιᾶς δυστυχισμένης γυναικὸς ἀπὸ τὸν Κύριο μᾶς παρουσιάζει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ι’ Κυριακῆς Λουκᾶ (ιγ’ 10-17). Ὁ Κύριος δίδασκε, κατὰ τὴν συνήθειά Του, «ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι.» Ἐκεῖ προσῆλθε, γιὰ νὰ προσευχηθῇ, «γυνὴ ἔχουσα πνεῦμα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές.» (ὅ. π. 10-11).

Ἀληθινὰ φοβερὸ τὸ θέαμα τῆς ταλαίπωρης αὐτῆς γυναίκας, ποὺ ἦταν κυριολεκτικὰ διπλωμένη στὰ δύο καὶ δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ «ἀνακύψῃ», νὰ ἀνορθωθῇ. Καὶ ὅμως ἡ ἀσθενὴς αὐτὴ γυναῖκα, ὅπως ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς, δὲν προσῆλθε στὴν συναγωγή, γιὰ να παρακαλέσῃ τὸν Κύριο γιὰ τὴν θεραπεία της, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀκούσῃ τὸν θεῖο λόγο Του, διὰ τοῦ ὁποίου τελικὰ θεραπεύτηκε.

Ουράνια Κλίμακα η Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων

                        Κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα. Χούνες Βαλύρας, Νοεμβ. 2024

Διανύουμε ευλαβώς την Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων, που άρχισε την 14^η Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί με τη Θεία Μετάληψή μας, κατά τη λειτουργία των Χριστουγέννων. Μαζί με τον Κοσμοσωτήρα Χριστό, θα λάμψει εντός μας ο ενσαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού, το Φως το αληθινό και το Πνεύμα το Επουράνιο. Κατά την πορεία μας, συναντάμε  μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας μας, την 4^η Δεκεμβρίου λάβαμε τις ευχές της Αγίας Βαρβάρας, χθες του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, και σήμερα του προστάτη των θαλασσών της γης και  του βίου μας, του Αγίου Νικολάου του θαυματουργού, επισκόπου Μύρων της Λυκίας.

 Του Αγίου Νικολάου που αναδείχθηκε, κατά τον Συναξαριστή, κανόνας της πίστεως, εικόνα της πραότητος και διδάσκαλος της εγκρατείας. Με τέτοιου ύψους διδασκάλους πορευόμαστε προς την ιερά ημέρα της ενανθρωπήσεως του Κυρίου μας, προσπαθώντας να μιμηθούμε το λαμπρό τους παράδειγμα, που τους οδήγησε στη Βασιλεία των Ουρανών. Την έδρα τους στήνουν με την πίστη , αγάπη , ταπείνωση και την προσευχή μας στα «υψηλά δώματα», ευλογώντας και καθοδηγώντας τον νου και τη διάνοιά μας, κατοικοεδρεύοντας εκεί που εδράζεται η Βασιλεία των Ουρανών- για όσους δεν είναι πλέον τυφλοί και δύνανται να βιώσουν τον ήλιο της δικαιοσύνης τον νοητό- υμνολογώντας και δοξάζοντας την Τριαδική Θεότητα.

Ο Σύλλογος Γυναικών Βαλύρας επί το έργον!

 

                                                           

Φωτιά έχουν πάρει τα χρυσά χέρια των γυναικών Βαλύρας, εν όψει του Χριστουγεννιάτικου παζαριού της 14^ης Δεκεμβρίου , συνδυαστικά με το άναμμα του δένδρου στην όμορφη πλατεία της γενέτειράς μας, την 15^η Δεκεμβρίου, 2024. Το νέο Δ.Σ. του Συλλόγου δεν αστειεύεται. Αναμετρά τις δυνάμεις του , σταθερά και σε αγαστή συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους της Βαλύρας, τον Θάμυρι και τον Αστέρα FC , καθώς και το συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας. Οι δημιουργικές γυναίκες του χωριού μας, με ό,τι μέσα έχουν στη διάθεσή τους, ανέκαθεν ευθύνονται για μικρά και μεγάλα θαύματα. Προσφέρουν μία άκρως εορταστική ατμόσφαιρα στους κατοίκους του χωριού, στους τιμημένους γέροντές μας, στα αγαπημένα μας παιδιά, και στους πολλούς επισκέπτες, που επιλέγουν τη Βαλύρα, ως  προορισμό των διακοπών τους.

Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, ένας θεοσεβής επαναστάτης

                 

Σήμερα, 2-12-2024, ο Αστήρ του Μπιζανίου έχει τα γενέθλιά του, γι αυτό έχει φορέσει με πολλή χάρη την ποδιά του!

Μια ανοιχτή καρδιά, που φοβάται πάραυτα μην θεωρηθεί θηλυπρεπής με την μπροστέλα του, είναι ο δημοφιλής αθλητικογράφος του Μπιζανίου, που καθημερινά μάς ενημερώνει και κρατά σε εγρήγορση, στη σελίδα του «Αστέρας Βαλύρας 1951-2024», στο Facebook. Μεγάλη ευλογία για το ζεύγος Παναγιώτη και Μαρίας Παπαγεωργίου ήταν ο ερχομός του πρωτότοκου γιου τους Χρήστου, ενός παιδιού με πολλά χαρίσματα και μεγάλες δυνατότητες, όπως απέδειξαν οι καιροί. Κληρονόμησε τη θεοσέβεια της μητέρας του και το επαναστατικό πνεύμα του πατέρα του, που έδωσε τον προσωπικό αγώνα του, ενάντια στις ορδές των φασιστών κατακτητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σταυρό κέντησε στον αργαλειό της, με πόνους και με βάσανα, η αείμνηστη κυρά Μαρία του Μπιζανίου, και έθεσε ως προσκέφαλο στην κλίνη του κανακάρη της, αήττητο τρόπαιο ενάντια στο κακό και στην αλόγιστη διαβολή.

Κι αν τώρα στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου , αγκαλιά με τον νυμφίο της, προσμένει την Ανάσταση των νεκρών, τούτος ο σταυρός καταμαρτυρεί την ασίγαστη αγάπη της  για τα τρία παιδιά της, τον Χρήστο, την Νίκη και τον Κώστα, στον αιώνα. Όμως κι εκείνα φρόντισαν επιμελώς , για σειρά ετών, την κατάκοιτη μητέρα τους….Χριστιανά ήταν τα τέλη της, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά.

Ἂς κραυγάσουμε καὶ μεῖς γιὰ τὴν σωτηρία μας

 

                                                    Φωτό: Ιερά Μητρόπολις Καισαριανής

«Ἀνάβλεψον, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.» Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ἀπευθύνεται ὁ Κύριος, στὸ εὐαγγελικὸ ἀπόσπασμα τῆς ΙΔ’ Κυριακῆς Λουκᾶ (Λουκ. ιη’ 35-43), στὸν τυφλό τῆς Ἱεριχοῦς.

 «Ἀναβαίνοντας πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα», γιὰ νὰ ὑποστῆ τὸ ἑκούσιο πάθος Του καὶ πλησιάζοντας στὴν Ἱεριχώ, ὁ Κύριος συνάντησε «παρὰ τὴν ὁδόν» ἕναν τυφλό, ποὺ «προσαιτοῦσε», ζητιάνευε. Θλιβερὸ τὸ θέαμα τοῦ ταλαίπωρου αὐτοῦ καὶ κακόμοιρου ἀνθρώπου, θαυμαστή, ὡστόσο, ἡ συνέχεια. Ἀκούει ὁ τυφλός «ὄχλου διαπορευομένου» καὶ ῥωτάει, ὅπως εἶναι φυσικό, τί συμβαίνει («τί εἴη τοῦτο»). Καὶ ὅταν τοῦ ἀνακοινώνουν ὅτι ἀπὸ κεῖ διαβαίνει ὁ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ἐβόησε λέγων: «Ἰησοῦ, Υἱὲ Δαυείδ, ἐλέησόν με.» (ὅ. π. 39)