Παρασκευή 5 Απριλίου 2024

Θεία ευωδία από την Ανοιξιάτικη Ιθώμη έως τον Επιβλητικό Ταΰγετο

 



Στους πρόποδες της Ιθώμης και  ελαιώνες της Βαλύρας.
                                                Φωτό: κ. Στασινός Αθ. Μπόβης


Πήρε η  φρόνιμη κόρη Ρόζυ το μονοπάτι κατά μήκος του μυθικού ποταμού της Βαλύρας, που οργιάζει η φύση, και ο Γιώργος δεν άφησε ανθισμένη γωνιά που να μην την απαθανατίσει στην όμορφη Βαλύρα μας. Τα χελιδόνια φτερουγίζουν στις καρδιές των Μεσσηνίων και οι χιονισμένοι ξανανιώνουν εμπρός στο γοητευτικό κάλεσμα της Άνοιξης, καθ΄οδόν προς το Άγιο Πάσχα.

Ανθισμένα κάλλα στη Βαλύρα. Φωτό: κ. Γιώργος Φωτεινός
 

Η Ευγενία θαυμάζει τους κόπους της χρονιάς στον ανθισμένο της παράδεισο, η Σοφία με την Αθανασία , τη Μαρία και την Αγγελική συλλέγουν μαργαρίτες στις όχθες του Παμίσου , μαγεμένες από τις νύμφες των άπιαστων νουφάρων , η Σούλα με την Ελένη χαιρετίζουν την ανθισμένη Τσούκα, και η μούσα Ουρανία, με το βλέμμα της στραμμένο από τη γη έως τον ουρανό, υμνεί την ευδαιμονία στης Μεσσηνίας τα θεία κράσπεδα.


                              Νούφαρα στον Πάμισο. Φωτό: κα Αθανασία Μπατάλια


Οι γιοί του Αστέρα Βαλύρας αποχωρίστηκαν τα χειμερινά τους κουκούλια, αναδεικνύοντας τον ερχομό της Άνοιξης επάνω σε  φτερωτούς αρμούς.


                    Ασπάλαθος στην αθισμένη Βαλύρα. Φωτό: κ. Γιώργος Φωτεινός


Ο Νίκος και ο Ηλίας, οι πατέρες των ανθισμένων λουλουδιών στη Βαλύρα, μάγεψαν τις αρρητολεπτόπνευστες νύμφες τους μέσα σε καλαίσθητες γλάστρες,  και σκόρπισαν ευχές με θεία αρώματα επάνω σε χέρια ευλογημένων παιδιών.


                                      Φωτό: κα Σοφία Μπούτση -Καρύδη

Ως ανθισμένος λειμώνας, σε παραδεισένια πεδία, στέκει στον αέναο χρόνο  η παλιά Ιερά Μονή της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, και η νέα στο διάσελο, που χαιρετά την Αυγή και τη Δύση, σε ανθισμένο πλατό, με ψαλμούς και θυμιάματα.


                          Η παλαιά Ιερά Μονή Βουλκάνου στην κορυφή της Ιθώμης.

                                       Φωτό: κ. Γιώργος Οικονομόπουλος

Μεγάλη ευφορία κατακλύζει την ψυχή του ανθρώπου, ανθισμένες μου φίλες Αγλαΐα, Ελένη, Βασιλική, Βαρβάρα, Μαρία και Κατερίνα, κάποιες σε μέρη μακρινά, αλλά με τη μνήμη αθεράπευτα δεμένη στα παλιά θρανία του Δημοτικού Σχολείου μας.


                                 Ανθισμένη Σάλβια.Φωτό: κ. Γιώργος Φωτεινός

Με γιασεμιά της αγνής νιότης στολίζαμε της Μεταξίας τα μαλλιά και της Ευρυδίκης τον λαιμό με κόκκινα τριαντάφυλλα.


                              Τα γιασεμιά της Βαλύρας.Φωτό: κ. Γιώργος Φωτεινός

Κάποια αγόρια ακόμη θυμούνται να προσφέρουν ανθούς αγάπης και τρυφερότητας στις ευλογημένες μητέρες τους....


                           Στη μητέρα με αγάπη. Φωτό: κ. Γιώργος Οικονομόπουλος

Από τα παρτέρια της Μεσσήνης έως τους ανθόκηπους της Οιχαλίας, απλώνεται το Ανοιξιάτικο φόρεμα της Μεσσηνίας, καθώς η Καλαμάτα κρατεί το πεποικιλμένο μαντήλι της και η Μεσσήνη την πόρπη στον λαιμό.



 
                 Το ανθισμένο πάρκο της Μεσσήνης. Φωτό: κ. Γιώργος Οικονομόπουλος


Τόση ομορφιά πώς ο Ταΰγετος να την αντέξει! Αφήνει σιγά-σιγά την πολύπτυχη κάτασπρη φουστανέλα της αυστηρότητας του χειμώνα, και χαϊδεύει σε απάτητους βράχους σπάνια μυρωδικά και πολύχρωμα αγριολούλουδα.


                       Ελληνική Φύση -  Η χλωρίδα του Ταϋγέτου.Φωτό: Blogger.com

Θεέ μου, όποια πέτρα κι αν  αγγίξει το χέρι του ανθρώπου στη μακαρία γη που είδαμε το φως της ζωής, θα αντικρίσει τα θαυμαστά έργα Σου!


                                       Πέρασμα στον Ταϋγετο. Φωτό: Gin Travels

Χαίρε, ω χαίρε ατελεύτητη Άνοιξη της αθάνατης Μεσσηνίας μας!

Θερμές ευχαριστίες στις κυρίες   Αθανασία Μπατάλια και Σοφία Μπούτση-Καρύδη, και στους κ.κ. Στασινό Μπόβη, Γιώργο Φωτεινό και Γιώργο Οικονομόπουλο, για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.


Ο Θεός μεθ΄  ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

5/4/2024 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου