ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ: ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Σὲ τελικὸ στάδιο θά φθάσουν στό σφράγισμα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ καὶ τοῦ μετώπου, πράγμα ποὺ ἀρχίζει ἤδη νὰ γίνεται στὰ βρέφη ποὺ γεννιοῦνται στὴν Ἀμερικὴ καὶ ποὺ προβλέπεται σύντομα νὰ ἐπεκταθεῖ παγκοσμίως, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ σφραγίδα ποὺ ὁ Χριστὸς σφραγίζει τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ποιμνίου Του.
Ἡ ἐνασχόληση ὅμως μὲ σατανικὲς διδασκαλίες καὶ ἡ σφραγίδα στὸ σῶμα μὲ ἀποκρυφιστικὰ σύμβολα-τατουὰζ δὲν μένουν χωρὶς συνέπειες καὶ ψυχοσωματικὲς βλάβες. Ἀκόμη καὶ ὅταν μετανοήσει ὁ ἄνθρωπος καὶ θελήσει νὰ ἀποταγεῖ ἀπὸ τὸν σατανὰ καὶ ἀπὸ τὰ σύμβολά του στὸ σῶμα, δηλαδὴ τὰ τατουὰζ μὲ τὶς ἄγριες δαιμονικὲς παραστάσεις, ἐὰν δὲν ἔχει ἅγιο πνευματικὸ γέροντα ὁδηγό, θὰ δυσκολευθεῖ πολύ. Ἑπομένως, καλὸ θὰ εἶναι νὰ ἀποφεύγονται οἱ ἐπιπόλαιες κινήσεις ὥστε νὰ μὴ μολύνεται τὸ Ἅγιο Βάπτισμα καὶ τὸ Ἅγιο Χρίσμα ποὺ ὡς Ὀρθόδοξοι ἐλάβαμε ἀπὸ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Ἁγία Ἐκκλησία εἶναι ἄμωμος, μὴ ἔχουσα σπῖλον ἢ ρυτίδα ἢ τι τῶν τοιούτων, ἀλλὰ εἶναι ὅπως εἴπαμε κατὰ πάντα Ἁγία καὶ ἄμωμος. Ὁ ἀγῶνας ὁ πνευματικὸς εἶναι συνεχὴς καὶ ἐπίπονος, μάλιστα ὅταν ὁ ἄνθρωπος κουβαλάει καὶ τὰ πάθη του. Τότε δίνεις αἷμα γιὰ νὰ πάρεις Ἅγιον Πνεῦμα. Δὲν κάνεις τατουάζ!
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας, κράτησε ἐσαεὶ τὰ στίγματα τῆς Σταυρώσεως στὸ Πανάχραντο Ἀναστημένο Σῶμα Του, ὥστε νὰ Τὸν ἀναγνωρίσουν αὐτοὶ ποὺ Τὸν σταύρωσαν καὶ Τὸν σταυρώνουν μὲ τὴν ἀπιστία τους «ὄψονται εἰς ὅν ἐξεκέντησαν», ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε γνήσιος πιστὸς νὰ φέρει τὰ ἴδια στίγματα τῆς συσταυρώσεως στὸ σῶμα του, ποὺ εἶναι καὶ ἡ ἀπόδειξις τῆς αἰωνίου ἑνώσεως μὲ τὸν Ἰησοῦ «…ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ.,κεφ.στ΄,17). Ἔτσι, σὺν τῷ χρόνῳ, ξεκαθαρίζει τὸ τοπίο.
Ἀπὸ τὴ μία πλευρά, ὁ Χριστὸς καὶ τὰ μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας Του, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, σφραγισμένοι μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα καὶ τὸ Ἅγιο Χρίσμα, τρεφόμενοι μὲ τὴ μετάνοια, τὴν ἐξομολόγηση καὶ τὴ Θεία Κοινωνία τοῦ Παναγίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ἔρχονται καὶ ἀνεβαίνουν σὲ ὕψη ἁγνότητος καὶ παρθενίας ὥστε οἱ ψυχὲς, φθάνοντας σὲ μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, νὰ συλλαμβάνουν παρθενικὰ τὸν Θεόν Ἰησοῦν καὶ νὰ καθίστανται Θεοτόκες, προσμένοντας μὲ ἀπόλυτη ἐλπίδα τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, ὅπου καινὴ γῆ καὶ καινοὶ οὐρανοὶ τὶς περιμένουν.
«Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε…» ( Β΄Πέτρου,γ΄,10-15).
«Ἀλλ᾿ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. Καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης. Καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ’ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ.» (Μάρκ.,ιγ΄,24-27).
Μίμησις Χριστοῦ σημαίνει ἡ πίστις σ’ Αὐτόν, ἡ προϋπάντησις, ἡ συνάντησις, ἡ προσκύνησις καὶ ἡ ἕνωσις μαζί Του «…τῷ πνεύματι ζέοντες…» (Ρωμ.,ιβ΄,11). Στὴν προσπάθεια αὐτὴ τῆς σωτηρίας μας βοηθοῦν διὰ τῆς Ἀκτίστου Χάριτος, ὁ Κύριος, ἡ Παναγία, πάντες οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ Ἀγαθοὶ Ἄγγελοι.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ ἀντικείμενοι στὸν Μεσσία, φέροντες τὴν ἀνεξίτηλη σφραγίδα τοῦ πατέρα τους σατανὰ μὲ παγανιστικὰ σχέδια τατουὰζ ἐπάνω στὸ σῶμα τους, τὴν Ἔσχατη Ἡμέρα στὴν Τελικὴ Κρίση, θὰ συναντήσουν αὐτὸν ποὺ ἐδέχθησαν νὰ σφραγισθοῦν καὶ θὰ ὁδηγηθοῦν μαζί του στὸν Ἅδη, αἰώνια, χωρὶς τέλος. Σὲ αὐτὴν τὴν πορεία πρὸς τὴν αὐτοκαταστροφὴ καὶ τὴν αἰώνια ἀπώλεια σπρώχνει καὶ βοηθάει ἀποφασιστικὰ τὸ παγκόσμιο ἄθεο ἀντίχριστο κράτος, τὸ ὁποῖο μὲ περισσὴ ἀναίδεια διεκδικεῖ νὰ παιδαγωγεῖ τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴ βρεφική τους ἡλικία, χωρὶς νὰ ἀναγνωρίζει καὶ νὰ δέχεται τὴ συμβολὴ τῶν γονέων, τοῦ σχολείου, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας – ὦ, τῆς παραφροσύνης!!! – καὶ νὰ ποδηγετεῖ εἰ δυνατὸν τὴ νεότητα, ἀπὸ τὴ βρεφικὴ ἡλικία ἕως τὴν ἐνηλικίωση, ὥστε αὐτὴ νὰ ἐθίζεται σὲ κάθε εἴδους ψυχοσωματικὴ διαστροφὴ ὅπως ὁ αὐνανισμός, ἡ παιδεραστία, ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία καὶ κάθε ἄλλη ἀσχημοσύνη, ποὺ εἶναι ντροπὴ καὶ νὰ ἀναφέρονται ἀκόμη. «…μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι.» (Α΄Κορ.,στ΄,9-10).
Ἰδοὺ ἡ ἀπόδειξις τῆς ἀπόλυτης διαστροφῆς, ἀτιμίας καὶ σατανικῆς ἔμπνευσης:
«Όπως καταγγέλουν τα ειδησεογραφικά 24heures actualité , το boulevard Voltaire και το Παρατηρητήριο της Θεωρίας του Είδους, οι ντιρεκτίβες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προτρέπουν τα παιδιά στον αυνανισμό, στὴν ομοφυλοφιλία και στην κατάργηση κάθε φυσικού νόμου. Συγκεκριμένα να κάποιοι από τους ενδεδειγμένους κανόνες της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα παιδιά ηλικίας από 0 έως 16 ετών:
• Για παιδιά ηλικίας 0 έως 4 ετών η αναφορά προτείνει την εκμάθηση ”της απόλαυσης και της ευχαρίστησης του αγγίγματος του σώματος: παιδικός αυνανισμός”. Αυτή η περίοδος της παιδικής ηλικίας αφιερώνεται στην “ανακάλυψη του σώματος και ειδικότερα των γεννητικών οργάνων “.
• Στα 4 χρόνια σύμφωνα με το ίδιο εγχειρίδιο, “τα παιδιά είναι σε θέση να εκφράζουν τις ανάγκες τους , τις επιθυμίες τους και τα όριά τους, δηλαδή τον παιδικό αυνανισμό, για παράδειγμα μέσα από το παιχνίδι των γιατρών”
• Από 4 έως και 6 ετών, τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν ότι η ιστορία του πελαργού είναι ένας μύθος. “Η ηλικία αυτή είναι η ιδεατή για να μιλήσουμε για σεξουαλικά θέματα, να διερευνήσουμε τις σχέσεις ανάμεσα στο ίδιο φύλο και τις διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες”.
• Μεταξύ 6 και 9 ετών, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα παιδιά είναι έτοιμα να υπερασπιστούν τα σεξουαλικά δικαιώματα αγοριών και κοριτσιών και ότι πρέπει να τους διδάξουμε ότι “υπάρχουν στερεότυποι ρόλοι που η κοινωνία έχει αποδώσει στα φύλα”.
• Από 9 έως και 12 ετών , πρέπει να τους εφιστούμε την προσοχή ως προς το “πρόβλημα μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και να τους μαθαίνουμε την αντισύλληψη, την άμβλωση κτλ.” Επίσης, “οφείλουμε να τους δείξουμε με ποιούς τρόπους η κοινωνία , η θρησκεία , ο πολιτισμός και ο νόμος ασκούν πιέσεις για την ταυτότητα του φύλου”.
• Μεταξύ 9 και 15 ετών, ”οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προειδοποιούν τα παιδιά για τα ενδεχόμενα εμπόδια που τους θέτει η χριστιανική θρησκεία σχετικά με τον οργασμό και την σεξουαλική ευχαρίστηση”.
• Στα 15 έτη, είναι η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουμε τους ορίζοντες στα παιδιά και να τους μάθουμε τις διάφορες σεξουαλικές πραγματικότητες, δηλαδή την πρακτική της ομοφυλοφιλίας, της δυφιλίας και άλλων . Επίσης είναι η ηλικία για να γνωρίσουν και την ύπαρξη των μισθωτών σεξουαλικών επαφών , όπως η πορνεία, η πορνογραφία, χωρίς να ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο κίνδυνος του sex addiction “».(Πηγή: Αντι-Νέα Τάξη Πραγμάτων blogspot.gr)
Ὁ Χριστός μας, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὶς ἀρρωστημένες αὐτὲς ἀντιλήψεις καὶ ἰδέες, ἔδωσε τὴν ἐξουσία στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ στοὺς διαδόχους τους ἕως τὴν σήμερον τοῦ δεσμεῖν καὶ λύειν δηλαδὴ νὰ συγχωροῦν ἁμαρτίες, ὥστε ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα νὰ ἀποκαθίστανται στὴν προπτωτική τους κατάσταση μετέχοντας στὴν καινὴ κτίση, ὅπου ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀνάπαυση καὶ ἡ ἁγιότητα βασιλεύουν «…ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάντα…» (Ἀποκάλ.,κα΄,5)
Ἐν τούτοις, οἱ ἀντίθετοι καὶ ὑπεραιρόμενοι δαιμονόπληκτοι καὶ αὐτοὶ ἀγωνίζονται νὰ πείσουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀρνηθοῦν αὐτὴν τὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν Ὀρθὴ ἀλήθεια καὶ νὰ πιστεύουν ὅτι μόνον διὰ τοῦ ἑαυτοῦ τους μποροῦν νὰ αὐτοσυγχωρηθοῦν καὶ αὐτοσωθοῦν, δηλαδὴ τὸ μέτρον νὰ εἶναι ἀποκλειστικὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ τοιουτοτρόπως ὁδηγοῦνται στὴν κατάθλιψη, στὴ σχιζοφρένεια, στὴν ἀπελπισία καὶ τέλος, στὴν αὐτοκτονία. Στὴν πορεία αὐτῆς τῆς ἀποστασίας παρεμβάλλεται ἔντεχνα καὶ ἡ ἀπόλυτη ἐκμετάλλευση τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως στοὺς χώρους ἐργασίας, ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἀκόμη ἡλικία, ὅπως συμβαίνει σήμερα στὶς ὑπὸ ἀνάπτυξη μεγάλες βιομηχανικὲς χῶρες, ὅπου ἡ ὑποδούλωση τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ξεπερνᾶ κάθε παραφροσύνη καὶ φθάνει στὰ ὅρια τῆς κτηνωδίας. Στηρίζουν τὶς βιομηχανίες τους καὶ τὰ ὑπέρογκα κέρδη τους στὴν ἐκμετάλλευση κυρίως τῶν μικρῶν καὶ ἀνηλίκων παιδιῶν, δίνοντάς τους λίγα ψίχουλα, λίγα δολλάρια τὴν ἡμέρα, ἀφοῦ τὰ ὑποχρεώνουν νὰ ἐργάζονται ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ μέχρι τὴν Δύση τοῦ ἡλίου χωρὶς κανένα δικαίωμα στὴ ζωή, ὁδηγώντάς τα σὲ κάθε εἴδους ἀναίσχυντη καὶ ἄτιμη ἐπαιτεία. Ὅμως, ὁ πολιτισμὸς ποὺ καταπιέζει καὶ ἀπειλεῖ καὶ σκοτώνει, ἀποδεικνύει ὅτι ἔφθασε στὰ ὅρια τῆς ἀπελπισίας καὶ τοῦ τέλους, διότι δὲν ἔχει ἐπιχειρήματα.
Ἀντίθετα ἀπὸ ὅλη αὐτὴ τὴν δυσωδία, ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς θέλει νὰ εἴμαστε ὅλοι ἀδελφοί, ὥστε ἐργοδότες καὶ ἐργάτες νὰ ἔχουμε Κύριον τὸν Σωτῆρα Χριστόν. Ἰδοὺ ἡ ἀπόλυτος ἰσοτιμία, ἰσότητα καὶ ἀγάπη ἐν Χριστῷ ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, στοὺς λαοὺς καὶ τὰ ἔθνη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Οἱ πιστοὶ εἰς τὸν Ἰησοῦν, τὸν Μεσσίαν, βαδίζουν ἔχοντες νοῦν Χριστοῦ, βλέποντες καὶ μαθαίνοντες ἀπὸ τὰ Ἅγια καὶ Ἱερὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς μας. Εἶναι γνωστὰ τὰ παραδείγματα τῆς θυσίας καὶ τῆς προσφορᾶς τῶν Ἁγίων τόσο στὴν Παλαιὰ ὅσο καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη, ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραὰμ ἕως τὸν Ὅσιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη
Ὅπως ἐπίσης ἀντίθετα, εἶναι τὰ παραδείγματα τῶν σφαγέων καὶ τῶν τυράννων τῆς ἀνθρωπότητος στὴν πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστὸν ἐποχὴ ἕως τὴν σήμερον ἡμέραν, μὲ κορωνίδα τὴν βάρβαρη σατανοκίνητη Νέα Ἐποχή, ποὺ οἱ ἐλάχιστοι ζοῦν στὴ χλιδὴ καὶ οἱ πολλοὶ βασανίζονται στὴν ἀνεργία καὶ στὴν πεῖνα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ αὐτοτραυματίζονται ἤ νὰ γεμίζουν τὶς ψυχές τους μὲ συνεχὲς ἄγχος, ἀπελπισία, νευρικότητα καὶ ἀντιπαλότητα. Ὅπλα ἰσχυρά, μὲ τὰ ὁποῖα οἱ μαέστροι τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Παγκοσμιοποίησης δένουν χειροπόδαρα τὰ θύματά τους, μὲ τελικὸ σκοπὸ καὶ στόχο τὴν ἀπόλυτη καταστροφὴ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, δηλαδὴ ὁλοκλήρου τῆς Δημιουργίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος Χριστοῦ, κὰτι ποὺ βέβαια οὐδέποτε θὰ πετύχουν, διότι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶπε: «θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός», ποὺ εἶναι χθὲς καὶ σήμερον ὁ Αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ἐφόσον, λοιπόν, οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστάντος ἀπεδοκίμασαν αὐτὸν τὸν θεμέλιον Λίθον καὶ μὲ τὴν ἀπιστία ἀποστάτησαν καὶ ἔφυγαν ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καὶ τῆς ἐμπειρίας τῶν Ἁγίων, ὅπου ἡ παράλειψις αὐτὴ καθιστᾶ ἀδύνατη τὴν ἀπολύτρωση καὶ ἀντὶ τῆς μετανοίας καὶ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ εἰσήγαγαν καινὰ δαιμόνια καὶ σαπρὲς θεωρίες ὅπως τὴν ψυχοθεραπεία, τὰ τατουὰζ, τὴ δαιμονολατρεία καὶ ἄλλα πολλά, ἡ ἀποτυχία τους εἶναι δεδομένη καὶ ἡ αὐτοκαταστροφή τους ζήτημα ἐλαχίστου χρόνου. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος προειδοποιεῖ λέγοντας γιὰ τοὺς ἀδιόρθωτους καὶ ἀμετανοήτους ὅλων τῶν αἰώνων: «ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Ματθ.,γ΄, 10).
Εὔχομαι ὁ Κύριος νὰ χαρίσει σὲ ὅλον τὸν κόσμο ἀληθινὴ μετάνοια, ἄνωθεν σοφία καὶ σύνεση. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου