- Προσευχή; Κοιτάξτε, δεν μου αρέσουν τα αστεία πρωί-πρωί.- Γιατί αστείο, κύριε; Κάθε πρωί δεν κάνουμε προσευχή πριν να μπούμε στος τάξεις; Αφού σήμερα έβρεχε και δεν κάναμε έξω, γιατί να μην κάνουμε στην τάξη;
- Άλλο έξω και άλλο στην τάξη. Δεν επιτρέπεται από το νόμο.
- Δεν επιτρέπεται η προσευχή; Έξω επιτρέπεται και μέσα απαγορεύεται; Τι νόμος είναι αυτός;
- Εμείς θα κάνουμε προσευχή. Αν δεν θέλετε, εσείς μπορείτε να μη συμμετέχετε.
Σύσσωμη η τάξη σηκώθηκε όρθια. Άρχισε ένας στην αρχή και μία-μία ενώνονταν οι φωνές ώσπου κατέληξαν σε μία ομοβροντία: «Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός…». Δεν έλειψε κανείς.
Δεν προβληματίστηκε ούτε ένας για τα σχόλια του καθηγητή η για την βαθμολογία.
Εύγε σε όλο το τμήμα. Μείνετε αδέσμευτοι και ανυπότακτοι, παιδιά, πάντα για τα μεγάλα και τα ωραία!
Μία σπίθα χρειάζεται για να ανάψει η πυρκαγιά. Κι απ’ ότι φαίνεται αυτή η σπίθα κρατιέται ακόμη αναμμένη στις καρδιές κάποιων νέων, κάποιων 16χρονων, 17χρονων παιδιών. Δεν διαδηλώνουν στους δρόμους, δεν πετροβολούν, δεν σπάζουν αλλά εντούτοις επαναστατούν. Απαιτούν με τη στάση τους να παραμείνει η παιδεία μας ελληνοχριστιανική. Ελπίζουμε ότι κάποιος θα τους ακούσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου