Ο Θεός είχε πολλές δυνατότητες επιλογής λαού για την ενανθρώπησή Του. Το ότι διάλεξε αυτόν,δημιουργώντας τον από τον Αβραάμ, σημαίνει ότι ήταν η καλύτερη εκδοχή. Δεν μπορούμε και δεν επιτρέπεται να ελέγχουμε το Θεό για τις πράξεις Του.
Τον Ισραηλιτικό λαό ο Θεός, αν και αποτελούσε τον περιούσιο λαό Του, όταν Τον αρνήθηκε και λάτρευσε τα είδωλα, τον εγκατέλειψε και τον άφησε να υποδουλωθεί σε ξένους λαούς. Κι όταν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί αρχηγοί μαζί με τον όχλο των Ιεροσολύμων καταδίκασαν και σταύρωσαν το Μεσσία, ο Θεός πήρε απ’ αυτόν την ιδιαίτερη ευλογία Του και την έδωσε σε κάθε λαό, που θα τηρεί το θέλημά Του (Ματθ. 21, 43). Σήμερα κάθε άνθρωπος, που ζει κατά Θεόν, ανήκει στον περιούσιο λαό του Θεού.
Οι Έλληνες με την καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής φιλοσοφίας βοήθησαν στη διατύπωση και στη δογματική θεμελίωση της αλήθειας του Ευαγγελίου.
Κι αν ο Θεός διάλεγε κάποιον άλλο λαό και αυτός Τον σταύρωνε, ποιο το όφελος γι’ αυτόν; Σημασία έχει η είσοδος κάθε λαού στην Εκκλησία του Χριστού, στην κιβωτό της σωτηρίας.
Ο Ισραηλιτικός λαός, είπε ο Χριστός, θα δεχθεί κάποτε ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας και θα τον δοξολογήσει (Ματθ. 23,39). Τη μελλοντική είσοδο του Ισραήλ στο χριστιανισμό την επαναλαμβάνει και ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 11,25-36).
Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.82), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου