Η ‘’αδελφή εκκλησία’’ και ο άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Ως γνωστόν, σύνοδοι συγκροτούνταν πάντοτε με αφορμή την διατάραξη της ειρήνης του πληρώματος της Εκκλησίας, λόγω της εμφάνισης και της διάδοσης κάποιας αιρέσεως.(1) 

Πώς, λοιπόν, ο λαός μας ο πιστός να αναγνωρίσει την αναγκαιότητα της ‘’αγίας και μεγάλης συνόδου’’, η οποία ούτε επεσήμανε ούτε και καταδίκασε κάποια αίρεση;

Πώς οι φιλότιμοι παπάδες μας και ο απλός πιστός ελληνικός λαός να πούνε το ‘’ναι’’ σε αποφάσεις μιας συνόδου, που αντί να καταδικάσει τις αιρέσεις, τις ονόμασε ‘’εκκλησίες’’ και αντί να αναθεματίσει τους αιρετικούς, τους έβαλε και κάθισαν σε θέσεις τιμητικές, όχι μονάχα μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων, αλλά και μέσα στην Θεία Λειτουργία, ημέρα της Πεντηκοστής;(2)  

Το πλήρωμα της Εκκλησίας δεν εφησυχάζει, όπως διακαώς θα επιθυμούσαν μερικοί. Το πλήρωμα της Εκκλησίας αγρυπνεί. Και για την επαγρύπνηση αυτή, όλως παραδόξως, φρόντισαν οι ίδιοι οι διοργανωτές του Κολυμπαρίου!(3)

Πύρινος λόγος και μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση από τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο - Τι είπε ο Μητροπολίτης για το μάθημα των θρησκευτικών (video)

Πύρινος ο λόγος σήμερα του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσοστόμου με ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όσους στέκονται υπονομευτικά, με τον ίδιο από την Πύλο να σχολιάζει τις προσπάθειες κάποιων για αλλοίωση της ταυτότητας του Έθνους μας, τονίζοντας ότι " η θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων δεν κινδυνεύει από κανέναν, ούτε μπορεί να υπονομευθεί ". 

Με αφορμή το μάθημα των Θρησκευτικών κάλεσε τους υπευθύνους σε διάλογο με την Εκκλησία προς αποφυγή δυσάρεστων εξελίξεων . 

ΒΊΝΤΕΟ:

Ευχή άγνωστη για την ευλογία ποίμνης

Άρθρο του π. Νεκταρίου Πέττα 

Οι ποιμενικοί Άγιοι μέσα στην μακραίωνη ιερή παράδοση θεωρούνται προστάτες των ζώων. Για αυτό το  λόγο,  εμείς οι ιερείς,  καλούμαστε από τους ποιμένες για να τελέσουμε την ιερή Ακολουθία του Αγιασμού του ύδατος. Με τις ευχές αυτές. παρακαλούμε τους ποιμενικούς αγίους να προσφέρουν ίαση και κατόπιν με το αγιασμένο νερό ραντίζουμε τις οικίες, τα ζώα αλλά και τα καταλύματά τους.

Η Εκκλησία - με τις ευχές της για όλη την κτίση- δεν θα ήταν δυνατόν να μην προσεύχεται και για τα ζώα - καθώς και για όλη τη δημιουργία Η πραγματικότητα αυτή,  προκύπτει από τις διάφορες ευχές του Ευχολογίου: ευχή «επί της μετάξης», «εις νόσους βοών» και «εις ανομβρίαν» (δηλαδή, ευχές για το μετάξι, τις ασθένειες των βοοειδών, ευχές για την πολύτιμη βροχή).

Σε κάθε περίπτωση,  η Εκκλησία, με τις ευχές του Ιερού Ευχολογίου, δέεται – επικαλούμενη τους αγίους που άλλωστε έχουν συγγράψει και συνθέσει τις ευχές αυτές-  για την καλή υγεία των ζώων και την αύξηση των καρπών της γης, προκειμένου να είναι αυτάρκης ο άνθρωπος σε υλικά αγαθά.

Γιατί ανάβουμε καντήλι στους τάφους;

To καντήλι είναι σύμβολο. Το άναμμα του καντηλιού στους τάφους των κεκοιμημένων μας, αλλά και γενικά στα σπίτια των χριστιανών δεν έχει να κάνει με μια φολκλοριστική διαιώνιση κάποιας τυπικής παραδόσεως.

Το φώς που εκπέμπει το καντήλι συμβολίζει το φώς του Χριστού, την ίδια την παρουσία του Κυρίου στη ζωή μας, άλλα και την ελπίδα για την αιώνια ζωή, τη ζωή όπως λέγεται του ανεσπέρου φωτός.Ως σύμβολο λοιπόν το κανδήλι λειτουργεί στη ζωή των πιστών αναγωγικά, όπως και όλα τα άλλα είδη ευλαβείας· άναμμα κεριών, προσφορά θυμιάματος κ.τ.λ. Στην Πάλαια Διαθήκη ο θεός προστάζει το Μωυσή να συμβουλέψει τον αδελφό του ως εξής: «Δώσε εντολή στον Ααρών και τους υιούς του ν’ ανάψουν ακοίμητο λυχνάρι… από το απόγευμα μέχρι το πρωί μπροστά στον Κύριο με προσοχή αυτό πού ορίζεται από το νόμο και είναι αιώνιο σ’ όλες τις γενεές σας». Η συνήθεια της τοποθετήσεως των κανδηλιών στους τάφους και τα σπίτια αποτελεί πράξη ευλάβειας των χριστιανών που «ευαρεστεί τον Θεόν και τους Αγίους κι ανακουφίζει μαζί τις ψυχές των πεθαμένων».

«Ο γέροντας εμφανίζεται συνήθως μεσημέρι!» – Η θαυμαστή παρουσία του Α. Παΐσιου!!!

Στις 22/10/2011 σας είχα αναφέρει μια ιστορία για έναν μεταμορφωμένο κουμμουνιστή που μου είχε αναφέρει σχετικά με τον γέροντα Παΐσιο :

«Ένα θα σου πω μόνο : ο γέροντας εμφανίζεται συνήθως μεσημέρι!»

Ο άνθρωπος αυτός ξαναήρθε και μου τα είπε όλα!

 Μιλάει ο ίδιος – όπως τα θυμάμαι :

«Έχω ένα μαγαζί με δώρα στην …, στο οποίο είναι η γυναίκα μου κι εγώ γυρνάω την Ελλάδα για να κλείνω δουλειές. Οι δουλειές όπως στους περισσότερους, από την κρίση και μετά δεν πήγαιναν καλά. Κάποια στιγμή η γυναίκα μου πριν το Πάσχα φέτος, μού είπε ότι θα πάρει λαμπάδες για να τις δίνει δώρο με όποιον αγόραζε κάτι από το μαγαζί.

Κάποια μέρα καθόταν έξω από το μαγαζί και συζητούσε με την κυρία που έχει το διπλανό μαγαζί όταν ξαφνικά εμφανίζεται ένας παππούλης με ράσα. «Γεια σου Σοφία» της λέει «μπορώ να σου μιλήσω;»

Ο άρτος που έγινε πέτρα! - Θαυμαστό γεγονός

Στην εποχή του ιερού Χρυσοστόμου (4ος αι.) ζούσε κάποιος πλούσιος, πού ανήκε μαζί με τη γυναίκα του, στην αίρεση του Μακεδονίου.

Κάποτε, ακούγοντας τη διδαχή του Αγίου, μετανόησε και επέστρεψε στην αλήθεια της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας.

Η γυναίκα του όμως, ενώ με το στόμα ομολογούσε την πίστη της στο ορθόδοξο δόγμα, με την καρδιά της ακολουθούσε την αίρεση.

Σε μία μεγάλη γιορτή λοιπόν της Εκκλησίας, πού συνήθιζαν να κοινωνούν πολλοί χριστιανοί, συνέβη το εξής περιστατικό: Η γυναίκα του πλουσίου πήγε κρυφά στους ιερείς των αιρετικών για να κοινωνήσει.

Δεν κοινώνησε όμως, αλλ' αφού πήρε στα χέρι της τον άρτο τον έδωσε κρυφά στη δούλη της να τον φυλάξει χωρίς κανείς άλλος ν’ αντιληφθεί κανείς αυτό που έκανε.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Του π. Δημητρίου Μπόκου 

Ὅταν ὁ λειτουργὸς τοῦ Θεοῦ κάνει τὴν προετοιμασία τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀρχίζει τὴν ἀκολουθία τῆς Προθέσεως ἢ Προσκομιδῆς μὲ μία χαρακτηριστικὴ κίνηση: Ὑψώνει τὸ πρόσφορο μὲ τὴν ἁγία λόγχη μέχρι τὸ μέτωπό του καὶ λέγει τὸ τροπάριο: Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου αἵματι• τῷ Σταυρῷ προσηλωθεὶς καὶ τῇ λόγχῃ κεντηθείς, τὴν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις, Σωτὴρ ἡμῶν, δόξα σοι. Κατόπιν, χαράσσοντας μὲ τὸ πρόσφορο στὸν ἀέρα τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, λέγει: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν… Θυμᾶται ὅτι καθετὶ καλὸ στὸν κόσμο καὶ κυρίως ἡ ἀθανασία πηγάζει ἀπὸ τὴν “προσήλωση”, τὸ κάρφωμα τοῦ Χριστοῦ στὸν Σταυρό. 

Ἡ ὕψωση τοῦ Χριστοῦ πάνω στὸ ἐπικατάρατο ὄργανο τῆς θανατικῆς του ἐκτέλεσης εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀναδειχτεῖ ὁ Σταυρὸς ξύλον εὐλογημένον.

Το Γενέσιον της Θεοτόκου, η παρηγοριά της ανθρωπότητας!

Σήμερα εορτάζουμε το Γενέσιο της υπεραγίας Θεοτόκου

Οι Άγιοι Πατέρες ούτε με τη φυσική ικανότητα, που διέθεταν, αλλά ούτε και με την επίδραση ολοκλήρου της χάριτος, που ενοικούσε στη ψυχή τους, μπόρεσαν να την τιμήσουν, όπως της άξιζε, γιατί σ’ αυτή την Κόρη περικλείεται ένα μεγάλο μυστήριο. 

Ένα μόνο χαρακτηριστικό θα αναφέρω στην αγάπη σας, διότι, εάν επιχειρήσω περισσότερο, μάλλον θα μειώσω την αρετή της. 

Μια ακτίνα ηλίου, που επιδρά σ’ ένα σημείο, το γεμίζει φως. Μια ακτίνα χάριτος επιδρούσε στις ψυχές των εκάστοτε σεσωσμένων, είτε Προφητών, είτε Αποστόλων, είτε Μαρτύρων, είτε Οσίων, είτε Ομολογητών, είτε γενικά δεδικαιωμένων ανθρώπων, φίλων του Θεού, ηγιασμένων και τους ολοκλήρωνε, για να γίνουν κληρονόμοι της επαγγελίας, να μπουν στο γνόφο της θεώσεως, να γίνουν κατά χάρη θεοί. Σ’ αυτήν την Κόρη δεν επέδρασε μόνο μία ακτίνα της χάριτος, αλλά κατοίκησε όλο το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς.

Σύγχρονο θαύμα: Με σήκωσε από τα χέρια η Παναγία!!!

Το καλοκαίρι του 2011, μεταξύ των ευλαβών προσκυνητών της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Μονή ήταν και ένα ανδρόγυνο, αρκετά νέοι άνθρωποι.

Ο άνδρας είχε ταλαιπωρηθεί από σοβαρή ασθένεια και είχε φτάσει κοντά στο θάνατο.

Αφηγήθηκε τις εμπειρίες που είχε, ενώ βρισκόταν σε αφασία, προ του θανάτου:

«Είδα ότι βρισκόμουν σε ένα άγνωστο μέρος. Εκεί προ ενός μεγάλου τούνελ, είδα τον πατέρα μου, ο οποίος είχε πεθάνει προ αρκετών ετών. Τον κοίταξα, με κοίταξε και ένευσε αρνητικά το κεφάλι του, σαν να ήθελε να μου πει:

-Όχι, δεν θα έλθεις τώρα εδώ που είμαι εγώ.

Αμέσως μετά βρέθηκα σε έναν τεράστιο λάκκο βαθύ, που έμοιαζε σαν κρατήρας ηφαιστείου! Εκεί μέσα αγωνιούσα για το πώς θα βγω.

Σύγχρονο θαύμα του Αγίου Λουκά του ιατρού!!!

Οι εμπειρίες ανθρώπων που έχουν θεραπευτεί με ανεξήγητο τρόπο από σοβαρές ασθένειες, αποδεικνύουν ότι θαύματα γίνονται, αρκεί να πιστέψεις.

Ο κ. Γεώργιος Α. κάτοικος Θεσσαλονίκης, αστυνομικός στο επάγγελμα, προσεβλήθη από καρκίνο στο κεφάλι. Ο κακοήθης όγκος του προξενούσε μεγάλο πόνο και όσοι γνωρίζουν από αυτά, ξέρουν πως ο όγκος στο κεφάλι προκαλεί πέρα από τους φοβερούς πονοκεφάλους και ψυχολογικές διαταράξεις ή και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά στις χειρότερες περιπτώσεις. Δεν είναι λοιπόν δύσκολο να καταλάβουμε σε τι κατάσταση είχε περιέλθει ο κ. Γιώργος.

Ιερά λείψανα του Αγίου Λουκα του Ιατρού που φυλάσονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, Βέροια. Οι ήδη δυσοίωνες εξετάσεις έπρεπε να συνεχιστούν και στα επόμενα στάδια. Τότε όμως, κατόπιν των παραινέσεων της θείας του, αδελφής Θεοδώρας αποφασίσανε να επισκεφθούν οικογενειακώς την Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά στην Βέροια, για να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα του Αγίου Λουκά και να ζητήσουν τη βοήθειά του.

Σταλαγματιές ἀπό τόν ὠκεανό τῆς ἁγιότητος-Ταπεινές ἐμπειρίες ἀπό τόν Ἅγιο Παΐσιο

Tοῦ Ἱερέως Ἰωάννου Σπυρίδη

 Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Γιαννιτσῶν

Τιμοῦμε καί συγγράφουμε λόγους γι᾽ αὐτόν πού δέν τοῦ ἄρεσαν ποτέ οἱ τιμές καί τά λόγια καί δέν ἀναπαυόταν σέ ἐγκώμια, ἀλλά χαιρόταν νά ζεῖ τήν ἐν Χριστῷ μυστική ζωή.Ἐπεδίωκε ὁ Ἅγιος Παΐσιος τήν ἀφάνεια μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του καί ταπεινά χαιρόταν ἀκόμη καί ὅταν τόν κατηγοροῦσαν. Ἔλεγε γιά κάποιον πού τόν κατηγοροῦσε ἔντονα: «αὐτός εἶναι ὁ εὐεργέτης μου». 

Βέβαια ἡ μεγαλύτερη τιμή εἶναι νά προσπαθήσουμε νά τόν μιμηθοῦμε, κατά τό δυνατόν. Ἕνας ἀπό αὐτούς πού γνώρισαν προσωπικά τόν Ἅγιο Παΐσιο εἶναι καί ὁ γράφων. Ἀξιώθηκα πολλές φορές νά τόν ἐπισκεφτῶ καί νά συναναστραφῶ μαζί του. στάθηκα τυχερός καί αἰσθάνομαι εὐγνώμων πρός τό Θεό γιά δύο λόγους: