Ο Λύκος, με βάση την αρχαία Ελληνική μυθολογία, ήταν ένας στην όψη θηριώδης ληστής, ο οποίος, μαζί με τον Τέρμερο λήστευαν με τις σχεδίες τους τις ακτές της Λυκίας, Καρίας και την Κω. Η εγκληματική τους δράση τελείωσε όταν ο Ηρακλής σκότωσε τον Τέρμερο. Υπάρχουν όμως και Λύκοι στην νεότερη Ελληνική ιστορία, ένας εξ αυτών είναι ο Λύκος της Πελοποννήσου, που έδρασε μερικούς αιώνες πριν την Επανάσταση του 1821, όπως θυμούνται οι παλιότεροι στη Βαλύρα, από ιστορίες που άκουγαν από τους παππούδες τους και πέρασαν παραστατικά από γενιά σε γενιά.
Ο κ. Γιώργος Φειδάς, ήταν μόλις οκτώ ετών παιδί, όταν μαζί με άλλους στον σιδηροδρομικό σταθμό της Βαλύρας περίμενε, κατά τη δεκαετία του 1950, δίπλα στον πατέρα του Παρασκευά και το άλογό τους, να παραλάβουν προσκυνητές , που ήθελαν να φθάσουν ψηλά στην Ιθώμη, στης Παναγίας Βουλκανιωτίσσης την Ιερά Μονή. Αντάμα ήταν και οι συγχωριανοί τους , οι αείμνηστοι Κώστας Σταθόπουλος και Θεόδωρος Γκομέσης, ο παππούς Κώστας με την αήττητη φοράδα του που μετέφερε τον Δεσπότη Μεσσηνίας στην Ιερά Μονή και ο Θεόδωρος, με το καμάρι του, που άλλο τόσο όμορφο άλογο δεν υπήρχε!
Κι ενώ το τραίνο ήθελε κάπου μια ώρα να φθάσει, όλοι καθισμένοι κάτω από τον αιωνόβιο ευκάλυπτο του σταθμού, άρχισαν να διηγούνται την ιστορία του Λύκου των νεοτέρων χρόνων με τέτοια παραστατικότητα, που σηκώθηκαν του μικρού Γιώργου όρθιες οι τρίχες και έμεινε για πολλή ώρα άλαλος!
Παιδιά μου, είπε ο παππούς Κώστας, όταν κτίστηκε η κάτω Ιερά Μονή Βουλκάνου και κοσμήθηκε λαμπρά, τούτο το στολίδι στο διάσελο της Ιθώμης, άναψε τον πόθο σε μιαρές ψυχές ασεβών και απίστων να το λεηλατήσουν με κάθε τρόπο.
Ορισμένοι κατά καιρούς προσπάθησαν , αλλά η Παναγία Βουλκανιώτισσα αναχαίτισε την ορμή τους, με τη σωστή επέμβαση των αφιερωμένων μοναχών της.
Πριν την εποχή του Ιμπραήμ, που λεηλάτησε ο ασεβής όλα τα ιερά και όσια και έβαλε φωτιά στη μακαρία Μεσσηνιακή γη, υπήρχε ένας φοβερός και τρομερός ληστής, που άλλον τέτοιο δεν γνώρισε ο τόπος. Είχε στην κατοχή του 17 μουλάρια, όσοι και οι κλέφτες της συμμορίας του. Εκείνος επικεντρωνόταν στη ληστεία των ιερών χώρων, θρησκευτικά κειμήλια άρπαζε ... ο Θεός ξέρει πού τα έκρυβε και στη συνέχεια τα πωλούσε στους επίδοξους πελάτες του.
Ένα πολύ σπουδαίο ιερό κειμήλιο αφαίρεσε από την Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, δεν γνωρίζουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι τι ήταν αυτό...μόνο οι παλιοί μοναχοί γνώριζαν. Στη συνέχεια ο διάβολος τον οδήγησε στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, όπου έκλεψε κάτι πολύ σπουδαίο...ευτυχώς όχι την εικόνα της Παναγίας Βουλακνιωτίσσης. Τρομαγμένοι οι καλόγεροι από το κακό που τους βρήκε, τα μαρμάρινα πόδια ενός αρχαίου κούρου απίθωσαν επάνω στον πέτρινο τοίχο της εισόδου, προς γνώση και συμμόρφωση. Γιατί η Παναγία δεν εκδικείται, αλλά αν θελήσει να ελεήσει έναν κλέφτη, σίγουρα θα του φανερωθεί... Τότε εκείνος θα αισθάνεται τα πόδια του κομμένα, γιατί θα συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κακού που διέπραξε, δηλαδή πόσο ο διάβολος τον παραπλάνησε, και θα αδυνατεί να συγχωρήσει ο ίδιος τον εαυτόν του εις τον αιώνα.
Φωτό: Nikolaos D. Foteinopoulos
Τα πόδια παραμένουν στο ύψος τους και σήμερα, για να θυμίζουν την ενεργό παρουσία της Παναγίας στον ιερό οίκο της.
-Και τι έγινε μετά μπάρμπα - Κώστα; ρώτησε ο μικρός Γιώργος.
-Κάπου πήγε τα κλοπιμαία ο Λύκος και ξεφόρτωσε τα 17 μουλάρια του...σε κάποια σπηλιά...δεν γνωρίζουμε όμως σε ποια.
Αυτή η μνήμη βασάνιζε τον κ. Γιώργο Φειδά μια ολόκληρη ζωή, ώσπου πριν από τρία έτη, μέσα από το διαδίκτυο, έμαθε το ακόλουθο:
“ Ο Λύκος του Πελοποννήσου σε σπηλιά στη Στεμνίτσα έκρυβε τα κλοπιμαία, η οποία έχει εντοπιστεί....”
Ο Θεός να δώσει να επιστρέψουν στην Αγία Λαύρα και στην Ιερά Μονή Βουλκάνου εκείνα που στην εξορία του σκότους παραμένουν σιωπηλά, χωρίς ψαλμούς, μύρο και θυμίαμα, για τέσσερις σχεδόν αιώνες.
Θερμές ευχαριστίες στον κ. Γιώργο Παρ. Φειδά, επιχειρηματία στο Road Island των Η.Π.Α. , που μοιράστηκε μαζί μας την τόσο σημαντική παιδική του ανάμνηση.
Ο Θεός μεθ΄ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
16-4-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου