Τον είδαν κρεμασμένο στον Σταυρό, πληγωμένο, ματωμένο, νεκρό.
Τον κατέβασαν από τον Σταυρό, Τον ακούμπησαν με τα χέρια τους, Τον έβαλαν μέσα στο μνημείο.
Ο πόνος με την λύπη αναμίχθηκε, γιατί ήταν σίγουροι ότι έπιασαν στα χέρια τους και έθαψαν έναν Νεκρό.
Αυτόν τον Νεκρό αναζήτησαν, αλλά ήρθε η επιβεβαίωση από τον Άγγελο: «ουκ έστιν ώδε».
Ο πόνος και η λύπη μετατράπηκαν σε ανείπωτη χαρά.
Το μνημείο, το είδαν κενό! Ο Διδάσκαλος «ουκ έστιν ώδε», αναστήθηκε!
Η επιβεβαίωση ήρθε από τον ουρανό, ότι ο Χριστός «ουκ έστιν ώδε».
