Η καρδιά

Όταν θες να επικοινωνήσεις με τον άλλο, η γλώσσα είναι φτωχή! Το σώμα προσπαθεί με την υπέρβαση να πει όσα δεν μπορεί η γλώσσα, για να την συμπληρώσει. Με την καρδιά, όμως, γίνεται η απόλυτη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όταν μιλάς με την καρδιά σου, τότε αυτή ανοίγει διάπλατα για να «χωρέσει» τον άλλο. 

Όποιος μπαίνει στην καρδιά του άλλου εγκαθίσταται μόνιμα, ανεβαίνει επίπεδο, φεύγει από το σαρκικό και ανεβαίνει στο πνευματικό, το ουράνιο.

Συγκλονιστικό! Γνωστή μοναχή αποδεικνύει ότι οι κεκοιμημένοι δεν έχουν πεθάνει αλλά…!!!

Σήμερα ἀποφάσισα νά σᾶς διηγηθῶ ἕνα θαυμαστό περιστατικό ποὺ φυσικά συνέβη ὄχι ἐξαιτίας μου-γιά νά ἐξηγούμαστε -γιατί δέν θέλουμε νά πουλήσουμε θαύματα- τό ἔχουμε δεῖ καί αὐτό στήν ἐποχή μας δυστυχῶς, ἀλλά συνέβη ἐξαιτίας τῶν προσευχῶν τῶν γεροντισσῶν ποὺ ἔζησαν ἐδῶ, καί τῆς μεσιτείας τῆς Παναγίας Τριάδος.

Αὐτό τό θαυμαστό συμβάν ποὺ θὰ παραθέσω μέ κάθε λεπτομέρεια ἐδῶ συνέβη ἀκριβῶς ἔτσι καί πολλοί φίλοι μέ παρακάλεσαν νά τό δημοσιεύσω πρός ὠφέλειαν καί ἐνίσχυση πολλῶν.

Γιατί άραγε φιλάμε το χέρι του Ιερέα;

Αυτό το χέρι ευλόγησε τους γονείς μας. 

Αυτό το χέρι μας ευλόγησε την ογδόη και την τεσσαρακοστή ημέρα από την γέννησή μας.

Αυτό το χέρι μας βάπτισε.

Αυτό το χέρι ευλόγησε τον γάμο μας.

Αυτό το χέρι μάς μεταλαμβάνει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Αυτό το χέρι ακουμπάει το Σώμα του Χριστού.

Αυτό το χέρι μάς σηκώνει από τις πτώσεις μας.

Αυτό το χέρι μάς αγκαλιάζει.

Στώμεν καλώς!

Δευτερόλεπτα αρκούν για να γίνει το κακό, ενώ θέλει αγώνα μια ζωή για να γίνει το καλό! Εγρήγορση, προσπάθεια και διάθεση για αγώνα χρειάζεται ο άνθρωπος, για να αντισταθεί στην ροπή του προς την αμαρτία. Για να γίνει το κακό δεν χρειάζεται χρόνος, παρά μόνο ο εγωισμός μας. 

Για να πετύχουμε το καλό χρειάζεται χρόνος, μετάνοια, υπομονή, ταπείνωση, προσπάθεια. Γι' αυτό ας είμαστε πάντα σε εγρήγορση! Στώμεν καλώς! 

+ Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος 

Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Υπάρχει ελπίδα;

Λεν πολλοί στον πνευματικό τους: Γέροντα, ωραία αυτά που λες, τα κατανοούμε, είναι η αλήθεια, όντως έχουμε φθάσει σε κατάσταση μη αναστρέψιμη πλέον, απελπιστική! 

Τι πρέπει να κάνουμε πρακτικά, όμως, ώστε να ανακάμψουμε;Λυπηρή διαπίστωση, όμως, είναι ότι δεν κατανοούμε εύκολα τι λέει ο άλλος, σχεδόν καθόλου! 

Πολλοί λένε «τι ωραία που τα λες!», χωρίς να έχουν καταλάβει τίποτα από όσα έχουν ειπωθεί! Μόνο για να προκληθεί η εντύπωση ότι ο ακροατής προσέχει τον ομιλούντα...

Σκοπός, όμως, δεν είναι να προκαλούμε εντύπωση, αλλά να κατανοήσουμε την δύσκολη κατάστασή μας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ - Μια όμορφη διδακτική ιστορία για μικρούς και μεγάλους!!!

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ 

Στα πολύ παλιά χρόνια ζούσε ο Αβραάμ. Ήταν άνθρωπος του Θεού. Έκανε το καλό σε όλους τους ανθρώπους, αλλά είχε και ένα μεγάλο καημό. Αν και ο Θεός τού είχε υποσχεθεί πως θα αποκτήσει απογόνους, ο Αβραάμ γέρασε και παιδί δεν είχε ακόμα. Ανάμεσα στα άλλα του καλά είχε και το μεγάλο χάρισμα της φιλοξενίας. Κάθε μέρα καθόταν μπρος στη σκηνή του και προσκαλούσε όποιον περνούσε στον δρόμο να του δώσει φαγητό και νερό.

Έτσι μια μέρα τον επισκέφτηκαν τρεις παράξενοι άνθρωποι που έμοιαζαν με αγγέλους. Η Εκκλησία μας λέει πως ήταν η ίδια η Αγία Τριάδα. Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Ο Τριαδικός Θεός. Και πράγματι οι τρεις άγγελοι μιλούσαν σαν να ήταν ένας, ο μοναδικός Κύριος, ο Θεός. Ο Αβραάμ τους περιποιήθηκε πλούσια...

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

«Δεῦτε ἅπαντα τὰ ἔθνη, τὸ εὐλογημένον ξύλον προσκυνήσωμεν, δι᾿ οὗ γέγονεν ἡ αἰώνιος δικαιοσύνη.» (δοξαστικό του εσπερινού της εορτής του Σταυρού). Η καταδίκη του Αδάμ διά του ξύλου της παρακοής προήλθε.

Η λύτρωση του Αδάμ πάλι διά του ξύλου του Σταυρού έγινε. Ενώ διά του ξύλου γέμισε πάθη η ζωή του ανθρώπου, πάλι όμως το ξύλο χρησιμοποίησε ο Χριστός για να ξεπλύνει με το αίμα Του κάθε πάθος ανθρώπινο.

Η ελευθερία στον άνθρωπο

Ένα από τα γνωρίσματα του Θεού, με τα οποία ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο κατά την δημιουργία, είναι η ελευθερία. Η ελευθερία υπάρχει στην σκέψη και στην βούλησή του, ώστε ο άνθρωπος να αποφασίζει από μόνος του για την ζωή του, ελεύθερα, έχοντας ταυτόχρονα και την αποκλειστική ευθύνη των αποφάσεών του. 

Ο Θεός, σεβόμενος την ελευθερία που μας έδωσε, δεν επεμβαίνει στην ζωή μας, χωρίς να Του το ζητήσουμε, αν και είναι πάντα παρών.

Ο διάβολος δεν σέβεται την ελευθερία μας, αλλά εμποδίζεται από αυτήν, γι' αυτό δεν επεμβαίνει στην ζωή μας, μα προσπαθεί συνεχώς και ανελέητα να την διαβάλλει.

Για την κρίση-Μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά!!!

Σε αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός.

Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την Θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Αγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος.Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά.

Θα φαει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια.

Πού βρίσκεται σήμερα το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού;;;

Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού είναι τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, το ακάνθινο Στεφάνι, τη Χλαμύδα, τον Κάλαμο, τον Σπόγγο, τα καρφιά, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα.

Η ιστορία της Μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτορας της Μονής. Ο Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε περί το 1377 στη Μονεμβασιά. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια. Ήταν υιός του Ανδρέα Μαμωνά, δούκα της Μονεμβασίας και της Θεοδώρας Παλαιολογίνης κόρης του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Δ’ Παλαιολόγου.Μετά το θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός.

Γύρω στα 1415 – 1420, φεύγει από Άγιο Όρος και έρχεται στο όρος Κλωκός άνω του Αιγίου και στη θέση, που σήμερα είναι το «Παλαιομονάστηρο» με τον απότομο βράχο και την αφιλόξενη γη, όπου κάνει το ασκηταριό του.

Υπάρχει χρόνος!

Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι γνώστες των γραφών στην εποχή τους. Δεν γνώριζαν απλά τις γραφές, τις δίδασκαν κιόλας! Γνώριζαν για την έλευση του Μεσσία ως Σωτήρα. Το λάθος τους, όμως, ήταν ότι περίμεναν τον Μεσσία όπως τον ήθελαν αυτοί, φτιαγμένο σύμφωνα την σκέψη και τα «θέλω» τους, βγαλμένο μέσα από έναν δικό τους κόσμο, ο οποίος ήταν φτιαγμένος μέσα στην υποκρισία και το ψέμα.

Όταν, όμως, ήρθε ο Μεσσίας, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν τον γνώρισαν, διότι ο Μεσσίας δεν είχε σχέση με τον κόσμο τους, αλλά ήταν η αλήθεια, κάτι ξένο γι' αυτούς. Έμειναν στην αναμονή να περιμένουν τον Νυμφίο, μένοντας τελικά έξω του νυμφώνος, σταυρώνοντας τον Ίδιο τον Νυμφίο!

Η εν Χριστώ ζωή

«Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι, καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ».

«Ὁ ἀναμάρτητος πρώτος τόν λίθον βαλέτω».

Λόγια αυθεντικά του Χριστού, παρμένα μέσα από το ιερό ευαγγέλιο, που αποκαλύπτουν την εν Χριστώ ζωή, τον τρόπο που οφείλει να ζει κάθε χριστιανός, είτε ρασοφόρος είτε λαϊκός.Χριστιανός είναι αυτός που έχει βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος, έχει δεχθεί την χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει βάλει τον Χριστό στην ζωή του ως οδηγό και λυτρωτή.

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο προικίζοντάς τον με τα τρία γνωρίσματά Του, την αγάπη, την απλότητα και την ελευθερία. Αυτά τα γνωρίσματα είναι μέτρο και οδηγός ζωής για τον άνθρωπο. Η εν Χριστώ ζωή χαρακτηρίζεται από αγάπη, απλότητα και ελευθερία. Κάθε άλλη αντίδραση είναι ξένη από την ιδιότητα του Χριστιανού.

Η χαρά της Θεοτόκου!

«Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου»

Της απηύθυνε ο Αρχάγγελος, φέρνοντας το μήνυμα τής σωτηρίας, για να του δώσει η Παναγιά μας την καταφατική Της απάντηση «ιδού η δούλη Κυρίου»!Όλη η ζωή της Παναγίας μας ήταν χαρακτηρισμένη από το «ιδού η δούλη Κυρίου». Το θέλημα του Θεού ήταν η ζωή Της!Η Κοίμησή Της ήταν η απόδειξη και το αποτέλεσμα αυτής της ζωής, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού! Η Κοίμησή Της ήταν η χαρά της Θεοτόκου, γιατί είχε φθάσει πλέον η στιγμή που θα εισερχόταν στην χαρά του Κυρίου Της!

Ως φιλόστοργη Μάνα μάς καλεί όλους σε σύναξη για την Κοίμησή Της, να γίνουμε μέτοχοι κι εμείς της χαράς Της, να γίνουμε χαρούμενοι. Η Κοίμηση της Παναγίας Θεοτόκου αποτελεί για όλους εμάς απόδειξη και βεβαιότητα χαράς και σωτηρίας!

Τι θα συμβεί όταν πεθάνουμε; Όταν ο Αρχάγγελος έρχεται να πάρει τη ψυχή...!!!

Όλα όσα συμβαίνουν τη στιγμή του θανάτου και η διαδρομή προς τη βασιλεία των ουρανών...

Καμιά φορά μας αρκεί το να δηλώνουμε αδαείς ...Μια βολική άγνοια... μια χλιαρή ενίοτε αντιμετώπιση που αποστρέφεται ο Χριστός μας...Πιστεύω μεν στο Θεό αλλά όχι και στο μετά... στα τελώνια... στην κόλαση.

Μοιάζει αιρετικό ή μήπως δεν είναι; Γνώριζα έναν τέτοιον άνθρωπο χλιαρό συχνά ορθολογιστή που όπως έλεγε κατά τα άλλα πίστευε... Μέχρι που κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια του μια κασέτα...