Ήταν 11 Μαρτίου και ο πατέρας μου Αθανάσιος, ήταν μόνος του στο σπίτι και έπαθε βαρύ εγκεφαλικό. Για πολλές ώρες ήταν αβοήθητος και δεν μπορούσε να αντιδράσει ούτε να ζητήσει βοήθεια, μέχρι που εμείς τα παιδιά του, εφόσον δεν απαντούσε στο τηλέφωνο, αναστατώσαμε τη γειτονιά η οποία πήγε και τον βοήθησε τελικά και τον πήγε στο νοσοκομείο.
Μέχρι να φτάσουμε εμείς στα Ιωάννινα, όπου νοσηλεύτηκε, οι γιατροί μας ενημέρωσαν πως πρόκειται για ένα πολύ βαρύ εγκεφαλικό. Δεν μας έδιναν καμμία ελπίδα ότι η κατάστασή του μπορεί να βελτιωθεί η ακόμα και να σωθεί η ζωή του. Μας έλεγαν πως και στην Αμερική στα καλύτερα νοσοκομεία να τον πηγαίναμε δεν θα σωζόταν η ζωή του. Τις τρεις πρώτες μέρες η κατάστασή του δεν άλλαξε. Την τέταρτη μέρα δε, επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να φοβηθούμε πως τον χάνουμε.
Τότε εγώ η κόρη του Μαργαρίτα, Πέμπτη 19.00 η ώρα το βράδυ προσευχήθηκα και ζήτησα με μεγάλο πόνο ψυχής στον Άγιο Ραφαήλ να του σώσει τη ζωή. Σε λίγη ώρα στο κομοδίνο του νοσοκομείου δίπλα στον πατέρα μου, είδα μία λάμψη και για να βεβαιωθώ, κοίταξα καλύτερα και εκεί κατάλαβα πως ο Άγιος Ραφαήλ μου είχε δώσει ένα σημάδι της παρουσίας Του στο χώρο.
Την επόμενη μέρα το πρωί οι γιατροί επισκέφτηκαν τον πατέρα μου και τον εξέτασαν και προς έκπληξή τους είδαν ότι αντιδρούσε σε πολύ δυνατά ερεθίσματα. Βέβαια, ήταν παράλυτος από την αριστερή πλευρά και ο λόγος του, είχε σχεδόν χαθεί. Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο πατέρας μου άρχισε να μιλάει ξεκάθαρα. Σε κάποια στιγμή, στην προσπάθειά μου να του δώσω κουράγιο του είπα ότι «ο Θεός αποφάσισε να είσαι μαζί μας και πως θα γίνεις καλά». «Το ξέρω αυτό», μου είπε. «Ήρθε ο παπάς στο δωμάτιο και μου είπε: Εσύ Θανάση θα πας στο σπίτι σου». Εκείνη τη στιγμή έβγαλα το βιβλιαράκι «Το όνειρο ενός γέροντος» της Αδελφότητος του Αγίου Ραφαήλ εις το Άνω Σούλι Μαραθώνος, που είχα πάρει από εκεί όταν πρόσφατα πήγα και προσκύνησα τους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη και έδειξα στον πατέρα μου την εικόνα του Αγίου Ραφαήλ που είναι στο εξώφυλλο και εκείνος μου είπε πως «Αυτός είναι που με επισκέφθηκε».
Να σημειωθεί πως ο κ. Θανάσης δεν ήταν ιδιαίτερα θρησκευόμενος και δεν γνώριζε το συγκεκριμένο Άγιο. Από τότε όμως δοξάζει το Θεό και τον Άγιο Ραφαήλ και κάνει συνεχώς το σταυρό του. Βγήκε σύντομα από το νοσοκομείο και η κατάσταση της υγείας του βελτιώνεται συνεχώς.»
Μαργαρίτα Κ.
Γέρακας – Αττική
πηγη / pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου