Η ευωδία του Σταυρού

Σήμερα στο Άγιο Όρος εορτάζεται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. «Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας», αναφωνούμε, προσκυνώντας το Τίμιο Ξύλο. Ο Σταυρός του Χριστού, ο οποίος είναι γεμάτος χάρη και ευλογία, σκορπίζει παντού το ουράνιο άρωμα, που ευωδίασε επάνω Του από τον Ίδιο τον Χριστό. Η ευωδία του Σταυρού, άρωμα ουράνιο, θεϊκό, μείγμα πόνου, αδικίας και θρήνου, αίματος και δακρύων, που τα καλύπτει και τα ανατρέπει η αγάπη. 

Τα μετατρέπει σε ζωή και χαρά, σε παράδεισο. Τι δεν ένιωσε και τι δεν άκουσε αυτό το Τίμιο Ξύλο! Ένιωσε επάνω Του αυτό το άχραντο σώμα του Χριστού. Ποτίστηκε από το αίμα και τον ιδρώτα Του, που έρεε στο πληγωμένο σώμα Του. Ένιωσε την βαριά, πνιγμένη ανάσα του πληγωμένου Ιησού.

Άγιος Παΐσιος: Ο πόλεμος θα γίνει και οι Έλληνες δεν θα πρέπει να τον φοβούνται!!!

Σε μια από τις συνομιλίες του με πιστούς για το θέμα της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, ο Γέροντας Παΐσιος είχε χαρακτηρίσει τους πολιτικούς: «υπηρέτες του διαβόλου". Ελεγε μάλιστα πως Ελληνες και Ευρωπαίοι εξαθλίωσαν τους Ελληνες...». Ας δούμε χαρακτηριστικά τι είχε πει ο Γέροντας Παΐσιος για το ποιός τελικά θα καταφέρει να σώσει τη χώρα μας. «Η Ελλάδα κατάντησε σκισμένο πουκάμισο και αυτή την στιγμη κυβερνάται απο τον διάβολο. 

Είμαστε ενας όχλος πια .....πρόβατα δίχως ποιμένα ....δεν ξέρουμε που να πάμε. Δεν γνωρίζουμε που είναι το φώς και που το σκοτάδι. Ζούμε τους εσχάτους καιρούς, την εποχή του αντιχρίστου όπου η εμφάνιση του θα γίνει αμέσως μετά το τελικό χάραγμα που έρχεται σύντομα.

Τί είναι η Παλαιά Διαθήκη; - ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΜΙΛΑΕΙ ;;;

π. Δημητρίου Μπόκου 

«Ερευνάτε τας γραφάς, …εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού… Εάν πιστεύατε στον Μωυσή, θα πιστεύατε και σε μένα. Περί γαρ εμού εκείνος έγραψεν» (Ιω. 5, 39• 46). Χωρίς περιστροφές ο Χριστός ξεκαθαρίζει μια για πάντα ότι οι Γραφές έχουν ως αντικείμενο το πρόσωπό του. Και όταν ο Χριστός ομιλεί για Γραφές, εννοεί την Παλαιά Διαθήκη, εφόσον μόνο αυτή υπήρχε τότε. 

Ο Μωυσής λοιπόν και οι λοιποί προφήτες δείχνουν σταθερά και αταλάντευτα προς μια και μόνο κατεύθυνση, προς ένα και μοναδικό πρόσωπο, προς τον προσδοκώμενο Μεσσία, τον ευλογημένο ερχόμενο «εν ονόματι Κυρίου» (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ. 410, Σεπτ. 2017). Στις τελευταίες υποθήκες του προς τους Ισραηλίτες ο Μωυσής προσανατολίζει το βλέμμα τους προς το πρόσωπο του θείου αυτού απεσταλμένου, επισημαίνοντας: «Προφήτην εκ των αδελφών σου ως εμέ αναδείξει σοι Κύριος ο Θεός σου, αυτού ακούσεσθε» (Δευτ. 18,15).