ΤΡΙΑΔΑ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΑΧΩΡΙΣΤΟΣΤου Γιάννη Δ. Λύρα εκπαιδευτικού
Με συγκινεί πολύ το ψάξιμο στο παρελθόν, αυτή η αναδίφηση, σε πράγματα και πρόσωπα του παρελθόντος χρόνου. Είναι τα προγονικά μας , είναι οι ρίζες μας, το από πού και από πότε. Ένιωσα όλες τις συγκινήσεις: Χαρά, έκπληξη, αγωνία, περιέργεια, συμπάθεια, πόνο, θαυμασμό, αλλά και νοσταλγία, πολύ νοσταλγία. Δεν μπορείς να ζεις και να πεθαίνεις σ’ έναν γενέθλιο τόπο και να αγνοείς την ιστορία του και τη δική σου, τις ρίζες του και τις δικές σου, αφού η ιστορία διδάσκει, διαπαιδαγωγεί, ενώνει,, γιγαντώνει, εκδικείται, μα αποτελεί και το εφαλτήριο για το αύριο.Δεν μπορείς να αγνοείς την ιστορία σου αφού είναι έργο δικό σου, την ιστορία που επιβάλλεται να σηκώνεις στους ώμους σου κάθε φορά που βαδίζεις μπροστά.Γνωρίζοντας την τοπική μας ιστορία θα μπορέσουμε να προσθέσουμε έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα αγάπης, σεβασμού, και μέριμνας στη γενέθλια γη. Θα οδηγήσει σε μια καλύτερη ηθική για τον τόπο και την κοινωνία μας στην οποία ζούμε. Επιβάλλεται να διδάσκεται η τοπική ιστορία τουλάχιστον ένα δίωρο την εβδομάδα, στο δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και να εισαχθεί στα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, απαιτώντας και πιέζοντας οι εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες το υπουργείο παιδείας να το εφαρμόσει το δυνατόν συντομότερο.
