Το αρχοντικό της αλησμόνητης Κατερίνας και του Ανδρέα Τσαγκάρη δεν ξεθώριασε στον χρόνο, αναγεννήθηκε, με τις καλύτερες προδιαγραφές, από τις δύο σπουδασμένες κόρες του ζεύγους, την Κική και την Ρούλα, και σήμερα στεγάζει έναν ξενώνα υψηλών απαιτήσεων, στην όμορφη Βαλύρα μας. Δεν υπάρχει γωνιά στο οίκημα που να μην έχει αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αναδεικνύοντας την ομορφιά του παρελθόντος, συνδυαστικά με την καλαισθησία του παρόντος και την προοπτική του μέλλοντος.
Εκεί που οι πορτοκαλιές γνέθουν , οι νεράιδες της Βαλύρας ξετυλίγουν τα νήματα, υφαίνοντας μοναδικό υφαντό…
Κατηφορίζοντας από το Μπιζάνι προς την πλατεία του χωριού, συναντήσαμε τις δύο αδελφάδες, με έναν τάπητα της ανεπανάληπτης μητέρας τους παραμάσχαλα. Μας ξενάγησαν ευχάριστα στο αρχοντικό τους, και απαθανατίσαμε την απέριττη ομορφιά του.
Και οι δύο θυγατέρες του Ανδρέα Τσαγκάρη, απασχολούνται εργασιακά, ως ερευνήτριες, στο εργαστήριο του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, που εδράζεται στον Αντικάλαμο, έξω από την Καλαμάτα.
Αν και η 58 ετών πανέμορφη Κική δεν συνάντησε ακόμη τον πρίγκιπα της ζωής της, η δραστήρια και κατά δύο χρόνια μικρότερη Ρούλα καλοπαντρεύτηκε, με τον κ. Τσιλιάνο Δημήτρη, και απέκτησαν δύο υπέροχα παιδιά, τον Γιώργο, ηλικίας 20 ετών , φοιτητή Πληροφορικής στο Τμήμα Μηχανικών Η/Υ στο ΕΚΠΑ, και την 18 ετών πανέμορφη Μαρικαίτη.
Φέτος, λέγει η νέα γενιά, δεν θέλουμε να νοικιάσουμε το αρχοντικό. Όλοι μαζί να κάνουμε Χριστούγεννα στη Βαλύρα, μαζί με την θεία Κική, και πρώτη εκείνη να σερβίρει τις εορταστικές πιατέλες στο οικογενειακό μάζωμα!
Μαθήτρια Δημοτικού, το 1968 στη Βαλύρα, θυμάμαι την θεία Κατερίνα Τσαγκάρη , την γιαγιά μου Καλλιόπη Μπουρίκα, και την αείμνηστη Μαρία Παπαγεωργίου, καθισμένες στο πλατύσκαλο της θείας Κατερίνας, να γνέθουν επιμελώς μαλλιά που μάζεψαν από τα πρόβατα.
Συναγωνίζονταν στο ποια θα υφάνει το ωραιότερο σχέδιο! Ήταν δε τόσο εκπαιδευμένες από γενιά σε γενιά, που δεν τους ξέφευγε ούτε πόντος κατά του σχεδίου τη μεταφορά. Όπου μία σταυροβελονιά, μία πλήρης σειρά υφαντικής (μπρος και πίσω), με τέσσερις πόντους στο τετράγωνο…είχαν τα μάτια τους δεκατέσσερα! Οι φράχτες γέμιζαν με λογής -λογής χρώματα από τα βαμμένα μαλλιά, ένα χτυποκάρδι ήταν η όλη τελετουργία της ύφανσης, μέχρι την αποθέωση του τελικού αποτελέσματος.
Με συγκίνηση παρατηρώ της θείας Κατερίνας το υπέροχο υφαντό. Οι ενώσεις δεν ξεφεύγουν στο χιλιοστό… ούτε ο καλύτερος χειρουργός δεν θα μπορούσε να την ανταγωνιστεί!
Αγαπημένες μου μορφές, με ένα λικέρ ανθών λεμονιάς, σας συνάντησα στου νου μου το ξέφωτο….
Κορίτσια των παιδικών μου χρόνων, λέγω να πάρουμε το μονοπάτι, καβάλα στον γαϊδαράκο της αείμνηστης μητέρας σας, με τον σκυλάκο καταπόδι , κυπαρισσόκλαδο να κόψουμε για τα Χριστούγεννα , στην Πέρα Μεριά.....
Τυχεροί όσοι βιώνουν μοναδικές εμπειρίες στο Andreas House , που μετονομάστηκε σε Andreas Horizon, στη μαγεύτρα Βαλύρα μας.
O Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
30-11-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου