Σήμερα, 2-12-2024, ο Αστήρ του Μπιζανίου έχει τα γενέθλιά του, γι αυτό έχει φορέσει με πολλή χάρη την ποδιά του!
Μια ανοιχτή καρδιά, που φοβάται πάραυτα μην θεωρηθεί θηλυπρεπής με την μπροστέλα του, είναι ο δημοφιλής αθλητικογράφος του Μπιζανίου, που καθημερινά μάς ενημερώνει και κρατά σε εγρήγορση, στη σελίδα του «Αστέρας Βαλύρας 1951-2024», στο Facebook. Μεγάλη ευλογία για το ζεύγος Παναγιώτη και Μαρίας Παπαγεωργίου ήταν ο ερχομός του πρωτότοκου γιου τους Χρήστου, ενός παιδιού με πολλά χαρίσματα και μεγάλες δυνατότητες, όπως απέδειξαν οι καιροί. Κληρονόμησε τη θεοσέβεια της μητέρας του και το επαναστατικό πνεύμα του πατέρα του, που έδωσε τον προσωπικό αγώνα του, ενάντια στις ορδές των φασιστών κατακτητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σταυρό κέντησε στον αργαλειό της, με πόνους και με βάσανα, η αείμνηστη κυρά Μαρία του Μπιζανίου, και έθεσε ως προσκέφαλο στην κλίνη του κανακάρη της, αήττητο τρόπαιο ενάντια στο κακό και στην αλόγιστη διαβολή.
Κι αν τώρα στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου , αγκαλιά με τον νυμφίο της, προσμένει την Ανάσταση των νεκρών, τούτος ο σταυρός καταμαρτυρεί την ασίγαστη αγάπη της για τα τρία παιδιά της, τον Χρήστο, την Νίκη και τον Κώστα, στον αιώνα. Όμως κι εκείνα φρόντισαν επιμελώς , για σειρά ετών, την κατάκοιτη μητέρα τους….Χριστιανά ήταν τα τέλη της, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά.
Μπορεί την όμορφη Νίκη να τη μάγεψε η Κρήτη, αλλά μία νέα κόρη οδήγησε ο Θεός στο πέτρινο αρχοντικό της οικογένειας Παπαγεωργίου, που ορθώνεται υπερήφανο από το 1864 , και κατά την τελευταία δεκαετία χαίρει πλήρως ανακαινισμένο.
Η σύζυγος του κ. Κώστα Παπαγεωργίου, Αλλόνα, με καταγωγή από τις Φιλιππίνες, έφερε το τροπικό κλίμα στις ρούγες του Μπιζανίου, και άρχισαν να φύονται ολόδροσες και καρποφόρες μπανανιές!
Περίπου δέκα τον αριθμό, λικνίζονται στην αυλή του αρχοντικού του κ. Χρήστου Παπαγεωργίου, τρεις εξ αυτών έχουν ήδη σχηματίσει το τσαμπί με τις μπανάνες τους, για την καλοκαιρινή πανήγυρι της νέας χρονιάς.
Με τη συλλεκτική κονκάρδα του 2ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, τη φωτογραφία των Α΄ Ιθωμαίων αγώνων του 1984, που εμπνεύστηκε ο κ. Γιάννης Λινάρδος, και το πορτραίτο του Τσε γκεβάρα στο φόντο, στρογγυλοκάθεται στο γραφείο του, δίπλα στο τζάκι, ο περιζήτητος γαμπρός του Μπιζανίου.
Ο επώνυμος αθλητικογράφος και δεινός δημοσιογράφος, βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση, ώστε να μη χάσει η ενημέρωση των πανταχόθεν Βαλυραίων την αξία της.
Ένα καφάσι χοντρολιές για χαράκωμα, μάς προσέφερε ο γαλαντόμος Χρήστος, από το σχεδόν 40 στρεμμάτων καρπερό ελαιοπερίβολό του στην Ιθώμη, αλλά στάθηκε αδύνατον να δεχθεί το αντίτιμο σε χρήματα….Επέμενε να τιμήσουμε και μία μιλφέιγ, αλλά είχαμε ήδη χορτάσει με την αστείρευτη ενέργεια της θερμής παρουσίας του.
Με το σύμβολο της νίκης στη δεξιά του και τον Αστέρα στα φυλλοκάρδια του, υπό την παρουσία του πορτραίτου του πατέρα του και του περίτεχνου υφαντού της μητέρας του, δήλωσε, για μία ακόμη φορά, αθεράπευτος φίλαθλος του Αστέρα FC Βαλύρας, στον οποίο έχει επενδύσει, για σειρά ετών, και ουδέποτε έπαψε να προβάλλει δεόντως στα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Παρακάλεσα την χρυσοχέρα κα Αλόνα Παπαγεωργίου, να φυτέψει και στον δικό μας κήπο στο Μπιζάνι μία μπανανιά, και δέχτηκε ευχαρίστως. Αυτή σας αρέσει; Ρώτησε ο Χρήστος , και μας έδειξε μία Χάριτη, σχεδόν δυο μέτρα στο φυτώριό του….
Όταν ανακαινίσουμε το πατρικό μας συμφωνήσαμε, είναι κρίμα να μην ποτίζεται τακτικά και να ξεραθεί άδοξα, τέτοια καρπερή κοπελιά!
Στο πλατύ του χαγιάτι τον έπιασε το βλέμμα μου να κοιτάζει μελαγχολικά. Ζει στον Παράδεισο, αλλά γύρω του μισογκρεμισμένα αρχοντόσπιτα θρηνούν στα αζήτητα. Ανάμεσά τους και η οικία του φίλου μας κ. Γιώργου Παρ. Φειδά, που δείχνει την ανείπωτη εγκατάλειψη. Οι κληρονόμοι δεν φαίνεται πλέον να νοιάζονται ή η οικονομική ανέχεια δεν τους επιτρέπει κάποια άμεση επέμβαση αναστύλωσης ...η παράδοση χάνεται ανεπιστρεπτί.
Ο άρχοντας του Μπιζανίου όσο ζει ελπίζει, κάποια ημέρα, ολόκληρη η παλιά Βαλύρα είθε να φορέσει τα γιορτινά της!
Στην Παναγία Βουλκανιώτισσα προστρέχει, ο θεοσεβής κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, και την ευγνωμονεί, που τον έσωσε από βέβαιο θάνατο σε τροχαίο.... Η χάρη Της τον στολίζει και δυναμώνει την πίστη του.
Με θερμές ευχαριστίες, για τούτο το αλησμόνητο άνοιγμα της καρδιάς και της οικίας, του αγαπητού συμπατριώτη μας, κ. Χρήστου Παν. Παπαγεωργίου, κλείσαμε αυτή την όμορφη συνάντηση.
Χρόνια Πολλά Χρήστο!
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
1-12-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου